Γιορτάζοντας τα 80 χρόνια του σερ Πήτερ Μάξγουελ Ντέιβις, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών παρουσιάζει μια παράσταση, που φτάνει το μουσικό θέατρο στα άκρα, με δύο έργα του - ελάχιστα γνωστού στο ελληνικό κοινό - βρετανού συνθέτη, τα «Vesalii Icones» και «Miss Donnithorn’s Maggot», σε σκηνοθεσία - χορογραφία του Κωνσταντίνου Ρήγου, την Τρίτη 11 και την Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου, στις 8 το βράδυ.
Σε παταγώδη και αναιδή τόνο
Με το σχήμα Ergon Ensemble, σε μουσική διεύθυνση του Kasper de Roo, την καλλιτεχνική επιμέλεια του Αλέξανδρου Μούζα, σολίστ την Άρτεμιδα Μπόγρη και χορευτή τον Τάσο Καραχάλιο, το μουσικό θέατρο του σερ Πήτερ Μάξγουελ Ντέιβις έρχεται από την οργιώδη δεκαετία του ’60 και είναι μια τολμηρή πρόκληση στον συντηρητισμό της αγγλικής μουσικής σκηνής της εποχής, ένα πρωτοποριακό θέατρο σε παταγώδη και αναιδή τόνο.
Προτείνει στον θεατή να περιμένει τα πάντα, θαρραλέος και έτοιμος να βουτήξει στα βαθιά, να το κοιτάξει με την ένταση και την έξαρση που του αναλογεί. Άλλωστε, ο δημιουργός του, η ιδιαίτερη αυτή και εκκεντρική περίπτωση συνθέτη και ανθρώπου, ο απόλυτος διανοούμενος που διαβάζει ακατάπαυστα, πιστεύει ότι η μουσική είναι από τα πρωταρχικά πράγματα της ζωής, ότι έχει πνευματική και κοινωνική δύναμη. Τη θεωρεί ιαματική, έναν δρόμο για να φτάσει το ανθρώπινο πνεύμα σε μεγάλα βάθη και να αντικρύσει την άβυσσο.
«Vesalii Icones» (Οι εικόνες του Βεσάλιου)
Το μουσικό έργο για χορευτή, σόλο τσέλο και ενόργανο σύνολο είναι από τα πιο σημαντικά μικρής κλίμακας έργα μουσικού θεάτρου, έχει 14 μέρη που συνδέονται νοηματικά μεταξύ τους και αναφέρονται στις 14 Στάσεις του Σταυρού. Ο χορευτής αναπαριστά τις Στάσεις του ρωμαιοκαθολικού τυπικού και, ταυτόχρονα, αναφέρεται στις στάσεις των σωμάτων στις ανατομικές ξυλογραφίες, που κοσμούσαν την πραγματεία του φλαμανδού Ανδρέα Βεσάλιου, «Περί κατασκευής του ανθρώπινου σώματος (Βασιλεία 1543). Η μουσική ταξιδεύει και προς άλλες κατευθύνσεις, προς την έντονη αναζήτηση που την εκφράζει το τσέλο και προς διάφορες γλαφυρές περιγραφές από τα υπόλοιπα όργανα, έτσι ώστε να δημιουργείται ένας λαβύρινθος μουσικών σχολιασμών. Στο κέντρο αυτού του μουσικού λαβύρινθου, μέσα από ένα μανιακό φοξτρότ, ο χορευτής ανασταίνεται στο τέλος ως Αντίχριστος.
«Miss Donnithorn’s Maggot»
Η Μις Ντόνιθορν, ευγενής με καταγωγή αυστραλιανή, ενέπνευσε στον Ντίκενς τη Μις Χάβισαμ, στις «Μεγάλες προσδοκίες». Είναι μια γυναίκα, που επέλεξε να ζήσει ως ερημίτισσα, αφού ο μνηστήρας της την παράτησε λίγο πριν από τη γαμήλια τελετή. Γραμμένο το 1974 και αφιερωμένο στον αυστραλό νομπελίστα συγγραφέα Πάτρικ Γουάιτ, το έργο του Ντέιβις την παρουσιάζει σε όλο της το δράμα, ανάμεσα στα απομεινάρια της γαμήλιας τούρτας της που είναι διακοσμημένη με μουσικούς. Η προδομένη νύφη, μνημείο ερωτικής προσήλωσης, τραγουδάει οκτώ τραγούδια σε μια δυναμική άγρια ερμηνεία, προσπαθώντας να κρατήσει απεγνωσμένα την ερωτική ανάμνηση του άνδρα, που δε θα επιστρέψει ποτέ.
Εναντίον κάθε εξουσίας
Ο Πήτερ Μάξγουελ Ντέιβις γεννήθηκε το 1934, στο Σάλφορντ του Λάνκσάιρ και ήταν το μοναχοπαίδι του βιομηχανικού εργάτη πατέρα του και της νοικοκυράς μητέρας του, με την οποία συνδέθηκε στενά μέχρι τον θάνατό της. Η εργατική του καταγωγή τον προίκισε με μια χαλύβδινη θέληση και με έναν θυμό εναντίον κάθε εξουσίας, που προσπαθούσε να τον εμποδίσει να ζήσει όπως ήθελε. Άρχισε πιάνο στα 5 του χρόνια και, αυτοδίδακτος, κατέπληξε τους εξεταστές του, όταν έδειξε ότι είχε απομνημονεύσει όχι μόνο το κοντσέρτο για βιολί του Μπετόβεν, αλλά και όλες τις συμφωνίες του, και κέρδισε μια υποτροφία για το Βασιλικό Μουσικό Κολλέγιο του Μάντσεστερ, έναν ναό των πιο τολμηρών μουσικών πειραματισμών εκείνη την εποχή. Έτσι, αναδείχτηκε το ταλέντο του και άνοιξαν οι πόρτες για το λαμπρό μουσικό του μέλλον.
Απεχθανόταν τον αγγλικό ερασιτεχνισμό, αλλά αντιστεκόταν εξίσου και στις πρωτοποριακές ορθοδοξίες του ’50 και του ’60. Αναζήτησε μια προσωπική μουσική γλώσσα, μια θέση ανάμεσα στην παράδοση και τον μοντερνισμό, ανάμεσα στον συρμό και την έμπνευση και τη βρήκε χτίζοντας στα θεμέλια του μεσαιωνικού τραγουδιού, στα Γρηγοριανά Άσματα. Έχει συνθέσει σε όλα τα είδη και σε ποικιλία ύφους: ορχηστρικά, μουσική δωματίου, όπερα, μουσικό θέατρο, ορατόριο, μπαλέτο. Γράφει μουσική κάθε μέρα, από τις 9 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ, με ένα διάλειμμα για μεσημεριανό. Ζει απομονωμένος στο βασίλειό του, στα νησιά Όρκνι, σε μια αγροικία, με τον σύντροφό του, έναν σκύλο και τρεις γάτες.
Πληροφορίες
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη», Βασιλίσσης Σοφίας και Κόκκαλη, Αμπελόκηποι - Αθήνα, τηλ.: 210 7282333. Τιμές εισιτηρίων: 40, 28, 20, 11 ευρώ, ειδικές τιμές: 65+, πολύτεκνοι: 8,50 ευρώ, φοιτητές - νέοι - άνεργοι - ΑΜΕΑ: 6,50 ευρώ. Η παράσταση δεν συνιστάται για ηλικίες κάτω των 16 ετών. naftemporiki.gr
