ΤΕΤΑΡΤΗ 2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΤΕΤΑΡΤΗ 2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Β΄ ΜΕΡΟΣ
11:00 – 12:35
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Αυτή η σιγουριά, ένα τέτοιο στέλεχος, που κυκλοφορούσε ελεύθερος κι ήταν ελεύθερος και στην ψυχή του και εξωτερικά, πού αποδίδετε αυτή την παλικαριά; Να μη ζητά αστυνομική προστασία, να έχει δύο πατριώτες του δίπλα του, άοπλους, ενώ ήξερε ότι υπάρχουν ένα σωρό κίνδυνοι. Πού το αποδίδετε αυτό;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Εμείς οι Ρουμελιώτες και μάλιστα οι Ευρυτάνες, το έχουμε στο αίμα μας αυτό. Δεν φοβόμαστε τίποτα. Δηλαδή και να ήξερα κάτι, εγώ ούτε φοβήθηκα ούτε φοβάμαι τίποτα στη ζωή. Έτσι ήταν κι αυτός. Τι να φοβηθεί;
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Ως στενοί συνεργάτες πρέπει κάτι να είχατε διαπιστώσει γύρω από τις ενοχλήσεις προς τον Μπακογιάννη. Είχατε ποτέ ύποπτα τηλεφωνήματα;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Σας είπα ότι δεν είχαμε υποστεί ποτέ ούτε τηλεφωνήματα ούτε ?
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Ποτέ. Κανένα τηλεφώνημα ύποπτο. Εκείνη την ημέρα κανείς άλλος ήξερε ότι δεν θα είναι ο ξάδελφος σας συνοδός του εκτός από σας;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Εγώ και ο ξάδελφος μου.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Τηλεφωνήσατε πουθενά αλλού;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Εγώ; Πουθενά όχι. 7 η ώρα το πρωί με πήρε τηλέφωνο και μου λέει ότι «άργησα το βράδυ και θα έρθω κατά τις 10›. Λέω «εντάξει, έλα. Θα πάω να πάρω εγώ τις εφημερίδες›.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Ο ξάδελφος σας τηλεφώνησε;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: 7 η ώρα ακριβώς.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Μία ώρα πριν το έγκλημα.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Βεβαίως.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε κάποια ερώτηση ή όχι; Ναι κ. Σταμούλη.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Ήθελα το εξής κ. μάρτυς. Όταν πήγατε στο γκαράζ και ο γκαραζιέρης εκεί σας είπε ότι ακούστηκαν πυροβολισμοί στην Ομήρου, πήγατε στην Ομήρου και εν συνεχεία ξαναήρθατε στο γκαράζ για να φέρετε το αυτοκίνητο μπροστά στην πολυκατοικία. Έτσι έγινε;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μάλιστα.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Φέρατε λοιπόν και σταματήσατε προφανώς με την όπισθεν μπροστά στην πολυκατοικία και επιβιβάσατε τον τραυματισμένο βαριά αείμνηστο Μπακογιάννη. Τον επιβιβάσατε με τη βοήθεια τίνος;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Του υπάλληλου του γκαράζ.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Μόνο; Εκτός από τον υπάλληλο του γκαράζ στην κατάθεση σας μιλάτε και για κάποιον αστυνόμο. «Τον μεταφέραμε στο νοσοκομείο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ μαζί με τον ανωτέρω υπάλληλη του γκαράζ και τον αστυνόμο Στεφανή του Γ΄ Αστυνομικού Τμήματος. Ο οποίος που ήταν αυτή την ώρα; Που βρέθηκε εκεί;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Περαστικός ήταν. Αυτός πήγαινε στην Υπηρεσία του το πρωί.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Πήγαινε στην Υπηρεσία του και αντελήφθη. Δηλαδή όταν εσείς κολώσατε πίσω μπροστά στην είσοδο, ήταν και ο αστυνόμος με στολή;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ναι, με τη στολή του βεβαίως.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Και επιβιβάσθηκε μαζί σας. Εσείς τον βρήκατε δηλαδή εκεί τον αστυνόμο.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ναι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Συνεπώς αυτός πρέπει να είχε ?
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ερχόταν. Όταν πήγα εγώ και είδα τον Μπακογιάννη, τότε άρχισε ο κόσμος και ερχόταν.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Και τότε είδατε να έρχεται και ο αστυνόμος ο κ. Στεφανής με τον οποίον μπήκατε μαζί και φύγατε.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ναι, νομίζω μαζί μπήκαμε.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Δίπλα από την πολυκατοικία προς τη Σόλωνος είναι αυτό το ημιυπόγειο περίπτερο;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Του κυρ–Μήτσου, ο οποίος πέθανε τώρα.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Με αυτόν κουβεντιάσατε εσείς καθόλου;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Δεν τον είδατε ποτέ έκτοτε;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Βεβαίως, τον είδα. Μια καλημέρα είπαμε και τίποτα άλλο.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Όχι, λέω γιατί αυτός από τα χαρτιά που υπάρχουν φαίνεται ότι αντελήφθη το περιστατικό. Ήταν ένας από τους αυτόπτες μάρτυρες, όπως επίσης και ο απέναντι που είχε ένα καθαριστήριο. Στην Ομήρου 44 υπήρχε ένα καθαριστήριο. Το θυμάστε;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Καθαριστήριο ναι, πρέπει να υπήρχε. Αλλά δεν θυμάμαι ποιος ήταν γιατί εκείνη την ώρα 8 η ώρα ήταν κλειστά.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Όχι, εκεί λέει ότι ήταν ανοιχτά, ότι ήταν έξω από το καθαριστήριο και αντελήφθη ορισμένα πράγματα. Δεν είχατε καμία κουβέντα μαζί του εσείς.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Εκείνο επίσης που θα ήθελα να σας ρωτήσω, είναι: δίπλα από την πολυκατοικία προς τη Σκουφά υπάρχει άλλη πολυκατοικία; Εσείς είστε το 35. Το 33 ήταν ο Δημήτρης ο εφημεριδοπώλης που είχε τα ψιλικά στο ημιυπόγειο ?
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Στην πολυκατοικία δίπλα και δίπλα τα Οπτικά. Προς την Σόλωνος.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Όχι προς την Σκουφά.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Προς την Σκουφά όχι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Με συγχωρείτε, άλλο θέλω να σας ρωτήσω. Υπάρχει μια πολυκατοικία, η οποία έχει εσοχή, έχει στοά; Το θυμάστε;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δεν θυμάμαι. Δεν ξέρω αν υπάρχει πολυκατοικία που να έχει εσοχή. Πολυκατοικία υπάρχει προς την μεριά της Σόλωνος.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Ναι. Δίπλα από τη δική σας προς την Σκουφά η πολυκατοικία είναι επίσης επί της οικοδομικής γραμμής ή είναι εσωτερική;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Η πολυκατοικία είναι ακριβώς στην ?
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Η δίπλα από το 35. 33 είναι στην Σόλωνος, 33-35 είναι στην ίδια ευθεία. Το 37 που είναι πιο πάνω;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δεν ξέρω.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση κ. Πρόεδρε.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε μάρτυς, σας παρακαλώ τι αυτοκίνητο οδηγούσατε για τον κ. Μπακογιάννη;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ένα ΤΟΥΟΤΑ Station.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: TOYOTA ήταν, είστε σίγουρος.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ναι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Και μια άλλη ερώτηση. Από τους αυτόπτες μάρτυρες που ήταν εκεί, μάθατε πόσοι ήταν οι δράστες; Ακούσατε;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι δεν έμαθα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Δεν ενθυμείσθε από συζητήσεις που έγιναν.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Την κα Μαράτου την καθαρίστρια την είδατε;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ναι. Όταν την είδα καθάριζε το γραφείο και είχε κι ένα σκουπόξυλο στην πόρτα για να είναι η πόρτα ανοιχτή για να αερίζεται.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Και σας είπε ότι ήταν αυτόπτης.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Κάτι είδε, αλλά ?
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Χωρίς να σας πει πως ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Μαράτου είναι απούσα; Την έχει εξετάσει εδώ μου λέει ο συνάδελφος ο ανακριτής στο σπίτι της λέει γιατί είναι πολύ μεγάλη. Τώρα να πάει και το Δικαστήριο κατ’ οίκον μαζί με τους κατηγορουμένους του, το βλέπω λίγο δυσχερές πάλι. Εκτός αν θέλετε να πάμε εκεί.
Αν το ζητήσουν όλα τα μέρη, εγώ θα προτιμούσα να την αναγνώσω για να πάρουμε ό,τι πόρισμα αποδεικτικό μπορούμε από αυτή και να μη δημιουργήσουμε και κάποια κωλυσιεργία. Διαβάστε την εσείς μόνοι σας, αξιολογήστε και μου λέτε στο τέλος.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε τέτοιες καταστάσεις εμείς πρέπει να διατάξουμε βίαια προσαγωγή τώρα. Κι άμα μας την φέρουν τώρα και μας μείνει στον δρόμο; Είναι γεννημένη το 1926. Τότε νέα είναι.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, η συγκεκριμένη κυρία είναι θυρωρός στην πολυκατοικία που έχω το γραφείο μου. Την βλέπω κάθε μέρα. Πράγματι έχει βαρύνει, δεν ξέρω τι είδους ασθένεια έχει. Κάποιες μέρες σέρνεται, κάποιες δεν σέρνεται. Αν βρεθεί σε μέρα που μπορεί να περπατήσει, να έρθει. Αν δεν μπορεί να περπατήσει, τι να σας πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να αφήσουμε να φτιάξει ο καιρός δηλαδή μας λέει. Να ζεστάνει ο καιρός γιατί τότε αναλιγώνουν οι κλειδώσεις. Τέλος πάντων, προτείνετε κάτι. Γι’ αυτή την ώρα είναι απούσα.
Ο κ. Νικόλαος Μπακογιάννης του Κωνσταντίνου. Η Πολιτική Αγωγή. Έχει παραστεί κ. συνήγορε απ’ ότι καταλαβαίνω.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ορίστε κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λυπούμαι. Και σε σας εκφράζω την λύπη για τον θάνατο. Χωρίς να ορκιστείτε. Θέλω να μου πείτε πρώτα για την προσωπικότητα αυτού του ανθρώπου.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ο αδελφός μου ο Παύλος Μπακογιάννης κ. Πρόεδρε, ξεκίνησε από ένα χωριό της Ευρυτανίας και από έναν πατέρα ιερωμένο τον παπά – Κώστα τον Μπακογιάννη πάμφτωχο. Την εποχή εκείνη οι ιερείς όπως θα ξέρετε δεν έπαιρναν μισθό. Τα χωριά ήταν εγκαταλελειμμένα, δεν είχαν κόσμο.
Ο πατέρας μου είχε να κάνει βάφτιση και γάμο 15 χρόνια. Δεν μπορούσε να ζήσει καν ο ίδιος. Όμως ήθελε να κάνει για τα παιδιά του κάτι καλύτερο. Γι’ αυτό όσο μπορούσε, με όλες τις δυνάμεις του, προσπάθησε να μας κάνει καλύτερους στη ζωή μας. Αυτό προσπάθησε να κάνει και τον Παύλο Μπακογιάννη. Τον βοήθησε όσο μπόρεσε να φτάσει κάπου.
Κάποια στιγμή φτάσαμε στον Πειραιά όταν είχε τελειώσει πλέον το Γυμνάσιο ο Παύλος και εκεί πουλάγαμε ντομάτες, πουλάγαμε περιοδικά, πουλάγαμε κουλούρια για να ζήσουμε, για να μορφωθούμε, για να προσπαθήσουμε να γίνουμε κάτι στη ζωή μας κ. Πρόεδρε. Γίναμε λιμενοφύλακες με 54 δρχ. το μήνα για να ζήσουμε. Όμως ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα σας παρακαλούσα να ηρεμήσετε λίγο και αν θέλετε να σας δώσω και καρέκλα να καθίσετε γιατί σας βλέπω πάρα πολύ ταραγμένο και δεν είναι σωστό να πάθουμε κάτι εδώ μέσα σ’ αυτή τη δικαστική αίθουσα μετά από 13-14 χρόνια.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Είναι 12,5 χρόνια κ. Πρόεδρε. Αυτό το επισημαίνω, είναι 12,5 χρόνια. Μετά τα 13 χρόνια οι άνθρωποι ενθυμούνται πολλά πράγματα να έχετε υπόψη σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε μου λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος ?
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ο άνθρωπος αυτός ξεκίνησε και πήγε στη Γερμανία χωρίς να ξέρει να μιλάει την γερμανική γλώσσα και όταν μου είπε ότι πάει στη Γερμανία του είπα «πως θα πας στη Γερμανία αφού δεν ξέρεις να πεις καλημέρα στα γερμανικά;› Και μου απάντησε «εγώ θα πάω και θα μάθω την γερμανική γλώσσα›. Πήγε και τελείωσε τρία Πανεπιστήμια κ. Πρόεδρε.
Όπως ξέρετε ή δεν ξέρετε, τελείωσε το Πανεπιστήμιο του Μονάχου, του Τίπινγκεν και της Κοστάντζα, τα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια που υπάρχουν αυτή τη στιγμή όπως ξέρετε στη Γερμανία.
Έγινε καθηγητής Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, έγινε καθηγητής της δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και όταν έγινε η Χούντα των Συνταγματαρχών στην Ελλάδα, τότε έταξε τον εαυτό του στον αγώνα εναντίον της Χούντας των Συνταγματαρχών διαμέσου της βαυαρικής ραδιοφωνίας και της DEUTSCHE WELLE.
Είναι γνωστό ότι σε ολόκληρη την Ευρώπη ακούγετο η φωνή του Παύλου Μπακογιάννη του αγωνιστή εναντίον της Χούντας των Συνταγματαρχών, που έλεγε ένα σωρό πράγματα όπως ξέρουν όλοι οι Έλληνες, αλλά ξέρει και η Ευρώπη ολόκληρη τι έλεγε ο Παύλος Μπακογιάννης εναντίον και τι πολεμική έκανε.
Όταν γύρισε στην Ελλάδα, θα πρέπει να σας πω ότι ξεκίνησε πάλι τη ζωή του αυτή να μπορεί να προσαρμοστεί στο ελληνικό γίγνεσθαι. Έφερε έναν καινούριο πολιτικό λόγο σ’ αυτόν τον τόπο, έφερε μια καινούρια δημοσιογραφία σ’ αυτόν τον τόπο. Μιας και ήταν καθηγητής της δημοσιογραφίας είχε ένα λόγο διαφορετικό από τους άλλους.
Σε όλες αυτές τις εφημερίδες που έγραφε τότε, στο «ΒΗΜΑ› ή στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ› και στα «ΝΕΑ› και στις διάφορες εφημερίδες, υπήρχε ένας διαφορετικός λόγος του Παύλου Μπακογιάννη.
Ο Παύλος Μπακογιάννης όταν έγινε βουλευτής όπως είναι γνωστό πήγε σε μια περιφέρεια την Ευρυτανία, που πήγαινε ξυπόλητος και με τα πόδια να περάσει τα βουνά και τα λαγκάδια μέσα σε βροχές και μέσα σε χιόνια για να επικοινωνήσει με τον λαό αυτόν της Ευρυτανίας, για να του πει τι πρέπει να κάνει για να γίνει κι αυτός καλύτερο πλέον σαν άνθρωπος ή και σαν λαός ευρυτανικός. Και έγινε βουλευτής.
Έγινε βουλευτής και στις 26 του μηνός όπως είναι γνωστόν δολοφονήθηκε πισώπλατα μέσα στην πολυκατοικία που πήγε να ανέβει στο γραφείο του επάνω. Δολοφονήθηκε πισώπλατα και μάλιστα από δύο δολοφόνους κ. Πρόεδρε όχι από έναν. Να ξέρουν ότι τον τελειώνουν τον Μπακογιάννη. Ήταν γονατιστός κάτω και τους κοίταξε στα μάτια γιατί δεν περίμενε ποτέ ότι θα δολοφονηθεί ο Παύλος Μπακογιάννης γιατί ήταν αγωνιστής.
Του έδωσαν και την χαριστική βολή. Από υπανθρώπους, ανθρώπους 4ης κατηγορίας με σάπιες ιδεολογίες και σάπιες ιδέες, με σάπιο αίμα και σάπιο σώμα. Και όπως λέει και ο Φρόυντ κ. Πρόεδρε, όσοι έκαναν μια πράξη πάνω από τις δυνάμεις τους για να συζυγιάσουν τον ανδρισμό τους, κάνουν τουτέστιν μια δολοφονία και την άλλη μέρα ήταν άνδρες αυτοί. Αυτό έκαναν. Έκλεβαν τράπεζες, δολοφονούσαν ανθρώπους να βρίσκονται στην επικαιρότητα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μη φορτίζεστε άλλο. Πέστε μου τώρα, πέρασαν τόσα χρόνια έκτοτε, διαβάσατε την προκήρυξη, παρακολουθήσατε το γίγνεσθαι το πολιτικό και κοινωνικό της Ελλάδος όλα αυτά τα χρόνια. Μπορείτε αυτή τη στιγμή να μας πείτε ποια είναι τα κίνητρα αυτών των ανθρώπων;
Θέλω να σκεφτείτε, να δώσετε και σε μας μια εξήγηση. Διότι βέβαια ακούω ότι περιμένετε -λέει ο κόσμος- το Δικαστήριο να δώσει εξήγηση. Το Δικαστήριο θα την πάρει μέσω υμών τις εξηγήσεις. Πώς να τη δώσει το Δικαστήριο αλλιώς;
Αναπλάθουμε μια πραγματικότητα η οποία ελπίζουμε να συμπίπτει με την πραγματική. Απόλυτα δεν είναι, αλλά μέσω διαδικασίας νομιμοποιούμεθα εμείς στο τέλος να πούμε ότι αυτή ήταν η πραγματικότητα. Μόνο μέσω της διαδικασίας. Αν συμπίπτει με την πραγματική αλήθεια ή όχι, δεν ξέρω αν θα το γνωρίζει κανένας ποτέ.
Πέστε μου λοιπόν εσείς, ποια είναι η αντίληψη σας; Για ποιο λόγο έγινε ό,τι έγινε;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ο Μπακογιάννης δολοφονήθηκε κ. Πρόεδρε για τους εξής λόγους: πρώτον, γιατί πολέμησε τη Χούντα των Συνταγματαρχών -ξεκάθαρα πράγματα - που δεν πολέμησε κανένας από αυτούς που τον δολοφόνησαν και ποτέ δεν ήταν αντιστασιακός κανένας από αυτούς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας σταματήσουμε στον πρώτο λόγο. Πιστεύετε ότι αυτή η Οργάνωση, δεν λέω πρόσωπα φυσικά, διότι αυτή τη στιγμή έχουν το τεκμήριο αθωότητας, δεν μπορώ να πω ότι το έκανε αυτός ή εκείνος ή ο άλλος, ούτε το διανοούμαι να το πω αυτό, πέστε μου όμως, αυτή η Οργάνωση νομίζετε ότι δρούσε σαν εκδικητικός βραχίονας της Χούντας των Συνταγματαρχών; Δηλαδή όποιος αντιπολιτεύτηκε τη Χούντα να τον σκοτώσουμε; Αυτό με ενδιαφέρει.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Για τη συγκεκριμένη περίπτωση ο Μπακογιάννης δολοφονήθηκε γιατί έκανε αγώνες που δεν έκαναν αυτοί. Αυτό είναι κομπλεξισμός κ. Πρόεδρε απλά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από κόμπλεξ δηλαδή χτυπήθηκε.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν έκαναν τίποτα και ήρθαν εδώ πέρα να δολοφονούν εν μέσω δημοκρατίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό από που το βγάζουμε ως συμπέρασμα;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν έδωσαν ποτέ κανέναν αγώνα. Όπως ξέρετε ο Στάθης Παναγούλης τους ξεμπρόστιασε καθαρά. Λέει «ξέρω ποιοι είστε, πίνετε τον καφέ και τα ουίσκι σας στο εξωτερικό και δεν ήρθατε ποτέ εδώ να αγωνιστείτε μαζί με μας τους υπόλοιπους που αγωνιζόμαστε για τη Χούντα. Εσείς που ήσασταν τότε;›
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτή είναι μία εξήγηση κατά την αντίληψη σας. Πέστε άλλη εξήγηση τώρα.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Δεύτερον, έκανε την εθνική συμφιλίωση και αυτό δεν του το συγχώρησαν ποτέ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι ακριβώς;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ο αδερφός μου έκανε τον νόμο. Ήταν εισηγητής και έκανε την εθνική συμφιλίωση σ’ αυτόν τον τόπο. Πρώτα – πρώτα καταργήθηκαν στην Ευρυτανία τα πράσινα, τα κόκκινα, τα κίτρινα καφενεία. Αυτό προσπάθησε να κάνει στη ζωή του και το πέτυχε στην Ευρυτανία.
Ήταν χωριστά τα καφενεία. Αλλού οι Δεξιοί, αλλού οι Αριστεροί, αλλού οι Κεντρώοι. Και το κατάφερε να πηγαίνουν στο ίδιο καφενείο να πίνουν έναν καφέ. Αυτό θα πει εθνική συμφιλίωση και το έκανε και νόμο αυτό κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η Οργάνωση τώρα, η 17Ν, δεν ήθελε αυτή την εθνική συμφιλίωση;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: ¶μα το ήθελε κ. Πρόεδρε θα είχαν δώσει το παρόν. Ποια Οργάνωση; Αυτή είναι μια δολοφονική Οργάνωση. Δεν τη δέχομαι εγώ ως Οργάνωση όπως το λέτε. Αυτή είναι δολοφονική Οργάνωση αυτοαποκαλούμενη 17Ν. Από κει και πέρα δεν ξέρω τι λέτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ λέω πως την επιγράφονται αυτοί. Επαναστατική Οργάνωση 17Ν.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν δέχομαι Επαναστατική Οργάνωση να αποτελείται από ανθρώπους ηλιθίους, αγράμματους, άσχετους, ακατατόπιστους και apolitique. Δεν το δέχομαι αυτό κ. Πρόεδρε εγώ. Τι να κάνω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το αγράμματους, ακατατόπιστους, σημαίνει ότι δεν έχουν παιδεία; Πούθε το βγάζετε;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Από τις ηλίθιες προκηρύξεις που έχουν στείλει κατά εποχές. ¶μα καθίσει κάτω και κάνει κανείς την ανάλυση, θα καταλάβει πως δεν μιλούν την ελληνική γλώσσα οι άνθρωποι. Είναι άσχετοι γύρω τους με τα πάντα.
Το τρίτο κ. Πρόεδρε. Ήθελα να αναφερθώ ότι ο αδερφός μου έψαχνε να βρει κάτι με μια ομάδα δημοσιογράφων και μάλιστα θα πρέπει να σας πω ότι όταν δολοφονείται ο αδερφός μου ο βουλευτής ο Αθανάσιος Κρίκος μου είπε «είχε και δυο ονόματα αλλά δεν πρόλαβε να μου τα πει βρε Νίκο› μου λέει.
Λέω «τι πράγμα ρε Θανάση;› Μου λέει «είχε δύο ονόματα, έψαχνε κάτι›. Και πράγματι έψαχνε με μια ομάδα δημοσιογράφων. Έψαχνε να βρει κάτι κ. Πρόεδρε και είχε και ονόματα μου είπε ο κ. Κρίκος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ομάδα όταν λέμε ποιοι είναι;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κάποιοι δημοσιογράφοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τους ξέρετε;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι. Ήξερε πολλούς δημοσιογράφους. Όταν ήταν είχε 40 δημοσιογράφους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Κρίκος;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ο Κρίκος ήταν φίλος του προσωπικός, τον έβλεπε κάθε μέρα ο Κρίκος τον Παύλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν υπάρχει σήμερα;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι δεν υπάρχει ο κ. Κρίκος. Δυστυχώς. ¶μα υπήρχε, θα ερχόταν εδώ να τα καταθέσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορούσε όμως και ενδιάμεσα να πάει να καταθέσει. Μόνος του να τα καταθέσει. Αυτά ήταν σημαντικά. Όταν ψάχνανε για την αιτία, τις αφορμές, τα κίνητρα και όλα αυτά σε κείνο το στάδιο νομίζω της ανάκρισης ήταν χρήσιμο αν ήξερε τέτοια πράγματα. Να πάει να πει ότι κύριε εμείς κάναμε αυτό και αυτό. Είχαμε μάθει εκείνο κι εκείνο. Δεν το είπε όμως.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μην ξεχνάτε ότι είχαν όλοι άνθρωποι έναν τρόμο μέσα τους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ σέβομαι τον πόνο σας.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Τον τρόμο των Ελλήνων θέλω να σας πω. Όταν πήγαινα στο περίπτερο να αγοράσω εφημερίδα μου έλεγε ο περιπτεράς «κύριε Μπακογιάννη καθίστε στην άκρη›. Του έλεγα γιατί; «Να μην ρίξει κανένας καμία χειροβομβίδα και φάει κι εμένα αντί για σας›. Αυτός ήταν ο τρόμος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μετά την δολοφονία;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι, μετά την δολοφονία του αδελφού μου κ. Πρόεδρε αυτά μου λέγανε. Φαντάζεστε τί τρόμος υπήρχε σε αυτό τον τόπο. Γι αυτό κανένας δεν τους είχε πιάσει αυτούς. Αυτοί είναι η 17Ν. Εδώ είναι οι δολοφόνοι μόνο του αδελφού μου. Οι δολοφόνοι του αδελφού μου που βγαίνει από το βούλευμα και από τις απολογίες, από τις ομολογίες και που γράφουν οι εφημερίδες μέχρι σήμερα και που ξέρει ο Ελληνικός λαός. Αυτοί είναι ξεκάθαροι. Δύο τον δολοφονήσανε. Ένας ήταν ο Κουφοντίνας μέσα, ήταν ο Κωστάρης μέσα και απ’ έξω ήταν ο Σάββας Ξηρός και ο Τζωρτζάτος. Υπήρχε και ένας άλλος ίσως κ. Πρόεδρε, ο ηθικός αυτουργός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σφαίρες ποιοι ρίξανε δηλαδή;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Σφαίρες απ’ ότι φαίνεται, τουλάχιστον απ’ ότι βγαίνει από όλο το συμπέρασμα αυτό εδώ πέρα, έριξε ο Κουφοντίνας με τον Κωστάρη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι είναι η κατηγορία;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ακριβώς έτσι είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είπε ήδη για να μην τα ρωτάτε εσείς. Ότι λένε οι εφημερίδες, οι δικογραφίες, το βούλευμα. Επομένως άστε τα. Ο άνθρωπος αν ξέρει κάτι από τον εαυτό μου με ενδιαφέρει και κυρίως κοιτάω για τα κίνητρα μήπως βρούμε κάποια άκρη διότι βλέπω σας ενδιαφέρουν πάρα πολύ και επομένως πρέπει να τα διερευνούμε. Έχετε να πείτε κάτι άλλο; Δώστε του νερό. Μην συγχύζεστε. Σας παρεκάλεσα, θέλετε να καθίσετε σε μία καρέκλα;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας βλέπω έχει στεγνώσει το στόμα σας. Θέλετε να διακόψουμε την κατάθεση για λίγο να συνέλθετε;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν υπάρχει πρόβλημα κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για μένα υπάρχουν προβλήματα. Εδώ στο Δικαστήριο είμαι υπεύθυνος για όλους εδώ μέσα και θέλω όλοι να μην τους δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα. Γι αυτό σας παρακάλεσα να είστε ήπιος και ήρεμος. Ερασιτέχνες γιατροί είμαστε όλοι οι Έλληνες, και φαρμακοποιοί απ’ ότι ξέρω, λίγο-πολύ.
Πείτε μου τώρα σας παρακαλώ, έχετε κάτι άλλο που να διαφωτίζει, είτε τις συνθήκες της δολοφονίας, είτε τα κίνητρα που παραλείψατε να το πούμε, να το ερευνήσουμε τώρα; Ο κόσμος τί είπε μετά ταύτα; Υπήρξε κόσμος που να πει «καλά του κάνανε, μπράβο, αυτοί είναι αγωνιστές λαϊκοί και έκαναν τη δουλειά τους›; Ακούσατε τέτοια πράγματα;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Δε νομίζω πως υπάρχει άνθρωπος σ’ αυτό τον τόπο να πει ότι είναι λαϊκοί αγωνιστές ούτε Κολοκοτρωναίοι κ. Πρόεδρε. Μόνο μερικοί συνοδοιπόροι, μπορεί, με κάποιες ιδέες και ιδεολογίες. Έβγαιναν κάποιοι κατά εποχές και έγραφαν κάποια δημοσιεύματα στις εφημερίδες, αλλά δεν ήξεραν φαίνεται αυτοί που έγραφαν τα δημοσιεύματα στις εφημερίδες, ότι στο εξωτερικό όταν δίκαζαν την τρομοκρατία, είχαν κλείσει εφημερίδες και είναι ακόμα δημοσιογράφοι κλεισμένοι μέσα στις φυλακές για τα υπέρ της τρομοκρατίας δημοσιεύματά τους. Αυτό δεν το ήξεραν στην Ελλάδα κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ κ. Μπακογιάννη, η πατρίδα μας απ’ ότι βλέπετε, κάνει τις δίκες σε άλλες συνθήκες. Και ας μη ζηλεύουμε εμείς εκείνους, να ζηλεύουν αυτοί εμάς. Πιστεύω ότι ο ελληνικός πολιτισμός και ο σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός πρέπει να είναι ελαφρότερος, να επισκιάσεις όλους τους άλλους.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Για μένα κ. Πρόεδρε, εσείς έχετε το νόμο στα χέρια σας, είναι αυτός. Αλλά εμένα δε με καλύπτει. Εγώ είμαι οπαδός του μωσαϊκού νόμου κ. Πρόεδρε. Λυπάμαι πολύ που σας το λέω, αλλά δυστυχώς....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον έχουμε καταργήσει αυτόν. Εδώ τον καταργήσαμε και μάλιστα ομόφωνα, όλη η Βουλή και δε μπορούμε....
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Θα πρέπει να σας πω ότι έκανε λάθος η Βουλή που ψήφισε τέτοιο νόμο...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας μην κρίνουμε εμείς....
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι, εγώ κρίνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θεωρητικά κι εγώ καμιά φορά κρίνω τους νόμους, αλλά τους εφαρμόζω με πάρα πολύ μεγάλο σεβασμό τους νόμους της πατρίδας μου.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κι εγώ τους σέβομαι κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν είναι τυραννία, μπορούμε να γινόμαστε «Αντιγόνη›, να παραβαίνουμε. Όταν όμως είναι δημοκρατία, θα γίνουμε «Σωκράτης›, έστω και άδικα θα πεθάνουμε.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ωστόσο υπάρχει και ο ηθικός νόμος του Δικαστηρίου κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το Δικαστήριο εφαρμόζει τον ποινικό νόμο, όχι τον ηθικό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είπατε για τα κίνητρα. Την απόφαση για τη δολοφονία ποιος την πήρε, ξέρετε;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ασφαλώς δεν την πήραν οι δολοφόνοι. Οι δολοφόνοι από κάπου πήραν κάποια εντολή και θα πρέπει να σας πω ότι αυτοί εδώ είναι οι συγκεκριμένοι που σήκωσαν το 45άρι εδώ. Αλλά κάποιοι άλλοι τους έβαλαν. Δεν ξέρω ποιοι είναι. Αυτό πρέπει να βρει τουλάχιστον αν όχι αυτό, το άλλο Δικαστήριο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το βούλευμα το έχετε διαβάσει;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Βεβαίως.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Λέει για τον κ. Γιωτόπουλο.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Βεβαίως και είναι ηθικός αυτουργός. Ο Γιωτόπουλος, του υπαγόρευαν κάποιες προκηρύξεις και τις έβγαζε. Με το μεροκάματο να καθόταν να έγραφε δε θα προλάβαινε να τα κάνει αυτά τα πράγματα. Να έγραφε απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ, δε θα προλάβαινε ποτέ. Και πού τα ήξερε αυτά τα πράγματα ο κ. Γιωτόπουλος;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είναι οικονομολόγος.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Δε δείχνει καμία μόρφωση πουθενά. Πρώτα απ’ όλα φέρνει το στίγμα του πατρός του ο κ. Γιωτόπουλος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλη ερώτηση από την έδρα;
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τί δουλειά κάνετε εσείς;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ηθοποιός είμαι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είσαστε μεγαλύτερος από τον αδερφό σας;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Μικρότερος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από της έδρας καμία άλλη ερώτηση;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Θέλω να συμπληρώσω κάτι. Θέλω να συμπληρώσω ότι ο πατέρας μου πέθανε με τον πόνο στην ψυχή, ποιος και γιατί. Αυτή την ψυχική φθορά της οικογενείας, αυτή την ψυχική φθορά των παιδιών του και της οικογενείας, ποιος θα την ξεπληρώσει κ. Πρόεδρε; Ποιος; Τόσα χρόνια πώς έζησαν αυτά τα παιδάκια, 11 και 13 ετών αυτή τη φθορά; Πώς;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι ταραγμένος, αν έχετε ερώτηση πάνω στην ουσία να τον ρωτήσουμε κάτι. Η υπεράσπιση φαντάζομαι δεν έχει καμία ερώτηση. Οπωσδήποτε τον κόσμο δε θέλουμε να τον ταράζουμε.
Έχουμε πει για την ανάγνωση της κατάθεσης κάποιου μάρτυρα που έχει πεθάνει, του Δημητρίου Τσαγκάρη. Να βρούμε την κατάθεση διότι μας είπαν ότι έχει πεθάνει.
Αναγιγνώσκονται τα έγγραφα, οι δύο Εκθέσεις Αυτοψίας, των αστυνόμων Κωνσταντινίδη και Παπαχρήστου.
κ. ΖΑΪΡΗΣ: (Διαβάζει):
«Στην Αθήνα σήμερα την 26η του μηνός Σεπτεμβρίου του έτους 1989 ημέρα της εβδομάδος Τρίτη και ώρα 09:35, παρουσία και του προσληφθέντος ως Β’ ανακριτικού υπαλλήλου αρχιφύλακα Αποστόλου Φωτίου της ιδίας υπηρεσίας, πληροφορηθέντες ότι: την 09:30 της ιδίας ημέρας, στη οδό Λέοντος Σγουρού αριθμός 15 περιοχής Λυκαβηττού, βρέθηκε εγκαταλελειμμένο αυτοκίνητο ΙΧ μάρκας SEAT 127 δίπορτο χρώματος κιτρίνου που έφερε κλεμμένες πινακίδες και το οποίο σύμφωνα με μαρτυρικές καταθέσεις που λήφθηκαν στα πλαίσια της διενεργούμενης προανακρίσεως για τη δολοφονική επίθεση κατά του βουλευτή Μπακογιάννη Παύλου ομοιάζει με αυτό που χρησιμοποιήθηκε για τη διαφυγή των αγνώστων δραστών της εγκληματικής πράξεως που έλαβε χώρα την 08:00 πρωινή την 26/9/89 στην οδό Ομήρου 35 στην Αθήνα, μεταβήκαμε επί τόπου την 09:45 και διά των ιδίων αισθήσεων διαπιστώσαμε τα ακόλουθα:
Στο τέλος της οδού Λέοντος Σγουρού, η οδός καταλήγει σε αδιέξοδο και συγκεκριμένα προ του αριθμού 15 είχε σταθμεύσει με τους δύο αριστερούς τροχούς ανεβασμένους στο πεζοδρόμιο, ΙΧ αυτοκίνητο μάρκας SEAT 127 δίπορτο, χρώματος κίτρινου, το οποίο έφερε γνήσιες πινακίδες με αριθμό ΥΒ 4256. Η οδός Λέοντος Σγουρού στο σημείο αυτό έχει πλάτος οδοστρώματος 5 μέτρων και πλάτος πεζοδρομίου 1 μέτρο.
Το αυτοκίνητο ήταν ελαφρώς σκονισμένο (εξωτερικά τζάμια, αμάξωμα). Οι δύο πόρτες του οδηγού και του συνοδηγού ήταν κλειστές και ανασφάλιστες, τα δε τζάμια αυτών κλειστά. Το πορτ-παγκάζ ήταν κλειστό όπως και το καπό της μηχανής. Τα ελαστικά του ήταν καθαρά, δεν έφεραν λάσπες. Οι κλειδαριές των δύο θυρών του πορτ μπαγκάζ, του διακόπτη της μηχανής και της τάπας του ρεζερβουάρ βενζίνης δεν έφερε ίχνη παραβιάσεως.
Στη συνέχεια, το αυτοκίνητο φωτογραφήθηκε επί τόπου και διερευνήθηκε από ανιχνευτή εκρηκτικών υλών (αστυνομικό σκύλο), μεταφέρθηκε με υπηρεσιακό γερανό την 11η πρωινή της ιδίας ημέρας στο γκαράζ του αστυνομικού μεγάρου (λεωφ. Αλεξάνδρας) για εξερεύνηση-έρευνα από τη Δ/νση Εγκληματολογικών Ερευνών.
Στο καπό της μηχανής του αυτοκινήτου υπήρχε μια ρεζέρβα, ένας γρύλος, ένα πλαστικό κουτί με τα εργαλεία του αυτοκινήτου και ένα πλαστικό μπουκάλι πόσιμου νερού γεμάτο κατά το ¼. Στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου υπήρχε μία νάιλον ροζ κουρτίνα μπάνιου, ένα ζευγάρι γάντια γκρι πάνινα, ένα φύλλο της εφημερίδας «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ› με ημερομηνία 3/9/89, ένα φύλλο της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ› με ημερομηνία 20/8/89, ένα φύλλο της εφημερίδας «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ› με ημερομηνία 9/7/89, ένα φύλλο της εφημερίδας «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ› με ημερομηνία 20/8/89, ένα σακουλάκι διαστάσεων 15Χ16 εκ. με αντιδιαβρωτικό υλικό, ένα πλαστικό φαρμακείο αυτοκινήτου με διάφορα φάρμακα παλιά και σκονισμένα, ένα τεμάχιο νάιλον διαφανές, ένα τεμάχιο νάιλον κορδόνι μήκους 0,60 μ. που ήταν στερεωμένο στο εσωτερικό μέρος της κλειδαριάς του πορτ μπαγκάζ.
Στον εσωτερικό χώρο του αυτοκινήτου βρέθηκαν τα εξής: Στη θήκη της πόρτας του οδηγού υπήρχε ένας μεταλλικός φακός με μπαταρίες. Στο πατάκι του συνοδηγού υπήρχε ένα φύλλο επιτραπέζιου ημερολογίου με ημερομηνία Σάββατο 6 Μαΐου ’89 το οποίο στην πίσω πλευρά είχε χειρόγραφη ένδειξη «Καγιάφας, Ολύμπου 40, Μοσχάτο, τηλ. 4820316. Στο πατάρι του συνοδού υπήρχε επίσης ένα άσπρο στυλό διαρκείας διαφημιστικός με ένδειξη «Καγιάφα Αικατερίνη, υλικά επιπλοποιίας›.
Κάτω από τη θέση του συνοδηγού υπήρχε ένας παλιός μηχανισμός, κλειδαριές πόρτας αυτοκινήτου, μία απόδειξη διοδίων Κορίνθου-Αθηνών και δύο λαμαρονόβιδες μήκους 2 εκ. περίπου. Στις πόρτες του αυτοκινήτου υπήρχαν δύο ηχεία μάρκας Clarion 531 όχι καλά βιδωμένα. Στο τασάκι του ταμπλώ του αυτοκινήτου υπήρχαν 3 γόπες τσιγάρων μάρκας Camel, χαρτάκι περιτυλίγματος, τσίχλες Vivident, ένα μικρό τεμάχιο νάιλον μεμβράνης προφανώς από εξωτερικό περιτύλιγμα πακέτου τσιγάρων, ένα μικρό τετράγωνο αλουμινόχαρτο διαστάσεων 0,5Χ0,2, προφανώς από εσωτερικό περιτύλιγμα τσιγάρων, μία τρίχα μήκους 7 εκ. περίπου.
Στο τασάκι του πίσω αριστερού καθίσματος υπήρχε μία γόπα τσιγάρου με φίλτρο λευκού χρώματος, αδιευκρίνιστης μάρκας. Εσωτερικά του ανεμοθώρακα στο δεξιό κάτω μέρος υπήρχε επικολλημένη αυτοκόλλητη θήκη, προφανώς ασφαλιστηρίου, η οποία ήταν κενή.
Στο ταμπλώ του αυτοκινήτου, μέσα στη θήκη που προορίζεται για την τοποθέτηση ραδιοκασετοφώνου, υπήρχε ένα τεμάχιο λευκού υφάσματος διαστάσεων 30Χ40 εκ. περίπου, τσαλακωμένο και βρώμικο. Στην εξωτερική επιφάνεια του πίσω ανεμοθώρακα, υπήρχαν 6 αυτοκόλλητα με το εξής περιεχόμενο: ρεμπέτικα λαϊκά νησιώτικα «Το ποντίκι›, Κυψέλη, Nationale, εξουσιοδοτημένο συνεργείο, αντικλεπτικά Τσαλδάρη 40-42 κτλ.
Στην εξωτερική επιφάνεια του δεξιού πίσω τζαμιού, υπήρχε αυτοκόλλητο με ένδειξη ELPA 85. Ο χιλιομετρητής του αυτοκινήτου είχε την ένδειξη 81323 χιλιόμετρα, ο δε διακοπτης εκκίνησης του αυτοκινήτου δεν έφερε ίχνη παραβίασης. Το αυτοκίνητο έφερε αριθμό πλαισίου ΗΓ 139418 και κινητήρα ΗΒ 430874. Όπως διαπιστώθηκε, οι πινακίδες κυκλοφορίας με αριθμό ΥΒΑ 4256 που έφερε το ΙΧ SEAT 127 κατά την ανεύρεσή του είναι γνήσιες και ανήκουν σε ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο μάρκας LADA της Ουρουμάνου Κυριακής, κατοίκου Αθηνών και είχαν κλαπεί τις νυχτερινές ώρες της 10ης προς 11/9/89.
Το δε αυτοκίνητο είναι ιδιοκτησίας της Μυλωνοπούλο Βασιλικής του Ιωάννου, κατοίκου Αθηνών, Ηλία Ζέρβα 19 και είχε κλαπεί στο χρονικό διάστημα από 19/9/89, ώρα 15:15 έως 21/9/89, ώρα 07:30 από την οδό Μαρασλή, περιοχής Κολωνακίου. Το αυτοκίνητο, οι πινακίδες που έφερε καθώς και όλα τα παρελκυόμενα αντικείμενα, επειδή αποτελούν πειστήρια σε σχέση με την υπόθεση, κατασχέθηκαν για υποβοήθηση.
Γίνεται μνεία ότι η αυτοψία άρχισε και περατώθηκε.......›
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και η Έκθεση Αυτοψίας Ερεύνης και Κατασχέσεως στην Αθήνα, 26/9/, από τον αστυνόμο Κωνσταντινίδη και υπαστυνόμο Σακέτο, λέει:
Λαβόντες υπ’ όψιν...› κτλ., «σύμφωνα με τις πρώτες προφορικές μαρτυρίες το θύμα αποβιβάστηκε από το ΙΧ αυτοκίνητο που οδηγούσε ο προσωπικός του οδηγός στη συμβολή των οδών Σόλωνος-Ομήρου και ακολούθως, βαδίζοντας μόνος, εισήλθε στην επί της οδού Ομήρου 35 πολυκατοικία, στον 6ο όροφο της οποίας ευρίσκετο το γραφείο του. Οι δράστες, που σύμφωνα πάντα με τις ίδιες μαρτυρίες ήταν δύο άντρες, ανέμεναν το θύμα σε είσοδο παρακειμένης πολυκατοικίας, Ομήρου 33 και μόλις αυτό εισήλθε στην ως είρειται πολυκατοικία, τον ηικολούθησαν και όταν είχε φθάσει στον ανελκυστήρα του ισογείού, τον πυροβόλισαν 4-5 φορές.
Ακολούθως οι δράστες εξήλθαν του κτιρίου από την κεντρική θύρα εισόδου και με κανονικό βηματισμό, ακολουθώντας το αριστερό πεζοδρόμιο της οδού Ομήρου, συναντήθηκαν με τρίτο συνεργό τους που τους ανέμενε και όλοι μαζί έφτασαν στη συμβολή των οδών Ομήρου-Σκουφά, όπου επιβιβάστηκαν σε ΙΧ αυτοκίνητο κίτρινου χρώματος και απομακρύνθηκαν προς την πλατεία Κολωνακίου.
Όταν μεταβήκαμε στο χώρο, το θύμα είχε ήδη διακομιστεί με αυτοκίνητο στο νοσοκομείο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ. Η οδός Ομήρου αρχίζει από την οδό Σταδίου και περατούται Αναγνωστοπούλου. Είναι μονόδρομος με κατεύθυνση την οδό Σταδίου. Η περιοχή είναι πυκνοκατοικημένη και καθ’ όλο το μήκος της οδού υπάρχουν πολυώροφα κτίρια (πολυκατοικίες). Το οδόστρωμα έχει πλάτος 6 μ. και τα πεζοδρόμια αυτής 1,80 μ.
Στον αριθμό 35 υπάρχει εξαώροφη πολυκατοικία με υπόγειο και ημιυπόγειο. Η εν λόγω πολυκατοικία κείται δεξιά του κατερχόμενου προς την οδό Σταδίου και συγκεκριμένα στο τμήμα αυτής που βρίσκεται ανάμεσα στις οδούς Σκουφά και Σόλωνος τις οποίες τέμνει κάθετα. Σύμφωνα με τις πρώτες προμνησθείσες, προφορικές μαρτυρίες, η κίνηση πεζών και οχημάτων στο υπ’ όψιν σημείο της οδού Ομήρου κατά το χρόνο διαπράξεως της εγκληματικής ενέργειας είναι αραιή.
Απόσταση μεταξύ διασταυρώσεων κτλ., μέχρι του χώρου διαπράξεως της δολοφονίας, είναι 19 μ. περίπου από την οποία από τον ίδιο χώρο μέχρι τη συμβολή των οδών Ομήρου-Σκουφά, όταν οι δράστες αποβιβάστηκαν στο μεταφορικό μέσο, είναι 54 μ. περίπου. Η προαναφερόμενη πολυκατοικία έχει κύρια θύρα εισόδου επί της οδού Ομήρου. Στη θύρα οδηγούν τρία σκαλοπάτια μαρμάρινα. Μετά τη θύρα υφίσταται εσωτερικός διάδρομος πλάτους 2,70 και μήκους 9,25, στο μέσον περίπου του οποίου υπάρχουν 4 μαρμάρινα σκαλοπάτια που καταλήγει στον ανελκυστήρα της πολυκατοικίας, καθώς επίσης και στη βάση του κλιμακοστασίου, που οδηγεί στους άνω ορόφους και στο ημιυπόγειο και υπόγειο του κτιρίου.
Εκτός από την παραπάνω θύρα, υφίσταται και άλλη βοηθητική, που βρίσκεται αριστερά της κυρίας θύρας εισόδου του κτιρίου, η οποία οδηγεί στο ημιυπόγειο και υπόγειο αυτού. Αριστερά της βοηθητικής αυτής θύρας, υπάρχει ισόγειο κατάστημα ψιλικών-εφημερίδων, που αντιστοιχεί στην παρακείμενη επί της οδού Ομήρου 33 εξαώροφη πολυκατοικία. Σε επαφή ακριβώς με το κατάστημα και αριστερά αυτού, βρίσκεται η κύρια θύρα εισόδου της εν λόγω πολυκατοικίας, πλάτους 2 μ. περίπου και βάθους 0,70 στην οποία, όπως προελέχθη, ανέμεναν οι δράστες το θύμα.
Στο υπόγειο της πολυκατοικίας υπάρχει ένα μόνο διαμέρισμα. Στο ημιυπόγειο βρίσκεται ένα άδειο υπό ενοικίαση, στο ισόγειο ο εσωτερικός διάδρομος ξύλινος πάγκος σε σχήμα Γ, που χρησιμοποιείται για θυρωρείο και τρία διαμερίσματα. Τα δύο εκ των διαμερισμάτων βρίσκονται προ του παραπάνω θυρωρείου, ένθεν και ένθεν του διαδρόμου και το τρίτο δίπλα και αριστερά ακριβώς του ανελκυστήρα.
Στον 1ο όροφο υπάρχουν δύο διαμερίσματα, στον 2ο ένα οροφοδιαμέρισμα όπου στεγάζεται το γραφείο του δολοφονηθέντος βουλευτού, στον 3ο όροφο ένα διαμέρισμα (ιατρείο) και στους 4ο, 5ο και 6ο ανά ένα οροφοδιαμέρισμα. Κατά την αυτοψία διαπιστώσαμε ότι στο δάπεδο και προ της αριστερής βάσης του ανελκυστήρα υπήρχε λίμνη αίματος διαστάσεων 0,80Χ0,30 εκ. Εκ του σημείου δε τούτου, καθ’ όλο το μήκος του εσωτερικού διαδρόμου της θύρας και προ αυτού, ήτοι σε μια απόσταση 11 μ., υπάρχουν κηλίδες αίματος οι οποίες σχηματίστηκαν προφανώς κατά τη μεταφορά του θύματος στο αυτοκίνητο με το οποίο διεκομίσθη στο νοσοκομείο.
Ο ανελκυστήρας του κτιρίου βρέθηκε ακινητοποιημένος στον 6ο όροφο. Αρχικά έγινε έρευνα στο χώρο διαπράξεως της δολοφονίας (εσωτερικός διάδρομος ισογείου), κατά την οποία βρέθηκαν 5 κάλυκες πιστολίου με ενδείξεις πυθμενίου HXP 7, τρεις βολίδες και μικροτεμάχια από επένδυση και πυρήνα βολίδας.
Συγκεκριμένα, ένας κάλυκας βρέθηκε από μάρτυρα, ιδιοκτήτρια υπογείου διαμερίσματος στο μέσο της κλίμακας που οδηγεί στο υπόγειο, ένας ακριβώς μπροστά και σε απόσταση 30 εκ. από τη θύρα του διαμερίσματος που βρίσκεται δεξιά του ανελκυστήρα, ένας άλλος μπροστά και στη βάση ακριβώς του θυρωρείου και οι άλλοι δύο στο δάπεδο του διαδρόμου και ειδικότερα στο τμήμα που βρίσκεται ανάμεσα στην κυρία είσοδο και στα 4 σκαλοπάτια.
Όλες οι βολίδες και τα μικροτεμάχια του πυρήνα βολίδας βρέθηκαν εντός και πέριξ της προαναφερθείσης λίμνης αίματος. Τα παραπάνω περιγραφόμενα πειστήρια, επερισυνελέγησαν προκειμένου να σταλούν στην υπηρεσία εγκληματολογικών ερευνών, για εργαστηριακή εξέταση. Μπροστά στην είσοδο του ανελκυστήρα και πάνω ακριβώς στη λίμνη αίματος που υπήρχε σ’ αυτό το σημείο, βρέθηκε ένα μεταλλικό μπρελόκ που έφερε το σήμα του Υδροχόου και τρία κλειδιά που έφεραν τις ενδείξεις, το πρώτο Amex, το δεύτερο Silca made in Italy και το τρίτο Corbin. Τα κλειδιά κατασχέθηκαν για την υποβοήθηση του έργου της προανάκρισης.
Ακολούθως επεκτάθηκε η έρευνα στο εσωτερικό του ιδίου κτιρίου και στον πέριξ χώρο χωρίς να βρεθεί κανένα στοιχείο. Ο χώρος ερευνήθηκε, φωτογραφήθηκε από αρμόδια συνεργεία...› κτλ.
