ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΜΑΡΤΙΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΜΑΡΤΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:08
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Γ΄ ΜΕΡΟΣ
13:25 – 15:11
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που διακόπηκε. Καλούμε τον ίδιο μάρτυρα του οποίου συνεχίζεται η κατάθεση. Ελάτε παρακαλώ. Συνεχίζεται η κατάθεση του κ. Μπακατσέλου. Έχει το λόγο ο κ. Παρασκευόπουλος.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυς θέλω να μου πείτε το εξής, από μια στιγμή ακριβώς άσκησε η οπτική σας ή η ακουστική σας αντίληψη; Αν θέλετε, είπατε κάποια πράγματα προηγουμένως, να μου πείτε την ακριβή στιγμή. Δηλαδή, ότι είδατε κάποια πράγματα, είδατε, αυτό είναι αναντίρρητο. Εγώ θέλω να μου πείτε, από ποια στιγμή συγκεκριμένα, είδατε, άρχισε δηλαδή να συγκινείται η αντίληψή σας, οπτικά ή ακουστικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια ήταν η πρώτη εικόνα που είδατε με τα μάτια σας μόλις βγήκατε, πείτε το αυτό.
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Είδα το αυτοκίνητο πεσμένο στην «GOODIVA› στη γωνία και από εκεί και ύστερα είδα αυτά που σας είπα.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Συνεπώς, εάν θέλετε να μου πείτε αυτό. Προγενέστερα γεγονότα, προγενέστερα γεγονότα προ της προσκρούσεως δεν είδατε.
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όχι κανένα.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κάτι άλλο. Λέτε το εξής, είναι κάτι ξεχωριστό που δεν άκουσα να το ρωτήσουν οι συνάδελφοι και σας ρωτώ για τους πυροβολισμούς. Είπατε και προηγουμένως το έχω σημειώσει, ότι όταν βγήκατε στο μπαλκόνι, ακούσατε κάποιους πυροβολισμούς. Σε κάποια εκδοχή είπατε 2, 3, αλλού είπατε 3, 4. Μάλιστα ο κ. Αγιοστρατίτης είπε για 11 περίπου, ακούστε την ερώτηση, εγώ ερωτώ, ακούσατε ή δεν ακούσατε πυροβολισμούς και εάν ακούσατε, ποιους ακούσατε, πόσους;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ναι άκουσα πυροβολισμούς.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Προσέξτε, προσδιορίσατε το χρονικό σημείο και λέτε, μετά την πρόσκρουση πράγματι είμαι πλέον σε αντίληψη, οπτική και ακουστική. Πιο πριν δεν γνωρίζω τίποτα. Αυτό είναι αληθές. Και είπατε ότι, μετά ακριβώς από το σημείο που βγήκατε στο μπαλκόνι?
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ναι, έπεσαν οι πυροβολισμοί.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ ρωτώ το εξής συγκεκριμένα, από εκείνη τη στιγμή λοιπόν ακούσατε πυροβολισμούς και αν ακούσατε, πόσους πυροβολισμούς;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: ¶κουσα πυροβολισμούς. Σας είπα, είναι δύσκολο να προσδιορίσει κανείς τους πυροβολισμούς, αλλά άκουσα πυροβολισμούς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νομίζω ότι ρωτήθηκε κατ’ επανάληψη, μη το ρωτάμε πάλι, τον ρώτησα εγώ, τον ρώτησε ο κ. Εισαγγελέας, τον ρώτησε ο κ. Αγιοστρατίτης.
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Μπορεί να ήταν και επτά και οκτώ οι πυροβολισμοί.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Θέλω λοιπόν να μου ερμηνεύσει λοιπόν αυτό. Είναι νωπότατη η κατάθεσή σας της ίδιας ημέρας όπου λέτε, «στη συνέχεια ο δεύτερος που βρισκόταν στο αριστερό μέρος της μερσεντές και βρισκόταν στο ύψος της τζαμαρίας που έσπασε, όπως με βεβαίωσε η υπάλληλος του καταστήματος, έριξε δυο ή τρεις ακόμα πυροβολισμούς.› Αυτούς τους πυροβολισμούς τους ακούσατε, ή σας τους βεβαίωσαν;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Εγώ πέρα απ’ αυτά που είδα, ρώτησα και κάποιους ανθρώπους, γιατί έπρεπε να γράψω. Ρώτησα την υπάλληλο, τι είδε, τι κατάλαβε, ρώτησα άλλους περαστικούς. Απ’ ότι ενθυμούμαι ήταν και η Αρσένη εκεί και άλλοι γνωστοί άνθρωποι, τους οποίους και ρώτησα και κουβέντιασα μαζί τους. Σ’ αυτή τη κουβέντα που έκανα, πήρα διάφορες πληροφορίες. Οι δικές μου πληροφορίες, αυτές που είχα δηλαδή εγώ, σε συνδυασμό μ’ αυτές τις πληροφορίες που πήρα από κάποιους μάρτυρες, έγραψα αυτό που έγραψα.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: ¶ρα εδώ λοιπόν λέτε, δεν ακούσατε?
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Είπα δεν άκουσα πυροβολισμούς;
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι δεν λέτε αυτό. Να πω πώς τελειώνετε μισό λεπτό να σας διαβάσω λίγο παραπάνω, αυτό που σας επισήμανε ο κ. Αγιοστρατίτης, είδατε να ρίχνεται ο τελευταίος πυροβολισμός και μετά οι πυροβολισμοί είδατε μόνο αυτούς τους τρεις που λέτε τους άκουσα, με διαβεβαίωσε η υπάλληλος του καταστήματος. ¶λλο αυτήκοος μάρτυς, ως αυτήκοος μάρτυς εδώ τότε δεν αναφέρεστε. Αναφέρεστε σ’ αυτούς. Και ζητώ να μου πείτε τι συμβαίνει; Ακούσατε ή είδατε; Έτσι λέτε εδώ.
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Και εκεί λέω ότι έπεσαν πυροβολισμοί και άκουσα πυροβολισμούς. Μπορώ να τους προσδιορίσω σε πέντε, έξι, επτά, δεν μπορώ να σας πω πόσοι ήταν ακριβώς. Και από την μεριά της υπαλλήλου που ρώτησα προφανώς, γιατί δεν θυμάμαι εγώ τι είναι γραμμένο εκεί, μου είπε τρεις ή τέσσερις πυροβολισμοί. Αυτά. Ότι λέει εκεί.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Στο πρακτικό – δεν θα το διαβάσω πάλι – είπατε, όλο το κείμενο που διαβάσαμε, αν έχετε κάποια άλλη εκτίμηση να μου δώσετε, για το ότι βγαίνει από εδώ πέρα ότι εσείς με τα αυτιά σας δεν ακούσατε πυροβολισμούς, παρά μόνο σας βεβαίωσε η υπάλληλος γι’ αυτούς τους δυο - τρεις πυροβολισμούς?
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Μα δεν είμαι αστυνομικό όργανο για να με βεβαιώσει η υπάλληλος. Ρώτησα και άκουσα και μου είπαν διάφορα πράγματα. Εγώ με τα αυτιά μου άκουσα πυροβολισμούς. Το εάν ήταν πέντε, έξι, επτά, ναι ήταν πάνω από πέντε πάντως. Πέντε, έξι, επτά πυροβολισμούς.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Εντάξει μου απαντήσατε.
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Μπορεί να έριξαν και πυροβολισμούς στον αέρα, τι να πω.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυς πείτε μου, η Τσακάλωφ και ο δρόμος αυτός η Βουκουρεστίου και κυρίως η Τσακάλωφ, αν είχε και πόσο φωτισμό είχε τότε, την εποχή εκείνη, 21 Φεβρουαρίου του ’85, αν θυμάστε.
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Είχε αρκετό.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Σε κάποιο σημείο είσαστε στο μπαλκόνι δεν είχατε κατεβεί ακόμα, λέτε ότι είδατε κάποιον με μούσι και γένι από το μπαλκόνι πώς τον είδατε, πίσω, πλάγια ή μπροστά;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ακριβώς όπως βλέπω εσάς τώρα.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Από το μπαλκόνι επάνω; Μα το μπαλκόνι έχει ένα ύψος.
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ενάμιση μέτρο.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Μισό λεπτό να μας πείτε το μπαλκόνι ποιο είναι. Αυτές οι φωτογραφίες ανταποκρίνονται; Η οδός Τσακάλωφ και Βουκουρεστίου γωνία είναι αυτή; Για πείτε μου πού είστε;
(Διαλογικές Συζητήσεις)
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Από εδώ είναι ενάμιση μέτρο κύριε Πρόεδρε, για πείτε μου; Αν είναι εκεί που είναι το μπαλκόνι είναι τουλάχιστον τέσσερα μέτρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε μάρτυς, είναι εκεί επάνω ενάμιση μέτρο από το έδαφος που ήταν ο άλλος;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Δυο μέτρα, δυο και δέκα τι να σας πω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή για σταθείτε, εσείς έχετε ένα ανάστημα γύρω στο 1.65, 1.70 πόσο είστε;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: 1.75
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία. Βλέπω αυτοί που στέκονται στο πεζοδρόμιο όρθιοι, θα έχουν και αυτοί κάπου 1.70, μετά είναι άλλα τόσα μέχρι το μπαλκόνι, βάλτε και το δικό σας ύψος, πόσο είναι, είναι 1.20;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: 3 μέτρα τι να σας πω, δεν μπορώ να σας πω. Είναι ο πρώτος ημιόροφος της πολυκατοικίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπολογίστε τα όρθια άτομα αυτό σας λέω, υπολογίστε από τα όρθια άτομα μέχρι το μπαλκόνι. Και υπολογίστε από το δάπεδο του μπαλκονιού συν την πλάκα και το κεφάλι το δικό σας, πώς βρισκόσαστε δηλαδή σε τι από ύψος βρισκόσαστε; Τα μάτια σας από το κεφάλι έστω το σώμα αυτού που είδατε στο δρόμο, που λέτε εκτελεστή τον ονομάσατε.
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Το πολύ δυο μέτρα υψομετρική διαφορά να έχουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για ρίξτε μια ματιά εδώ στη φωτογραφία και υπολογίστε το έδαφος, το ύψος αυτών.
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: 1.75 ο άνθρωπος που είναι μπροστά, εγώ είμαι εδώ ακριβώς σκυμμένος εδώ πάνω και έχουμε 1.75 απόσταση. Δηλαδή το πρόσωπό μου, η υψομετρική διαφορά είναι 1.75.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει εμείς θα εκτιμήσουμε ανάλογα.
(Διαλογικές Συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για να σας ρωτήσω κάτι, δυο μπαλκόνια είναι αυτό ή ένα συνεχόμενα; Τούτο εδώ που δείχνει δυο κάγκελα και ένα τζάμι στη μέση, ένα ή δυο είναι το μπαλκόνι;
Εντάξει θα φέρετε τα χαρτιά από την πολεοδομία να το δούμε. Ελάτε τώρα για να τελειώνουμε, ήταν επάνω στο μπαλκόνι του πρώτου ορόφου, ή ημιορόφου όπως το λέτε.
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Έβλεπα το πρόσωπό του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το έβλεπε λοιπόν το πρόσωπο, βεβαιώνει ότι το έβλεπε. Εσείς αμφισβητείτε; Θα το δούμε, αν το έβλεπε ή όχι. Προχωρήστε άλλη ερώτηση.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Και η τελευταία μου ερώτηση προς το μάρτυρα κύριε Πρόεδρε. Ομιλεί τότε, είτε δημοσιογραφικά, είτε προανακριτικά, πάντως την ίδια ώρα, θα επαναλάβω την λέξη νωπότατη κατάθεση, και μιλάτε για δυο δράστες με έναν. Δεν άκουσα την εξήγηση, πώς αναβαθμίστηκε ποσοτικά..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ένα τρίτο άνθρωπο.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, είπε τέσσερα, πέντε άτομα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κοιτάξτε, είπε και για τους δυο οδηγούς των αυτοκινήτων. Γίνανε τρεις και δυο, πέντε.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Θα το δεχόμουν, αν έλεγε και εδώ πέρα, ότι ξέρετε, δυο εκτελεστές και έναν?
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Να σας πω κάτι. Όταν έκανα το δημοσίευμα δεν με ενδιέφερε να γράψω λεπτομέρειες. Έξω από τις λεπτομέρειες, τις οποίες εσείς θα θέλατε να είχα γράψει, υπάρχουν και κάποια άλλα πράγματα. Παράδειγμα, τώρα μπορεί να θυμηθεί κανένας, ότι όταν γράφει ένα κείμενο, το κείμενο μπαίνει στην εφημερίδα και κάποια πράγματα κόβονται. Κόβονται γιατί δεν χωράνε. Δεν ξέρω τι κόπηκε, δεν είναι τα χειρόγραφά μου αυτά. Αν ήταν τα χειρόγραφά μου θα σας έλεγα, ναι, είναι τα χειρόγραφά μου.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω δικαίωμα να σταματήσω, έχω δικαίωμα να σχολιάσω. Ακόμα μια ερώτηση θα σας κάνω. Εγώ ερωτώ, εάν μπορείτε να μου δώσετε μια εξήγηση, όχι γιατί δημοσιογραφικώς έτσι το αντιληφθήκατε, γιατί καταθέσατε αυτά; Είναι ανάκριση, κατάθεση αυτά.
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Η σκηνή που εκτυλίχθηκε μπροστά μου, όλο αυτό που είδα, περιελάμβανε όπως αργότερα έφερα στην μνήμη μου τις σκηνές στο δρόμο και το τρίτο αυτό άτομο που κρατούσε πιστόλι. Και τον είδα κιόλας. Την ώρα που έγραφα, στο μυαλό μου, αυτή η σκηνή δεν μου ήρθε αυτού του ανθρώπου και δεν το έγραψα.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Και η κυριολεκτικά τελευταία ερώτηση, πότε κατεβήκατε από το μπαλκόνι κάτω;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Κατέβηκα αμέσως μετά μόλις έφυγαν τα αυτοκίνητα. Μόλις τα είδα να στρίβουν την Λυκαβηττού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κύριε Παπαδάκη και εσείς.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε μάρτυς μέχρι να έρθει η φωτογραφία, θα παρακαλέσω να μου πείτε το εξής, για την πληρότητα της κατάθεσής σας σε ότι αφορά την προανακριτική σας κατάθεση ως μάρτυρα στις 22/2 είπατε προηγουμένως σε ερώτηση του κ. Μυλωνά, ότι ήρθε η αστυνομία στο γραφείο σας εκεί πέρα στη ?FOTRON› στη Τσακάλωφ 31 και συνετάγη επί τόπου η κατάθεσή σας έτσι δεν είναι;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ναι.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: ¶ρα δηλαδή, επειδή η έκθεση είναι απ’ αυτές τις στερεότυπες της αστυνομίας, γράφει ότι, «ενεφανίσθη ενώπιόν μας στη αστυνομία ο μάρτυρας και κατέθεσε..› δεν είναι ακριβής ως προς αυτό. Έγινε εκεί. Επίσης είπατε ότι θέσατε στην αστυνομία υπόψη το κείμενο το οποίο είχε δημοσιευθεί στα ΝΕΑ. Πείτε μου το εξής πράγμα πάνω σ’ αυτό, η αστυνομία με αφορμή το δημοσίευμα στα ΝΕΑ σας επέλεξε ως μάρτυρα;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Δεν το ξέρω.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πότε σας τηλεφώνησε η αστυνομία και σας ζήτησε να δώσετε κατάθεση;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Εκείνη την ημέρα, δεν θυμάμαι πόση ώρα πριν. Ήρθαν επτά η ώρα ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε μάρτυς, δηλαδή πριν από το δημοσίευμα σας κάλεσε ή μετά; Αυτό νομίζω ότι είναι το ερώτημα και σ’ αυτό καλείστε να απαντήσετε.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το ερώτημα είναι πότε τον κάλεσε ευρύτερα; Πότε σας κάλεσε, ποια ημέρα;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Λίγο πριν έρθουν στο γραφείο μου, δηλαδή 2, 3 ώρες πριν έρθουν στο γραφείο μου.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: ¶ρα οπωσδήποτε σε χρόνο που η εφημερίδα είχε κυκλοφορήσει.
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ναι.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τώρα θέλω να πάμε λίγο στα πριν και να μου πείτε το εξής πράγμα, γιατί αυτό δεν ρωτήθηκε και αυτό είναι που με ενδιαφέρει εμένα, θέλω δηλαδή τις συνθήκες υπό τις οποίες αντιληφθήκατε το πρώτον εσείς τους πυροβολισμούς, ενώ εργαζόσαστε. Πρώτα απ’ όλα είστε μέσα στο ατελιέ και εργάζεστε έτσι; Τι εργασία κάνετε ακριβώς εκείνη τη στιγμή; Είστε όρθιος, καθιστός;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όρθιος.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Θυμάστε ακριβώς τι δουλειά κάνατε; Είστε συντάκτης ύλης, αν κατάλαβα καλά απ’ αυτά που είπατε;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ναι συντάκτης.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εργάζεστε μόνος, ή συνεργάζεστε με κάποιους άλλους εκείνη την ώρα συναδέλφους σας;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Εκείνη την ώρα ήμουν μόνος μου.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τηλεφωνούσατε;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όχι, όρθιος και ήταν τα παιδιά μπροστά που δουλεύανε τις σελίδες.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πόσα παιδιά ήταν μπροστά;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: 20-30 άτομα. Βέβαια σε διάφορες αίθουσες.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Καμία αντίρρηση. Υπήρχε πλήρης ησυχία ή γινότανε φασαρία;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ησυχία.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κάποιος να μιλάει, κάποιος να τηλεφωνάει, ραδιόφωνο έπαιζε, μουσική, τηλεόραση τίποτα;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Τίποτα.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πείτε μου το εξής τώρα, εσείς τους πυροβολισμούς τους αντιληφθήκατε για πρώτη φορά με τα αυτιά σας, ή σας έδωσε ερέθισμα, γιατί κάτι ελέχθη κάποιος που σας είπε ότι εδώ πυροβολούν. Τι από τα δυο έγινε;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Με τα αυτιά μου το άκουσα. Αλλά συγχρόνως με τα αυτιά μου, το άκουσαν και άλλα παιδιά, δεν ήταν ότι το άκουσα μόνο εγώ.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το ακούσατε εσείς;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Βέβαια ναι. Και πετάχτηκα πρώτος στο μπαλκόνι.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ένα λεπτό, γιατί πριν πεταχτείτε στο μπαλκόνι, παρεμβάλλεται μια σκέψη πριν και είπατε, ότι νομίσατε ότι πρόκειται για αποκριάτικο αστείο, γιατί ήταν απόκριες.
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ναι βέβαια.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πόση ώρα διήρκεσε μέχρι να ξεδιαλύνετε τη σκέψη αυτή και να τείνετε προς την άποψη ότι κάτι συμβαίνει και πρέπει να βγω έξω;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Επτά εκατοστά του δευτερολέπτου.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μάλιστα, με εντυπωσιάζει η ακρίβεια. Ότι έχω να πω, θα το πω στην αξιολόγησή μου. Να συνεχίσω, αντιληφθήκατε λοιπόν τους πυροβολισμούς, σπεύσατε για να βγείτε έξω. Πόση απόσταση ήταν από το σημείο που βρισκόσαστε ως την μπαλκονόπορτα, το σημείο που είσαστε;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ήμουν σχεδόν δίπλα στην μπαλκονόπορτα, δυο μέτρα από την μπαλκονόπορτα, ήμουν σχεδόν δίπλα.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πατζούρια υπήρχαν;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όχι ήταν ανοιχτή η μπαλκονόπορτα.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Χειμώνα καιρό 21 Φεβρουαρίου ήταν ανοιχτή;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ήταν ζέστη. Και αρκετή ζέστη εκείνη την ημέρα. Αυτό είναι χαρακτηριστικό.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μάλιστα. Να σας πω κάτι, είστε βέβαιος ότι έκανε ζέστη; Σας ρώτησαν πριν και περιγράψατε αυτούς που είδατε, ότι φορούσαν Μοντγκόμερι, πώς συνδυάζετε; Όταν κάποιος φοράει Μοντγκόμερι κάνει κρύο, δεν είναι δυνατόν να είναι ανοιχτή η μπαλκονόπορτα και να έχει ζέστη και να είσαστε και στα δυο μέτρα από την μπαλκονόπορτα να δουλεύετε. Το να είσαστε δέκα μέτρα στο βάθος του διαμερίσματος, είναι λογικό. Τέλος πάντων αυτό είναι πράγματι κρίση?
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Τι να σας πω, ρωτήστε τους να σας πουν γιατί φορούσαν μοντγκόμερι.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πείτε μου ποιοι συνάδελφοί σας ήταν εκεί πέρα εκτός από σας; Θυμάστε κανένα όνομα κανενός παρόντος;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ο ένας φωτοσυνθέτης ήταν εκεί ο προϊστάμενος ο Αρβανίτης.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το μικρό του;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Χρήστος αν δεν κάνω λάθος.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Να σας βοηθήσω λίγο, να πω δυο τρία ονόματα, ένας Μαϊκαντάς σας θυμίζει τίποτα το όνομα;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ο Αλέκος δεν θυμάμαι το επώνυμό του ήταν εκεί.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μαϊκαντάς υπήρχε; Αναγνώστου υπήρχε;
Κ.ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Δεν τους θυμάμαι, δεν θυμάμαι τα ονόματά τους. Ήταν μια κοπελιά κάτω στη πόρτα η Λίζα δεν θυμάμαι το όνομά της, που ήταν μπροστά στα γεγονότα.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μάλιστα. Δεν θυμάστε ονόματα.
Βγήκατε στο μπαλκόνι μόνος σας ή με άλλους;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Βγήκα πρώτος εγώ και μετά ακολούθησαν και 2-3 ακόμη. Απ’ ότι αντιλαμβάνομαι, 2-3, μπορεί να ήταν και 4.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Σύμφωνοι. Εσείς βγήκατε πρώτος είπατε. Σε ποιο σημείο του μπαλκονιού κοιτούσατε; Τώρα θέλω να σας δείξω την μεγάλη φωτογραφία. Πείτε μου εσείς αν είναι αυτό το μπαλκόνι σε αυτό το σημείο ήρθατε;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όχι, εδώ, σ’ αυτό το σημείο. Όχι εδώ στην άκρη, δεν κάθισα στην άκρη, κάθισα εδώ.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν είναι προς την γωνία, είναι προς την Τσακάλωφ η φάση.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ναι, στην Τσακάλωφ έγινε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Γιατί θα περίμενα να πει ο μάρτυρας ότι βρέθηκε στη μικρή πλευρά του μπαλκονιού όπου και θα ήταν λογικό να κοιτάξει προς το σημείο της πρόσκρουσης του αυτοκινήτου στο «GOODIVA›. Η οποία πρόσκρουση, όπως προκύπτει από τα σχεδιαγράμματα σας, έχει γίνει μετά την στροφή. Ο μάρτυρας λέει ότι έβλεπε προς την Τσακάλωφ.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ακριβώς στη γωνία έγινε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν είναι ακριβώς στη γωνία εκεί που μας δείξατε. Εν πάση περιπτώσει.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όχι εγώ που ήμουν, η πρόσκρουση έγινε ακριβώς στη γωνία του καταστήματος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Όχι, η πρόσκρουση δεν έγινε ακριβώς στη γωνία. Η φωτογραφία είναι σαφής εδώ πέρα, δεν δείχνει γωνία, έχει πάρει την κατηφοριά αριστερά της Βουκουρεστίου και έχει πάει από κει.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Εγώ το μόνο που θυμάμαι και μπορώ να σας πω και οφείλω να σας το πω, είναι ότι έκανα αυτή την κίνηση και είδα όλο το αυτοκίνητο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ωραία. Τώρα θέλω να μου πείτε αν θυμάστε το εξής: το μπαλκόνι εδώ όπως το βλέπετε, η γωνία του μπαλκονιού, πόσα μέτρα απέχει από την γωνία του κτιρίου, Τσακάλωφ και Βουκουρεστίου;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Τι εννοείτε; Δεν κατάλαβα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εννοώ το μπαλκόνι δεν είναι γωνιακό, το μπαλκόνι είναι στην οδό Τσακάλωφ. Αν δεν κάνω λάθος υπάρχει κι άλλο μπαλκόνι στην οδό Βουκουρεστίου του ίδιου ατελιέ. Αυτό το μπαλκόνι που δείχνουν οι φωτογραφίες πόσο απέχει από την γωνία του κτιρίου; Ένα μέτρο, δύο μέτρα, τρία;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όχι, δεν απέχει. Είναι ένα μικρό μέρος, δεν θυμάμαι πόσο είναι, αλλά δεν απέχει πολύ. Ούτε έχω πάει τόσο καιρό εκεί να το δω, αλλά δεν απέχει πολύ. Είναι δίπλα στην γωνία. Δεν ξέρω αν είναι 10, 20, 30 πόντους, αυτά είναι πράγματα που δεν τα μέτρησα ποτέ, ούτε σκέφτηκα να τα μετρήσω ποτέ.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εγώ σας ξαναθυμίζω την φωτογραφία και σας λέω, είστε βέβαιος ότι ακόμα και από το πιο γωνιαίο σημείο του μπαλκονιού να κοιτούσατε έχετε ορατότητα ιδίως στην αριστερή πλευρά του MERCEDES, όπως φαίνεται στη φωτογραφία;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Το μόνο που σας μένει είναι να πάμε μαζί με το Δικαστήριο να δείτε αν έχω οπτική επαφή.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εγώ έχω πάει και άλλο που δεν θέλω.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Εγώ είχα οπτική επαφή. Όταν έσκυψα από το μπαλκόνι, είχα οπτική επαφή. Τώρα άμα θέλετε, μπορούμε να πάμε να το δούμε, να ανεβούμε στο μπαλκόνι να το δούμε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πολύ ωραία. Τελικά ο συνολικός χρόνος που μεσολάβησε από τη στιγμή που αντιληφθήκατε πυροβολισμούς για πρώτη φορά μέχρι τη στιγμή που βγήκατε έξω και είδατε το αυτοκίνητο να έχει προσκρούσει στο «GOODIVA› ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λίγα δευτερόλεπτα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Όχι, δεν είπε αυτό. Είπε 7/10 του δευτερολέπτου ότι έκανε να σκεφτεί αν ήταν Απόκριες ή αν ήταν αληθινοί οι πυροβολισμοί. Εγώ λέω τώρα συνολικά, από την ώρα που άκουσε τον πυροβολισμό μέχρι την ώρα που είδε το αυτοκίνητο να έχει προσκρούσει. Γιατί αυτό ήταν το πρώτο. Αν κάνω λάθος πέστε το κ. μάρτυρα. Είπατε ότι το πρώτο που είδατε όταν βγήκατε ήταν το αυτοκίνητο να έχει προσκρούσει στο μαγαζί αυτό.
Πόση ώρα έχει περάσει από τη στιγμή που ακούσατε τους πυροβολισμούς μέχρι που βγήκατε έξω και είδατε το αυτοκίνητο αυτό;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: 3-4 γρήγορα βήματα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εντάξει, δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελειώσαμε.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Είμαι βέβαιος ότι ακόμη κι αν δεχτείτε την αξιοπιστία αυτής της κατάθεσης, ο κ. Γιωτόπουλος έχει δρόμο μπροστά του κ. Πρόεδρε σε σχέση με την κατηγορία όπως είναι. Επομένως πρέπει να ρωτήσουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπα εγώ να μη ρωτήσετε; Ελάτε, έχετε τον λόγο.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω κάνει και οικονομία χρόνου για να μπορώ να ρωτήσω σήμερα στη διαδικασία, σε σχέση με τον χρόνο που εγώ έχω ρωτήσει.
Κύριε μάρτυς, πέστε μου το εξής: στο ίδιο δημοσίευμα των «ΝΕΩΝ› στις 22.2.85 υπάρχουν στην 1η σελίδα το οποίο θα καταθέσω σχεδιαγράμματα τα οποία δείχνουν πως έγινε η εκτέλεση, όπως τη γράφει το δημοσίευμα πως έγινε το γεγονός. Εσείς βοηθήσατε στη σύνταξη αυτών των σχεδιαγραμμάτων;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όχι.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ποιοι τα συνέταξαν;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Υπήρχαν και άλλοι συντάκτες, οι οποίοι ήρθαν επιτόπου και έκαναν ρεπορτάζ και μετέφεραν τις πληροφορίες, τα κείμενα τους δηλαδή στο τεχνικό τμήμα και το τεχνικό τμήμα τα συνέταξε. Ούτε τα ήλεγξα εγώ αυτά μετά.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ούτε μιλήσατε καθόλου με τους συναδέλφους σας;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όχι.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν λέει λοιπόν ότι η εκτέλεση -το λέει το δημοσίευμα- έγινε μπροστά στα μάτια του συντάκτη των «ΝΕΩΝ› ?
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ναι, ότι ήμουν παρών, αυτό εννοεί.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Οι άνθρωποι που τα συνέταξαν αυτά, δεν θεώρησαν κρίσιμο να μιλήσουν μαζί σας για να είναι ακριβές αυτό το οποίο συντάχθηκε;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όχι, δεν γίνεται έτσι.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν γίνεται έτσι, γίνεται αλλιώς. Πέστε μου κ. μάρτυς στο δημοσίευμα εκείνο το οποίο γράψατε, όπου εσείς ως αυτόπτης μάρτυρας περιγράφετε το γεγονός, λέτε επί λέξει -και θέλω να το ρωτήσω εγώ να ξεκαθαριστεί- ότι μάρτυρας της τελευταίας φάσης των ψυχρών εκτελεστών είδε τους δολοφόνους να ρίχνουν τους 3 τελευταίους πυροβολισμούς, προσδιορίζετε δηλαδή τους 3 τελευταίους πυροβολισμούς.
Και λέτε «προσπάθησα άπειρες φορές να φέρω στη μνήμη μου λεπτομέρειες έτσι ώστε να τις καταγράψω σωστά›. Το πράξατε αυτό κ. μάρτυς όταν γράφατε το δημοσίευμα;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Και αυτό τότε και μετά πολύ περισσότερο. Πάρα πολύ περισσότερο μετά.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν λέτε μετά, μπορείτε να μου προσδιορίσετε πότε μετά;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Την 3η μέρα, την 5η μέρα και τώρα τελευταία συνέχεια, στο μυαλό μου είναι αυτές οι σκηνές. Δεν έχουν φύγει από το μυαλό μου. Ήταν τόσο τραγικό αυτό που είδα, που δεν συμβαίνει στη ζωή του ανθρώπου ούτε μια στο εκατομμύριο.
Εν όψει ενός τέτοιου συμβάντος ταράχτηκα απ’ αυτό το συμβάν, παρ’ όλο το ότι θα μπορούσα να είμαι πολύ πιο ψύχραιμος από άλλους και αυτή την ψυχραιμία μου την έδειξα γράφοντας αυτά τα πράγματα. Υπήρξαν άλλοι 20 μάρτυρες οι οποίοι δεν μπόρεσαν να αρθρώσουν και να δώσουν μια εικόνα από το γεγονός. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ εμού και εκείνων εκεί των ανθρώπων.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Εξηγήστε μου λοιπόν τον λόγο τότε γιατί όταν ήρθε η Αστυνομία να σας πάρει κατάθεση που είχατε κάθε λόγο να πείτε όλες τις λεπτομέρειες για να ανακαλυφθούν οι δράστες, το χειριστήκατε με αυτόν τον τρόπο; Τους είπατε, κάντε μια περίληψη από το δημοσίευμα και δεν με ενδιαφέρει. Για ποιο λόγο στην Αστυνομία δεν καταθέσατε όλες τις λεπτομέρειες που γνωρίζατε για να ανακαλύψουν τους δράστες;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Υπάρχουν δύο λόγοι. Ο ένας και ο κυριότερος λόγος είναι ότι επειδή ήξερα ποιοι ήταν οι δολοφόνοι της 17Ν δεν έδωσα καμία σημασία. Λέω ότι και να τους πω, δεν υπάρχει κανένας λόγος, έφυγαν, τέλειωσαν, δεν έπιασαν το αυτοκίνητο.
Εκείνη την ώρα είχαν περάσει 36 ώρες και δεν είχαν βρει το αυτοκίνητο, το οποίο ήταν πάνω από την Δημοκρίτου. Εγώ είχα δώσει αριθμό, χρώμα, μάρκα αυτοκινήτου, το αυτοκίνητο βρισκόταν 100 μ. από κει που έγινε η δολοφονία και δεν βρέθηκε το αυτοκίνητο, 36 ώρες δεν είχε βρεθεί. Τι θέλετε να σκεφτώ εγώ; Πάρτε γράψετε ότι θέλετε να τελειώνουμε.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Να μου εξηγήσετε το εξής όμως.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Δεν θέλω να πω άλλη έκφραση, αλλά έτσι σκεφτόμουν.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Έτσι σκεφτήκατε και το πώς απαντάτε θα το αξιολογήσει το Δικαστήριο και εμείς όταν έρθει η ώρα πριν από το Δικαστήριο βέβαια.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Βέβαια, αλίμονο. Εσείς αξιολογείτε, εγώ είμαι μάρτυρας.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως. Εφόσον όπως λέτε υπήρχε και αυτός ο οδηγός του DATSUN, τον οποίον μόνο εσείς απ’ όλους τους μάρτυρες απ’ ότι γνωρίζω συνδέετε και περιγράφετε έτσι όπως περιγράφεται και όπως εμπλουτίζεται μεταγενέστερα, για ποιο λόγο δεν δώσατε περιγραφή του οδηγού; Δηλαδή αυτή την περιγραφή που κάνατε σήμερα στο Δικαστήριο μετά από 18 χρόνια.
Μάλιστα έχω σημειώσει μια περιγραφή ψηλός με ωραία χαρακτηριστικά. Ωραίοι μπορεί να είμαστε όλοι κ. Πρόεδρε, απλώς επισημαίνω ότι το ωραία χαρακτηριστικά είναι πολύ υποκειμενικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για μένα είναι αντικειμενικό. Δεν χρειάζεται να απευθύνεστε σε μένα. Πέστε ότι θέλετε στον μάρτυρα.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Πρόσωπο που ο καθένας το θυμάται. Επαναλαμβάνω, γιατί δεν κάνατε περιγραφή του προσώπου του οδηγού του DATSUN, το οποίο όπως λέτε εσείς το είχατε δει τότε;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Προφανώς από λάθος μου δεν θεώρησα σκόπιμο να το κάνω τότε.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θεωρήσατε σκόπιμο να δώσετε στοιχεία περιγραφής;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας ρώτησαν;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όχι, δεν με ρώτησαν. Ούτε με ρώτησαν και μάλιστα είπα το εξής: μήπως θα έρθει κάποιος ?
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Το ανέφερε κ. Πρόεδρε πριν τον ρωτήσουν ότι είχε δει τα χαρακτηριστικά; Αυτή είναι η ερώτηση. Το ανέφερε στους αστυνομικούς ότι «εγώ έχω δει τα χαρακτηριστικά του οδηγού και θα τα καταθέσω;›
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πως το γράφει ακριβώς;
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Να σας διαβάσω αμέσως πως το γράφει ακριβώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί ξέρετε, δεν ευθύνεται πάντα ο μάρτυς αν ο προανακρίνων είναι ελλειπτικός. Πως το έχει πει, για να δούμε.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως. Θα σας το διαβάσω αμέσως. Στο σημείο αυτό ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την πρώτη - πρώτη κατάθεση.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ διαβάζω αυτή που θεωρώ σοβαρή και κρίσιμη, 22.2.85.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διαβάστε το σ’ αυτό το σημείο κ. Χρυσικόπουλε.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Το διαβάζω αμέσως κ. Πρόεδρε. «Στο σημείο αυτό ο οδηγός του DATSUN που προηγείτο, κατέβηκε, έριξε μια ματιά και όταν είδε τον δεύτερο εκτελεστή να επιστρέφει στο FIAT μπήκε στο αγροτικό και έφυγε με ταχύτητα ακολουθούμενος από το FIAT.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν εσείς κάνατε την ανάκριση και σας έλεγαν τέτοιο πράγμα, θα το ρωτάγατε ή δεν θα το ρωτάγατε;
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως θα το ρωτούσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί δεν το ρωτήσατε; Φταίει ο μάρτυρας; Αυτό να το σκεφτούμε όλοι.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι κ. Πρόεδρε. Μισό λεπτό να συνεχίσω τις ερωτήσεις μου αν θέλετε.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Θα απαντήσω εγώ. ¶μα θέλετε, να ακούσετε. Στο κείμενο μου έγραφα τα χαρακτηριστικά. Το βράδυ προφανώς επειδή δεν χωρούσαν ?
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Στο κείμενο σας δεν γράφετε τα χαρακτηριστικά κ. Πρόεδρε και παρακαλώ να αναγνωσθεί αυτή τη στιγμή και το κείμενο. Να διαβάσω το κείμενο;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Είστε προπαίτης.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ είμαι προπαίτης;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ πάρα πολύ να σεβόμεθα την αξιοπρέπεια του λειτουργήματος του δικηγόρου πάνω απ’ όλα.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Μα δεν μπορεί να με διακόπτει. Δεν ολοκλήρωσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν λένε όμως τη λέξη αυτή. Σας παρακαλώ μη βιάζεστε. Κι εγώ θα μπορούσα να το πω. Αλλά να λέτε τώρα τον συνήγορο ο οποίος είναι απόλυτα ευγενής, δεν έχει ποτέ θίξει κανέναν.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Δεν ολοκλήρωσα. Έχω στο κείμενο μου γράψει τα χαρακτηριστικά όλων. Κάποια μέρη του κειμένου έχουν κοπεί γιατί δεν χωρούσαν. Προφανώς θεώρησε ο αρχισυντάκτης ο οποίος είδε το κείμενο ότι το να γράψουμε τα χαρακτηριστικά ήταν περιττό και τα έκοψε. Απλά πράγματα. Αυτό έχω να σας πω εγώ δηλαδή.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Περιττό να γράψει τα χαρακτηριστικά ο συντάκτης, περιττό να τα λάβει και η Αστυνομία. Και να ερωτήσω εγώ: για ποιο λόγο οι αστυνομικοί κ. μάρτυς στον μεν πρώτο δράστη γράφουν τα χαρακτηριστικά του ότι είναι λεπτός, αναστήματος 1,75, ευκίνητος, με μαύρα ίσια μαλλιά, στον δε δεύτερο δράστη γράφουν ότι είναι 1,75 περίπου, λίγο παχύς, με γένια και ελαφρό μούσι και στον τρίτο αυτόν δράστη όπως εσείς τον λέτε που τον συνδέουν δεν γράφουν ή δεν σας ρώτησαν για τη περιγραφή την οποία εσείς λέτε ότι θα μπορούσατε να κάνετε;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Εγώ σας το είπα. Δεν υπήρξε στην εφημερίδα γιατί κόπηκε προφανώς από το κείμενο και για τον ίδιο λόγο δεν γράφει στην προανάκριση. Αυτόν τον λόγο έχω κι αυτή την εξήγηση να σας δώσω, δεν έχω να σας δώσω τίποτα άλλο.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αξιολογείτε κ. Πρόεδρε. Εγώ συνεχίζω. Εγώ δεν έχω τελειώσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπα εγώ το αντίθετο.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυς, να ρωτήσω: όταν πήγατε να δώσετε την κατάθεση σας στον κ. Ζερβομπεάκο είχατε διαβάσει τυχόν απολογίες που είχαν διαρρεύσει στον Τύπο -διότι αυτό είναι γεγονός και το λέω ότι είχαν διαρρεύσει- μετά τις συλλήψεις που έγιναν στον Ανακριτή;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όχι, δεν ασχολούμαι. Δεν διαβάζω αυτά τα κείμενα.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Από τον Ιούλιο μέχρι τον Οκτώβρη του 2002 που καταθέσατε στις 4.10.2002, δεν διαβάσατε κανένα κείμενο σχετικά με την 17Ν και καμία πληροφορία;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Διάβασα στην πρώτη φάση αυτά που έβγαιναν από τον Σάββα τον Ξηρό. Όλη εκείνη την αρχική φάση τη διάβαζα. Μετά ούτε μια ματιά δεν έριχνα. Ήταν τεράστιες καταθέσεις, δεν υπήρχε λόγος να τις διαβάσω.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Για τον κ. Γιωτόπουλο δεν διαβάσατε τίποτα;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Διάβασα ό,τι είπε ο Σάββας Ξηρός. Διάβασα αυτά που είχε πει ο Σάββας Ξηρός και όχι όλα. Διάβασα ένα μέρος από αυτά που έλεγε ο Σάββας Ξηρός. Δεν τα διάβαζα όλα, δεν υπήρχε λόγος να τα διαβάσω όλα εκείνα τα κείμενα και νομίζω ότι κανένας δεν τα διάβαζε τότε όλα τα κείμενα αυτά.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Καλά, το ποιος διάβαζε και ποιος όχι, είναι άλλο θέμα. Τώρα να σας ρωτήσω το εξής: λέτε λοιπόν ότι δεν διαβάσατε, πήγατε στον κ. Ανακριτή να καταθέσετε χωρίς να έχετε διαβάσει τίποτα.
Από το 1985 και τις 2-3 μέρες που είπατε ότι τα σκεφτήκατε, μέχρι το 2002 που έγινε η σύλληψη της 17Ν είχατε λόγο να ασχοληθείτε με την υπόθεση Μομφεράτου και να θυμάστε οτιδήποτε;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όχι, δεν είχα κανένα λόγο.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: ¶ρα ξαναθυμηθήκατε το 2002 ότι θυμόσασταν το 1985. Είναι ακριβές αυτό;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Το 2002 όταν έγιναν οι πρώτες συλλήψεις άρχισα να φέρνω στο μυαλό μου πάλι τις σκηνές αυτές.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Θέλω να μου εξηγήσετε το εξής κ. μάρτυς τώρα. Σε αυτά που είχατε πει στις 22.2.85 λέτε: «είδα τον πρώτο δράστη, τον έναν από τους δράστες, που ήταν στο δεξιό όπισθεν μέρος› -του οποίου την περιγραφή πριν από λίγο σας διάβασα- «ο οποίος ήταν λεπτός, αναστήματος 1,75, ευκίνητος και με μαύρα ίσια μαλλιά›.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Δεν λέω πίσω, λέω ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν πίσω και ήρθε από την αριστερή μεριά του αυτοκινήτου.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Διαβάζω την κατάθεσή σας, κ. Πρόεδρε με συγχωρείτε, διαβάζω ακριβώς μετά την απάντηση του μάρτυρος: «Ευρισκόμενος στο ύψος του δεξιού οπισθίου μέρους›. Περιγράφει έναν δράστη ο οποίος είναι στο δεξιό οπίσθιο μέρος.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Έναν απ’ τους τρεις. Για ποιον μου λέτε τώρα απ’ τους τρεις;
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτόν που περιγράφετε εδώ κύριε, τον πρώτο.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Μα εγώ περιέγραψα και τους τρεις.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ακούστε την ερώτηση, δεν τελείωσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νομίζω ότι τα έχει πει αυτά.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, δεν τα πει κ. Πρόεδρε, επιτρέψτε μου. Ακούστε την ερώτηση και δεν τα έχει πει. «Στο οπίσθιο δεξιό μέρος› τον περιγράφει. Έρχεται λοιπόν στον Εφέτη Ανακριτή στις 4/10/2002 και λέει: «Επίσης είδα› - αφού λέτε ότι βγήκατε έξω, αφού χτύπησε στο GOODIVA λέτε: «Επίσης είδα ένα άτομο να έρχεται και να πυροβολεί από την πίσω δεξιά πλευρά του αυτοκινήτου του Μομφεράτου, τον Μομφεράτο που ήταν στο πίσω κάθισμα και αμέσως να οπισθοχωρεί και να καταλαμβάνει θέση με το πιστόλι στα χέρια πίσω απ’ το αυτοκίνητο που είχε κλείσει τη Βουκουρεστίου. Αυτό το άτομο δεν μπορώ να το αναγνωρίσω›.
Η περιγραφή του είναι αυτή την οποία λέτε κ. μάρτυς στην κατάθεσή σας στις 22/2/85;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Του γεγονότος;
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Των χαρακτηριστικών του δράστη.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όχι, δεν μπορώ να δώσω γι αυτόν τον δράστη που πήγε και κάθισε πίσω κανένα χαρακτηριστικό.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Τότε αυτά που είπατε 22/2/85 που είναι «λεπτός, αναστήματος 1,75, ευκίνητος›;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Είναι για τον δεύτερο δράστη που βρέθηκε πίσω απ’ το αυτοκίνητο και κατέβηκε ύστερα από την αριστερή μεριά του αυτοκινήτου. Τα χαρακτηριστικά είναι για τον δεύτερο.
