Πιστή στο ραντεβού της για έκτη συνεχή χρονιά, η καθιερωμένη θερινή έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης πραγματοποιείται στο Παλιό Σχολείο του Κάστρου, στη Σίφνο, με φετινό θέμα «Δάσκαλοι καλλιτέχνες - Από τις συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης».

Σε θεματική επιλογή, έρευνα και επιμέλεια της επιμελήτρια της Εθνικής Πινακοθήκης και υπεύθυνης των συλλογών μεταπολεμικής και σύγχρονης τέχνης, Λίνας Τσίκουτα, η έκθεση εγκαινιάζεται σήμερα, Τετάρτη 13 Αυγούστου, στις 8.30 το βράδυ, και θα διαρκέσει έως τις 30 Σεπτεμβρίου.

Γιάννης Παππάς, Αναπαυόμενη φιγούρα - 1959.

Η έκθεση αποτελεί μία νέα πρόταση παρουσίασης των καλλιτεχνών που υπήρξαν δάσκαλοι. Αν και η έρευνα απέδωσε καρπούς σχετικά με τους δασκάλους σε όλη την Ελλάδα, για λόγους χώρου και χρόνου, παρουσιάζονται μόνο οι καλλιτέχνες - δάσκαλοι, που δίδαξαν στην Αθήνα, και των οποίων υπάρχουν διαθέσιμα έργα στις συλλογές. Στα διάφορα φημισμένα εργαστήρια της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ), δίδαξαν διαδοχικά ζωγραφική, γλυπτική και χαρακτική οι καλλιτέχνες περίπου τεσσάρων  γενιών: του ’30, του ’50 - ’60,  του ’70 και του ’80 -’90.

Μέσω των έργων 30 δασκάλων, η έκθεση παρουσιάζει μια αντιπροσωπευτική πορεία της εξέλιξης της σύγχρονης ελληνικής τέχνης από τις συγκεκριμένες προτάσεις της γενιάς του ’30, από την παραστατική τέχνη, τις αφηρημένες, αφαιρετικές, γεωμετρικές, χειρωνομιακές διατυπώσεις των επόμενων γενεών, μέχρι τις πιο πρόσφατες αναζητήσεις, με εκφράσεις νέων μέσων και τάσεων.

Αν και υπόκειται σε διάφορες δεσμεύσεις, ελλείψεις και εξαναγκασμούς, που επιβάλλονται από τις δυνατότητες των συλλογών και των εκθέσεων των μονίμων συλλογών της Πινακοθήκης και των παραρτημάτων της, η έκθεση καταφέρνει να παρουσιάσει αντικειμενικά, τόσο την πορεία και τη διαδοχή των δασκάλων - καλλιτεχνών στην εκτέλεση και τη συνέχεια της εικαστικής παιδείας στην Αθήνα, όσο και την εξέλιξη της σύγχρονης ελληνικής τέχνης από το 1940 μέχρι σήμερα.

Στη γενιά του ’30, σημαδιακή γενιά της παράδοσης και του μοντερνισμού, ανήκουν οι Γιάννης Μόραλης (1916 - 2009), Κώστας Γραμματόπουλος (1916 - 2003) και ο Γιάννης Παππάς (1913 - 2005), οι οποίοι δίδαξαν, αντίστοιχα, ζωγραφική, χαρακτική και γλυπτική.

Μιχάλης Μανουσάκης, Το πηγάδι - 1996.

Στη γενιά του ’60, γενιά των ανατροπών, της ευθυγράμμισης και της ισότιμης συμπόρευσης με τα διεθνή κινήματα της σύγχρονης τέχνης, ανήκουν οι ζωγράφοι Δημοσθένης Κοκκινίδης (1929), Ηλίας Δεκουλάκος (1929 - 1998), Νίκος Κεσσανλής (1930 - 2004), αλλά και ο παλιότερος Παναγιώτης Τέτσης (1925) και ο γλύπτης Θύμιος Πανουργιάς (1931). 

Στη γενιά του ’70, καλλιτέχνες, που γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1940 και έζησαν τη νεότητά τους μέσα στη δικτατορία, προτάσσουν στο έργο τους τη διάσταση ενός κοινωνικού και πολιτικού αναβρασμού, με έντονη τη διάθεση μύησης και εμπλοκής του θεατή στην καλλιτεχνική δημιουργία. Καλλιτέχνες - δάσκαλοι της γενιάς αυτής, έργα των οποίων διαθέτει στις συλλογές της η Εθνική Πινακοθήκη και συμμετέχουν στην έκθεση, είναι οι ζωγράφοι Γιάννης Βαλαβανίδης (1939), Χρόνης Μπότσογλου (1941), Γιάννης Ψυχοπαίδης (1945), Δημήτρης Σακελλίων (1947), Τάσος Χριστάκης (1947), Παύλος Σάμιος (1948), οι χαράκτες Ζαχαρίας Αρβανίτης (1947) και Μαίρη Σχοινά (1948), ο γλύπτης Θόδωρος Παπαγιάννης (1942) και ο Τριαντάφυλλος Πατρασκίδης (1946), ο οποίος συμμετέχει στην έκθεση με ένα ψηφιδωτό.

Γιάννης Μόραλης, Διάλογος - 1974.

Η τελευταία γενιά των νεώτερων καλλιτεχνών αποτελείται από τον Μιχάλη Μανουσάκη (1953), τον Μιχάλη Αρφαρά (1954), τον απερχόμενο Πρύτανη της Σχολής, Γιώργο Χαρβαλιά (1956), και τον διάδοχό του στην Πρυτανεία, Μάριο Σπηλιόπουλο (1957).

Ταυτόχρονα, στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ), δίδαξαν διαδοχικά, από το τέλος της δεκαετίας του 1930 μέχρι σήμερα, σημαντικοί καλλιτέχνες, όπως οι Νίκος Εγγονόπουλος (1907 - 1985), Νίκος Χατζηκυριάκος - Γκίκας (1906 - 1994), Βλάσης Κανιάρης (1928 - 2011), Παντελής Ξαγοράρης (1929 - 2000), Χαρά Καλαϊτζίδου (1949) και Περικλής Γουλάκος (1947).

Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Νεκρή φύση με τραπουλόχαρτα - 1946.

Πληροφορίες
Δήμος Σίφνου, τηλ.: 22840 360328 και 22840 33030.

naftemporiki.gr