Κατά την αρχαιότητα, τα μαντεία λειτουργούσαν στην ουσία ως «σύμβουλοι» για όσους κατέφευγαν σε αυτά με ερωτήσεις, αξιοποιώντας – πέρα από τον όλο «μεταφυσικό» χαρακτήρα της υπόθεσης – τις πληροφορίες που είχαν στη διάθεσή τους. Παρεμφερή ρόλο φαίνεται ικανός να αναλάβει ο διάσημος υπερυπολογιστής Watson της ΙΒΜ, τουλάχιστον όσον αφορά σε συσκέψεις στελεχών επιχειρήσεων.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του MIT Technology Review, ερευνητές της ΙΒΜ δουλεύουν πάνω στην ιδέα ενός δωματίου στο οποίο τα στελέχη επιχειρήσεων θα μπορούν να πηγαίνουν για να συζητούν ζητήματα και προβλήματα με μία ειδική έκδοση του Watson. Ένα πρωτότυπο έχει ήδη δημιουργηθεί στο Cognitive Environments Lab (Ν. Υόρκη), με στόχο τη διερεύνηση του πώς λογισμικό που μπορεί να κατανοήσει και να συμμετέχει σε ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις έχει τη δυνατότητα να «αυξήσει την ανθρώπινη γνώση», όπως επισημαίνει ο Ντάριο Γκιλ, διευθυντής συμβιοτικών γνωστικών (cognitive) συστημάτων της IBM research.
To «μαντείο»/ εργαστήριο παραπέμπει σε κανονικό χώρο συναντήσεων, αλλά με μία γιγαντοοθόνη σε έναν τοίχο και μικρόφωνα στο ταβάνι. Όλα όσα λέγονται στο δωμάτιο μπορούν να μεταγραφούν άμεσα, παρέχοντας λεπτομερή αρχεία κάθε συνάντησης, και επιτρέποντας στο σύστημα να καταλάβει πότε εντολές απευθύνονται στον Watson. Οι εντολές αυτές μπορούν να είναι από απλές ερωτήσεις για πληροφορίες όπως αυτές που γράφει κανείς σε μια μηχανή αναζήτηση, ωστόσο ο Watson μπορεί να συμμετέχει και πιο ενεργά σε μια συζήτηση.
Ειδικότερα, σε μία ζωντανή επίδειξη, ο Watson βοήθησε ερευνητές που έπαιζαν τον ρόλο στελεχών να συντάξουν μια λίστα με πιθανές επιχειρήσεις προς εξαγορά. Ο Watson αρχικά «ενημερώθηκε», καθώς του ζητήθηκε φωνητικά να διαβάσει ένα memo που συνόψιζε την στρατηγική της εταιρείας πάνω στην τεχνητή νοημοσύνη και στη συνέχεια του ζητήθηκε από έναν από τους ερευνητές να χρησιμοποιήσει αυτή τη γνώση για να συντάξει μια λίστα με σχετικές υποψήφιες εταιρείες. Καθώς οι παριστάμενοι στο δωμάτιο συζητούσαν για τα αποτελέσματα που εμφάνισε, ζήτησαν μία μικρότερη λίστα με ειδικότερα χαρακτηριστικά και στη συνέχεια του ζήτησαν να προβεί σε προτάσεις. Ο Watson πρότεινε με σαφήνεια την αποφυγή κάποιων εταιρειών, και ήταν σε θέση να αιτιολογήσει το γιατί.
Οι ερευνητές της ΙΒΜ εξετάζουν επίσης άλλους τρόπους χρήσης της συγκεκριμένης τεχνολογίας, έτσι ώστε να μπορεί να φανεί χρήσιμη στον χώρο εργασίας, για παράδειγμα επισημαίνοντας πιθανά λάθη δεδομένων μετά από μία συζήτηση ή καταγράφοντας τη συνεισφορά των συμμετεχόντων σε μία σύσκεψη.
Κατά τον Γκιλ, ο Watson θα μπορούσε να αλλάξει τις δυναμικές αλληλεπίδρασης σε ομάδες προς το καλύτερο, βελτιώνοντας τη συλλογική νοημοσύνη, είτε βοηθώντας άμεσα στη λήψη αποφάσεων είτε λειτουργώντας ως μια «ουδέτερη» παρουσία που μπορεί να βοηθήσει στην τήρηση ισορροπιών σε μία ομάδα, αποφεύγοντας την εμφάνιση φαινομένων όπως το «groupthink», όπου οι συνομιλητές τείνουν να υιοθετήσουν την άποψη της υπόλοιπης ομάδας από επιθυμία ομοιογένειας/ ομοφωνίας, αποφεύγοντας, για παράδειγμα, την άσκηση εποικοδομητικής κριτικής.
