«Οι στομφώδεις διακηρύξεις χωρίς πραγματική βάση, όπως τα περί Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, θα οδηγήσουν αργά ή γρήγορα τους πολίτες να καταλάβουν ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Οτι οι ιδέες και οι θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν συμβιβάζονται με την πραγματικότητα. Και ότι η διαδικασία λήψης αποφάσεων δεν είναι δημοκρατική».
Αυτά λέει σε συνέντευξή του στην «Corriere della Sera» ένας λαμπρός ευρωπαίος διανοούμενος, ο γερμανός κοινωνιολόγος Ράλφ Ντάρεντορφ, 75 ετών. Πρώην επίτροπος στις Βρυξέλλες, πρώην διευθυντής του London School of Economics και πρώην πρύτανης του St. Anthony’s College της Οξφόρδης, ο Ντάρεντορφ υπήρξε πάντα θερμός ευρωπαϊστής. Αλλά δεν τρέφει ψευδαισθήσεις.
«Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν θα αποτελέσει ποτέ ένα κράτος ή ένα σύνολο κρατών όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες. Παρά ταύτα, οι θεσμοί της πρέπει να σέβονται τις δημοκρατικές αρχές. Δεν έχει νόημα να επιβάλλεις αυτές τις αρχές στις πρώην κομμουνιστικές χώρες όταν εντάσσονται στην Ευρώπη και στη συνέχεια να μην τις σέβεσαι στις Βρυξέλλες. Κι όμως: παρόλο που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει αυξήσει τις εξουσίες του, παρόλο που υπάρχει ένα Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, είναι δύσκολο να χαρακτηρίσει κανείς δημοκρατικό το σημερινό πλαίσιο των θεσμών. Πρέπει λοιπόν να βρεθούν τα κατάλληλα εργαλεία που θα οδηγήσουν σε μια ανοιχτή διακυβέρνηση».
Σύμφωνα με τον Ντάρεντορφ, το ευρωπαϊκό Σύνταγμα δεν ήταν απαραίτητο. Και η διαδικασία της επικύρωσής του με δημοψηφίσματα είναι επικίνδυνη, αφού θα εκφυλιστεί σε μια συζήτηση υπέρ ή κατά της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι χώρες που θα ψηφίσουν «όχι», δεν θα πρέπει στη συνέχεια να κάνουν και δεύτερο δημοψήφισμα με το οποίο να αποφασίσουν αν θέλουν να είναι μέρος μιας Ευρωπαϊκής Ενωσης όπου θα ισχύει το νέο Σύνταγμα;
Οσο για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρώπη, ο γερμανός κοινωνιολόγος τη θεωρεί απαραίτητη. Δεν θα αλλάξει ο χαρακτήρας της Ενωσης; «Στις αρχές της δεκαετίας του '70, το ίδιο ακριβώς έλεγαν και για την ένταξη της Βρετανίας: ότι θα άλλαζε την Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Και η αλήθεια είναι ότι, σε ένα βαθμό, αυτό ακριβώς συνέβη».
Και το Σύμφωνο Σταθερότητας; «Η λογική του Συμφώνου είναι σωστή: οι κυρώσεις εναντίον όποιου δεν σέβεται τις παραμέτρους δεν αποτελούν ένα ρεαλιστικό μέτρο, αλλά είναι λάθος να θεωρούμε ότι μπορούμε να τονώσουμε την ανάπτυξη με την αύξηση των δημοσίων δαπανών».
Πηγή: Corriere della Sera, ΑΠΕ
