Άγνωστη τόσο στο ευρύ κοινό, όσο και στους ειδικούς, μία από τις πλέον ιδιαίτερες καλλιτεχνικές φυσιογνωμίες των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων παρουσιάζει την ατομική της έκθεση ζωγραφικής, με τίτλο «Νέλλη Ανδρικοπούλου: η σαγήνη των χρωμάτων - η ζαλάδα της γραμμής».
Όπως σημειώνει η εικαστικός Νέλλη Ανδρικοπούλου στον κατάλογο της έκθεσής της, η οποία εγκαινιάζεται στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), την Πέμπτη 27 Μαρτίου, στις 8 το βράδυ: «Όσο και αν ακούγεται παράξενο, πριν γίνω ζωγράφος στον ξύπνιο μου, υπήρξα ζωγράφος στον ύπνο μου! Στην Πόλη, όπου γεννήθηκα, το παιδικό μου όνειρο με μετέφερε μια νύχτα στο κέντρο μιας στενόμακρης αίθουσας, που τους τοίχους της στόλιζαν ζωγραφιές μου. Όρθια εκεί, ήμουν πολύ συγκινημένη. Ξάφνου πάγωσα. Ίσως, να είχα ξεσκεπαστεί».
Πρώτη έκθεση και αναδρομική παρουσίαση ταυτόχρονα
Η έκθεση περιλαμβάνει μία επιλογή από το έργο της καλλιτέχνιδας, παρουσιάζοντας, στην πραγματικότητα, την πρώτη έκθεσή της μετά το 1950 και, ταυτόχρονα, την πρώτη της αναδρομική παρουσίαση. Πρόκειται, κυρίως, για σχέδια και υδατογραφίες, και, κατόπιν, για ελαιογραφίες και τέμπερες από τα χρόνια των σπουδών της στην Αθήνα και το Παρίσι, από την εποχή που βρισκόταν σε στενή επαφή με τους καλλιτέχνες του «Αρμού» (Γιάννη Μόραλη, Γιάννη Τσαρούχη, Νικόλαο Χατζηκυριάκο - Γκίκα, Νίκο Νικολάου, Ναταλία Μελά, Μίνω Αργυράκη κ.ά.), από την περίοδο του γάμου της με τον Εγγονόπουλο, αλλά και, αργότερα, από τα ταξίδια της ανά την Ελλάδα (ιδίως στα νησιά του Αιγαίου).
Μέσα από τα έργα αυτά, ανασυντίθεται το κλίμα της δεκαετίας του ’40 και του ’50, φωτίζονται τα δύσκολα μετεμφυλιακά χρόνια, αλλά και η σχέση της με τον Εγγονόπουλο, ενώ στα σχέδια των επόμενων δεκαετιών, αναπαρίσταται η Ελλάδα, καθώς αλλάζει δραματικά κάτω από την καταιγιστική επίδραση του τουρισμού.
Με πλούσιο ζωγραφικό, μεταφραστικό και λογοτεχνικό έργο
Γεννημένη το 1921, στην Κωνσταντινούπολη, η Νέλλη Ανδρικοπούλου μετακόμισε με την οικογένειά της στην Ελλάδα, το 1936. Γράφτηκε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και, αργότερα, μπήκε στο εργαστήριο του Μιχάλη Τόμπρου, για να σπουδάσει γλυπτική. Το 1945, σαλπάρισε - μαζί με αρκετούς άλλους - με το θρυλικό λίμπερτυ «Ματαρόα» και έμεινε στο Παρίσι, σπουδάζοντας γλυπτική. Εκεί, εξέθεσε στην Πανεπιστημιούπολη γλυπτικά και ζωγραφικά της έργα, μαζί με άλλους Έλληνες υπότροφους. Στα τέλη του 1947, επέστρεψε στην Αθήνα και, 2 χρόνια μετά, έγινε μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας «Αρμός» και συμμετείχε στις εκθέσεις της, στο Ζάππειο (1949) και στη Θεσσαλονίκη (1950).
Είχε ήδη γνωρίσει τον Νίκο Εγγονόπουλο, τον οποίο και παντρεύτηκε τον Μάρτιο του 1950, γεγονός που την απομάκρυνε σταδιακά από την τέχνη. Μετά τον χωρισμό τους το 1954, ξεκίνησε μια νέα σταδιοδρομία ως ξεναγός, συνεχίζοντας να ζωγραφίζει και, κυρίως, να σχεδιάζει. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80, ξεκίνησε το πλούσιο μεταφραστικό και λογοτεχνικό της έργο, με τα βιβλία της να έχουν περισσότερο αυτοβιογραφικό χαρακτήρα.
Πληροφορίες
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης - Μέγαρο Εϋνάρδου: Αγ. Κωνσταντίνου 20 & Μενάνδρου - Αθήνα, τηλ.: 210 5223101, 210 3234267. Διάρκεια έκθεσης: 27 Μαρτίου - 29 Απριλίου. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη και Πέμπτη: 10.00 - 14.00, Τετάρτη και Παρασκευή: 10.00 - 14.00 και 18.00 - 20.00, Σάββατο: 12.00 - 14.00. naftemporiki.gr
