κ. ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, με τον τρόπο του με μπέρδεψε και ξέχασα να τον ρωτήσω. Κύριε μάρτυς, το καλώδιο αυτό που είδατε εκεί πέρα το κομμένο πού διέρχονταν, από πού προς πού; Δηλαδή πού βρισκόταν, πού πήγαινε; Από πού προς πού;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ξεκινούσε από το σπασμένο, το χαλασμένο, το κατεστραμμένο αυτοκίνητο.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Το οποίο βρισκόταν;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όπως ανέβαινες την Φιλαδελφέως στο δεξί μέρος. Ακριβώς απέναντι απ’ όπου είχε πέσει του Αμερικάνου το αυτοκίνητο.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Δηλαδή ανεβαίνοντας την Δεληγιάννη εν πάση περιπτώσει από την Φιλαδελφέως.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ανεβαίνοντας την Δεληγιάννη ήταν στο δεξί χέρι.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Ήταν στο δεξί χέρι και το καλώδιο πού πήγαινε;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Στο αριστερό χέρι στην γωνία, περίπου στην απέναντι μάντρα.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Πόσα μέτρα ήταν περίπου κ. μάρτυς αυτή η απόσταση;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Είναι μικρή απόσταση.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: 10 μέτρα;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Πιο λίγο. Από δω μέχρι απέναντι.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: 5 μέτρα. Και είχε κοπεί με τί μηχάνημα κ. μάρτυς;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Είχε κοπεί με κόφτη, καθαρό κόψιμο.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Το είδατε εσείς καθαρά;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ναι.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Εκεί που είχε κοπεί προς τα πού πήγαινε;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ξέρετε τι είναι ο κόφτης;
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Ναι, ξέρω τι είναι ο κόφτης. Προς τα πού πήγαινε το καλώδιο αυτό;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε τώρα. Μα είναι ερώτηση αυτή που κάνετε;
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Συγγνώμη κ. Πρόεδρε.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Έφευγε λοξά από το αυτοκίνητο το κατεστραμμένο, διέσχιζε το δρόμο και πήγαινε....
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Πήγαινε απέναντι. Εδώ θέτω υπόψη του Δικαστηρίου σας κ. Πρόεδρε ότι η έκρηξη έγινε με συσκευή τηλεχειρισμού. Δεν υπήρχε καλώδιο κ. Πρόεδρε, ούτε κομμένο με κόφτη, ούτε τίποτα. Έγινε με συσκευή τηλεχειρισμού.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Για να αντιληφθείτε την αξιοπιστία του μάρτυρα. Μας λέει και με τί μηχάνημα έχει κοπεί κι αν γνωρίζουμε εμείς τί είναι κόφτης. Αυτή λοιπόν η έκρηξη έγινε με τηλεχειρισμό και δεν υπήρχε καθόλου καλώδιο και το αναφέρει και η έκθεση αυτοψίας ότι έγινε με τηλεχειρισμό.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ποιος την έκανε με τηλεχειρισμό;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αφήστε κύριε, πάτε πάλι να τα δικαιολογήσετε.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Δεν πειράζει, αρκεί που ξέρουμε τι είναι ο κόφτης κ. μάρτυρα. Θα μας μαθαίνατε πολλά εδώ αν μένατε. Πολλά θα μας μαθαίνατε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε μάρτυς πάτε στο καλό.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, πρέπει επιτέλους να επισημανθούν αυτά τα πράγματα. Δεν ευρέθη πουθενά σύρμα κ. Πρόεδρε. Η Αστυνομία έκανε αναλυτικότατο έλεγχο όλων των ευρεθέντων αντικειμένων. Πουθενά δεν υπήρχε σύρμα. Εκτός αν το πήρατε μαζί σας κ. μάρτυρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το πνίξανε λέει.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Όσο ψεύτης ήταν σε αυτό το θέμα, τόσο ήταν και στην υπόλοιπη κατάθεσή του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να κάνουμε; Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω, πέσατε όλοι επάνω στον μάρτυρα; Διότι δεν υπήρχε ή υπήρχε αυτό το επισημαίνουμε στο Δικαστήριο όταν θα διαβάσουμε την έκθεση αυτοψίας και τελειώνουμε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όχι κ. Πρόεδρε. Δεν είναι υπήρχε, δεν υπήρχε. Επίτηδες τον ρωτάει αρκετή ώρα πώς ήταν, ήταν διαγωνίως, ήταν έτσι, ήταν τόσα μέτρα, ήταν κομμένο, με τί, με κόφτη ήταν κομμένο και του λέει «ξέρεις τί είναι κόφτης εσύ Δικηγόρε;›. Αυτός είναι ο μάρτυρας. Δεν υπάρχει πουθενά καλώδιο. Η έκρηξη έχει γίνει με τηλεχειρισμό. Για να δείτε την αξιοπιστία των μαρτύρων που μας κουβαλάνε εδώ και οι οποίοι μπορούν και επικοινωνούν με τον κ. Σύρο με μια απλή τηλεφωνική κλήση ενώ εμείς δεν είχαμε την τιμή επί 10 μήνες να επικοινωνήσουμε μαζί του. Ο νοών νοείτο!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ό,τι είχε να πει το είπε.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ο κ. Σύρος έχει κρατήσει τα στοιχεία μου.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κατέθεσε ότι είδε φωτογραφίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φωτογραφίες την πρώτη φορά λέει είδε.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Την πρώτη. Αν το επιβεβαιώνει, την πρώτη φορά;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την πρώτη φορά δεν είδατε; Τις 1.000 φωτογραφίες τότε δεν τις είδατε την πρώτη φορά;
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Το ΄88. Μετά ξαναείδατε φωτογραφίες;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Αναγνωστόπουλε και τις δικές σας παρατηρήσεις πάνω στην αξιολόγηση.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Έχω να κάνω δύο ερωτήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι εσείς θέλετε ερωτήσεις. Εσείς έχετε τον κ. Τσελέντη;
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Ναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μα κ. Πρόεδρε ο μάρτυς ......
(Διαλογικές συζητήσεις)
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, έχω ένα αίτημα προς το Δικαστήριο, που αφορά τον τρόπο εξετάσεως των μαρτύρων. Είναι βεβαίως στην δική σας ευθύνη. Εγώ υποβάλω μια παράκληση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η Υπεράσπιση έχει βεβαίως κάθε δικαίωμα
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να υποβάλλει ερωτήσεις. Όχι έτσι όμως.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όμως ο κ. Αγιοστρατίτης σχολιάζοντας, χωρίς να έχει δικαίωμα να σχολιάζει στο στάδιο αυτό γιατί δεν είχαν ολοκληρώσει και δεν ανεκλήθη στην τάξη, δεν φτάνει μόνο που σχολίασε ενώ δεν εδικαιούτο, είπε στον κύριο μάρτυρα «ψεύτης είσαστε κι εδώ όπως ψεύτης ήσασταν και στα άλλα›.
Αυτό κ. Πρόεδρε είναι εξύβριση του μάρτυρος, είναι αξιόποινη πράξη και το λέω όχι διότι με ενδιαφέρει η τυχόν ποινική ευθύνη του κ. Αγιοστρατίτη, αλλά με ενδιαφέρει να τηρηθεί σ’ αυτή την αίθουσα η τάξη. Και κυρίως διάβασα και από άλλες υποθέσεις που δεν ήμουν εδώ, δεν ήμουν δηλαδή συνήγορος των υποθέσεων αυτών, ότι οι μάρτυρες εδώ εξυβρίζονται και καμιά αντίδραση δεν υπάρχει. Και αναρωτιέμαι: αναμένει η έδρα να υποβάλλει έγκληση ο μάρτυρας;
Είπε επίσης ο κ. Αγιοστρατίτης ότι σας κουβαλάμε εδώ. Ένας μάρτυρας τον οποίον κλητεύει η Εισαγγελία και προσέρχεται ως έχει καθήκον, κάθε Έλληνας πολίτης έχει αυτό το καθήκον, η Υπεράσπιση του λένε σας κουβαλάει.
Όταν το «σας κουβαλάνε εδώ› συνδυάζεται και με τα άλλα τα φαντασμαγορικά εδώ του κ. Αγιοστρατίτη ότι «επικοινωνείτε με τον Σύρο ενώ εμείς δεν μπορούμε›, δεν ξέρω τι ήθελε να πει με τον κ. Σύρο ο κ. Αγιοστρατίτης, είναι δικό του θέμα ή η κα Κούρτοβικ, είναι φανερό -και δεν πρόκειται περί υπαινιγμού αλλά περί ευθείας μομφής- ότι οι μάρτυρες αυτοί είναι στημένοι, κουβαλημένοι, αυτά που λέει η Υπεράσπιση.
Παρακαλώ τη δική σας παρέμβαση και επιτρέψτε μου ως έχετε χρέος να προστατεύονται οι μάρτυρες από εξυβρίσεις με τις οποίες εκτρέπεται η Υπεράσπιση. Σέβομαι τον ρόλο της, δέχομαι οποιαδήποτε παρατήρηση, αλλά κανένας νόμος δεν δίνει το δικαίωμα στην Υπεράσπιση να εξυβρίζει τους μάρτυρες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατ’ επανάληψη παρενέβην και τους σταματούσα και δεν σταματούσαν. Θα διακόπτω άλλη φορά. Δεν έχω τίποτα άλλο να κάνω.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή ο κ. Αγιοστρατίτης είναι χειμαρρώδης θα βρίζει όποτε θέλει κι εμείς θα τον ακούμε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την ώρα που του είχε δοθεί ο λόγος για υποβολή ερωτήσεων, έκανε αυτές τις κρίσεις. Δεν επιτρέπονται.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Έχω πάλι μια ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελείωσε ο μάρτυρας. Κύριε Παπαγιάννη, τελείωσε ο μάρτυρας, αφήστε τώρα.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Μου απαγορεύεται να κάνω ερώτηση;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, δεν σας απαγορεύω. Εσείς άλλωστε δεν έχετε τον κ. Τσελέντη; Πάλι θα τον ρωτήσουν «Ήσαστε ή δεν ήσαστε εδώ πέρα;› Τι θα πει; Αφήστε τώρα να τελειώνουμε.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν εξέτασα τον μάρτυρα κ. Πρόεδρε. Εσείς θα κάνετε την δουλειά σας κι εγώ τη δουλειά μου. Δυο ερωτήσεις θέλω. Ξέρετε τουλάχιστον ότι εγώ δεν έχω ταλαιπωρήσει το Δικαστήριο με το να κάνω ερωτήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, βέβαια, αλλά όταν ο πελάτης σας λέει ότι «εγώ τα ομολογώ›, τι να κάνουμε;
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Μη μου αφαιρείτε αυτό το δικαίωμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν σας αφαιρείτε κανένα δικαίωμα. Να ξέρω τι θέση έχετε εσείς, εκτός αν έχετε διαφορετική από τον πελάτη. Ελάτε.
Ο ίδιος λέει «ναι, ήμουν, τα ομολογώ›. Έτσι είπε στην αρχή που τον ρώτησα. Αν θέλετε εσείς να ρωτάτε πάλι, ρωτάτε. Για τον πελάτη σας δεν είπε άλλωστε τίποτα. Ό,τι λέει τα λέει μόνος του. Ελάτε κ. μάρτυς.
Ρωτάτε για τον δικό σας ό,τι θέλετε. Για να δούμε και να καταλάβουμε δηλαδή το στίγμα του καθενός.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε. Με περιορίζετε να ρωτήσω μόνο για τον πελάτη μου;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ό,τι θέλετε ρωτήστε να τελειώνουμε. Αρκεί να τελειώνουμε. Ρωτάτε ό,τι θέλετε. Δεν σας περιορίζει κανείς.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Πέστε μου κ. μάρτυς και νομίζω ότι θα το αξιολογήσετε εσείς. Μιλήσατε για ένα LAND ROVER παλιό. Μπορείτε να περιγράψετε εκτός από το χρώμα τι άλλο χαρακτηριστικό είχε; Είπατε ότι ήταν σαράβαλο επί λέξει.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ήταν ένα παλιό αυτοκίνητο.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Πιστεύετε ότι σε μια τρομοκρατική ενέργεια μπορεί να πάει κάποιος με ένα παλιό αυτοκίνητο σαράβαλο που να μην έχει και εμπιστοσύνη σ’ αυτό;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν έχει σημασία τι πιστεύω εγώ. Μπορεί να πάει και με τα πόδια.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Μπορεί να πάει και με τα πόδια. Αλλά με ένα αυτοκίνητο το οποίο θα τον εγκαταλείψει πιστεύετε ότι μπορεί να πάει;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν μπορείτε να ξέρετε εσείς ότι θα τον εγκαταλείψει.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Πέστε μου και κάτι άλλο. Υπάρχει περίπτωση να υπήρχε και δεύτερη μοτοσικλέτα κατά την ενέργεια αυτή στην περιοχή;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Είναι πιθανόν.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Τίποτα άλλο. Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι εγώ ευχαριστώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε όμως επειδή απηύθυνε μομφή – κύριε μάρτυς δεν έχω τίποτα μ’ εσάς- επειδή ο συνάδελφος μου μου απηύθυνε μομφή, οφείλω να πω και να βάλω τα πράγματα στη θέση τους. Εκτελούμε ένα έργο εδώ, έχουμε μια υποχρέωση, οφείλουμε και έχουμε δικαίωμα να αξιολογούμε τις καταθέσεις των μαρτύρων και είναι προφανές κ. συνάδελφε ότι αυτό θα το κάνουμε σ’ αυτή την αίθουσα και όχι σε κάποιες άλλες μετά από τις καταδίκες. Είναι σαφές.
Έχετε απευθύνει πολύ βαρύτερες εκφράσεις σε βάρος των κατηγορούμενων. Έχουμε ακούσει εδώ όρους όπως δολοφόνοι και φονιάδες από όλη τη ομάδα της Πολιτικής Αγωγής.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ονόμασα κανέναν κατηγορούμενο. Κάνετε μεγάλο λάθος. Διαβάστε τα πρακτικά και βρείτε αν εγώ ονόμασα κανέναν κατηγορούμενο έτσι όπως λέτε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κι εσείς συνολικά έχετε μιλήσει για δολοφόνους και φονιάδες. Και έχουμε κάθε δικαίωμα να τους υπερασπιζόμαστε και απέναντι σ’ εσάς και απέναντι στους μάρτυρες μας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ θα ήθελα πιο ήπιο το κλίμα. Είναι βέβαιο ότι το κλίμα δεν θα μείνει ήπιο μέχρι το τέλος, αλλά παρ’ όλα αυτά ο Πρόεδρος πρέπει να είναι ψύχραιμος. Εντάξει, όχι να αισθάνεται ότι είναι και στο σχολείο. Αυτοπεριορισμό ζήτησα. Κυρία μάρτυς. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εμένα θα μου πει κάποιος ότι ο νόμος εγκαθιστά τον κατηγορούμενο δολοφόνο; Να το πει ποιος είναι.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όταν θα καταδικαστεί να το πείτε κ. Αναγνωστόπουλε.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν καταδικαστεί, αν καταδικαστεί κάποιος, θα το πει το Δικαστήριο κύριε συνάδελφε, όχι εγώ. Εγώ δεν είμαι αρμόδιος να ονομάσω κανέναν.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εσείς που είστε από τους πολύ έγκριτους και πολύ εγκρατής για πείτε μου γιατί τους λένε δολοφόνους πριν καταδικαστούν;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τους είπε; Τον ακούσατε; Ο ίδιος είπε κανέναν;
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελειώσαμε. Εγώ δεν θέλω τέτοιο κλίμα. Με βλέπετε, είμαι απαθής, ήρεμος όπως πάντα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κυρία μάρτυς «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε μου κυρία. Ήσασταν παρούσα, κοντά, κάτι είδατε από αυτή την έκρηξη;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Δεν ήμουν παρούσα, απλώς εκεί που διέμενα στην κατοικία μου στην Γεωργίου Κοτζιά στο Μαρούσι είδα μια μηχανή που σταμάτησε ακριβώς κάτω από το διαμέρισμα μου, στην πολυκατοικία μας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε ήταν; Ποια μέρα;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Η μέρα ήταν 28 Ιουνίου, το ’84.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε γίνει κάτι σημαντικό εκείνη την ημέρα; Μάθατε έστω εκ των υστέρων;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Όχι, απλώς τυχαία βγήκα εγώ στην βεράντα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκ των υστέρων μάθατε τι είχε γίνει εκείνη την ημέρα;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Εκ των υστέρων ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε τι είχατε μάθει.
Ε. ΣΙΑΤΗ: Στις εφημερίδες κλπ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι είχε γίνει;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Είδα δυο κυρίους να έρχονται να σταματάνε με τη μηχανή κάτω ακριβώς από το δικό μου διαμέρισμα. Φορούσαν κράνη, γάντια. Τους είδα την ώρα που σταματούσαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς ήσασταν ψηλά, κάτω;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ψηλά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποιον όροφο;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Τρίτο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν καλοκαιράκι από ότι μας λέτε.
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα ήταν καλός καιρός.
Ε. ΣΙΑΤΗ: Μου έκανε εντύπωση ότι γρήγορα -ήταν γρήγοροι οι κύριοι- κατέβηκαν, έβγαλαν τα κράνη. Ο ένας κύριος κρατούσε μια νάιλον τσάντα αυτές του supermarket αλλά δεν διέκρινα να έχει τίποτα εγώ. Δεν κατάλαβα τουλάχιστον να έχει κάτι. Την είχε συμμαζεμένη κάπως.
Ο ένας ήταν πιο ψηλός. Ψηλοί ήταν και οι δύο, αλλά εν συγκρίσει με αυτόν που δεν αναγνώρισα καθόλου, δεν έχω δει καθόλου δηλαδή μετά, ήταν πιο κοντός ο κ. Χριστόδουλος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναγνωρίσατε τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ναι. Όχι βέβαια εκείνη την ημέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκείνη την ημέρα σας κάλεσε η Αστυνομία;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Όχι εκείνη την ημέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί βρήκαν τη μηχανή εκεί από κάτω;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ναι. Βρήκε η Αστυνομία την μηχανή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι χρώμα είχε η μηχανή;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Απ’ ότι θυμάμαι είχε λευκό και λίγο μπλε. Κάτι τέτοιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως λευκό ήταν ?
Ε. ΣΙΑΤΗ: Το πιο πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αριθμό είχε;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Είχε αριθμό, αλλά εγώ από πάνω δεν τον είδα τον αριθμό. Δεν μπορούσα να τον δω από πάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μετά που κατεβήκατε κάτω;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Μετά, ναι είχε αριθμό. Η ίδια μηχανή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι αριθμό;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Δεν τον θυμάμαι τώρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως βρέθηκε εκεί.
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ναι, γιατί παρέμεινε μέχρι αργά η μηχανή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έμεινε πολύ η μηχανή εκεί;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Έμεινε πολύ. Μετά με φώναξαν εμένα. Γύρευε η Αστυνομία τη μηχανή και τότε με φώναξαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τη βρήκε τη μηχανή η Αστυνομία;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ναι, βεβαίως. Έτσι έγινε και κατάλαβα τι γινόταν. Εγώ δεν ήξερα. Τους είδα τους κυρίους που κατέβαιναν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και γιατί ρώτησαν εσάς; Ή ρώτησαν «παιδιά ποιος είδε ?;›
Ε. ΣΙΑΤΗ: Να σας πω. Απλούστατα το μεσημέρι που η Αστυνομία ήταν κάτω από την πυλωτή ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι ώρα ήταν αυτή που είδατε εσείς τη μηχανή;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Εγώ την είδα το πρωί γύρω στις 9 παρά. Από κει και πέρα δεν ξαναέδωσα σημασία για τη μηχανή. Το μεσημέρι που σηκώθηκα που είχα κοιμηθεί βγήκα στη βεράντα και μου μίλησε μια κυρία φίλη μου από τον κάτω όροφο. Βλέπεις μου λέει μια μηχανή; Δεν ήρθαν να την πάρουν.
Κι επειδή εγώ δεν ήξερα τι είχε γίνει ακόμη τίποτα, λέω ναι, ήρθαν δυο νεαροί, την άφησαν και τη βλέπω κι εγώ ακόμη εκεί. Η Αστυνομία ήταν από κάτω, με άκουσε και μου λέει «κατεβείτε κάτω› και από κει και πέρα ξεκίνησε «τι είδατε;› και περιέγραψα τι είδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος όροφος ήταν επάνω που μένατε εσείς; Εκεί που είδατε τους δύο με τη μηχανή, πόσο ψηλά ήσασταν επάνω, σε ποιον όροφο;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Στον τρίτο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τον τρίτο όροφο λοιπόν είδατε, από τη βεράντα.
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν πολύς κόσμος εκείνη την ώρα στον δρόμο;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Την ώρα που άφησαν την μηχανή;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι.
Ε. ΣΙΑΤΗ: Όχι, τίποτα γιατί τους παρακολούθησα μέχρι που κατέβηκαν την Μιαούλη, λεγόταν Μιαούλη τότε. Κοίταζαν δεξιά – αριστερά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν κάτω από το μπαλκόνι σας ή στο απέναντι μέρος;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ήταν ακριβώς κάτω από το μπαλκόνι. Της κρεβατοκάμαρας για να καταλάβετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βλέπατε λοιπόν δυο ανθρώπους από πάνω κάθετα. Δηλαδή βλέπατε την κορυφή του κεφαλιού, τους ώμους ?
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ναι. Και έστρεφαν το πρόσωπο τους δεξιά – αριστερά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έστρεφαν το πρόσωπο τους, αλλά από πάνω τα βλέπατε αυτά.
Ε. ΣΙΑΤΗ: Με κάποια ανησυχία, γι’ αυτό τους παρακολούθησα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα βλέπατε από πάνω όμως αυτά.
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ναι, βέβαια. Είχε τέντες η βεράντα μου και οπότε έβλεπαν πιθανόν αυτοί. Γιατί αν έκαναν έτσι μπορούσαν να με δουν. Αλλά δεν είχα πρόβλημα εγώ, νόμιζα ότι ήταν ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τους είδατε καθαρά και τους είδατε από πάνω από τον τρίτο όροφο.
Ε. ΣΙΑΤΗ: Μου έκανε εντύπωση η ανησυχία που είχαν, που κοίταζαν δεξιά – αριστερά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόση ώρα τους είδατε να περπατάνε μετά; Πέρασαν απέναντι;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Πέρασαν την Γεωργίου Κοτζιά, που είναι η είσοδος μας, πέρασαν δηλαδή το στενό αυτό, τον δρόμο αυτόν και συνέχισαν την Μιαούλη και μετά είναι στενό, όσο πάει στενεύει αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για πόσα μέτρα είχατε ορατότητα; Για πόση ώρα ας το πούμε; Πόσα μέτρα τους είδατε να περπατάνε;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ίσως 2,5-3 λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την πλάτη σας έδειχναν όπως περπάταγαν ή το πρόσωπο;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Εκείνο που με βοήθησε λίγο όσο με βοήθησε και ειδικά τον ένα κύριο που αναγνώρισα, ήταν που γύριζε δεξιά γιατί πήγαιναν πλάι - πλάι που προχωρούσαν και κοίταζαν δεξιά και αριστερά. Εκεί διέκρινα ότι φοβόντουσαν αυτοί οι άνθρωποι που προχωρούσαν, είχαν κάποια ανησυχία να το πω έτσι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και είδατε το πρόσωπο του.
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ναι. Και του άλλου αλλά όχι τόσο πολύ. Αλλά από τον άλλον δεν ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορείτε να πείτε ποιος είναι.
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ναι, όχι όμως όπως του κυρίου που αναγνώρισα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε μου για τον έναν που λέτε ότι είναι ο Χριστόδουλος Ξηρός. Ήταν δεξιά ή αριστερά;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ήταν δεξιά από τη μεριά τη δικιά μου, από την πολυκατοικία μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τους δύο που βάδιζαν όπως βάδιζαν αυτός που πήγαινε δεξιά, όχι αυτός που πήγαινε αριστερά.
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ακριβώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και γύριζε αριστερά πίσω ή δεξιά πίσω;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Και ο άλλος φυσικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γύριζαν δεξιά ?
Ε. ΣΙΑΤΗ: Πιο πολύ έβλεπα όμως τον ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διακρίνατε δηλαδή το πρόσωπο του. Βλέπετε πολύ καλά;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ναι. Αυτά είναι ηλίου γιατί έχω αλλεργία και τα φοράω. Δεν φοράω γυαλιά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βλέπετε καλά, καθαρά;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ναι, πολύ καθαρά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν πρωί και είχε φως.
Ε. ΣΙΑΤΗ: Φυσικά. Ήταν καλοκαίρι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο άλλος που ήταν μαζί του ήταν ψηλότερος ή κοντύτερος;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ήταν ψηλότερος εν συγκρίσει με τον κύριο τον μελαχρινό. Ο άλλος ήταν προς το ανοιχτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναγνωρίσατε τελικά κανέναν από τους δύο, τον Ξηρό που λέτε εσείς; Τον Χριστόδουλο καλύτερα να λέμε γιατί είναι τρία αδέλφια. Μη αποδίδουμε του ενός στο άλλο. Αν υπάρχει για κανέναν ευθύνη, δεν σημαίνει ότι ισχύει και για όλους. Τον Χριστόδουλο.
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκείνη την ώρα δώσατε κατάθεση στην Αστυνομία;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ναι, ανέβηκαν δυο αστυνομικοί επάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον περιγράψατε;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ναι, τον περιέγραψα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πως τον περιγράψατε, θυμάστε;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Μελαχρινό με μαύρα μαλλιά. Τους είπα ήταν κοντός εν συγκρίσει βέβαια πάντα έλεγα με τον κύριο γιατί τους έλεγα για τον άλλο. Ο άλλος ήταν πιο ψηλός και πιο λεπτός, τον οποίον δεν τον έχω αναγνωρίσει ούτε σε σκίτσα ούτε σε τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ούτε τον είδατε καθόλου, ούτε τώρα μπορείτε να γνωρίσετε κάποιον από αυτούς. Θέλετε να ρίξετε μια ματιά;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Όχι, απ’ ότι είδα γενικά δεν τον έχω δει ποτέ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν αναγνωρίζετε λοιπόν άλλον εδώ σ’ αυτή την αίθουσα.
Ε. ΣΙΑΤΗ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον Ξηρό, τι λόγο είχατε να τον αναγνωρίσετε; Δηλαδή τι συγκρατήσατε;
Ε. ΣΙΑΤΗ: Ίσως τα χαρακτηριστικά του, το μαλλί του, δεν ξέρω, καμιά φορά κάποιους ανθρώπους?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, αλλά σκεφθείτε, το είδατε από ψηλά και κάθετα στην αρχή και μετά λοξά. Και βλέπατε μόνο λίγο μέρος του προσώπου του.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι γύριζε έτσι. Μα και την ώρα που κατέβηκαν, βγάλανε τα κράνη και εκείνη την ώρα είδα το πρόσωπό του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βγάλανε τα κράνη εντάξει, μας το είπατε αυτό και βγάλανε και τα γάντια είπατε, ή όχι; Φοράγανε και γάντια;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Και γάντια ναι μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε λοιπόν βεβαία ότι ήταν ο Χριστόδουλος Ξηρός; Και έτσι τον είχατε περιγράψει τότε; Γιατί τον περιγράφετε κοντό σε σχέση με τον άλλον. Όταν λέμε έναν άνθρωπο κοντό, μπορούμε να πούμε έναν άνθρωπο που είναι 1.80 πόσο είπαμε κύριε, 1.86, μπορούμε να τον πούμε, έστω και εάν τον δούμε από ψηλά να τον πούμε κοντό; Εσείς πόσο είστε;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Αυτό ίσως να έπαιξε ρόλο που ήμουν και ψηλά εγώ και δεν μπορούσα να?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οπότε λέτε το ανάστημα είναι διαφορετικό?
Ε.ΣΙΑΤΗ: Και τον σύγκρινα με τον άλλον γι’ αυτό το διευκρίνισα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και απλώς τον συγκρίνατε με τον άλλον, δεν ήταν δηλαδή λόγος ότι αυτοτελώς κρινόμενο τον θεωρήσατε έτσι; Αυτό θέλετε να πείτε;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Όχι ότι τον είδα κοντό, ναι ακριβώς το είπα από την αρχή αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε για πρώτη φορά ταυτοποιήσατε τα πρόσωπα; Τότε η Αστυνομία σας έδειξε τίποτα φωτογραφίες;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Εκείνη την ημέρα όχι, αλλά μετά με καλέσανε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας καλέσανε;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Βεβαίως για κατάθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν λέμε μετά πότε; Σε μέρες ή σε χρόνια;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Σε λίγες μέρες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας δείξανε πολλές φωτογραφίες;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Μου δείξανε αρκετές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσες δηλαδή;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Πάνω από 100.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάνω από εκατό φωτογραφίες. Έμοιαζε κανένας μ’ αυτά τα πρόσωπα; Αναγνωρίσατε κανέναν τότε να πείτε, ότι ξέρεις, αυτός μοιάζει;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι τον κ. Χριστόδουλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε το 1988;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και γνωρίσατε τον κ. Ξηρό τότε; Σας δείξανε φωτογραφία του;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι ήταν ο μόνος που τον είδα να μοιάζει και το μαλλί του και αυτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προσέξτε τι λέτε.
(Διαλογικές Συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως δεν κατάλαβε κύριε, δεν θα μου πείτε εμένα πώς θα κάνω τις ερωτήσεις μου.
???.: Είπατε και την ημερομηνία το ’88?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και λέω το ’88 που σας πήρανε την κατάθεση, σας δείξανε φωτογραφία του Ξηρού το 1988; Ναι ή όχι; Προσέξτε τι σας ρωτάω.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι. Σε λίγες μέρες, μου πήραν πρώτα οι αστυνομικοί σας είπα κατάθεση στο σπίτι μου την ίδια ημέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το 1988.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και σας δείξανε φωτογραφία;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Και σε λίγες μέρες με φωνάξανε και πήγα και έδωσα κατάθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και δείξατε ότι είναι αυτός ο Ξηρός. Σας δείξανε φωτογραφίες;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Μου είπαν, από τους δυο που είδατε έμοιαζε κανένας; Και έκατσα, ασχολήθηκα και είδα, τα χαρακτηριστικά του προσώπου ειδικά ήταν αυτά?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας δείξανε τότε φωτογραφία του Ξηρού δηλαδή; Επιμένετε;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Βεβαίως, βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το 1988;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο. Τι άλλο να ρωτήσω κυρία τώρα; Κύριε Εισαγγελεύ, κύριοι συνάδελφοι; Η Πολιτική Αγωγή.
Η.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχετε δώσει μια κατάθεση το 1988 στις 28 Ιουνίου, όταν έγινε το συμβάν δηλαδή, την ίδια ημέρα. Και έχετε εδώ δώσει την περιγραφή των δυο προσώπων που είδατε να παρκάρουν την μηχανή κάτω από το διαμέρισμά σας. Στη συνέχεια, το 1989 δώσατε μια κατάθεση στον κ. Ανακριτή, όπου λέτε?
Ε.ΣΙΑΤΗ: Στον κ. Ανακριτή έδωσα εγώ αυτές τις λεπτομέρειες, όχι στην Αστυνομία που μου πήραν την κατάθεση.
Η.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στον κ. Ανακριτή λοιπόν, σας δείχνουν εδώ τη μοτοσικλέτα κλπ με τον αριθμό κυκλοφορίας και λέτε ότι λέτε. Και έχετε δώσει και μια τρίτη κατάθεση στον κ. Εφέτη Ανακριτή το 2002, όπου για πρώτη φορά λέτε ότι, «αναγνωρίζω κατά 99,9% ότι το ένα από τα δυο πρόσωπα που πάρκαραν την μηχανή και κατεβήκανε κάτω από το διαμέρισμά μου, είναι ο Χριστόδουλος Ξηρός. Αυτή είναι η σειρά των καταθέσεων με χρονολογική σειρά που έχετε δώσει.
Για να συνεχίσω λοιπόν το ερώτημα που σας ετέθη από έδρας, μέχρι να πάτε στον κ. Εφέτη Ανακριτή το 2002, σας είχε δείξει κανείς φωτογραφία του Χριστόδουλου Ξηρού; Αυτό σας ρωτάω.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ιδιαίτερα όχι.
Η.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας είχε δείξει κανείς φωτογραφία του Χριστόδουλου Ξηρού μέχρι το 2002; Απ’ ότι φαίνεται δεν υπήρχε κιόλας φωτογραφία.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Όχι.
(Διαλογικές Συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ έχει δικαίωμα υποβολής ερωτήσεων, παρακαλώ θα λάβει μέτρα η έδρα. Μην ενοχλείτε τον συνήγορο όταν κάνει την δουλειά του.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε με συγχωρείτε, το «δεν υπήρχε φωτογραφία› ήταν ερώτηση;
Η.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μα είχε απαντήσει ήδη. Κύριε Πρόεδρε όπως έχω δικαίωμα, χρησιμοποιώ τις καταθέσεις από την προδικασία για να ελέγξω αυτά τα οποία λέει η μάρτυρας. Δεν καταλαβαίνω γιατί εξανίσταται η Υπεράσπιση.
Να επανέλθουμε λοιπόν στο ερώτημα. Εσείς τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό, ως έναν από τους δυο που πάρκαραν την μοτοσικλέτα, εσείς, άσχετα από το πότε πήγατε στον Ανακριτή, πότε είδατε ότι ήταν αυτός που είχατε δει την ημέρα εκείνη; Καταλάβατε την ερώτησή μου; Πότε δηλαδή σας έκανε στο μυαλό σας, ότι βλέπω τον άνθρωπο που είδα εκείνη την ημέρα; Αυτό σας ρωτάω.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Επειδή έδωσα τρεις καταθέσεις, μπορεί να μπερδεύω τις ημερομηνίες, δεν ξέρω.
Η.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν με παρακολουθείτε. Εσείς κυρία Σιάτη ζείτε την ζωή σας κανονικά. Το 2002 προκύπτει αυτή η υπόθεση της 17Ν, των κατηγορουμένων για συμμετοχή σ’ αυτή την Οργάνωση και όλοι μας όπως και εσείς και εμείς, είδαμε στην τηλεόραση εικόνες κ.ο.κ.
Σας ρωτάω, προτού πάτε στον κ. Ζερβομπεάκο, στον κ. Ανακριτή - 24 Σεπτεμβρίου πήγατε εκεί - πριν πάτε εκεί είχατε με οποιονδήποτε τρόπο αναγνωρίσει τον Χριστόδουλο Ξηρό; Αυτή είναι η ερώτηση μου.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι. Από τα χαρακτηριστικά είχα καταθέσει όπως προείπα ότι αναγνώρισα στο πρόσωπό του τα χαρακτηριστικά αυτά του κ. Χριστόδουλου.
Η.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τα αναγνωρίσατε μόνη σας πρώτα και μετά τα είπατε, ή τα είπατε πρώτα εδώ; Αυτό σας ρωτάω.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Μόνη μου.
Η.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πώς; Αυτό σας ρωτάω. Πότε για πρώτη φορά είπατε εσείς στον εαυτό σας «αυτός που βλέπω, είναι ο άνθρωπος που είδα να είναι ο ένας από τους δυο επιβάτες της μηχανής›;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Με τα σκίτσα εγώ σύγκρινα. Δεν καταλαβαίνω την ερώτησή σας.
Η.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να σας το θέσω διαφορετικά. Όταν πήγατε στον κ. Εφέτη Ανακριτή, σας έδειξε φωτογραφίες;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Πολλές.
Η.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ανάμεσα στις φωτογραφίες που σας έδειξε, ήταν και φωτογραφία του κ. Χριστόδουλου Ξηρού;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι, αυτό σας λέω. Με έπεισαν πολύ οι φωτογραφίες ότι έμοιαζε κατά 99%.
Η.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στον κ. Εφέτη Ανακριτή το 2002; Τότε λέτε.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Τότε το αναγνώρισα.
Η.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πριν πάτε στον Ανακριτή το έτος 2002.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Δεν μπορεί να θυμάμαι εγώ όλες τις χρονολογίες που με καλούσαν.
Η.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Καλά δεν έχει σημασία η χρονολογία. Όταν πήγατε στον κ. Εφέτη Ανακριτή εκεί στο Εφετείο, στη Κυρίλλου Λουκάρεως, τώρα προτού δείτε φωτογραφία του κ. Ξηρού στον Εφέτη Ανακριτή που σας την έδειξε μαζί με άλλες φαντάζομαι και είπατε «αυτός είναι ο Χριστόδουλος Ξηρός›, είχατε δει προηγουμένως – μπορεί να είδατε στην τηλεόραση φωτογραφία του – φωτογραφία στην Αστυνομία ή οπουδήποτε αλλού του Χριστόδουλου Ξηρού; Αυτό σας ρωτάω.
Πριν πάτε στον Εφέτη Ανακριτή είχατε δει ποτέ σας φωτογραφία του Χριστόδουλου Ξηρού; Και σας ρωτάω γιατί δεν λέτε πουθενά εδώ στις προηγούμενες καταθέσεις τέτοιο πράγμα. Στις προηγούμενες καταθέσεις δεν έχετε αναγνωρίσει κανέναν.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Στη πρώτη – πρώτη κατάθεση που μου έκανε η Αστυνομία, δεν είχα δει τίποτα. Είπα μόνο χαρακτηριστικά, όποια είχα δει.
Η.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτά που είχατε συγκρατήσει. Μάλιστα.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Από εκεί και πέρα από την πρώτη κατάθεση μου έδειξαν φωτογραφίες.
Η.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το ερώτημα είναι, πότε σας έδειξαν για πρώτη φορά φωτογραφία του Χριστόδουλου Ξηρού.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Αυτό δεν το θυμάμαι. Ότι γράφω στις καταθέσεις μου είναι αλήθεια.
Η.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας λέω ότι για πρώτη φορά εσείς τον αναγνωρίζετε το 2002. Πριν από το 2002 είχατε δει ποτέ σας φωτογραφία του Χριστόδουλου Ξηρού; Αυτό είναι το ερώτημά μου.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Βεβαίως είχα δει. Που με είχαν ξανακαλέσει, δεν με είχαν ξανακαλέσει;
Η.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μα αν εννοείτε την κατάθεση του ’89, εκεί το ’89 δεν σας επιδεικνύει η Ανακρίτρια καμία φωτογραφία. Αν σας είχε επιδείξει θα το έλεγε εδώ. Στην κατάθεση αυτή δεν ερωτάστε για αναγνώριση προσώπου, ερωτάστε για την μοτοσικλέτα.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Εμένα μου είχαν επιδείξει, δεν ξέρω όμως εάν δεν το αναγράφουν εκεί πέρα.
Η.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ποιος;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Όταν κατέθεσα που σας λέω και πριν το 2002.
Η.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω αντίρρηση, υπάρχει κάποια σύγχυση προφανώς στις χρονολογίες, δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προσπάθησα να την άρω, αλλά βλέπετε και εσείς και εγώ απροσφόρως. Είναι σύγχυση ή δεν είναι; Αυτό είναι το ερώτημα πλέον. Όχι ερώτημα, αιώρημα. Ελάτε.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κυρία απλή του λαού η οποία μπορεί να έχει μπερδευτεί, τι να κάνουμε.
Θέλω να σας ρωτήσω το εξής, σε ποιον όροφο μένετε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στον τρίτο είπε.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Στον τρίτο, βλέπετε από κάτω, είναι κάποια απόσταση κάποιων μέτρων και βλέπετε δυο άτομα. Εγώ δεν σας λέω ότι αναγνωρίσατε μετά ένα χρόνο τον Χριστόδουλο Ξηρό κλπ, το έχετε καταθέσει άλλωστε τόσες πολλές φορές, τον αναγνωρίσατε, καλά κάνατε. Το ’89 τον αναγνωρίσατε, το είπατε αρκετές φορές και σε ερωτήσεις του συναδέλφου μου το επιβεβαιώσατε και του κ. Προέδρου.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Στα σκίτσα πάντα.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ναι, αναγνωρίσατε τον Χριστόδουλο Ξηρό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα λεπτό, σκίτσα ή φωτογραφίες; Τι σας έδειξαν τότε στην Αστυνομία;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Και σκίτσα και φωτογραφίες.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Πάντως είχανε μέσα και τον Χριστόδουλο Ξηρό. Είπατε εδώ τώρα στην κατάθεσή σας ότι «είδα το πρόσωπό τους›. Τον αναγνωρίσατε αυτόν εκεί τον εύσωμο από τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, το μαλλί του όταν έβγαλαν τα κράνη. Δηλαδή είδατε τα πρόσωπά τους και γι’ αυτό μετά πήγατε και στην Αστυνομία.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Δεν πήγαμε. Η αστυνομία ήταν κάτω από την πυλωτή, που αναζητούσαν, βρήκαν την μηχανή. Εγώ χωρίς να ξέρω ακόμα τι είχε γίνει?
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όχι εσείς εν μέρει αλήθεια λέτε, διότι εσείς βρήκατε την μηχανή αυτή την 217 και λοιπά και ειδοποιήσατε την Αστυνομία προφανώς και καλά κάνατε.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Δεν πήρα τηλέφωνο. Απλώς ήρθε η Αστυνομία. Ίσως οι γείτονες την ειδοποίησαν, δεν ξέρω.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δεν λέω, δεν είναι κακό και να την ειδοποιούσατε. Αναγνωρίσατε όμως τα χαρακτηριστικά του Χριστόδουλου Ξηρού από το πρόσωπό του.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εδώ όμως στην κατάθεση που δίνετε την ίδια ημέρα στην Αστυνομία, λέτε το εξής για τους δυο δράστες. Λέτε «ήταν ο κοντός και ο ψηλός›. Δεν λέτε για κανένα χοντρό, χοντρό δεν είδατε κανέναν.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ήταν εύσωμος πάντως.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ναι δεν το λέτε. Εν πάση περιπτώσει ήταν εύσωμος απ’ ότι καταθέτετε τώρα. Εσείς αναγνωρίσατε τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, του Χριστόδουλου.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι πιο πολύ και ήταν πιο κοντός εν συγκρίσει με τον άλλον που ήταν μαζί, αυτό είχα καταθέσει.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ναι. Πάτε όμως αμέσως μετά στην Αστυνομία και καταθέτετε το εξής. «Ο ένας φορούσε ριγέ πουκάμισο χρώματος μπλε κλπ. Τα χαρακτηριστικά αυτών των ανθρώπων είναι: ο ένας μετρίου αναστήματος, αδύνατος με μαλλιά μαύρα πυκνά ίσια, δεν συγκράτησα το πρόσωπο γιατί είχε πίσω την πλάτη›. Λέτε ότι δεν συγκρατήσατε το πρόσωπο. Για τον άλλον δε λέτε: «ο άλλος ήταν ψηλότερος, ηλικίας 27 έως 30, μαλλιά μάλλον καστανά μπουκλωτά μέχρι σγουρά, δεν είδα το πρόσωπό του.›
Δηλαδή, δυο, τρεις, πέντε ώρες μετά το περιστατικό, βεβαιώνετε στην Αστυνομία ότι τα πρόσωπά τους δεν τα είδατε καθόλου. Θέλω λοιπόν να μου πείτε - παρακάμπτω το θέμα της αναγνώρισης του Χριστόδουλου Ξηρού - τι μεσολάβησε και μέχρι να πάτε στον κ. Εφέτη Ανακριτή, αναγνωρίσατε τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό; Να σας πω συγκεκριμένα, σας επεσκέφθη άλλη φορά η Αστυνομία;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Όχι, μόνο την ημέρα εκείνη που βρήκανε την μηχανή.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όχι πήγατε και άλλη φορά, έχετε καταθέσει άλλη μια φορά.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι πήγα. Δεν με επεσκέφθη στο σπίτι εννοώ.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Στο κτίριο εκεί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας πήγατε καθόλου;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι πήγα.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Πότε;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Πήγα όταν είχαν γίνει οι προφυλακίσεις.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όταν είχαν συλληφθεί. Όταν σας επεδείχθη η φωτογραφία του Χριστόδουλου Ξηρού, σας επεδείχθη μεταξύ άλλων φωτογραφιών αγνώστων προσώπων, ή σας είπαν, αυτό το χοντρό εδώ τον ξέρετε; Πώς λοιπόν εφόσον βεβαιώνετε λίγες ώρες μετά στην Αστυνομία ότι εσείς δεν είδατε καθόλου τα πρόσωπά τους, καθόλου, μετά αναγνωρίζετε τον Χριστόδουλο Ξηρό; Μπορείτε να μου πείτε τι μεσολάβησε;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Θα σας πω αμέσως. Γιατί η Αστυνομία την πρώτη φορά που είδα τον κ. Χριστόδουλο και τον άλλο κύριο πώς τον λένε, τον ξαναείδα, όταν τον αναγνώρισα, ήμουν μόνη μου, ταράχτηκα όταν ξαφνικά ακούω την Αστυνομία από κάτω, δεν ήξερα τίποτα τι είχε γίνει.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ταραχτήκατε και όταν πήγατε εκεί στον κ. Εφέτη Ανακριτή με εκείνους με τις κουκούλες και τα όπλα κλπ; Ταραχτήκατε καθόλου;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Όχι ανέβηκε επάνω η Αστυνομία. Όχι δεν ήξερα τι είχε γίνει καν, δεν ήξερα εγώ ούτε για 17Ν, για τίποτα. Αλλά λέω τι έγινε τώρα και μου λέει η Αστυνομία να πάω κάτω; Και μάλιστα δεν κατέβαινα κάτω εγώ. Ανέβηκε επάνω η Αστυνομία.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ναι και τα λέτε και αναλυτικά μάλιστα. Εγώ σας λέω βοηθήσατε το έργο της ανακρίσεως, αλλά βοηθάτε εδώ και το έργο του Δικαστηρίου.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Αυτό βοηθάω, γι’ αυτό σας είπα τη διαφορά ? Εκεί, ίσως πάνω στην ταραχή μου, λέω στα καλά καθούμενα εγώ τώρα τι να πω; Δεν είπα, είδα τα πρόσωπα και εκείνο και το άλλο.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ναι, αλλά σε άλλες λεπτομέρειες όμως είστε αναλυτική. Λέτε, φορούσε σιέλ πουκάμισο με μια λευκή ρίγα ας πούμε. Αλλά τα πρόσωπα βεβαιώνετε ότι δεν τα είδατε.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Απέφευγα να πω πρόσωπα.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Πότε το ’89 μετά όταν πήγατε και ξανακαταθέσατε, βεβαιωθήκατε για τον Χριστόδουλο Ξηρό;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Μετά πλέον δεν είχα πρόβλημα.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ναι και έτσι τον αναγνωρίσατε το ’89.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Είδα την πραγματικότητα ότι είδα τα πρόσωπά τους που γυρίζανε από εδώ και από εκεί, τους είδα από κάτω, όσος χρόνος είχε μείνει και τους είδα και κάτω από την πολυκατοικία – όσο μπορούσα να τους δω – και μετά που προχωρούσανε?
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Σιγά – σιγά άρχισε να διαμορφώνεται η μορφή του Χριστόδουλου, μέχρι που φθάσατε στο Δικαστικό Μέγαρο εκεί και την περιγράψατε, γιατί λέτε, «κατά 99,9% ήταν ο Χριστόδουλος Ξηρός›, σύμφωνα με την κατάθεσή σας. Αυτόν τον οποίον δεν είχατε δει καθόλου από πάνω.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι. Όχι καθόλου από πάνω.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μη συνεχίσω να την εξετάζω, αντιλαμβάνεστε.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε Πρόεδρε με συγχωρείτε δυο μικρές ερωτήσεις. Όπως είσαστε από πάνω βεβαιώνετε ότι ο ένας ήταν ψηλός και ο άλλος κοντός. Το επιβεβαιώνετε και στο Δικαστήριο αυτό.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Αυτό το λέω πάντα εν συγκρίσει με τον ?
(Διαλογικές Συζητήσεις)
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Και εσείς κάνατε τρεις ερωτήσεις χωρίς να μπορέσετε να βγάλετε άκρη. Να μην κάνουμε και εμείς άλλες τρεις; Αφού δεν βγάζουμε άκρη. Πρέπει να δούμε και εμείς τι θα γίνει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εάν νομίζετε ότι δεν βγάζετε άκρη ?. Θα έπρεπε να νομίζετε όμως;
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Όχι δεν βγάζουμε άκρη, προσπαθούμε.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: (Εκτός μικροφώνου)
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Το ξέρω κύριε Εισαγγελέα, αλλά θέλουμε να δούμε όμως και γιατί δεν μπορούμε να βγάλουμε άκρη. Σε ένα πολύ σοβαρό Δικαστήριο βρισκόμαστε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι πάρα πολύ σοβαρό το Δικαστήριο γι’ αυτό μην ασχολούμαστε ?
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Όταν φθάνετε σε σημείο να αναφέρετε, κοντός ο ένας, ψηλός ο άλλος, τι διαφορά ύψους είχαν; Εσείς πόσο ύψος έχετε; Λέει κύριε συνάδελφε -διαβάζω από την κατάθεσή της- ο κοντός και ο ψηλός. Τον αναφέρει τον έναν κοντό, τον άλλο ψηλό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να το διαβάσουμε εδώ πέρα τι λέει ακριβώς. Παρακαλώ να αναγνωσθεί σ’ αυτό το σημείο. Αναγνώστε το κύριε συνήγορε.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: «Ο ένας μετρίου αναστήματος, αδύνατος, με μαλλιά μαύρα, πυκνά ίσια. Μελαχρινός και φορούσε ριγέ. Ο άλλος ήταν ψηλότερος, ηλικίας 27 έως 30, δεν είδα το πρόσωπό του και δεν θυμάμαι τι πουκάμισο φορούσε. Ο κοντός ήταν και αυτός 27-30 ετών. Δεν κατάλαβα ποιος από τους δυο παραπάνω οδηγούσε, ο κοντός ή ο ψηλός›.
Σαφέστατα γίνεται λόγος για κοντό σε σχέση με ψηλό. Σαφέστατα. Η ερώτησή μου είναι, για να είναι λοιπόν κάποιος για σας ψηλός, πόσο κοντός πρέπει να είναι ο κοντός; Τι εννοείτε όταν για σας είναι ένας άνθρωπος κοντός; Πόσο πρέπει να είναι; 1.40, 1.50, 1.80; Πείτε μου κάτι.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Δεν το έθεσα έτσι εγώ στην κατάθεσή μου. Το έθεσα βάσει δυο ανθρώπων που είδα. Είπα, μέτριος ο ένας, ο άλλος ψηλός και πιο λεπτός.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Δηλαδή να σας το πω αλλιώς, για να είναι ένας μέτριος, ο ψηλότερος του μετρίου τι μπόι πρέπει να έχει; Γυναίκα είστε, ξέρετε από νούμερα, ρούχα, πείτε μου κάτι.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Δεν μπορώ.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Δηλαδή είναι κάποιος μέτριος ο οποίος είναι 1.80; Αυτός είναι μέτριος για σας; Με τη λογική τη δική σας.
Ε.ΣΙΑΤΗ: 1.80 είναι ψηλός.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: 1.85 είναι μέτριος;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ψηλός.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: 1.87 είναι μέτριος;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ψηλός.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Τόσο είναι ο κ. Χριστόδουλος που εσείς τον λέτε μέτριο έως κοντό. Μια άλλη ερώτηση. Τι ώρα συνέβησαν αυτά;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Τι ώρα συνέβησαν;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα είπε αυτά. Είπε εννέα παρά. ¶λλο ?
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Πόση ώρα χρειάζεται κάποιος από την οδό Γούναρη κλπ. μέχρι την οδό Κοτζιά που μένετε να φθάσει;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Εγώ αυτό που είδα, δεν με ενδιαφέρει πόσο χρειάζεται κάποιος να κατεβεί από την Γούναρη.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Γνωρίζετε πόση ώρα χρειάζεται κάποιος να φθάσει από το Κεφαλάρι οδός Γούναρη και Δεληγιάννη μέχρι την περιοχή στην οποία μένετε;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Και σε τρία λεπτά με την μηχανή μπορεί να φθάσει.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Ευχαριστώ.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Αυτό όμως δεν έχει να κάνει εγώ που τον είδα αργότερα αν κάνανε την διαδρομή από το Κεφαλάρι?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εξετάστε και την αντιληπτική ικανότητα ενός εκάστου εδώ.
Κ.ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυς, είπατε προηγουμένως καταθέτοντας, ότι όταν ήταν προφυλακισμένοι επισκεφθήκατε την Ασφάλεια; Πήγατε;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι, με καλέσανε.
Κ.ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ποιος σας κάλεσε; Ο κ. Σύρος, ο κ. Φραγκίσκος; Ο κ. Διώτης μήπως;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ο Διώτης με κάλεσε, αλλά σε άλλον κατέθεσα δεν τον θυμάμαι.
Κ.ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Σε ποιόν καταθέσατε; Μήπως θυμάστε προς το Δικαστήριο;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Αν μου πείτε άλλο όνομα ίσως το θυμηθώ.
Κ.ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Υπογράψατε και κατάθεση;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι και κατάθεση.
Κ.ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Τώρα που ήταν προφυλακισμένοι.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι, ναι.
Κ.ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Πού είναι αυτή η κατάθεση κύριε Πρόεδρε; Όχι μισό λεπτό είπε, ήταν προφυλακισμένοι, με συγχωρείτε δεν την παγιδεύω. Είπε ότι πήγε στην Ασφάλεια, δεν είπε ότι πήγε στον κ. Ζερβομπεάκο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε ποια είναι η Ασφάλεια; Πού είναι η Ασφάλεια;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Είναι στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας είναι και κάποιο άλλο ? Σε ποιόν όροφο;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Όχι πήγα στο Εφετείο συγνώμη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κυρία άμα δεν ξέρετε τι λέτε, καλύτερα είναι να μην τα λέτε, να πείτε, δεν ξέρω. Αν δεν ξέρετε τι λέτε, δυσχεραίνετε την απόδειξη, την περιπλέκετε την απόδειξη και βγαίνουν συμπεράσματα ?
Κ.ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ δεν βγάζω κύριε Εισαγγελέα, ρωτώ. Είπε ότι πήγε στην Ασφάλεια. Και εγώ ερωτώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς δεν φταίτε απολύτως τίποτα. Η μάρτυς πρέπει να είναι συγκεντρωμένο το μυαλό της λιγάκι και εάν δεν ξέρει, να πει, δεν κατάλαβα, δεν ξέρω.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Κοιτάξτε, μπερδεύτηκα. Γιατί πήγα στην Ασφάλεια πρώτα και μου λένε «όχι θα πάτε να καταθέσετε στον ¶ρειο Πάγο›.
Κ.ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Πήγε στην Ασφάλεια όμως, αυτό λέμε. Με ποιόν μίλησε στην Ασφάλεια; Στον ¶ρειο Πάγο πήγατε; Πήγε στην Ασφάλεια, με κάποιους μίλησε όμως, με ποιους μίλησε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λένε να προστατεύει ο Πρόεδρος τους μάρτυρες, τον έναν, τον άλλον, μα εδώ δεν προστατεύουμε εμείς κανέναν, αυτοπροστασία είναι του καθενός, να προστατεύεται μ’ αυτά που λέει. Δεν μπορώ εγώ να παρεμβαίνω, ούτε στις ερωτήσεις των παραγόντων της δίκης όταν γίνονται κατά δικονομικό τρόπο, ούτε τίποτα. Για προστασία της τιμής τους βέβαια θα παρεμβαίνω, όταν θίγεται. Αλλά εδώ σε τούτη τη περίπτωση, τι να σας κάνω εγώ;
Πείτε τέλος πάντων, αποφασίστε πού πήγατε; Να ξέρουμε και εμείς να καταλάβουμε.
Κ.ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μα το είπε ότι πήγε στην Ασφάλεια κύριε Πρόεδρε, είναι δεδομένο και μετά πήγε στο Εφετείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στην Ασφάλεια πήγατε ή δεν πήγατε;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Πήγα πρώτα στην Ασφάλεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος σας κάλεσε να πάτε στην Ασφάλεια;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Μια κυρία με πήρε τηλέφωνο. «Θα έρθετε στον κ. Ζερβομπεάκο να καταθέσετε› και εγώ χωρίς να ξέρω πήγα στην Ασφάλεια πρώτα και από εκεί μου λένε «όχι εδώ, θα πάτε πιο κάτω› Απλά είναι τα πράγματα. Γι’ αυτό μπερδεύτηκα κύριοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελείωσε η μάρτυς.
Χ. ΞΗΡΟΣ: Μια ερώτηση να κάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι κ. Χριστόδουλε ελάτε. Ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός θέλει να σας ρωτήσει ο κατηγορούμενος κάτι. Μπορεί να σας ρωτήσει.
Χ.ΞΗΡΟΣ: Είπατε ότι με αναγνωρίσατε το καλοκαίρι, ως τον άνθρωπο που είδατε κάτω από το σπίτι σας να περπατάει τον κοντό έτσι; Τον κοντό από τους δυο.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Κοντός εν συγκρίσει με τον άλλον κύριο?
Χ.ΞΗΡΟΣ: Εν συγκρίσει με τον άλλο κύριο τον ψηλό.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ναι. Χρησιμοποίησα αυτή την φράση.
Χ.ΞΗΡΟΣ: Ένα πραγματάκι μόνο να σας ρωτήσω. Εγώ που με είδατε σε εκείνη την φάση ως κοντό, ήμουν και χοντρός, ή ήμουν αδύνατος;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Ήσασταν εύσωμος, αλλά όχι, ούτε όπως είσαστε τώρα αδύνατος.
Χ.ΞΗΡΟΣ: Γιατί στην κατάθεση τότε λέτε ότι ήταν αδύνατος. Εκτός από κοντός ήμουν και αδύνατος.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Δεν λέω αδύνατος, δεν νομίζω.
Χ.ΞΗΡΟΣ: Το λέτε. Λέτε ακριβώς μετρίου αναστήματος, αδύνατος με μαλλιά μαύρα, πυκνά ίσια ?
Ε.ΣΙΑΤΗ:Όταν με ρωτούσαν και μου λένε, ήταν εύσωμος; Δεν μπορούσα να πω χοντρό?
Χ.ΞΗΡΟΣ: Κατάλαβα, είπατε αδύνατος, εννοώντας χοντρός.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Κανονικός.
Χ.ΞΗΡΟΣ: Κανονικός ή χοντρός;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Όχι δεν είπα χοντρός.
Χ.ΞΗΡΟΣ: Δεν είπατε χοντρός.
Ε.ΣΙΑΤΗ: Είπα χοντρός εκεί πέρα;
Χ.ΞΗΡΟΣ: Όχι αποφασίστε εσείς, εγώ δεν είδα, εσείς είδατε. Ήμουν χοντρός, ήμουν αδύνατος, ή ήμουν κανονικός;
Ε.ΣΙΑΤΗ: Απλά ήσαστε εύσωμος, δεν ήσαστε αδύνατος όπως είστε τώρα.
Χ.ΞΗΡΟΣ: Εντάξει ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διακόπτουμε για μισή ώρα παρακαλώ.
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
