Ευρωπαϊκά συνδικάτα: Η μείωση των μισθών θέτει υπό αμφισβήτηση την ανάκαμψη

«Αντιμέτωπη με μια χαμένη 10ετία η Ευρώπη»
Πέμπτη, 20 Μαρτίου 2014 13:36
UPD:13:50

Στη συνδικαλιστική συνάντηση κορυφής που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες, οι επικεφαλής 13 συνδικαλιστικών οργανώσεων μεταξύ των οποίων και ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος επεσήμαναν την αναγκαιότητα η Ευρώπη να αλλάξει πορεία και πολιτικές ώστε να υπάρξει ανάπτυξη, επενδύσεις και κατ΄επέκταση δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Η μείωση των μισθών θέτει υπό αμφισβήτηση την ανάκαμψη, προειδοποιούν τα ευρωπαϊκά συνδικάτα, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για τις τραγικές, όπως τονίζουν, επιπτώσεις από τις συνεχιζόμενες πολιτικές λιτότητας.

Στη συνδικαλιστική συνάντηση κορυφής που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες, οι επικεφαλής 13 συνδικαλιστικών οργανώσεων, μεταξύ των οποίων και ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος, επεσήμαναν την αναγκαιότητα η Ευρώπη να αλλάξει πορεία και πολιτικές ώστε να υπάρξει ανάπτυξη, επενδύσεις και κατ΄ επέκταση δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Μειώσεις μισθών στα 18 από τα 28 κράτη-μέλη της Ε.Ε.

«Οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε.» δήλωσε η Μπερναντέτ Σεγκόλ, Γενική Γραμματέας της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ).

Σύμφωνα με τη ΣΕΣ, από το 2009, οι πραγματικοί μισθοί (μισθοί προσαρμοσμένοι στον πληθωρισμό χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η αύξηση των άμεσων φόρων) μειώθηκαν στα 18 από τα 28 κράτη-μέλη, -23% στην Ελλάδα, 12% στην Ουγγαρία, πάνω από 6% σε Ισπανία και Πορτογαλία, πάνω από 4% σε Ολλανδία και Ηνωμένο Βασίλειο.

«Η λιτότητα απέτυχε - Χρειάζεται αλλαγής πορείας»

«Η λιτότητα απέτυχε» πρόσθεσε η κ. Σεγκόλ. «Η Ευρώπη χρειάζεται αλλαγή πορείας, χρειάζεται επενδύσεις για τη δημιουργία θέσεων εργασίας».

Η ΣΕΣ εκτιμά πως 250 δισ. σε διάστημα 10 ετών θα μπορούσαν να δημιουργήσουν έως και 11 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας και πως ένα τέτοιο επενδυτικό σχέδιο αντιπροσωπεύει μόλις το 25% των ποσών που δαπανήθηκαν για τη διάσωση των τραπεζών καθώς και το 25% των ποσών που χάνονται ετησίως λόγω φοροδιαφυγής και φοροαπάτης.

Η ΣΕΣ υπογραμμίζει πως:

  • πάνω από 26 εκατομμύρια Ευρωπαίοι είναι άνεργοι – αριθμμός αυξημένος κατά 10 εκατομμύρια από το 2008.
  • 7,5 εκατομμύρια νέοι άνθρωποι είναι άνεργοι και δεν έχουν κάποια εκπαίδευση ή κατάρτιση.

Παίρνοντας το λόγο κατά τη διάρκεια της συνδικαλιστικής συνάντησης κορυφής η Μπερναντέτ Σεγκόλ τόνισε: «Αύριο το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα συζητήσει την οικονομική, βιομηχανική και ενεργειακή πολιτική. Οι πολιτικές αυτές μπορούν να δημιουργήσουν ανάπτυξη. Αυτό, όμως, δεν θα συμβεί – διότι η βιομηχανική πολιτική δεν διαθέτει τα μέσα για τη δημιουργία απασχόλησης, η ενεργειακή πολιτική στερείται φιλοδοξίας ενώ οι οικονομικές πολιτικές βασίζονται στη λιτότητα και την απορρύθμιση: πρόκειται για εσφαλμένες οικονομικές πολιτικές».

Προειδοποίησε μάλιστα πως «με τις σημερινές πολιτικές λιτότητας, η Ευρώπη είναι αντιμέτωπη με μια χαμένη δεκαετία, μια χαμένη γενιά – και αυτό εξαιτίας της ανεργίας, της μετανάστευσης και της απόγνωσης».

Το μήνυμα των συνδικάτων μετέφεραν σήμερα στους Ευρωπαίους ηγέτες, ανάμεσά τους και ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, στο πλαίσιο τριμερούς κοινωνικής συνόδου πριν τη σύγκλιση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, οι εκπρόσωποι των ανώτατων συνδικαλιστικών οργανώσεων της Ευρώπης.

Γ. Παναγόπουλος: Το πλεόνασμα να διατεθεί σε πολιτικές κατά της ανεργίας

Ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ κάλεσε τον Έλληνα Πρωθυπουργό «να διατεθεί το πλεόνασμα που επετεύχθη, χάρη στις πρωτοφανείς σε επίπεδο ΟΟΣΑ αιματηρές θυσίες του ελληνικού λαού, σε ενεργητικές πολιτικές καταπολέμησης της ανεργίας κι όχι στις άγαμες θυγατέρες και στους ένστολους».

Σχολιάστε το άρθρο

Απομένουν 3000 χαρακτήρες αποστολή
Τα πιο πρόσφατα σχόλια
Aggelos[147.102.4xx.xxx]
21/03/2014 14:40

Για να μην δημιουργηθούν ίσως λανθασμένες εντυπώσεις για την σχέση της επιστολής Βλάχου με την προηγούμενη πορεία της εφημερίδας όπως την περιέγραψα, να προσθέσω για όσους δεν έχει τύχει να την διαβάσουν ότι η επιστολή ενημερώνει τον Χίλτερ ότι η Ελλάδα θα πολεμήσει κατά των Γερμανών αν της επιτεθούν.

περισσότερα
Aggelos[147.102.4xx.xxx]
21/03/2014 14:14

Αναφέρθηκες στα ΝΕΑ αγαπητέ success story και μου θύμισες ξεχασμένες ιστορίες, παλιά ξινά σταφύλια, που καμία σχέση δεν έχουν βεβαίως με τις σημερινές καταστάσεις και τα σημερινά δημοκρατικά και πλουραλιστικά ΜΜΕ. Που λετε, μια φορά και ένα καιρό, πριν πολλά πολλά χρόνια, πριν και κατά την διάρκεια της γερμανικής Κατοχής κυκλοφορούσαν δύο εφημερίδες με τα ονόματα "Αθηναϊκά Νέα" και "Ελεύθερο Βήμα". Οι δύο εφημερίδες-αδελφάκια αναγκάστηκαν μετά από την κατοχή να αλλάξουν όνομα μετά από καταδικαστική απόφαση Δικαστηρίων για τους δοσίλογους, για να κυκλοφορήσουν ξανά σαν Νέα και Βήμα, όπως ακριβώς κυκλοφορούν και σήμερα. Είναι εφημερίδες που κυκλοφορούν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Ακόμη και κατά την διάρκεια της 21ης Απριλίου δεν έχασαν ούτε μια μέρα. Αλλά ας μη ξεχάσουμε και την Καθημερινή. Ιδρύθηκε από τον Γεώργιο Βλάχο το 1919 και μετά το θάνατό του το 1951 η εφημερίδα πέρασε στα χέρια της κόρης του Ελένης Βλάχου. Η Καθημερινή μετά την Μικρασιατική Καταστροφή κράτησε μια έντονα αντιπροσφυγική στάση, προτείνοντας να μη δοθούν πολιτικά δικαιώματα στους διωγμένους Έλληνες της Μικράς Ασίας και του Πόντου. Κράτησε σκληρή αντιβενιζελική στάση στα χρόνια του Εθνικού Διχασμού. Το 1936 η Καθημερινή στήριξε τόσο την υπηρεσιακή κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά, όσο και τη Δικτατορία της 4ης Αυγούστου. Σταθμό για την εφημερίδα και τον ελληνικό Τύπο γενικότερα αποτέλεσε το περίφημο άρθρο - ανοιχτή επιστολή προς τον Αδόλφο Χίτλερ, του Γεωργίου Βλάχου την 8 Μαρτίου 1941, ενώ οι Γερμανοί ετοιμάζονταν να επιτεθούν στη χώρα μας. Για να είμαι ακριβοδίκαιος, να αναφέρω ότι η Βλάχου, όσο είχε την εφημερίδα, πριν την πουλήσει στο Κοσκωτά το 1987, διέκοψε την κυκλοφορία της εφημερίδας το 1967 λόγω του Απριλιανού πραξικοπήματος. Οι Απριλιανοί την πίεσαν να ξαναβγάλει την εφημερίδα αλλά εκείνη αρνήθηκε και διέφυγε στο εξωτερικό. Επέστρεψε στην Ελλάδα μετά τη Μεταπολίτευση και έβγαλε και πάλι την Καθημερινή.

περισσότερα
Aggelos[147.102.4xx.xxx]
21/03/2014 13:31

Αγαπητέ success story, είμαι σίγουρος ότι υπάρχει μια μεγάλη πλειοψηφία πολιτών που όντως περιμένει να σπάσει τον παραμορφωτικό καθρέπτη στον οποίον αναφέρεσαι, άλλοι εξ αυτών έχοντας πραγματική επίγνωση της εναλλακτικής που επιθυμούν, οι περισσότεροι όμως απλώς με την διάθεση να τιμωρήσουν, και με ελάχιστη κατανόηση του θέματος μετά από τέσσερα χρόνια υιοθέτησης της «τελικής λύσης» (η αναφορά μου σε τελική λύση είναι απολύτως εσκεμμένη, για όσους το καταλαβαίνουν). Με πιο απλά λόγια, δεν επιθυμούν πλέον τον μονόδρομο, αλλά δεν έχουν ακούσει και οτιδήποτε άλλο ουσιαστικό εκτός από την προπαγάνδα του μονόδρομου. Τονίζω το ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΚΟΥΣΕΙ, όχι ότι δεν υπάρχει, αλλά ό’τι δεν παρουσιάζεται είναι σαν να μην υπάρχει, και εδώ την συντριπτική ευθύνη έχουν βεβαίως τα σχεδόν πλήρως ελεγχόμενα ΜΜΕ. Είναι επίσης αρκετοί εκείνοι που έχουν ανησυχία, η οποία κυρίως αφορά στο μέγεθος της ηλιθιότητας ενός τμήματος των ψηφοφόρων (και πόσο μπορεί αυτή να καθορίσει το αποτέλεσμα), αλλά επίσης και στην πολυδιάσπαση που υπάρχει στην πλειοψηφία, ακόμα ακόμα και στην εξαγωγή των εκλογικών αποτελεσμάτων την οποία έχει αναλάβει εδώ και χρόνια μια ιδιωτική εταιρεία (που σε πολλούς έχει δημιουργήσει αμφιβολίες για την αμεροληψία της). Κοντός ψαλμός αλληλούια φυσικά, αλλά θα ήταν καλό να θυμόμαστε πάντα τη γνωστή φράση (κλισέ ίσως αλλά φοβούμαι ορθότατη), ότι αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα, θα ήταν παράνομες. Προσωπικά φοβούμαι ότι και αν ακόμα υπάρξει μια σαφής συντριβή των κυβερνητικών δυνάμεων (κάτι αρκετά έως πολύ πιθανό, παρά τα όσα δείχνουν τα biased δείγματα των δημοσκοπήσεων με το 40% να μην απαντά), η προπαγάνδα θα επικεντρωθεί σε άλλες παραμέτρους, όπως πχ ότι η πλειοψηφία των πολιτών δείχνει ότι επιδιώκει την παραμονή στην Ευρώπη ή κάποια παρόμοια παραχάραξη της εκπεφρασμένης ψήφου, αναλόγως του αποτελέσματος. Η προπαγάνδα είναι ένα εξαιρετικά ισχυρό εργαλείο διαμόρφωσης της ψυχολογίας της μάζας και μέθοδος να κατευθύνει το πόπολο προς το επιδιωκόμενο, και έχει εξελιχθεί σε τρομερό βαθμό, τόσο ώστε η προπαγάνδα τύπου Γκαίμπελς να έχει καταστεί τόσο απηρχαιωμένη και αναποτελεσματική όσο ένα πολεμικό ιστιοφόρο του 18ου αιώνα απέναντι σε ένα σύγχρονο πολεμικό πλοίο.

περισσότερα
διαβάστε όλα τα σχόλια (30)

Προτεινόμενα για εσάς



Δημοφιλή