Ακόμη και σε επίπεδα που θεωρούνται ασφαλή με βάση τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα, τα αιωρούμενα σωματίδια αυξάνουν τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου, όπως καταδεικνύει η ανάλυση πολλών ερευνών που έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία 20 χρόνια.
Οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης επικεντρώθηκαν στα αιωρούμενα σωματίδια διαμέτρου μικρότερης από 2,5 μικρόμετρα ή αναπνεύσιμα σωματίδια PM2.5., τα οποία διεισδύουν βαθύτερα στο αναπνευστικό σύστημα προκαλώντας δυνητικά μεγαλύτερες βλάβες. Από το 2008, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει ως όριο για τα PM2.5 τα 25 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο. Το ανώτατο όριο ασφαλείας για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ωστόσο, είναι τα 10 μικρογραμμάρια.
Οι επιστήμονες μελέτησαν τα αποτελέσματα 22 δημοσιευμένων ερευνών, σε συνολικό δείγμα 367.000 κατοίκων 13 χωρών της δυτικής Ευρώπης. Τα άτομα που συμμετείχαν στις έρευνες από τη δεκαετία του 1990 παρακολουθούνταν επί σχεδόν 14 χρόνια, διάστημα κατά το οποίο 29.000 εξ αυτών πέθαναν από φυσικά αίτια, σύμφωνα με τα πιστοποιητικά θανάτου τους.
Όπως γράφουν οι ερευνητές στην έκθεσή τους στην επιθεώρηση Lancet, διαπίστωσαν ότι η αύξηση των εκπομπών αιωρούμενων σωματιδίων κατά 5 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αύξησε την πιθανότητα θανάτου - κατά την προαναφερθείσα περίοδο - κατά 7%. Το ποσοστό προέκυψε λαμβάνοντας υπόψη και άλλους παράγοντες, όπως την ηλικία, το βάρος, την υπέρταση, την κατανάλωση αλκοόλ, το κάπνισμα ή την κοινωνικοοικονομική κατάσταση.
«Η διαφορά των 5 μικρογραμμαρίων μπορεί να είναι μεταξύ ενός σημείου σε πολυσύχναστο δρόμο και ενός μικρού στενού», εξήγησε ο καθηγητής στο ολλανδικό πανεπιστήμιο και επικεφαλής της ομάδας που έκανε την ανάλυση Ρομπ Μπίλεν.
Μιλώντας στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων, αναγνώρισε ότι η μείωση του προσδόκιμου ζωής εξαιτίας της έκθεσης στα αιωρούμενα σωματίδια από τα αυτοκίνητα ή τις βιομηχανίες ενδέχεται να μην ξεπερνά τους λίγους μήνες. «Παρότι δεν ακούγεται πολύ, πρέπει να θυμόμαστε ότι ο καθένας εκτίθεται σε κάποια επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης, όχι απαραίτητα με τη θέλησή του, σε αντίθεση π.χ. με το κάπνισμα», πρόσθεσε.
