Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (9/4/2003) Μέρος 3/5

Τετάρτη, 09 Απριλίου 2003 21:03
A- A A+

ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003

ΔΙΚΗ 17Ν

ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:00

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ

Β' ΜΕΡΟΣ

11:05 – 12:30

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τί απόσταση υπάρχει;

κ. ΤΖΑΡΤΖΙΜΑΚΗΣ: 12 – 13 μέτρα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (Εκτός μικροφώνου)

κ. ΤΖΑΡΤΖΙΜΑΚΗΣ: Το μέσον πρέπει να είναι.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι 20 μέτρα.

κ. ΤΖΑΡΤΖΙΜΑΚΗΣ: Εδώ ακριβώς είναι η σκάλα, είναι το παραθυράκι, είναι ακριβώς στη θέση του φύλακα κι εδώ. Θυρωρός και φύλακας και τα δύο. Όλος αυτός ο χώρος ήταν είσοδος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να δούμε τις φωτογραφίες.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ανάμεσα στο σημείο της εισόδου και σε κείνο το σημείο τί μεσολαβεί;

κ. ΤΖΑΡΤΖΙΜΑΚΗΣ: Ο τοίχος και η σκάλα. Διαμερίσματα αλλά δεν είχαν τοιχοποιία. Σε ορισμένα σημεία είχε τοιχοποιία μόνο. Τα υπόλοιπα ήταν αλουμινοκατασκευές. Η είσοδος είναι ένας ευρύς χώρος.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι αυτός ο τοίχος, είναι αυτό το κτίριο από πίσω;

κ. ΤΖΑΡΤΖΙΜΑΚΗΣ: Μάλιστα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτά είναι τα παράθυρα και αυτές είναι οι πόρτες και η μπαλκονόπορτα.

κ. ΤΖΑΡΤΖΙΜΑΚΗΣ: Αυτό είναι παραθυράκι μπάνιου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Αικατερίνη Μανούσου να πλησιάζει.

κ. ΤΖΑΡΤΖΙΜΑΚΗΣ: Η κατασκευή του κτιρίου πρέπει να είναι το ΄70.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Η κατασκευή του κτιρίου είναι με τούβλα.

κ. ΤΖΑΡΤΖΙΜΑΚΗΣ: Με τούβλα και μπετόν αρμέ αλλά εσωτερικά είναι με αλουμίνια.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχει κατασκευαστεί ευθύς εξ αρχής για να αποτελέσει γραφεία ή στη συνέχεια να διαμορφωθεί;

κ. ΤΖΑΡΤΖΙΜΑΚΗΣ: Δεν το ξέρω αυτό. Από το ΄88 είμαι εγώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλλον για κατοικία πρέπει να ήταν αρχικά.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (Εκτός μικροφώνου)

(Διαλογικές συζητήσεις)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Κεφαλόπουλε να έρθετε εδώ.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είπε ότι είναι κατασκευή με τούβλα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Κεφαλόπουλος να μας πει πού ήταν αυτά τα τούβλα. Να μας τα πει ο ίδιος. Να δούμε τέλος πάντων ποια τζάμια πέσανε. Ήταν εξωτερικά τζάμια, μέσα να μας πει πού γιατί αυτός ήταν μέσα. Τα εξωτερικά τί δουλειά έχουν που ρωτάτε εσείς; Κύριε μάρτυς, αυτά τα τζάμια που έπεσαν από πού πέσανε;

Δ. ΚΕΦΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: Από την σκάλα που ανέβαιναν επάνω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν δηλαδή τα εξωτερικά της σκάλας;

Δ. ΚΕΦΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εξωτερική.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν κατάλαβα εγώ εξωτερικά τζάμια που λέτε εσείς.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι, δεν μιλάω για εξωτερικά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βλέπω κι εδώ κάτι τζάμια απέξω. Δείτε σε ένα κοίλο πράγμα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό είναι άλλο κτίριο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι άλλο κτίριο αυτό ή το κτίριο το δικό σας;

Δ. ΚΕΦΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: Από σχέδια δεν ξέρω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως τα τζάμια ήταν αυτά που ήταν στη σκάλα.

Δ. ΚΕΦΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτά που ανέβαιναν επάνω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γυριστή σκάλα ήταν;

Δ. ΚΕΦΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά τα τζάμια πέσανε της σκάλας. Πηγαίνετε στο καλό.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Για να μην έχουμε την εικόνα κ. Πρόεδρε ότι κατέρρευσε καμία κατασκευή τύπου Πύργου των Αθηνών. Δεν πρόκειται για μία κατασκευή από μέταλλο, από αλουμίνιο και τζάμι. Πρόκειται για μία παλιά πολυκατοικία με τούβλα που έχει τα τζάμια που αντιστοιχούν στις πολυκατοικίες. Αυτό υποθέτω δηλαδή βλέποντας τούτο εδώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα το διευκρινίσουμε. Ο κ. Καρύδης.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Εκεί που λέει «ανερχόμενη από την κλίμακα της κεντρικής εισόδου στο Γ΄όροφο διαπιστώσαμε ότι τα παράθυρα που ακολουθούν αριστερά την φορά της›. Μιλάει για παράθυρα εξωτερικά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οπότε θα το δούμε εκεί.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: «Είχαν σπάσει και πολλά κρύσταλλα βρίσκονταν στα σκαλοπάτια›. Δηλαδή μιλάει για τα παράθυρα τα εξωτερικά. ¶ρα έχει μάλλον δίκιο η συνάδελφος που επισημαίνει την παλιά κατασκευή.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, να το διευκρινίσουμε ακόμα περισσότερο να το ακούσουν όλοι. Ο μάρτυρας την μέρα που συνέβη το περιστατικό που καταθέτει λέει «εκεί που καθόμουν έπεσαν τα τζάμια από τα παράθυρα του κλιμακοστασίου που ήταν δίπλα μου. Έπεσαν πάνω στο γραφείο ευτυχώς χωρίς να με τραυματίσουν›. Αυτό έχει πει ο άνθρωπος από την πρώτη στιγμή. «Έπεσαν τζάμια από τα παράθυρα του κλιμακοστασίου. Την έκταση, την επιφάνεια κλπ...›.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επειδή στιγμιαία δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι έπεφτε ένα κλιμακοστάσιο τύπου μοντέρνου κτιρίου, μοντέρνας κατασκευής. Να το διευκρινίσουμε ότι μιλάμε για παλιά πολυκατοικία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Μανούσου Αικατερίνη. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Ορκίζομαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μιλάμε για ένα βράδυ και μετά από 12 χρόνια Δεκέμβρη μήνα, τί έγινε;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Δεκέμβρη μήνα το ΄91 αν θυμάμαι. Ακούστηκε ένας πολύ δυνατός θόρυβος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού μένατε εσείς;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Μέναμε διαγωνίως απέναντι από αυτό που έγινε επί της Ριανκούρ. Στον Γ΄ όροφο που μένω ήταν κλειστά τα παράθυρα και όμως ακούστηκε πάρα πολύ δυνατά, νόμιζα πως κάποιο λάστιχο αυτοκινήτου θα είχε σπάσει. Το είχα από πρώτη εντύπωση και επειδή πάρκαρα συνήθως το αυτοκίνητο κάτω από την πολυκατοικία που μένω φοβήθηκα και βγήκα να δω τί γίνεται. Ήταν νύχτα, δεν είδα τίποτα. Ήταν κρύο και βιάστηκα να μπω μέσα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεκέμβριος.

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Αλλά το μάτι μου έπεσε απέναντι στα γρήγορα και είδα δύο άτομα που περπατούσαν όχι γρήγορα, κανονικά. Ήταν κουκουλωμένοι, δεν φαίνονται τα πρόσωπά τους.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποιον όροφο ήσασταν εσείς;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Γ΄ όροφο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο κοντά σας ή μακριά σας ήταν τα άτομα αυτά; Πόσα μέτρα;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Όσο απέχει ένας δρόμος που είναι διπλός, πήγε-έλα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσα μέτρα ήταν από σας;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Τα μέτρα δεν μπορώ να τα υπολογίσω τώρα. Μια απόσταση απέναντι ακριβώς από την πολυκατοικία μας που είναι αυτοκίνητα που περνάνε κι έρχονται. Δεν είναι μονόδρομος, είναι διπλός. Προχώρησαν όπως σας είπα με καλυμμένα τα πρόσωπά τους, δεν φαίνονταν. Μπήκαν μέσα σε ένα αυτοκίνητο που είχα αναμμένα τα φώτα, σε ένα στενό δρόμο. Ο δρόμος αυτός είναι μικρός, άφτιαχτος. Είναι μεταξύ της πολυκατοικίας που είδα εγώ στο πεζοδρόμιο που προχωρούσαν με τα προσφυγικά. Ήταν ανάμεσα σταματημένο. Ο οδηγός ήταν μπροστά, μπήκαν μέσα και έφυγαν. Αυτό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να μας πείτε πώς ήταν αυτά τα άτομα, να μας τα περιγράψετε; Ψηλοί, κοντοί, παχύς, αδύνατοι; Τα πρόσωπα τα είδατε;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Όχι, ήταν καλυμμένα, τελείως καλυμμένα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλυμμένα με τί;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Με κουκούλες.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορείτε λοιπόν να αναγνωρίσετε σήμερα κανέναν;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Όχι, όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ούτε να περιγράψετε;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Ούτε να περιγράψω μπορώ. Είναι πάρα πολλά τα χρόνια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένας κρότος ακούστηκε ή δύο;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Εγώ εκείνο που θυμάμαι ήταν ένας κρότος. Εδώ ακούω που λένε ότι επακολούθησε και δεύτερος. Εγώ δεν θυμάμαι. Ότι θυμάμαι σας λέω. Από κει έφυγαν και δεν έχει ορατότητα ο δρόμος, είναι πολύ μικρός.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάθατε τελικά τί ήταν αυτό που έκανε το θόρυβο;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Την επόμενη ημέρα από τα ΜΜΕ ακούστηκε για ρουκέτα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έγιναν ζημιές μεγάλες;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Αυτό δεν το ξέρω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ; Κύριοι συνάδελφοι;

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ Κυρία μάρτυς, αυτοί οι άνθρωποι που βάδιζαν πεζοί όπως τους βλέπατε εσείς από πάνω, κρατούσαν τίποτα στα χέρια; Ή ο ένας ή δύο;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Είναι πάρα πολλά χρόνια αλλά κάτι πρέπει να κρατούσαν σαν όπλα, αλλά είναι πάρα πολλά χρόνια και δεν μπορώ να θυμάμαι καλά γιατί ήταν στο τέλος της πολυκατοικίας που πήγαιναν στο αυτοκίνητο. Δεν ήταν σε μεγάλο κομμάτι να παρακολουθήσω το βάδισμά τους.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τί ήταν εκείνο που σας έκανε να προσέξετε αυτά τα δύο άτομα;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Ήταν σκεπασμένα τα πρόσωπά τους.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε κάτι και θέλω να το καταλάβω. Ήταν ένα αυτοκίνητο σε ένα στενό δρομάκι, άφτιαχτο δρομάκι. Στο αυτοκίνητο αυτό μπήκανε τα άτομα αυτά;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Ναι, στο αυτοκίνητο αυτό μπήκαν, στο πίσω μέρος. ¶νοιξαν τις πόρτες και μπήκαν στο πίσω μέρος.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και πώς έφυγε;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Κάποιος οδηγός ήταν αριστερά. Υπήρχε το αυτοκίνητο που τους περίμενε.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν το κατάλαβα αυτό.

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Οδηγός υπήρχε μέσα.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Υπήρχε και τρίτο άτομο θέλετε να πείτε;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Έτσι τουλάχιστον θυμάμαι, αχνά αλλά εκείνο που θυμάμαι καλά ήταν ότι πίσω μπήκαν μαζί.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου.

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Ναι, στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε κάτι για φώτα – γι αυτό σας ρώτησα – προηγουμένως στον κ. Πρόεδρο του αυτοκινήτου.

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Κι αυτό αχνά το θυμάμαι, ότι είχε τα φώτα αναμμένα πίσω. Σταματημένο ήταν.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δηλαδή πριν μπουν οι άνθρωποι μέσα οι δύο που λέτε;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Αυτό το είδα, μαζί μπήκαν.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τα φώτα του αυτοκινήτου αυτού ήταν αναμμένα;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Έτσι μου φαίνεται, δεν είμαι πολύ σίγουρη.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν μπορούσαν να τα είχαν ξεχάσει αναμμένα τα φώτα;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Μπορεί, αλλά ήταν πολύ συγχρονισμός. ¶νοιξαν, μπήκαν, έφυγαν.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και από αυτό εσείς και τα φώτα και τον συγχρονισμό οδηγείστε στην σκέψη ότι πρέπει να ήταν και τρίτο άτομο; Αυτό θέλετε να μας πείτε;

Α. ΜΑΝΟΥΣΟΥ: Επειδή μπήκαν πίσω.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλη ερώτηση από την Έδρα δεν υπάρχει. Η Υπεράσπιση; Πηγαίνετε κυρία, ευχαριστούμε. Ο κ. Αναστάσιος Λειβαδίτης. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.

Α. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Ορκίζομαι να πω την αλήθεια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάποια μέρα συνέβη κάτι στη ΒΙΟΧΑΛΚΟ. Μιλάμε πριν από 12 χρόνια και κάτι, τί αντιλήφθητε, πώς μπορείτε να μας αναπαραστήσετε το γεγονός;

Α. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Μεσάνυχτα ήταν. Με ένα φιλικό ζευγάρι στο σαλόνι του σπιτιού καθόμουν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είσαστε γείτονας.

Α. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Ακριβώς.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απέναντι, διαγωνίως, πώς;

Α. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Διαγωνίως ως προς το κτίριο που έγινε το επεισόδιο. Κάποια στιγμή ακούσαμε δυο εκρήξεις. Είχαν μια μεσολάβηση κάποιων δευτερολέπτων. Φυσικό ήταν να τρομάξουμε λίγο ή πολύ. Κάλεσα την Αστυνομία, ενημέρωσα και βγήκα στο μπαλκόνι να δω τί συμβαίνει. Είδα δύο άτομα, κουκουλοφόροι ήσαν. Η εξωτερική τους ενδυμασία ήταν κάτι σαν στρατιωτική χλαίνη και από την δεξιά τους πλευρά διέκρινα κάτι σαν πυροσωλήνες που προφανώς ήσαν τα όπλα που είχαν εκτοξεύσει τις ρουκέτες. Απέναντι ακριβώς από το διαμέρισμά μου είναι ένα μικρό στενό κι εκεί του ανέμενε ένα αυτοκίνητο κόκκινο με αναμμένα τα φώτα και τη μηχανή. Ψύχραιμα οι δύο άντρες που είχαν ρίξει τις ρουκέτες μπήκαν στο αυτοκίνητο και έφυγαν προφανώς.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τί απόσταση τους είδατε αυτούς τους δύο; Από δω και πού;

Α. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Περίπου 30 μέτρα υποθέτω. Μια τέτοια εκτίμηση κάνω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να μας περιγράψετε εξωτερικά αυτά τα άτομα, δηλαδή ψηλοί, κοντοί, παχύς, αδύνατοι; Μόνο αυτό θέλω. ¶μα φοράγανε κουκούλα τί να μας πείτε, πώς ήταν τα μάτια τους;

Α. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Είναι αυτονόητο. Ο ένας ήταν ψηλότερος από τον άλλον και το ύψος θα έλεγα του ψηλότερου θα το προσδιόριζα στο 1,75 ίσως και λίγο περισσότερο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του άλλου;

Α. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Θα έπρεπε να είχαν μία διαφορά ύψους τουλάχιστον 10-15 εκατοστών.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι χρήσιμο. Δεν έχω τίποτε άλλο. Ο κ. Εισαγγελεύς; Ο κ. Πρόεδρος;

Κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυς, εσείς πρώτα είδατε όταν βγήκατε το αυτοκίνητο και μετά τα άτομα;

Α. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Όχι, πρώτα ακούσαμε τις εκρήξεις. Βγαίνω στο μπαλκόνι, προφανώς κοιτάξω προς κάθε κατεύθυνση να δω κάτι που να συνδέεται με το γεγονός. Βλέπω το αυτοκίνητο ακριβώς γιατί είναι απέναντί μου, αναμμένα τα φώτα, μεσάνυχτα. Συνεπώς είναι κάτι που αμέσως γίνεται αντιληπτό και εκείνη την στιγμή βλέπω και τα άτομα τα οποία περπατούσαν ο ένας πίσω από τον άλλον στο πεζοδρόμιο. Αν θυμάμαι καλά είχε ρίξει και χιόνι και προχωρούσαν σταθερά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο πεζοδρόμιο ή του δρόμου της Ριανκούρ;

Α. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Της Ριανκούρ, ακριβώς απέναντι από το δικό μου το διαμέρισμα.

Κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Προερχόμενα από πού; Δεν ξέρω ποιους δρόμους διασχίζει η Ριανκούρ.

Α. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Είναι η πολυκατοικία στην οποία έμενα γιατί αυτή την στιγμή έχω μετακομίσει, είναι η Λασκαρίδου. Προφανέστατα τα άτομα επέστρεφαν από τον τόπο της έκρηξης.

Κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, εγώ σας ρωτώ, τους είδατε να περπατάνε...

Α. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Εγώ τους είδα επί της Ριανκούρ.

Κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ρώτησα, εάν είστε σε θέση να μας πείτε, από ποιο δρόμο προήρχοντο; Συνέχεια από Ριανκούρ, σε μια απόσταση π.χ.300-200 μέτρων ή από κάπου αλλού βγήκαν;

Α. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Στο συγκεκριμένο ερώτημα απαντώ ότι εγώ τους είδα επί της Ριανκούρ και επομένως δεν μπορώ να ξέρω το σημείο της προέλευσής τους.

Κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, η περικοπή της κατάθεσης του μάρτυρα περιέχει ένα σημείο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να αναγνωσθεί.

Κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: «Αμέσως είδα δύο άτομα τα οποία βγήκαν από την οδό Λασκαρίδου›.

Α. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Όχι, δεν είπα αυτό.

Κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μήπως κάνω λάθος. Είστε ο κ. Λειβαδίτης Αναστάσιος.

Α. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Μιλάτε για την πρώτη μου κατάθεση;

Κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, στις 8 Δεκεμβρίου την ίδια μέρα και είναι γραμμένο σε παραπομπή. Γι αυτό σας ρώτησα. Δεν είστε υποχρεωμένος να τα θυμάστε όλα. Επίσης δεν είστε υποχρεωμένος σώνει και καλά να σταθείτε σε κάτι που έχετε πει. Εκείνο που θέλει το Δικαστήριο είναι να πείτε την αλήθεια και η ερώτηση αυτή έχει την έννοια της διευκρίνησης και όχι σώνει και καλά να καθίσουμε πάνω σε αυτό που είναι γραμμένο.

Α. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Είναι σαφές ότι δεν έχω κανένα λόγο να πω κάτι έξω από αυτά.

Κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Για μένα ως μέλος του Δικαστηρίου είναι αρκετό το αν μου πείτε «δεν το θυμάμαι αν το έχω πει›.

Α. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Πιθανότατα εάν στην πρώτη μου κατάθεση έχω πει ότι είδα τα άτομα, επειδή το μπαλκόνι μου είχε οπτική επαφή με την γωνία της Λασκαρίδου πιθανότατα θα τα είδα τα άτομα αυτά που έστριβαν ενώ ήρχοντο από την Λασκαρίδου έστριψαν επί της Ριανκούρ.

Κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σχετικά με τα αντικείμενα που κρατούσαν αυτά τα δύο άτομα θέλετε να μας πείτε αν θυμάστε;

Α. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Φορούσαν την χλαίνη, αυτό το εξωτερικό καθ’ ημάς παλτό εν πάση περιπτώσει και διέκρινα το σχήμα. Διεγράφετο το σχήμα του πυροσωλήνα στο εξωτερικό του παλτού, της χλαίνης. Έτσι άμεση οπτική επαφή με όπλο δεν είχα.

κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τι είναι εκείνο που σε κάνει να το ονομάζετε αυτό το πράγμα πυροσωλήνα;

κ.ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Προφανώς οι κάποιες στοιχειώδεις γνώσεις που έχουμε και για την εκτόξευση μιας ρουκέτας το γνωρίζουμε.

κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκείνη τη στιγμή που τα βλέπετε, δεν ξέρετε ότι έχει εκτοξευτεί ρουκέτα και δεν ξέρω εάν ξέρετε όταν πάτε να καταθέσετε την άλλη μέρα , την Κυριακή έχετε καταθέσει 8 Δεκεμβρίου.

κ.ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Είχε το σχήμα του σωλήνα, τον αποκαλώ πυροσωλήνα.

κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό το αντικείμενο, το σωλήνα, είχε κάποια διαφοροποίηση από πλευράς διαμέτρου, το μπροστινό του μέρος με το πίσω, ή κάτι τέτοιο;

κ.ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Όχι κάτι τέτοιο δεν μπορώ να το πω, ήταν ανάγλυφο στο εξωτερικό του έμβλημα, το είχε εσωτερικά από μέσα, επομένως δεν μπορώ να δώσω τέτοιες λεπτομέρειες.

κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση. Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλη από της έδρας; Δεν υπάρχει. Να πάτε στο καλό.

Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα ήθελα να κάνω ένα σχολιασμό αναγκαίο σ’ αυτό το σημείο κύριε Πρόεδρε. Ήρθαν δυο μάρτυρες εδώ και σας κατέθεσαν ότι περπατούσαν βράδυ 1 η ώρα στης Λουίζης Ριανκούρ, ένα δρόμο οποίος δεν στερείται κίνησης, κατοικιών, δυο άτομα, με κουκούλες. Επειδή το καταθέτουν δυο άτομα αυτό, θα πρέπει να θεωρήσουμε καταρχήν ότι μπορεί να είναι αλήθεια, είναι από δυο διαφορετικά άτομα εμπειρία.

Να επισημάνω ότι σε καμία ενέργεια απ’ αυτές που δικάζετε και που έχει αναλάβει η 17Ν, σε καμία δεν έχει χρησιμοποιηθεί οποιοδήποτε μέσο για την κάλυψη των χαρακτηριστικών. Ακόμα και σε επιθέσεις που έχουν γίνει πρωινές και μεσημεριανές ώρες στο κέντρο της πόλης, δεν έχει ποτέ επιχειρηθεί η απόκρυψη των χαρακτηριστικών. Το επισημαίνω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι μια παρατήρηση η οποία σημειώνεται.

Β.ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν ξέρω εάν έχει σημειωθεί αυτό που κατέθεσε ο μάρτυς, ότι χιόνιζε εκείνη την ημέρα, ότι είχε χιόνι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ότι είχε πολύ κρύο το άκουσα, τώρα το χιόνι.

Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Για κουκούλες γίνεται λόγος, δεν λέγεται για μάλλινα σκουφιά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει κυρία Κούρτοβικ. Μπορούμε να διαβάσουμε τις εκθέσεις έχουμε δυο εκθέσεις αυτοψίας έρευνας και κατάσχεσης και μια έκθεση πραγματογνωμοσύνης.

Στο σημείο αυτό αναγιγνώσκονται:

1. Έκθεση αυτοψίας έρευνας και κατάσχεσης της Εταιρείας ΒΙΟΧΑΛΚΟ

2. Έκθεση αυτοψίας αυτοκινήτου μάρκας TOYOTA COROLLA με αριθμό κυκλοφορίας ΥΥΖ5787

Β.ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε να τα διαβάσουμε αυτά; Είναι αντικείμενα που ανήκουν στον ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου, τον Χριστόγιαννη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν χρειάζεται πλέον, θεωρείται αναγνωσθέν αυτό το έγγραφο. Είναι ένα αυτοκίνητο που δεν βρέθηκαν ούτε αποτυπώματα, τίποτα. Δεν χρειάζεται.

Στο σημείο αυτό αναγιγνώσκεται:

1. Έκθεση Πραγματογνωμοσύνης με ημερομηνία 3/2/1992 της Εταιρείας ΒΙΟΧΑΛΚΟ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στη συνέχεια είναι η υπόθεση απόπειρας κατά Παλαιοκρασσά. Για αύριο έχουμε πει, επομένως την αφήνουμε πίσω. Ο κ. Παπαδημητρίου έχει αφωνία, δεν μπορεί να καταθέσει σήμερα. Να εξετάσουμε τους άλλους δυο μάρτυρες και τα έγγραφα, μάλλον δε μπορούμε.

(διαλογικές συζητήσεις)

Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Όπως σας είπα στην αρχή λείπουν όλοι οι πολιτικώς ενάγοντες. Με ενημέρωσε στο μεταξύ και ο δικηγόρος της πολιτικής αγωγής κ. Γιαννίδης ο οποίος είναι σε δίκη στο Εφετείο εν εξελίξει και μου είπε ότι δε θα μπορέσει σήμερα να είναι και διαβιβάζω το αίτημά του στο Δικαστήριο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα άμα δεν είναι και οι μάρτυρες εδώ πέρα τί θα κάνουμε; Δε λέτε ότι λείπουν οι Βρανόπουλοι;

Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Λείπουν όλοι οι Βρανόπουλοι. Θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε με την υπόθεση Σιπαχίογλου, που είναι αμέσως μετά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι εδώ; Μπορούμε;

Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Η πολιτική αγωγή είναι εδώ, με πληρεξούσιο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επομένως προχωρούμε. Δε θέλω να αφήνουμε απλώς κενό, αλλά να εξυπηρετούμε και όλους τους συνηγόρους.

Κ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Έχω υποβάλλει το αίτημα, επειδή δε μπορεί να μιλήσει, αν είναι δυνατό, την Τρίτη να γίνει η υπόθεσή του. Εμείς δεν έχουμε αντίρρηση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την Τρίτη να την κάνουμε κ. Παπαδημητρίου τη δική σας; Με την ευχή μας να είστε τότε καλά βέβαια.

Κ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε να ενημερωθούν και οι μάρτυρες οι οποίοι είναι σήμερα εδώ;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να πούμε λοιπόν στους μάρτυρες που είναι στην υπόθεση του κ. Παπαδημητρίου, να τους εκφωνήσουμε: Η κα Μαρία Βλάχου και ο κ. Βουτζάλης είναι εδώ; Είναι απόντες, επομένως ειδοποιήστε τους, να πούμε για Τρίτη.

Προχωρούμε στην υπόθεση Σιπαχίογλου. Αύριο είναι Παλαιοκρασσά.

Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, πριν μπούμε στην υπόθεση Σιπαχίογλου, πληροφορήθηκα ότι έχει προσέλθει η μάρτυς Γεννηματά η οποία ήταν στην υπόθεση Μπουλούκμπασι και είχατε διατάξει την βίαιη προσαγωγή της.

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Για την προηγούμενη, θέλω να κάνω μια μικρή δήλωση. Θέλω να πω ότι πριν από λίγες μέρες, σε μια εταιρεία που ελέγχεται από τη ΒΙΟΧΑΛΚΟ έγινε μια δολοφονία έξι εργατών. Στην ίδια επιχείρηση τα τελευταία χρόνια έχουμε μία συχνότητα «ατυχημάτων›, περίπου ένα κάθε δίμηνο. Από απλή μέχρι πολύ βαριά σωματική βλάβη.

Θέλω να πω επίσης ότι η δικαιοσύνη γι αυτό το έγκλημα δεν παρέπεμψε τους ιδιοκτήτες, παρέπεμψε ορισμένα στελέχη της επιχείρησης, για απλό πλημμέλημα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι ανθρωποκτονία εξ αμελείας; Αφού μας τροποποίησαν τους νόμους, δε μπορούμε να βάλουμε κανένα για ανθρωποκτονία εξ αμελείας μέσα, δεν το ξέρετε; Να διαβάζετε και καμία δικονομία κ. Κουφοντίνα...Ο ενδεχόμενος δόλος είναι πολύ μεγάλη κουβέντα.

Λοιπόν, εμείς θα τα εξετάσουμε τα δικά σας, αλλά δε μας νοιάζει τί γίνεται έξω από δω. Αυτά θα τα ακούμε, θα τα λέμε, αλλά δεν μπορούμε να επηρεάσουμε την πραγματικότητα έξω από εμάς εδώ.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Στο κατηγορητήριο υπάρχει νεκρανάσταση του ενδεχόμενου δόλου. Δηλαδή πολύ εύκολα προσάπτεται.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η νεκρανάσταση όπως ξέρετε υπάρχει στη διεθνή θεωρία και στη διεθνή νομολογία, δεν είναι δικό μας. Διαβάστε και καμία απόφαση ξένη να δείτε ότι ο ενδεχόμενος δόλος άρχισε να φουντώνει.

(διαλογικές συζητήσεις)

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Να το λύσουμε διά των Οργανώσεων το πρόβλημα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχουν και άλλα κοινωνικά προβλήματα. Ξέρετε, θα σας πει ο άλλος, «έρχονται πολλοί ξένοι, να κάνουμε κι εμείς μια Οργάνωση› θα πουν τίποτε άλλοι, «να λύσουμε και αυτό το πρόβλημα›. Μήπως δεν πρέπει να τα λύνουν αυτά άλλες Οργανώσεις, αλλά πρέπει οι πολίτες μόνοι τους με τις κυβερνήσεις και η δικαιοσύνη όσο μπορεί και αυτή, μέσα στα πλαίσια των νόμων και των αποδείξεων.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε έχει έρθει ένας μάρτυρας, ο κ. Φιωτάκης. Να τον φωνάξουμε να δούμε σε ποια υπόθεση είναι;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι από τις παλιές υποθέσεις. Δε μας χρειάζεται. Αν είναι στα Εξάρχεια να έρθει.

Ο κ. Μιχάηλ Φιωτάκης να έρθει. Εσείς είστε για ποια υπόθεση;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Στη Χαριλάου Τρικούπη. Η ρουκέτα στο λεωφορείο της ΕΛΑΣ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχετε βάλει δικηγόρο. Έχετε τραυματιστεί;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Ορκίζομαι.

Μ. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή δεν ήταν στον κατάλογο μαρτύρων είχε προταθεί από κάποια πλευρά προφανώς και με απόφασή μας τον καλέσαμε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε μου λοιπόν τί αντελήφθητε.

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Το βράδυ εκείνο που έγινε η επίθεση στη Χαριλάου Τρικούπη, ήμουν πίσω στο πάρκινγκ, είχα το αυτοκίνητό μου και πήγαινα να το πάρω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είχατε αφήσει δηλαδή, κάπου είχατε πάει και γυρίζατε να το πάρετε.

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Είδα ένα VAN το οποίο προφανώς έφευγε, εκείνη τη στιγμή έστριβε και έφευγε, με τρεις, μία κοπέλα στη μέση και δύο.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έφευγε εκείνη την ώρα;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Μάλιστα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε σχέση αυτό το VAN με αυτή την ιστορία την οποία ψάχνουμε εμείς ή τυχαίο ήταν, περνούσε απλώς;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Όχι, έβγαινε από το πάρκινγκ εκείνη τη στιγμή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς ήταν αυτοί οι άνθρωποι, τί όψη είχαν; Τους είδατε;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Ναι, αλλά δε θυμάμαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κοπέλα;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Ήταν στη μέση. Μικροκαμωμένη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξανθιά, μελαχρινή, φορούσε καπέλο, δε φορούσε....

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Όχι, καπέλο δε φορούσε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς ήταν τα μαλλιά της;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Μακριά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί χρώμα;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Σκούρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω τίποτε άλλο. Κ. Εισαγγελεύ.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Για κοιτάξτε κάτω. Βλέπετε τίποτα;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Δε θυμάμαι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είπατε, η κυρία αυτή πώς ήταν;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Μικροκαμωμένη.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: ¶λλο;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Ήταν δύο άντρες, δεξιά και αριστερά.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είπατε για τα μαλλιά της;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Μακριά μαλλιά, σκουρόχρωμα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Οι δύο άντρες;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Ο ένας ήταν πολύ ψηλός νομίζω, ο οποίος νομίζω, σα να είχε ξυρισμένο κεφάλι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτούς τους άντρες, αν τους δείτε θα τους γνωρίσετε;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Δε νομίζω, γιατί και τότε, στην κατάθεση που είχα δώσει, δε θυμόμουν ακριβώς, δε μπορούσα να θυμηθώ.

κ. ΣΠΑΧΟΣ: Να σας θυμίσω την προανακριτική σας κατάθεση λέτε ότι μπορείτε να αναγνωρίσετε τον οδηγό του οχήματος. Το λέτε σαφώς.

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Το ’91 όμως.

κ. ΣΠΑΧΟΣ: Εσείς τον περιγράφετε ως ψηλό, 1,85 με ξυρισμένο κεφάλι και στενόμακρο πρόσωπο και λέτε ότι από τους κατηγορουμένους κανείς δε σας θυμίζει απολύτως τίποτα. Για πείτε μου, στο χώρο εκεί, εσείς αντιληφθήκατε μετά ότι υπήρχε έκρηξη; Το γεγονός των δύο εκρήξεων το αντιληφθήκατε; Το ακούσατε;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Ναι, βέβαια. Πηγαίνοντας στο πάρκινγκ άκουσα την έκρηξη. Μπαίνοντας, πριν μπω μάλλον.

κ. ΣΠΑΧΟΣ: Αμέσως μετά είδατε το αυτοκίνητο αυτό να βγαίνει με δύο άντρες και μια γυναίκα και θα μπορούσατε τότε να αναγνωρίσετε τον οδηγό αλλά όχι τώρα. Για τη γυναίκα λέτε ότι η εμφάνισή της έδινε την εντύπωση «φρικιού›. Παρ’ όλα αυτά δεν είστε σε θέση να την αναγνωρίσετε σήμερα;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Όχι.

κ. ΣΠΑΧΟΣ: Ευχαριστώ.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αδυνατώ να εξετάσω τον μάρτυρα, να ρωτήσω, διότι δεν έχω την κατάθεσή του, δεν έχω τη δικογραφία, δε μπορώ να δω εάν το αυτοκίνητο το οποίο είδε από το πάρκινγκ αντιστοιχεί με αυτό....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλετε να σας τα δώσουμε;

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Νομίζω ότι δε μπορεί να γίνει έτσι εξέταση. Επειδή πάντα διαχέεται μία αίσθηση εδώ ότι υπάρχει μια γυναίκα και επειδή όλες οι γυναίκες που υπάρχουν στον κόσμο, ελλείψει άλλης, εδώ θα πρέπει να ταυτίζονται με την κα Σωτηροπούλου και γι αυτό ερωτάται ο μάρτυρας κατά τρόπο ώστε να στραφούν οι υποψίες εις βάρος της, νομίζω ότι είναι αναγκαίο να κάνει έναν κόπο ο κ. μάρτυρας να έρθει αύριο, να έχουμε κι εμείς τη δικογραφία, η υπεράσπιση της κας Σωτηροπούλου, για να μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κα Κούρτοβικ, τώρα στη διακοπή δείτε το, ας περιμένει.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε, έχουμε το εξής πρόβλημα: Αναβάλλεται η υπόθεση Βρανόπουλου, αναβάλλεται η υπόθεση Σιπαχίογλου....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, η Σιπαχίογλου θα γίνει. Τώρα στη διακοπή, περιμένετε κ. μάρτυς να διαβάσει η κα Κούρτοβικ και να σας ρωτήσει ορισμένα πράγματα που θέλει.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν υπάρχει μόνο η κατάθεση αυτού του μάρτυρα. Υπάρχει αν θυμάμαι και άλλη κατάθεση, η οποία περιγράφει ένα αυτοκίνητο να φεύγει από το χώρο, την οποία θέλω να δω, εάν συμπίπτουν τα στοιχεία. Χρειάζομαι τη δικογραφία να έχω μία συνολική εικόνα. Θα μπορούσε να έρθει τη Δευτέρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο άνθρωπος είπε ότι δεν αναγνωρίζει κανέναν. Τί άλλο να πει;

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: (εκτός μικροφώνου)

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ κ. Πρόεδρε να κάνω μια προσπάθεια. Εάν μου παράσχετε τα έγγραφα της δικογραφίας στο σύνολό τους, γιατί υπάρχει κι άλλη μία κατάθεση μάρτυρα σχετική με τον τρόπο αποχώρησης των δραστών....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε σας φτάνει ο μάρτυρας μόνον αυτός;

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να μου δώσετε και το έγγραφο το διαβιβαστικό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάρτε τα. Το διαβιβαστικό δεν είναι αναγνωστέο, το θέλετε επειδή είναι περιληπτικό. Όλα γίνονται, απλώς εγώ έχω φειδώ στο να απασχολώ και τον άλλον. Δηλαδή να φέρω πάλι τον ίδιο μάρτυρα. Εάν μπορούμε να το αποφύγουμε.....

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πιο σημαντικό είναι το τεκμήριο αθωότητας και η αλήθεια βεβαίως.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το τεκμήριο αθωότητας δε νομίζω ότι κλονίστηκε από την κατάθεση αυτή.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δε νομίζω ότι προέκυψε κάτι από αυτή την κατάθεση που μπορεί να με αφορά ιδιαίτερα, όμως αφήνεται συνεχώς κάτι να πλανιέται στον αέρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προχωρούμε στην υπόθεση Σιπαχίογλου.

Ο κ. Παντελής Λουδάρος. Απών. Αναστάσιος Παπαδόπουλος. Απών. Τί προτείνετε κ. Εισαγγελεύ; Βιαία;

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βιαία προσαγωγή. Θα αναγνώσουμε τα έγγραφα και όποτε έρθουν θα τους εξετάσουμε. Και τους δύο βιαία προσαγωγή. Κανονικά έπρεπε όλοι οι μάρτυρες από την αρχή μέχρι το τέλος της δίκης να είναι εδώ. Ας είναι δυο μέρες εδώ, δεν παθαίνουν τίποτα. Δεν είπα να έρθουν τέσσερις μήνες ή πέντε.

Στο σημείο αυτό αναγιγνώσκεται:

1. Ιατροδικαστική Έκθεση Νεκροψίας – Νεκροτομίας στην υπόθεση Σιπαχίογλου

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αν θέλετε να εξετάσουμε τον μάρτυρα για να φύγει, είδα την κατάθεση του.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τελειώσουμε με το καλό καλύτερα, είναι πιο ομαλό.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Νομίζω πάντως ότι τελειώνουμε συνολικά για σήμερα. Όχι;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι; Συνεχίζουμε.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Με τι;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: MEGA CHANNEL.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν το έχουμε καλέσει κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ το είπα και το φώναξα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πότε το είπατε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το έχω σημειώσει ότι το φώναξα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κανείς από τους συνηγόρους Υπεράσπισης δεν έχει ?

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πρέπει να προσέχετε εμένα; Όλοι πρέπει.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σας προσέχουμε πάρα πολύ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το πολύ να διαβάζουμε έγγραφα κι εκεί και να μην εξετάσουμε μάρτυρες άμα δεν έχετε εδώ πέρα. Τα έγγραφα όμως δεν σας διαβάζει να τα διαβάζουμε φαντάζομαι έτσι δεν είναι; Εγώ να σας διευκολύνω σε ότι θέλετε, αρκεί να μη χάνουμε ούτε ένα δευτερόλεπτο.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν μας πειράζει τίποτα. Να διαβάσουμε ότι θέλετε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα δευτερόλεπτα ξέρετε είναι πολύτιμα. Μπορεί να μη έχω χρήματα, αλλά τα δευτερόλεπτα όσα έχω στη διάθεση μου δεν τα σπαταλάω. Ο χρόνος είναι χρήμα. Πρέπει να γίνει η δίκη και να γίνει σε ένα λογικό χρονικό όριο. Αρκεί να μη χάσει κανένας τα δικαιώματα του. Σ’ αυτά τα πλαίσια τα θέτουμε.

Η έκθεση της εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης να αναγνωσθεί. Να διαβάσουμε τα έγγραφα.

Στο σημείο αυτό αναγιγνώσκονται:

1. Έκθεση εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης του Αστυνόμου Α΄ Γρηγόριου Παπαγιάννη, Τμήμα Ερευνών.

2. Έκθεση αυτοψίας, έρευνας και κατάσχεσης της 4ης Ιουλίου 1994 του Αστυνόμου Βούλοβη Διονύσιου και Υπαστυνόμου Τζίμα Αθανάσιου για την υπόθεση Σιπαχίογλου

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να εξεταστεί ο μάρτυρας. Τον παρακαλώ να έρθει, να του υποβάλλει δύο ερωτήσεις η κα Κούρτοβικ.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Για να φύγει ο άνθρωπος, να μην περιμένει. Είναι κρίμα. Μη τον κρατήσουμε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ νόμιζα μήπως τον θέλετε πολύ. Κύριε μάρτυς, να απαντήσετε σε ερωτήσεις που θα σας κάνει η κα Κούρτοβιλ. Παρακάλεσε να σας κρατήσουμε. Ελάτε.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε μάρτυς, διαβάζω από την προηγούμενη κατάθεση σας με την άδεια του Προέδρου. «Όταν έφτασα στη συμβολή των οδών Φειδίου και Γενναδίου, άκουσα μια έκρηξη›. Είναι γεγονός ότι σ’ εκείνο το σημείο ακούσατε ?;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Πως είπατε;

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λέτε στην κατάθεση σας ότι «όταν έφτασα στην οδό Φειδίου και Γενναδίου άκουσα μια έκρηξη›.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το θυμάστε αυτό ναι ή όχι;

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γενναδίου είναι η συνέχεια της Ζωοδόχου Πηγής προς τα κάτω. Από την Ακαδημίας έως την Φειδίου. Λέτε εσείς ότι «όταν έφτασα στη συμβολή των οδών Φειδίου και Γενναδίου άκουσα μια δυνατή έκρηξη›. Σε εκείνο το σημείο ακούσατε την έκρηξη; Το επιβεβαιώνετε; Επιβεβαιώστε το ρητά.

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Ναι.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Συνεχίσατε να προχωράτε προς τα πάνω;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Ναι.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λέτε στη συνέχεια η απόσταση Φειδίου και Ακαδημίας είναι περί τα 80 μέτρα.

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Ναι.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το επιβεβαιώνετε. Στο σημείο αυτό κατάλαβα ότι είχε συμβεί κάτι γιατί είδα ένα αστυνομικό λεωφορείο να ανεβαίνει την Τρικούπη και ασυνήθιστη κίνηση μοτοσικλετών. Το επιβεβαιώνετε αυτό στο Δικαστήριο σήμερα; Σε ποιο σημείο ήσασταν όταν είδατε τα λεωφορεία και τις μοτοσικλέτες;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Νομίζω τώρα από κει πέρα ήμουν από Ακαδημίας μέχρι Σόλωνος, αυτό το στενό.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Από Ακαδημίας μέχρι Σόλωνος θα μπορούσατε να δείτε την κίνηση της Χαριλάου Τρικούπη; Λέτε ότι στην Χαριλάου Τρικούπη είδα ένα λεωφορείο και μοτοσικλέτες. Για να τα δείτε αυτά που πρέπει να ήσασταν;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Πρέπει να είμαι στη Σόλωνος νομίζω.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ή, στην Ακαδημίας. Εδώ λέτε στην Ακαδημίας. Λέτε ότι «στο σημείο αυτό κατάλαβα ότι είχε συμβεί κάτι γιατί είδα αστυνομικό λεωφορείο να ανεβαίνει την Τρικούπη και μοτοσικλέτες.

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Ναι.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το επιβεβαιώνετε;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Μάλιστα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Προχωράμε λοιπόν. Προχωρήσατε λέτε εδώ κι ενώ βρισκόσασταν λέτε επί της Ζωοδόχου Πηγής και 2-3 μέτρα πριν από την συμβολή με την Κωλέττη. Θυμάστε την Κωλέττη που είναι;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Η Κωλέττη ποια είναι;

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Η Κωλέττη είναι το δρομάκι το στενό που φεύγει από Ζωοδόχου Πηγής και πηγαίνει Θεμιστοκλέους, το στενό δρομάκι που είναι λίγο πριν την Ναυαρίνου. Είναι απέναντι από ένα πάρκινγκ που βρίσκεται σήμερα εκεί.

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Ναι.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τη θυμάστε την Κωλέττη; Ένα στενό δρομάκι ?

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Ναι, το ξέρω.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λέτε εδώ πέρα ότι βρίσκεστε πριν από την Κωλέττη όταν βλέπετε σε απόσταση 80-90 μέτρα να κατέρχεται την Ζωοδόχου Πηγής το βανάκι που είπατε πριν. Είναι γεγονός ότι σ’ εκείνο το σημείο είδατε το βανάκι να κατεβαίνει; 80-90 μέτρα από την Κωλέττη προς τα πάνω είναι περίπου στο ύψος του πάρκινγκ και λίγο παραπάνω;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Είναι τόσο.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι περίπου εκεί;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Μήπως είναι και λιγότερο, δεν ξέρω.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λιγότερο δεν μπορεί να είναι. Μισό τετράγωνο είναι.

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Τέλος πάντων.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το είδατε το βανάκι να βγαίνει από το πάρκινγκ;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Ναι.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εδώ πέρα δεν το λέτε κ. μάρτυς. Εδώ δεν λέτε κάτι τέτοιο. Το είπατε πριν στην κατάθεση σας, στην αρχική σας κατάθεση όμως δεν λέτε κάτι τέτοιο που είναι και σημαντικό θα έλεγα σαν στοιχείο. Λέτε ότι «είδα σε απόσταση 80-90 μέτρων να κατέρχεται την οδό Ζωοδόχου Πηγής ένα αυτοκίνητο.

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Το είπα στην κατάθεση μου τότε. Το είχα πει.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε μάρτυς, πολύ συχνά έρχονται μάρτυρες που μας λένε εδώ διάφορα τέτοια. Εσείς είμαι βέβαιη ότι είστε ειλικρινής, καθ’ όλα ειλικρινής. Μήπως όμως η μνήμη σας φθίνουσα όπως είπε και ο συνάδελφος μου ?

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Αυτό τουλάχιστον το θυμάμαι. Τώρα περισσότερο ?

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μήπως είναι εικόνα που έχετε σχηματίσει εκ των υστέρων; Να θεωρήσω ότι η κοντινότερη προς τα γεγονότα κατάθεση σας είναι αυτή που δίνετε εδώ, η προανακριτική στην Αστυνομία;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Αυτή είναι η κατάθεση του ’91 ?

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Που δίνετε αμέσως μετά το γεγονός. Βεβαίως.

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Φυσικά.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι κοντινότερη προς τα γεγονότα.

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Ναι, φυσικά.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν προκύπτει από δω και είναι πολύ σημαντικό αν ήταν κάτι τέτοιο. Να ρωτήσω κάτι. Για να βαδίσετε τον δρόμο από τη Φειδίου μέχρι την Κωλέττη πόσο χρόνο θέλετε;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Δεν ξέρω, 3-4 λεπτά.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τουλάχιστον κ. μάρτυς. Να υποθέσω ότι ήδη την ώρα που φτάνετε, αν στην Ακαδημίας βλέπετε το λεωφορείο της Αστυνομίας και τις μοτοσικλέτες που κινούνται προς το σημείο της έκρηξης, από την Χαριλάου Τρικούπη κινούνται αστυνομικό λεωφορείο και μοτοσικλέτες είπαμε πριν από λίγο προς το σημείο της έκρηξης.

Όταν εσείς είστε στην Ακαδημίας λέτε βλέπετε στην Χαριλάου Τρικούπη αστυνομικά οχήματα να κινούνται προς το σημείο της έκρηξης. Ποιος έφτασε νωρίτερα στο σημείο της έκρηξης, στο πάρκινγκ δηλαδή; Οι μοτοσικλέτες της Αστυνομίας, οι εποχούμενοι των μοτοσικλετών ή εσείς που είστε πεζός;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Όχι. Στο πάρκινγκ πίσω δεν υπήρχε κανένας αστυνομικός εκείνη την ώρα που έφτασα εγώ.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το πάρκινγκ πίσω δεν υπάρχει εκεί που ήσαστε εσείς. Εκεί που ήσαστε εσείς δεν υπάρχει γιατί είναι από τη Χαριλάου Τρικούπη. Είναι από τη Χαριλάου Τρικούπη, δεν είναι από τη Ζωοδόχου Πηγής. Εσείς το λέτε, δεν το λέω εγώ.

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Εγώ μπήκα από την Ζωοδόχου Πηγής.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς ήσασταν Ζωοδόχου Πηγής. Εσείς είχατε το αυτοκίνητο σας μέσα στο πάρκινγκ;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Μάλιστα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να συνεχίσω να ρωτήσω. Εσείς τι κάνατε; Μπήκατε μέσα στο πάρκινγκ και τι κάνατε;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Πήρα το αυτοκίνητο μου και έφυγα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν πήγατε να ρωτήσετε για την έκρηξη, να μείνετε εκεί, να κοιτάξετε;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Όχι. Αφού ήταν σκοτεινό.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το πήρατε και φύγατε.

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Ναι, βέβαια.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ένας άλλος που θα είχε τυχόν το αυτοκίνητο του στο πάρκινγκ, λίγο παραπάνω ή παρα-παραπάνω που θα κινιόταν σαν κι εσάς θα έκανε τις ίδιες κινήσεις μ’ εσάς, να τρέξει να πάρει το αυτοκίνητο του και να απομακρυνθεί;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Δεν ξέρω.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το κάνατε εσείς πάντως. Το θεωρείτε λογικό σαν ενέργεια από πλευράς σας;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Ναι.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θεωρείτε ότι το βανάκι που είδατε μπορεί να είχε σχέση με την έκρηξη;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Εγώ είπα ακριβώς ότι είδα το βαν να βγαίνει από το πάρκινγκ.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το συνδέετε με οποιονδήποτε τρόπο; Στην αρχική σας κατάθεση επιμένω δεν έχετε πει ?

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Το είχα πει.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επιμένω ότι δεν το έχετε πει, δεν έχει γραφτεί κ. μάρτυς.

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Εγώ το είχα πει πάντως.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να επιμείνω να ρωτήσω. Εσείς που φύγατε 2 λεπτά αργότερα από το πάρκινγκ είχατε καμιά σχέση με την έκρηξη;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Όχι.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτός που έφυγε 2 λεπτά πριν από σας από το πάρκινγκ, αν έφυγε από το πάρκινγκ, πρέπει να είχε κάποια σχέση με την έκρηξη;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Εγώ δεν είπα κάτι τέτοιο.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν είπατε κάτι τέτοιο και ούτε υποστηρίζετε κάτι τέτοιο εδώ.

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Εγώ είπα τι είδα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να συνεχίσω και να ρωτήσω. Λέτε λοιπόν ότι είδατε μέσα στο αυτοκίνητο έναν άντρα 30-35 και μια γυναίκα. Λέτε εδώ «δίπλα στον οδηγό καθόταν μια γυναίκα 25-30 ετών μετρίου αναστήματος, μελαχρινή με μαύρα μαλλιά.

Ήταν μετρίου αναστήματος ή μικροκαμωμένη; Τι είναι πιο κοντινό, αυτό που περιγράφετε εδώ ή αυτό που είπατε ερωτώμενος; Αυτό που περιγράφετε στην προανακριτική σας κατάθεση λίγα ?

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Μικροκαμωμένη. Τώρα τι να σας πω;

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ ρωτάω: το μετρίου αναστήματος που λέτε εδώ ανταποκρίνεται στην εικόνα που είχατε εκείνη την περίοδο;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Ναι, βέβαια.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πόσο είναι μια γυναίκα μετρίου αναστήματος κ. μάρτυς; Τι εννοείτε όταν λέτε μετρίου αναστήματος;

Μ. ΦΙΩΤΑΚΗΣ: Τι να σας πω τώρα; 1,60-1,65.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα. Αρκετά. Πηγαίνετε στο καλό. Διακόπτουμε για μισή ώρα.

Προτεινόμενα για εσάς



Δημοφιλή