Με σαφείς αιχμές για τη στάση της Δημοκρατικής Αριστεράς και της κεντροαριστεράς στην Ελλάδα απέναντι στη «μνημονιακή πολιτική» ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απέστειλε γραπτώς στο Φώτη Κουβέλη την απάντησή του για την πρόσκληση σε διάλογο αποσαφηνίζοντας ότι «δεν μας αφορά ο σχετικός διάλογος που αναπτύσσεται για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς».
Όπως αναφέρει στην επιστολή του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, «οι δυνάμεις, όμως, της κεντροαριστεράς τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη ανέχτηκαν, αποδέχτηκαν ή ακόμα και στήριξαν την μνημονιακή πολιτική. Η σύγκλιση τους με τον νεοφιλελευθερισμό αποδείχτηκε στρατηγική».
«Είναι ακριβώς για αυτό το λόγο που επιδιώκουμε να συμμετέχουν στον διάλογο για τη συγκρότηση ενός νέου κοινωνικοπολιτικού συνασπισμού εξουσίας δυνάμεις που αντιλαμβάνονται ότι η λύση προς όφελος των ζωντανών δυνάμεων της κοινωνίας μπορεί να προέλθει μόνο από μια πλατειά συσπείρωση που θα αντιμάχεται τον νεοφιλελευθερισμό, την λιτότητα και την μνημονιακή πολιτική σε Ελλάδα και Ευρώπη» αναφέρει στην απάντησή του ο κ. Τσίπρας.
Σε άλλο σημείο της επιστολή του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κάνει σαφές ότι «καμία προγραμματική ή πολιτική συμφωνία δεν μπορεί να λειτουργήσει στην πράξη αν δεν συμβαδίζει με κοινωνικές πρωτοβουλίες δράσης και όσμωσης δυνάμεων που αποδέχονται την ανάγκη άμεσης ανατροπής της συγκυβέρνησης ΝΔ ΠΑΣΟΚ».
«Το θέμα δεν είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ η απλή μετατόπιση του άξονα ώστε να υλοποιηθεί ένα μνημόνιο με ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά η ριζική αλλαγή πορείας της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας για την υπεράσπιση των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Μάλιστα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απαντά στην επιστολή του ότι η βάση του διαλόγου και της πολιτικής συνεννόησης είναι ένα πρόγραμμα αριστερής διεξόδου από την κρίση που οφείλει να περιλαμβάνει:
1. Την πλήρη απεμπλοκή από το καθεστώς των μνημονίων και της λιτότητας, το καθεστώς των 400 νόμων και των χιλιάδων υπουργικών αποφάσεων που διαλύουν την κοινωνία και επιβάλλουν ένα νέο μοντέλο κεφαλαιακής συσσώρευσης πάνω στα συντρίμμια της εργασίας.
2. Την αναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους με στόχο την διαγραφή του μεγάλύτερου μέρους του και ρήτρα ανάπτυξης για την αποπληρωμή του υπολοίπου.
3. Την εγκαθίδρυση ενός θεσμικού πλαισίου που θα κατοχυρώνει τα εργασιακά δικαιώματα και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις καθώς και την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 Ευρώ.
4. Την ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους με την στήριξη παιδείας και υγείας και την αποτροπή της κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος.
5. Τον δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο του τραπεζικού συστήματος για την αποκατάσταση της ρευστότητας στην οικονομία και για την ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους με κοινωνικά κριτήρια.
6. Την αναδιανομή του εισοδήματος με την καθιέρωση ενός ριζοσπαστικού φορολογικού συστήματος ανακατανομής των βαρών και με την ταυτόχρονη καταπολέμηση της εκτεταμένης φοροδιαφυγής και φοροκλοπής του κεφαλαίου.
7. Την ενίσχυση της δημοκρατίας και την ριζική μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης με στόχο την αποτελεσματική και διαφανή λειτουργία του κράτους, την καταπολέμηση της διαφθοράς σε κάθε επίπεδο, την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, την πάταξη του πελατειακού κράτους και των κομματικών μηχανισμών.
8. Την καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιο εκλογικό σύστημα για την δίκαιη εκπροσώπηση όλων των πολιτικών δυνάμεων σε κάθε αντιπροσωπευτικό δημοκρατικό θεσμό.
9. Τέλος την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας για την αντιμετώπιση της ανεργίας, με ενίσχυση του προγράμματος δημόσιων επενδύσεων καθώς και την στήριξη μορφών κοινωνικής οικονομίας ώστε η ανάπτυξη να στηριχτεί στην αξιοπρεπώς αμειβόμενη εργασία και όχι στα συντρίμμια θεσμών και εγγυήσεων.
Αντιμνημονιακή κοινωνική συσπείρωση
Θέτοντας το δικό του πλαίσιο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνει τη δέσμευση ότι το κόμμα του «θα πρωτοστατήσει και θα αφιερώσει δυνάμεις, για την δημιουργίας μια πρωτότυπης προοδευτικής, αντιμνημονιακής, κοινωνικής συσπείρωσης. Μιας συσπείρωσης δυνάμεων, κινήσεων, συλλογικοτήτων και κοινωνικών φορέων που θα τροφοδοτήσει, με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, με διαδικασίες συμμετοχής και εθελοντικής δράσης, ένα υπαρκτό, πλειοψηφικό και διάχυτο δυναμικό που ασφυκτιά από την αδυναμία έκφρασης και εκπροσώπησης».
Κλείνοντας αναφέρει στην επιστολή του ότι «αυτή η συμμαχία απευθύνεται σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο σε όσους ενστερνίζονται αυτή την κατεύθυνση, μάχονται για την επικράτησή της και συμφωνούν σε ένα αντιμνημονιακό, αντινεοφιλελεύθερο, δημοκρατικό πρόγραμμα, που προτείνεται ως μόνο ικανό να σταματήσει τη καταστροφή και να δώσει ελπίδα στο κόσμο να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή».
