Ερευνητές κατέγραψαν μία θαλάσσια χελώνα να ταξιδεύει περίπου 4.000 χιλιόμετρα μακριά από το βιότοπό της, μία απόσταση ρεκόρ για το είδος, που αποτελεί ταυτόχρονα κακό οιωνό για τις προστατευόμενες ζώνες των θαλάσσιων οργανισμών. Στις ζώνες αυτές απαγορεύεται η αλιεία αλλά ίσως πλέον δεν έχουν τη δυνατότητα συντήρησης μεταναστευτικών ζώων όπως οι χελώνες.
Η μελέτη επικεντρώθηκε σε μία ζώνη στο αρχιπέλαγος Τσάγκος στο κέντρο του Ινδικού Ωκεανού, η οποία δημιουργήθηκε το 2010 για την προστασία της τοπικής βιοποικιλότητας. Η ζώνη έχει επιφάνεια 640.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και φιλοξενεί πολλά απειλούμενα είδη όπως καρχαρίες και χελώνες.
Η διεθνής ομάδα ερευνητών παρατήρησε οκτώ θαλάσσιες χελώνες του είδους Chelonia mydas, και κατέγραψε το ταξίδι τους προς αναζήτηση τροφής. Από τις οκτώ χελώνες, μόνο μία έμεινε μέσα στα όρια της προστατευόμενης ζώνης. Οι υπόλοιπες έφτασαν πολύ πιο μακριά, στις Μαλδίβες και ακόμα και στις Σεϋχέλλες, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, προς μεγάλη έκπληξη των ερευνητών. Το μακρύτερο ταξίδι καταγράφηκε στα 3.979 χιλιόμετρα ως τις ακτές της Σομαλίας, μέσα σε 68 ημέρες, σύμφωνα με τον Γκρέιαμ Χέιζ, μέλος της επιστημονικής ομάδας από το Πανεπιστήμιο Ντήκιν στην Αυστραλία.
Παρά το ότι οι προστατευόμενες ζώνες λειτουργούν επιτυχημένα για οργανισμούς όπως κοραλλιογενείς υφάλους και μη μεταναστευτικά είδη όπως τα καβούρια, δεν είναι αρκετές για την προστασία μεταναστευτικών ειδών όπως οι χελώνες, προειδοποιούν οι επιστήμονες.
Η μελέτη προτείνει την εγκαθίδρυση νέων, μικρότερων και πιο στοχευμένων ζωνών προστασίας στους πιο δημοφιλείς προορισμούς των χελωνών προς αναζήτηση τροφής. Η ομάδα του Χέιζ είναι αισιόδοξη πως η αρχή μπορεί να γίνει στις Σεϋχέλλες όπου υπάρχει πολιτικό ενδιαφέρον λόγω του σημαντικού αριθμού τουριστών που επισκέπτονται τη χώρα για να παρατηρήσουν τη θαλάσσια άγρια ζωή.
