Η ιδέα της χρήσης των social media, όπως το Twitter, ως μέσου πρόβλεψης μελλοντικών εξελίξεων είναι παλιά σχεδόν όσο και τα ίδια τα κοινωνικά δίκτυα. Μέσα στα τελευταία χρόνια πολλοί έχουν κατά καιρούς ισχυριστεί ότι είναι δυνατή η πρόβλεψη εκλογικών αποτελεσμάτων, πορειών προϊόντων στην αγορά, επιτυχιών (ή μη) ταινιών κ.α., μέσω ανάλυσης των δεδομένων των social media.
Ένας από αυτούς είναι ο Νέιθαν Κάλους, του ΜΙΤ, ο οποίος έχει αναπτύξει μία μέθοδο πρόβλεψης της συμπεριφοράς του πλήθους, μέσω δηλώσεων και σχολίων στο Twitter. Ειδικότερα, σύμφωνα με το MIT Technology Review, ο Κάλους έχει αναλύσει τα tweets που σχετίζονται με το πραξικόπημα του 2013 στην Αίγυπτο, και ισχυρίζεται ότι η όλη αναταραχή που συνδέθηκε με το περιστατικό ήταν ξεκάθαρα προβλέψιμη, από αρκετές ημέρες πιο πριν.
Σε καθαρά πρακτικό επίπεδο, δεν είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς πώς η μελλοντική συμπεριφορά ενός πλήθους μπορεί να αντικατοπτρίζεται στο Twitter, μέσω, για παράδειγμα, αναφορών και ενημερώσεων για συγκεντρώσεις και συντονισμό τους μέσω αυτού. Η δραστηριότητα τέτοιου είδους στα κοινωνικά δίκτυα αποτελεί ξεκάθαρη ένδειξη συγκεκριμένης μαζικής συμπεριφοράς στο μέλλον.
Κατά τον Κάλους η πρόβλεψη της συμπεριφοράς ενός πλήθους είναι δυνατή μέσω του εντοπισμού μίας καθοριστικής σημασίας «ένδειξης» εν μέσω του «θορύβου». Όπως επισημαίνει, αυτό είναι δυνατόν μέσω της «αλίευσης» tweets, με σκοπό τον εντοπισμό αναφορών σε μελλοντικά γεγονότα και στη συνέχεια της ανάλυσης των τάσεων (trends) που συνδέονται με αυτά.
«Η συνάθροιση πληθών και η πραγματοποίηση μίας κοινής ενέργειας μπορεί συχνά να διαβλεφθεί μέσω τάσεων που εμφανίζονται από πριν στα δεδομένα» λέει σχετικά.
Με ακριβώς αυτού του είδους την ανάλυση ασχολείται μία εταιρεία υπό το χαρακτηριστικό όνομα «Recorded Future», η οποία σκανάρει 300.000 διαφορετικές «πηγές» στο Web σε επτά διαφορετικές γλώσσες με σκοπό των εντοπισμό αναφορών σε μελλοντικά γεγονότα. Αναλύοντας τα δεδομένα αυτά, ο Κάλους επιδιώκει την πρόβλεψη φαινομένων όπως μεγάλης κλίμακας διαμαρτυρίες και ταραχές. «Ανακαλύπτουμε ότι ο όγκος των δημόσια διαθέσιμων πληροφοριών έχει τη δυνατότητα να αποκαλύψει τις μελλοντικές ενέργειες πληθών» αναφέρει σχετικά.
Σε πρώτο επίπεδο, καθορίζεται ως «σημαντική» μία διαμαρτυρία/ ταραχή η οποία λαμβάνει περισσότερη κάλυψη από τα συμβατικά ΜΜΕ από ό,τι συνήθως. Στη συνέχεια, αναλύεται η κάλυψη αυτή, έτσι ώστε να φανεί πότε συμβαίνουν τέτοιου είδους φαινόμενα και αναζητείται η δραστηριότητα στο Twitter η οποία προηγείται. Ο στόχος είναι ο εντοπισμός «μοτίβων» έτσι ώστε να γίνονται αντιληπτές αντίστοιχες «ακολουθίες» σε άλλες περιπτώσεις. Όσον αφορά στην πτώση του Μόρσι στην Αίγυπτο, ο Κάλους θεωρεί ότι οι ταραχές, οι οποίες ξεκίνησαν την αλληλουχία γεγονότων με αποτέλεσμα την απομάκρυνσή του από την εξουσία μετά από επέμβαση του στρατού, ήταν προβλέψιμες μέσω του Twitter από αρκετά πιο πριν την έναρξή τους.
