Το ξημέρωμα μιας σύγκρουσης για την κυριαρχία του πλανήτη μας, μια οργισμένη εκδίκηση ένοχου παρελθόντος, ένα ταξίδι για μια καλύτερη ζωή που αποβαίνει μοιραίο, μια σχέση που γλυκαίνει την καρδιά ενός διασκεδαστικά δύστροπου ανθρώπου κι ένα παραμύθι για ενηλίκους είναι οι κινηματογραφικές επιλογές αυτής της εβδομάδας.
«Ο πλανήτης των πιθήκων: Η αυγή»
Μετά τον «Πλανήτη των πιθήκων: Η εξέγερση», η - βραβευμένη με Όσκαρ για τα οπτικά της εφέ - ομάδα των «WETA - Digital» επανέρχεται με εντυπωσιακά φωτορεαλιστικά γραφικά, χρησιμοποιώντας την πιο εξελιγμένη τεχνολογία ψηφιακής αναπαράστασης στην τρισδιάστατη περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας του Ματ Ριβς, που βασίζεται στο μυθιστόρημα του Πιερ Μπουλέ, «La planète des singes». Με τους Άντι Σέρκις, Τζέισον Κλάρκ, Γκάρι Όλντμαν, Κέρι Ράσελ, Τόμπι Κέμπελ, Κόντι Σμιτ Μακφί, Ενρίκε Μουρτσιάνο, Κερκ Ασεβέδο και Τζούντι Γκριρ, ένας συνεχώς αυξανόμενος πληθυσμός γενετικά εξελιγμένων πιθήκων, απειλείται από μια ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι, δέκα χρόνια πριν, κατάφεραν να επιζήσουν από έναν θανατηφόρο ιό. Η σύγκρουση γίνεται αναπόφευκτη, προκειμένου να αναδειχθεί ο απόλυτος κυρίαρχος του πλανήτη Γη.
«Rage»
Ένας πρώην εγκληματίας, που έχει ξεκινήσει μια νέα ζωή, αναγκάζεται να επιστρέψει στις «παλιές του συνήθειες», όταν η ρώσικη μαφία απαγάγει την κόρη του, στο θρίλερ δράσης του Πάκο Καμπέθας, με τον - βραβευμένο με Όσκαρ - Νίκολας Κέιτζ και τους Μαξ Ράιαν, Ντάνι Γκλόβερ, Ρέιτσελ Νίκολς και Πίτερ Στορμάρε.
«Το “Rage” αποτέλεσε για μένα ιδανική μετάβαση από τις ισπανικές στις αμερικανικές ταινίες. Ο στόχος μου ήταν να παρουσιάσω μια δραματική ιστορία, με πολλή δράση και περίπλοκους χαρακτήρες. Μου αρέσουν οι αμερικανικές ταινίες, αλλά βρίσκω ότι παρουσιάζουν τη ζωή ως μαυρόασπρη και απλή. Η ζωή είναι πολύπλοκη, απρόβλεπτη, με πολλά χρώματα…», σημειώνει ο σκηνοθέτης.
«Κάποτε στη Νέα Υόρκη»
Στην πρώτη του ταινία εποχής, η οποία συμμετείχε στο Επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Καννών 2013, ο Τζέιμς Γκρέι καταπιάνεται με τις διαφορές στις κοινωνικές τάξεις και, ειδικότερα, με τη μετανάστευση, που σχετίζεται και με τις εβραϊκές ρίζες του, μέσα από μια δραματική ιστορία, με πρωταγωνιστές τη - βραβευμένη με Όσκαρ - Μαριόν Κοτιγιάρ, τον - τρεις φορές υποψήφιο για Όσκαρ - Χοακίν Φοίνιξ και τον - δύο φορές υποψήφιο για Όσκαρ - Τζέρεμι Ρένερ. Η ταινία μάς μεταφέρει στο 1921, όταν δύο αδερφές εγκαταλείπουν την Πολωνία, για να κάνουν μια καινούρια αρχή στη Νέα Υόρκη. Η σοβαρή ασθένεια της μίας οδηγεί την άλλη στα δίχτυα ενός γοητευτικού, αλλά κακόβουλου άντρα, που την αναγκάζει να εκπορνευτεί.
«Κι όμως... γίνεται»
Οι - βραβευμένοι με Όσκαρ - Μάικλ Ντάγκλας και Ντάιαν Κίτον συναντώνται για πρώτη φορά κινηματογραφικά, στην αισθηματική κωμωδία του Ρομπ Ράινερ, στην οποία ένας μισάνθρωπος και επιδεικτικά προσβλητικός μεσίτης, που μένει σε ένα συγκρότημα κατοικιών, ταλαιπωρεί τη γλυκιά τραγουδίστρια του διπλανού διαμερίσματος.
«Βλέπεις αυτούς τους δύο ανθρώπους, που, παρά την ηλικία τους, είναι ακόμα ενεργητικοί, ελκυστικοί και γεμάτοι σεξουαλικότητα» εξηγεί ο σκηνοθέτης. «Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί θεατές, που ταυτίζονται με αυτό, που μπορεί να μη βρίσκονται μέσα σε κάποια σχέση, αλλά δεν είναι διατεθειμένοι να το βάλουν κάτω. Πολλοί άνθρωποι προσβλέπουν σε μια ακόμα μεγάλη ρομαντική ιστορία».
«Ο μίτος της Αριάδνης»
Επιθυμώντας να μιλήσει για τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα από μια ευαίσθητη ταινία που θυμίζει ενήλικο παραμύθι, ο Ρομπέρ Γκεντιγκιάν δημιουργεί ένα γαλλικό δράμα φαντασίας, του οποίου η ηρωίδα ζει το όνειρο της και μας παρασέρνει σε έναν μαγικό μικρόκοσμο, όπου τίποτα δεν είναι αναμενόμενο και όλα είναι αντικείμενο μιας καλής συζήτησης μεταξύ φίλων. Οι Μαριάν Ασκαρίντ, Ζεράρ Μεϊλάν, Ζαν Πιέρ Νταρουσέν, Ζακ Μπουντέ, Λόλα Νέιμαρκ και Άντριεν Τζόλιβετ ξετυλίγουν μια ονειρική ιστορία με εκκεντρικούς χαρακτήρες, ανάμεσα τους και μια χελώνα.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης: «Η συγκεκριμένη ταινία έχει να κάνει με το όνειρο, με την “ανοησία”. Παρά το γεγονός αυτό, διακρίνω σήμερα ότι το όνειρο αυτό αποτελεί και μια πρόσκληση να ανακαλύψουμε εκ νέου μια αδελφότητα, που θα είναι παγκόσμια. Οι αδελφότητες, που υπάρχουν σήμερα, δεν έχουν καμιά σχέση με αυτό. Είναι κοινωνικές, θρησκευτικές, γεωγραφικές, πολιτισμικές. Συνεχίζω να σκέφτομαι ότι, για να υπάρξει μια νέα τάξη πραγμάτων, πρέπει να ονειρευόμαστε».
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
