ΔΕΥΤΕΡΑ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΔΕΥΤΕΡΑ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:05
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Β' ΜΕΡΟΣ
11:10 – 12:30
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αυτό το βλέμμα από ποια απόσταση θυμάστε να το είδατε και να σας εντυπώθηκε;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Από τα 4 μέτρα. Στο πίσω μέρος την ώρα που φεύγει από το αυτοκίνητο και προχωράει προς το αυτοκίνητο το VW και φεύγει την αριστερή πλευρά.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αυτός κ. μάρτυρα όμως φεύγει από τη θέση του οδηγού της MERCEDES και κατευθύνεται κατά τα όσα είπατε, προς τη θέση του φορτηγού. Έτσι δεν είναι;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Ακριβώς.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Λογικά, πρέπει να είναι είτε με το πλάι είτε την πλάτη προς εσάς. Θέλω να μου δώσετε μια εξήγηση πως είδατε το βλέμμα του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είπε. Να το διαβάσουμε να δείτε;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Την ώρα που βλέπω τον άνθρωπο με το όπλο προς το τζάμι, στην πόρτα του οδηγού βλέπω την πλάτη του. Την ώρα που γυρνάει και φεύγει να πάει προς το αυτοκίνητο, τον βλέπω στο πρόσωπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι είπε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Για πόσα δευτερόλεπτα;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Να διανύσει μια απόσταση 2 μ.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Σε αυτά τα 2 μ. ανεβάζει το βλέμμα, κοιτάζει το παράθυρο και σας κοιτάει έντονα.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Γυρνάει. Την ώρα που γυρνάει να φύγει προς το φορτηγό, με κοιτάει. Εγώ έχω βγει στο παράθυρο σας λέω, δεν ήξερα τι γινόταν.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το είχατε ανοίξει το παράθυρο δηλαδή;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Βεβαίως και τα δύο τα παράθυρα. Είμαι έξω στο παράθυρο δηλαδή ακουμπάω στην κουπαστή.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ενώ έχετε ακούσει τους πυροβολισμούς και είδατε τους δράστες, έχετε ανοίξει τα παράθυρα.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι τα παράθυρα. Προσπαθείτε να μου πείτε κάτι άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην κάνετε κριτική στις ερωτήσεις του κ. συνηγόρου. Έχει δικαίωμα να σας κάνει, αρκεί να μην σας ρωτάει τα ίδια και τα ίδια. Τελειώστε. ¶λλη ερώτηση.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Στο πρόσωπο του δράστη που αναγνωρίζετε τον κ. Τζωρτζάτο, θυμάστε κάτι άλλο; Γένια; Μουστάκια; Μούσια;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι τίποτα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν θυμάστε ή δεν είχε;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Δεν είχε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Θα σας δείξω μια φωτογραφία κ. μάρτυρα, να μου πείτε αν την αναγνωρίζετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τη θέλω αυτή τη φωτογραφία να τη δω κι εγώ. Την είδα
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Δεν υπήρχε μουστάκι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε τίποτα άλλο;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε απλώς έχω να πω το εξής: τη φωτογραφία μπορώ και να την καταθέσω από τώρα. Είναι τραβηγμένη σε μια ημερομηνία πολύ κοντινή με τις 21/12/92 και οι εικονιζόμενοι και οι δύο θα έρθουν μάρτυρες Υπεράσπισης εδώ και θα μας πουν αν είχε μουστάκι και ήταν ή όχι ο Τζωρτζάτος αυτός. Τίποτε άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως. Αυτά τα δούμε.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από ό,τι βλέπετε κύριοι εγώ προσπαθώ εδώ μέσα να δημιουργηθεί ήπια ατμόσφαιρα. Όσο με αφήνουν και οι άλλοι βέβαια. Μερικοί δεν θέλουν την ήπια ατμόσφαιρα, εγώ δεν θα τους παρακολουθήσω πάντως. Κανέναν. Από οπουδήποτε κι αν προέρχεται, δεν θα τους παρακολουθήσω. Διότι είναι σοβαρά τα αδικήματα και είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε ήρεμοι και ήπιοι. Όλοι. Εάν πυροδοτούνται συνέχεια εκρήξεις αδρεναλίνης, δεν νομίζω ότι θα προχωρήσει η δίκη.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μη δημιουργούμε εκ του μη όντος. Προχωράμε. Ελάτε κ. μάρτυς. Κύριε Παπαδάκη, συνεχίστε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Η τελευταία ερώτηση είναι η εξής κ. μάρτυρα που θέλω να σας κάνω. Δεν έχετε καταθέσει στον κ. Ζερβομπεάκο, προκύπτει βέβαια από εδώ πέρα ότι αναζητηθήκατε, είχατε αλλάξει διεύθυνση, είχατε φύγει από κει, αλλά μου κάνει εντύπωση το εξής: ότι κι εσείς εξακολουθούσατε να είστε μέσα στην τροχιά της υπόθεσης, είχατε συμμετάσχει με τον τρόπο που είπατε και στην εκπομπή της κας Νικολούλη.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Μετά από ?
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Σύμφωνοι. Μα μιλάω για το καλοκαίρι που μας πέρασε. Και απ’ ότι πρόλαβα και έριξα μια ματιά στο έγγραφο που κατέθεσε η Πολιτική Αγωγή κλείνετε με τη φράση «κα Νικολούλη κι εκτός αέρα ό,τι θέλετε να σας πω› κλπ.
Μου κάνει εντύπωση πως δεν αναζητήσατε εσείς ή δεν σας αναζήτησε κάποιος άλλος παράγοντας της υπόθεσης. Πιο συγκεκριμένα, όπως τώρα βρεθήκατε και ήρθατε στο Δικαστήριο, να πάτε τότε να δώσετε μια κατάθεση στον Ανακριτή. Έχετε κάποια εξήγηση γι’ αυτό;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι, δεν είχα ειδοποιηθεί ποτέ σας είπα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ούτε πήρατε πρωτοβουλία.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κα Κούρτοβικ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Για να συνεχίσω την ερώτηση του συναδέλφου μου - αν και μπορεί να την απαντήσατε σας ζητώ συγνώμη, θα μου το σημειώσει ο Πρόεδρος –στην παρούσα διαδικασία έχετε λάβει κλήση ή ενημερωθήκατε;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Ενημέρωσαν τους γονείς μου γιατί η διεύθυνση που μένω είναι των γονιών μου και μου είπαν απλά ότι θα κληθώ για να ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν έχετε λάβει κλήση.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ενημερώθηκαν οι γονείς σας.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Ναι, πήραν τηλέφωνο, με έψαχναν από το Αστυνομικό Τμήμα, είπαν για ποιο λόγο και πήρα απλά εγώ ένα τηλέφωνο που άφησαν ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Οι γονείς σας δεν έδωσαν την διεύθυνση σας;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Εκεί μένω σας λέω. Απλά έτυχε να ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δηλαδή θέλετε να μου πείτε ότι η Αστυνομία εντόπισε τελικά τους γονείς σας και το σπίτι σας.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Είχα δώσει τη διεύθυνση των γονιών μου.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και δεν σας επέδωσε την κλήση για να έρθετε μάρτυρας εδώ;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι. Τους είπαν οι γονείς μου ότι εγώ λείπω κι όντως έλειπα εκτός Αθηνών για μεγάλο διάστημα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ανεξαρτήτως αν το ξέρετε, επιδίδεται και στους συγγενείς η κλήση.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Θα σας το εξηγήσω. Επειδή ο πατέρας μου φοβήθηκε, δεν ήθελε να το αποδεχτεί.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μη νιώθετε υποχρεωμένος να έχετε απαντήσεις σε όλα κ. μάρτυς γιατί μπορεί να πέσετε σε αντιφάσεις.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι, δεν νιώθω υποχρεωμένος, ούτε προσπαθώ. Απλά σας λέω τον λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλη ερώτηση.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν μου τον είπε. Ξεκίνησε να τον πει και τον περιμένω. Περιμένω να μάθω για ποιο λόγο η Αστυνομία δεν επέδωσε την κλήση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ενημερώθηκε από τους γονείς του.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μισό λεπτό κ. Πρόεδρε. Έχουμε μια κλήση προς επίδοση. Αναζητείται ο μάρτυρας, ανευρίσκεται στο σπίτι των γονέων του. Ρωτάω εγώ: πήρε την κλήση; Πήγε η Αστυνομία όταν τον βρήκε επιτέλους; Αφού τον ψάχναμε, τον βρήκαμε. Γιατί δεν ήρθαν να δώσουν στους γονείς σας την κλήση;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να ρωτήσουμε την Αστυνομία γι’ αυτό. Ο μάρτυρας τι να ξέρει;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μήπως πρέπει να ρωτήσουμε αυτούς που τον κάλεσαν κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτούς να ρωτήσετε. Όχι εμένα όμως εδώ, ούτε τον μάρτυρα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μήπως δεν είναι η Αστυνομία. Αυτό ερευνούμε και ίσως ενδιαφέρει να μάθουμε.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Σας είπα ότι ο πατέρας μου όταν ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε. Επί της ουσίας τώρα εδώ πέρα. Εδώ έχουμε αναγνωρίσει λέει άτομα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα έρθουμε και στα άτομα που έχει αναγνωρίσει. Να δούμε πρώτα κ. Πρόεδρε διότι έχουμε μια σειρά από περίεργα πράγματα. Έχουμε έναν μάρτυρα ο οποίος έρχεται, ανατρέπει όλη την αρχική του κατάθεση, κάνει μια καινούρια, δηλώνει ότι όλα ήταν ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φτάνουν τα σχόλια παρακαλώ κα Κούρτοβικ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λογικό είναι να πρέπει να αναζητήσουμε. Να σας πω λοιπόν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπαμε, όλα λογικά είναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το γεγονός εκείνο λέτε σας συγκλόνισε. Εφημερίδες διαβάσατε τις επόμενες μέρες να δείτε τι ακριβώς είχε συμβεί;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε ότι δεν διαβάζει.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Σας είπα ότι δεν διαβάζω ποτέ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν πήρατε την επόμενη μέρα την εφημερίδα να μάθετε;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν διαβάζετε ποτέ εφημερίδες;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Εφημερίδες διαβάζω μόνο αθλητικές, ποτέ πολιτικές.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αντιστοιχεί στον ΟΑΣ κ. Πρόεδρε κατά περίπτωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κα Κούρτοβικ παρακαλώ πάρα πολύ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επιτρέψτε μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να σας επιτρέψω; Εγώ σας έδωσα το λόγο να κάνετε ερωτήσεις, όχι σχόλια αυτή την ώρα.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Έχω πουλήσει και «Οδηγητές› Κυριακή πρωί στις 7 η ώρα στα φανάρια στην Πανεπιστημιούπολη.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι δεν με ενδιαφέρει κ. μάρτυς. Εγώ δεν σας ρώτησα για τα φρονήματα σας. Παρ’ όλα αυτά εξακολουθώ ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ κ. μάρτυς να απαντάτε με ηρεμία. Οι συνήγοροι έχουν σοβαρό ρόλο εκεί πέρα.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Βεβαίως και δεν τον αρνούμαι και τον σέβομαι, αλλά αυτή τη στιγμή ακούω μομφές γύρω από το γιατί υπηρέτησα προφανώς ή γιατί υπηρέτησα εκεί. Δεν ήταν επιλογή μου, με συγχωρείτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς να είναι επιλογή σας;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Εγώ ήρθα από τη Γερμανία διακοπές και με πήραν και με πήγαν στρατιώτη. Δεν ήταν επιλογή μου το ότι με πήγαν και με έβαλαν κάπου. Με συγχωρείτε πάρα πολύ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν τον μέμφθηκα. Τον μέμφθηκαν οι συνάδελφοι μου και ο κατηγορούμενος αποδίδοντας έναν χαρακτηρισμό, αλλά όχι εγώ. Εγώ απλώς μια διαπίστωση έκανα. Την φωτογραφία στο «ΚΑΡΦΙ› της γυναίκας την οποία κληθήκατε πριν από λίγο να αναγνωρίσετε και είπατε «όχι, δεν είναι αυτή του «ΚΑΡΦΙΟΥ›, την είχατε δει στο «ΚΑΡΦΙ›;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν νιώσατε την ανάγκη να την πάρετε τότε; Για πρώτη φορά την βλέπετε σήμερα δηλαδή;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Ακριβώς.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν νιώσατε την ανάγκη προτού την πρωτοαπαντήσετε να πάτε να την δείτε από κοντά αφού δεν την είχατε ξαναδεί; Απορία μου είναι. Γιατί η απάντηση σας ήταν «όχι, δεν είναι αυτή του «ΚΑΡΦΙΟΥ›. Αλλά δεν πήγατε να την κοιτάξετε.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όπως είπα ότι τον τρίτο άτομο δεν το αναγνωρίζω, δεν βλέπω, δεν κάνω και βλέπω αυτό, σας λέω βλέπω μια φωτογραφία ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Από μια ασπρόμαυρη φωτογραφία - φωτοτυπία ?
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Τα χαρακτηριστικά κα Κούρτοβικ δεν έχουν καμία σχέση με το άτομο που είδα απλά. Τι να σας πω;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε μάρτυς, βιαστήκατε πάρα πολύ να απαντήσετε. Είσαστε σίγουρος - να επιμείνω – ότι δεν έχετε δει αυτές τις φωτογραφίες; Δεν σας έχουν επιδειχτεί; Δεν τις πήρατε, είναι σαφές. Δεν σας έχουν επιδειχτεί και σ’ άλλη στιγμή από τους συνηγόρους της Πολιτικής Αγωγής;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι κα Κούρτοβικ. Σας είπα ότι δεν είχα καμία απολύτως επαφή ως προς αυτό το θέμα με συνηγόρους.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μιλήσατε με τον κ. Παπαδημητρίου μετά το συμβάν;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Δύο εβδομάδες μετά το συμβάν. Είχε βγει από το νοσοκομείο ο άνθρωπος και μετά. Είχε φύγει, αλλά εγώ δεν μίλησα μαζί του τότε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το συζητήσατε το συμβάν;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι και ο λόγος ήταν ότι ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τι συζητήσατε;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Μου είπε η σύζυγος του ότι επειδή ήταν ακόμα πολύ νωπό να μην κάνω αναφορά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν ήρθε ο ίδιος να σας πει;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Να έρθει να μου πει τι;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν ήρθε ο ίδιος είπατε στο σπίτι σας;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Για να με ευχαριστήσει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ναι. Δεν έμεινε στο σπίτι σας κάποια ώρα;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι. Σας λέω ότι δεν μίλησα καθόλου ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μόνο για τα φρονήματα σας μιλήσατε την ώρα που έμειναν;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Μίλησε με την σύζυγο μου, του είπε «δεν είναι εδώ›, έφυγε, της εξήγησε ποιος είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν επιτρέπω άλλη ερώτηση πάνω σ’ αυτό. Τελείωσε, το είπε στον κ. Παπαδημητρίου.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επιμένω ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επιμείνετε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ωραία, να επανέλθω στο σήμερα. Την ημέρα που παίρνετε τηλέφωνο στην κα Νικολούλη, έχει επικοινωνήσει πρωτύτερα η κα Νικολούλη ή εσείς αυθορμήτως βλέποντας την εκπομπή;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι εγώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ποιοι υπήρχαν σ’ εκείνη την εκπομπή;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Τον κ. Παπαδημητρίου θυμάμαι, μια κυρία, τους άλλους δεν τους θυμάμαι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Η κυρία που κατάθεσε προηγουμένως εδώ, η κα Βλάχου;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι, δεν την είδα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Βλέπετε τον κ. Παπαδημητρίου ?
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Ο οποίος εξιστορούσε το γεγονός.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ακούσατε ότι ήταν τρία τα άτομα; Ακούσατε να περιγράφει ο κ. Παπαδημητρίου τρία άτομα να συμμετέχουν στο συμβάν;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν το ακούσατε ούτε εκεί.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι. Βγήκα απλά ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δηλαδή ο κ. Παπαδημητρίου πρωτομαθαίνει από σας ότι ήταν τρία τα άτομα;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Δεν το γνωρίζω αυτό.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν το γνωρίζετε ούτε αυτό.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Εγώ απλά το είπα στην εκπομπή όπως σας λέω. Το αν έμαθε από μένα ή δεν το έμαθε ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχω μπροστά μου την προηγούμενη κατάθεση σας. Πόσο μπορώ να χρησιμοποιήσω από αυτήν κ. μάρτυς, πόσο δεν είναι προϊόν φόβου και αλλοίωσης και διαστρέβλωσης και πόσο είναι προϊόν πραγματικότητας για να μπορώ να κάνω χρήση;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Πραγματικότητα είναι ότι θα αναγνώριζα ανά πάσα στιγμή τον οδηγό, ότι όντως έβλεπα όλο το γεγονός από το ένα παράθυρο στο άλλο, ότι όντως είδα ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να έρθω εγώ και να σας ρωτήσω. Λέτε ότι «ακούω έναν πυροβολισμό έξω από το σπίτι μου επί της οδού Ρόδου› στο πρώτο παράθυρο. Στο πρώτο παράθυρο που ανοίγετε ακούτε έναν πυροβολισμό. Αυτό είναι το μπροστινό παράθυρο ή το πίσω παράθυρο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα έχουμε πει. Παρακαλώ πάρα πολύ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν το θυμάμαι κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, αλλά να μη ρωτάμε τα ίδια. Παρακαλώ πάρα πολύ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Για να συνεχίσω την ερώτηση μου, είναι το μπροστινό;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Είναι δύο συνεχόμενα, είναι το πρώτο παράθυρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ κ. μάρτυς, μην απαντάτε στις ερωτήσεις.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μισό λεπτό κ. Πρόεδρε για να μπορέσω εγώ να παρακολουθήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς έπρεπε να τα έχετε παρακολουθήσει. Σας παρακαλώ πάρα πολύ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Συμφωνώ, αλλά μου διέφυγε. Ρωτάω αν είναι ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μελετήσατε τις ερωτήσεις σας να είναι κατ’ ουσίαν και μετά να δώσουμε μια διακοπή στον μάρτυρα;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τόση ώρα θα είχε απαντήσει. Εγώ ρωτάω αν είναι ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, δεν θέλω εγώ να απαντάει κανείς.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν θέλετε να απαντήσει αν ήταν το μπροστινό ή το πίσω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα ίδια δεν θα τα απαντάει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι τα ίδια, ζητώ συγνώμη, αλλά είναι μια απάντηση. Μπορώ να τη ζητήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θα απαντάει τα ίδια. Είπα, από δω και πέρα μηδέν ανοχή.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θα ρωτάτε τα ίδια πράγματα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Με συγχωρείτε, δεν μπορώ να κάνω ξεκάρφωτες ερωτήσεις στο πουθενά επειδή έρχομαι να ρωτήσω ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα δεν μπορείτε, είναι δικό σας πρόβλημα. Ευθέως οι ερωτήσεις θα γίνονται. Δεν γίνονται με πρόλογο οι ερωτήσεις.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Οι ευθείες ερωτήσεις προϋποθέτουν εισαγωγή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, δεν θα επιτρέψω εισαγωγή και να προσφεύγετε στο Δικαστήριο και ό,τι θέλετε. Σας παρακαλώ πάρα πολύ.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Η δικονομία είναι να αντιδράτε επί 10 λεπτά σε μια ερώτηση που ο μάρτυρας μπορεί να απαντήσει με μια λέξη;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι. Δεν αντιδρούσα, αλλά πλέον θα αντιδρώ έτσι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αντιδράτε επί 10 λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα αντιδρώ έτσι από δω και πέρα. Λοιπόν, σας παρακαλώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αν απαντήσει με μια λέξη ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν με ενδιαφέρει, δεν θέλω να απαντήσει διότι απήντησε. ¶λλη ερώτηση.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θεωρείτε ότι απάντησε. Να συνεχίσω επομένως. Πηγαίνετε στο δεύτερο παράθυρο και ακούτε ?
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Με συγχωρείτε, ο κ. Ξηρός πρέπει να μεταφερθεί στο νοσοκομείο, έχει ένα προγραμματισμένο ραντεβού εκεί για εξέταση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως. Τι λέτε κ. Εισαγγελεύ;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επιτρέπει την εκπροσώπηση από τον συνήγορο του, του κ. Ξηρού, ο οποίος μεταφέρεται στο νοσοκομείο για προγραμματισμένη εξέταση. Βεβαίως, ασφαλώς.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μεταφέρεστε στο δεύτερο παράθυρο και ακούτε τον δεύτερο πυροβολισμό. Σε ποιο από τα δύο παράθυρα είδατε τον οδηγό του αυτοκινήτου;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα είπε και να μην απαντάει. ¶λλη ερώτηση.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι κ. Πρόεδρε, δεν το είπε. Με συγχωρείτε. Δεν ρωτήθηκε για τον οδηγό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να διαβαστεί. Ένα λεπτό, σταματήστε κ. μάρτυς, να αναγνωστεί.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ρωτήθηκε σε ποιο σημείο είδε τους δύο δράστες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από ποιο παράθυρο είδε τον οδηγό. Διαβάστε το να το δείτε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι πιο απλό από το να διαβάσουμε να το πει κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, δεν θέλω να τα λέτε πάλι. Τελείωσε. Η δικονομία, δικονομία.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τι φοβάστε κ. Πρόεδρε; Μήπως πέσει σε αντιφάσεις;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν φοβάμαι τίποτα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχουν ερωτηθεί πολλές φορές κι από σας επανειλημμένα τα ίδια πράγματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς να προσέχετε και όλες τις συμπεριφορές εδώ μέσα εγώ θα τις ελέγχω από δω και πέρα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μου καταλογίζετε κακή συμπεριφορά κ. Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάνετε τις ίδιες ερωτήσεις. Αυτό είναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επιμένω να σας πω ότι θεωρώ ότι δεν απαντήθηκε και θέλω να ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να το διαβάσει ο κ. Γραμματέας. Για σταθείτε. Δεν θα ξαναγίνουν αυτά. Τελείωσαν αυτά.
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: (Διαβάζει) «Απέναντι από το παράθυρο ήταν η θέση του οδηγού. Απέναντι από το παράθυρο στο δεύτερο παράθυρο›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ορίστε το διάβασε. ¶λλη ερώτηση.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Απέναντι από το δεύτερο παράθυρο είναι η θέση του οδηγού. Εγώ ρωτάω από ποιο παράθυρο είδε τον οδηγό, από ποιο παράθυρο πρόσεξε, σε ποιο σημείο πρόσεξε τον οδηγό.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Και από το πρώτο και από το δεύτερο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ποιος το λέει; Ποιος απάντησε το «και από το πρώτο και από το δεύτερο› τώρα; Αν είσαστε εσείς.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Εγώ λέω και από τα δύο παράθυρα είδα τους πυροβολισμούς και τους τρεις και από το άλλο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τι θα πει «και τους τρεις και από τον άλλο›;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για τον οδηγό ρωτάμε από ποιο παράθυρο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ ρωτάω σε ποιο παράθυρο προσέχει ότι υπάρχει ένας οδηγός εκεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από ποιο παράθυρο τον είδατε, αυτό σας ρωτάει. Πέστε το τώρα να τελειώνουμε.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Από το πρώτο παράθυρο βλέπω το χέρι του οδηγού ότι είναι στη θέση, ότι κάθεται, βλέπω το σώμα και από το δεύτερο παράθυρο τον βλέπω στο πρόσωπο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το δεύτερο παράθυρο στον οποίο βλέπετε τον δεύτερο πυροβολισμό, έτσι; Ωραία. Να ρωτήσω κ. μάρτυς. Πως τον βλέπατε τον οδηγό; Σας κοίταζε;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Με κοίταξε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Στην αρχική σας κατάθεση λέτε ότι «τον είδα μόνο από την αριστερή πλευρά›. Μόνο από την αριστερή πλευρά.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Είναι αυτό που προσπαθούσα να πω και πριν κα Κούρτοβικ και στον κ. Παπαδάκη που μου έλεγε ότι «πως φοβηθήκατε τον έναν και όχι τον άλλον›.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μη μου απαντήσετε πάλι για τον φόβο εδώ.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι. Απάντηση όμως θέλετε να σας δώσω πως τον είδα. Αυτό ακριβώς θέλω να σας πω. Αυτό απάντησα και πριν και προσπαθούσα να το πω τόση ώρα αλλά μου έλεγαν ?. Ότι βλέποντας και τους δύο, βλέπετε ότι φωτογραφίζω αλλά δεν λέω ακριβώς όπως ήταν τα πράγματα.
Παρ’ όλα αυτά στη κατάθεση μου θυμάμαι ότι είχα πει ότι είμαι σίγουρος ότι αν τον δω θα τον αναγνωρίσω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αφήστε το μου αυτό. Εγώ σας ρωτάω: στην κατάθεση σας λέτε ότι τον είδατε μόνο από την αριστερή πλευρά. Και ρωτάω επειδή είσαστε ακριβής και στις περιγραφές σας εδώ και στις περιγραφές σας τις τότε: αυτό το «μόνο από την αριστερή› ήταν και αυτό αποτέλεσμα φόβου ή ανταποκρίνεται στην αλήθεια σας την τότε;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Η αλήθεια η τότε είναι και η αλήθεια η τώρα. Σας είπα ότι όταν πήγα στην Ασφάλεια και κατέθεσα εγώ προσπαθούσα αφ’ ενός μεν να κρύψω πράγματα, αφ’ ετέρου να τελειώσω όσο πιο γρήγορα γίνεται, γιατί για εμένα ήταν πανικός όλη αυτή η διαδικασία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα πείτε κάτι διαφορετικό από προηγούμενα; Γιατί αλλιώς να μην τα λέτε πάλι.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι. Με ρωτάει. Να μην απαντήσω;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ ρώτησα: είναι προϊόν φόβου; Κύριε Πρόεδρε, είναι σαφής η ερώτησή μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα κάποιοι του έκανα ερωτήσεις «γιατί φοβηθήκατε το ένα και δεν το φοβηθήκατε και το άλλο›.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Και δεν σας απάντησε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μου απάντησε; Είπε «Αυτό το βλέμμα›. Θεωρώ απάντηση αυτή που δίνει ο μάρτυρας. Δεν θεωρώ ενδεχομένως ικανοποιητική την απάντηση. Αυτό είναι δική μου κρίση. Αλλά απάντηση είναι αυτή που δίνει ο μάρτυρας, όχι αυτή που θέλω εγώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε δεν έχουμε εδώ βλέμμα ακόμη. Φοβήθηκε τον τρίτο και γι’ αυτό τον απόκρυψε, αν κατάλαβα καλά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον άλλο γιατί δεν τον φοβήθηκε;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τους άλλους δεν τους φοβήθηκε και τους κατέθεσε. Και ρωτώ: δεδομένου ότι δεν κατέθεσε, ισχύει ότι είδε τον οδηγό του αυτοκινήτου μόνο από την αριστερή πλευρά;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Στην αρχή ναι. Αφού μετά καταθέτω ότι «δεν θα ξεχάσω ποτέ το πρόσωπο του, τα μάτια του›. Δεν το λέω μέσα;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι δεν λέτε τίποτα για μάτια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Κούρτοβικ σας διαβάζει ειδικά γι’ αυτό. Έχει δίκιο εδώ πέρα. Λέει ότι τον είδατε μόνο από το ένα μέρος του προσώπου. Μήπως τον είδατε και από το άλλο;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γιατί όμως εδώ καταθέτετε και λέτε ότι τον είδα μόνο από την αριστερή. Δεν σας είχε κοιτάξει ακόμη και από την άλλη, όταν καταθέτατε; Μήπως σας κοίταξε μετά;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Λέω ότι γύρισε και κοίταξε. Όταν με κοίταξε είδα το πρόσωπο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν το καταθέτετε κ. μάρτυς. Όταν περιγράφετε λέτε: «τα χαρακτηριστικά –και παρακαλώ να θεωρηθεί αναγνωσθείσα- των δύο ατόμων που αναφέρω παραπάνω έχουν ως εξής: ο οδηγός του VW ήταν καθισμένος στη θέση του, τον είδα μόνο από την αριστερή πλευρά και είχε ακουμπισμένο το αριστερό του χέρι στο παράθυρο και κρατούσε το τιμόνι, το δεξί του χέρι δεν φαινόταν›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τώρα λέτε ότι γύρισε και σας κοίταξε. Δεν είναι αντίφαση; Αυτό σας ρωτάει.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Αν προσέξετε, καταθέτω όμως για τα μάτια και ότι με κοίταξε έντονα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν καταθέτετε τίποτα για τα μάτια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το ότι σας κοίταξε το λέτε;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λέει «ήταν ηλικίας 35 έως 40, δεν μπορώ να προσδιορίσω το ύψος ήταν καθήμενος, δεν πρέπει να ήταν πολύ ψηλός, ή πολύ κοντός, ήταν αδύνατος με λεπτό πρόσωπο, μελαψό›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν λέτε όμως ότι σας κοίταξε εκεί.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λέει παρακάτω: «γυαλιά δεν φορούσε, τα μάτια του παρατήρησα ότι ήταν βαθουλωτά›. Κύριε Πρόεδρε ήθελα να έρθω σε αυτό. ¶λλο το αν είναι βαθουλωτό το μάτι από το πλάι και άλλο «με κοίταξε›. Από το πλάι, μπορώ να δω αν τα μάτια σας είναι βαθουλωτά ή ό,τι άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν λέει πουθενά η κατάθεση ότι τον κοίταξε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν λέει πουθενά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί δεν το αναφέρατε αυτό ότι «εμένα με κοίταξε κιόλας›;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Τι να σας πω; Εκείνη την ώρα κατέθετα, αυτό είπα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η αλήθεια όμως ποια είναι; Ότι σας κοίταξε;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Με συγχωρείτε κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον ρωτάω ποια είναι η αλήθεια γι’ αυτόν. Όχι ποια λέω εγώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ επιμένω να ρωτήσετε και θα μου βγάλετε μια απόφαση και μου πείτε ότι ο μάρτυρας είναι αξιόπιστος και αναγνώρισε διότι δήλωσε ενώπιον του Δικαστηρίου ότι σήμερα λέει την αλήθεια και όχι τότε. Αν αυτό για σας, είναι επαρκές για εμένα δεν είναι. Για αυτό είναι ψευδομαρτυρία, είναι ψευδορκία, είναι κατασκευή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπα εγώ ότι είναι επαρκές; Εγώ δεν λέω ούτε ότι είναι επαρκές ούτε ανεπαρκές. Ξέρετε, σας είπα κα Κούρτοβικ τους μάρτυρες δεν θα τους φέρναμε εδώ, θα τους στέλναμε τη δικογραφία στο σπίτι θα τη διάβαζαν και θα βγάζαμε απόφαση.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Η ερώτησή σας δεν θα έπρεπε να είναι «ποια είναι η αλήθεια›. Η ερώτηση έπρεπε να είναι «γιατί δεν είπες την αλήθεια τότε›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όλη την αλήθεια θέλετε να πείτε κα Κούρτοβικ. Γιατί αλήθεια είπα τότε, αλήθεια λέω και τώρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά δεν τα είπε όλα τότε γιατί φοβήθηκε. Αυτό λέει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι κ. Πρόεδρε. Δεν έχει φοβηθεί τον οδηγό. Επιμένω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι λέει ο άνθρωπος.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν έχει φοβηθεί τον οδηγό. Μέχρι τώρα μας είπε ότι φοβήθηκε μόνο τον τρίτο. Να δούμε τώρα φοβήθηκε και τους άλλους; Δεν φοβήθηκε το 45ρι, δεν φοβήθηκε εκείνο τον ψηλό με το πιστόλι, δεν φοβήθηκε τον οδηγό, φοβήθηκε μόνο αυτόν με το 38ρι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είπε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να δούμε λοιπόν: τον οδηγό δεν τον φοβάστε. Γιατί δεν καταθέτει. Η ερώτηση εξακολουθεί να υπάρχει.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: ??
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν έχει να απαντήσει.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Συγγνώμη δεν κατάλαβα το ερώτημά σας.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λέω: γιατί δεν καταθέτετε όλη την αλήθεια για τον οδηγό, αφού δεν αποτελούσε τότε, αντικείμενο του φόβου σας όχι τόσο τουλάχιστον, όσο ο δράστης τον οποίο αποκρύψατε;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Σας λέω, το ανέφερα. Έλεγα αυτά, έγραφαν. Τι να σας πω;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λέγατε και έγραφαν. Μπορείτε να μου περιγράψετε τον άνθρωπο εκείνον που είδατε προφίλ;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Φορούσε μια τραγιάσκα καφέ με μπεζ ρίγες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα ρούχα τα είπατε. Τα χαρακτηριστικά πείτε μας.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Είχε γένια, αλλά όχι γενειάδα την οποία αφήνουμε, φαινόταν σαν να ήταν αξύριστος για κάποιο διάστημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάνουμε ανακύκλωση στα ίδια!
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν μιλήσαμε καθόλου για τον οδηγό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επί ολόκληρη ώρα μιλήσαμε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μιλήσαμε γενικά κ. Πρόεδρε, εγώ θέλω να μιλήσω ειδικά αν μου επιτρέπετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι έχετε γράψει κ. Γραμματεύ; Μια στιγμή να δούμε τι έχει γράψει.
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: «Ο οδηγός είχε το χέρι στο παράθυρο, είχε τραγιάσκα μπεζ με καφέ ρίζες, αξύριστος, δυνατό έντονο βλέμμα όταν με κοίταξε›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είπε. Ήδη τον έχει μπροστά του δεν θα μπορεί να τον περιγράψει;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ θέλω να μου περιγράψει αυτόν που είδε τότε.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Το ίδιο που σας είπα και σήμερα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εδώ δεν λέτε για μάτια, λέτε άλλα πράγματα. Εδώ δεν λέτε για διαπεραστικό βλέμμα, λέτε για άλλα πράγματα. Εδώ είπατε είχε ένα διαπεραστικό βλέμμα και μια τραγιάσκα.
Ρωτώ: άλλο στοιχείο;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Σας λέω, δεν είχε γενειάδα, φαινόταν αξύριστος.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εντάξει κι αυτό είναι κάτι που καλύπτεται. Ξυρίστηκε. ¶λλο;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Μελαψός. Δεν παρατήρησα κανένα άλλο χαρακτηριστικό.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ποιο είναι το χαρακτηριστικό στοιχείο του, που σημειώσατε τότε και που δεν καταθέσατε στην κατάθεσή σας ή που καταθέσατε τότε στην κατάθεσή σας, με βάση το οποίο κάνατε την αναγνώριση.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όλο το πρόσωπο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μην μου λέτε «όλο το πρόσωπο›.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Τι να σας πω;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχετε έναν άνθρωπο ο οποίος έχει γένια κάποιων ημερών, έχετε έναν άνθρωπο τον οποίο περιγράφετε με μαύρα σγουρά μαλλιά, σας θυμίζω τότε, έχετε έναν άνθρωπο τον οποίο περιγράφετε μελαψό.
Ρωτώ: ποιο είναι το χαρακτηριστικό στοιχείο, γιατί κανένα από αυτά τα τρία δεν αντιστοιχεί στον κ. Κουφοντίνα, το οποίο καταθέσατε τότε και το οποίο καταθέτετε τώρα, από το οποίο τον αναγνωρίζετε.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Σας λέω και πάλι τα μάτια του.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν τα καταθέτετε τότε.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Τα ζυγωματικά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν τα καταθέτετε τώρα.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Καταθέτω απλά ότι τον είδα. Για εμένα η τότε περιγραφή, αυτό που είδα τότε με την περιγραφή που σας κάνω τώρα και το άτομο που έχω δει, είναι το ίδιο πρόσωπο. Αλλιώς δεν μπορώ να σας απαντήσω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δηλαδή μελαψός με μαύρα σγουρά μαλλιά?
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Αν έχετε προσέξει σας λέω φορούσε τραγιάσκα, έβλεπα το πίσω μέρος, δεν έβλεπα όλο το κεφάλι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ναι λέτε ότι τα μαλλιά του έβγαιναν πίσω από την τραγιάσκα και ήταν μαύρα και σγουρά.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Δεν κάλυπταν τα αυτιά του.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν σας ζήτησα να περιγράψετε τα αυτιά.
Προσπαθώ να καταλάβω ποιο είναι το στοιχείο εκείνο το οποίο σας διατηρήθηκε στη μνήμη και με το οποίο αναγνωρίζετε σήμερα τον κατηγορούμενο.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Το πρόσωπο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το πρόσωπο γενικά κ. μάρτυς. Πιο συγκεκριμένο στοιχείο του προσώπου.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν υπάρχει τίποτα συγκεκριμένο;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όλη η εικόνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η εικόνα όλη γενικά. Αυτό λέει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εάν κατάλαβα καλά όταν λέτε τότε δύο πυροβολισμούς και τώρα λέτε πέντε, είναι αποτέλεσμα φόβου.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Απλά με ρώτησαν «πόσους πυροβολισμούς ακούσατε;› τους είπα «Τέσσερις ή πέντε› και μάλιστα το είπα και συγκεκριμένα μετά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ δεν το βλέπω πουθενά να γράφεται στην κατάθεσή σας το «Τέσσερις ή πέντε›. Εγώ βλέπω έναν εδώ και έναν εκεί.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Αυτό που σας λέω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τώρα είμαστε στο δεύτερο επιχείρημα. Το είπατε και δεν το έγραψαν! Ωραία.
Λέτε ότι γράψατε δύο κι όχι τρία άτομα, γιατί φοβηθήκατε.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Μάλιστα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λέτε ότι δώσατε μόνο το 45ρι κι όχι το 38ρι, επίσης γιατί φοβηθήκατε.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Μα όταν δεν δίνω το τρίτο άτομο, δεν δίνω και το όπλο που κρατάει. Λογικό δεν είναι;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λέτε ότι δεν περιγράψατε ότι σας κοίταξε ο οδηγός, διότι;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Είπα ότι κοίταξε ο οδηγός?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αλλά αυτό δεν το έγραψαν.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Τι να σας πω;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είσαστε στο σπίτι σας και κοιτάζετε έξω. Βλέπετε το φορτηγάκι, βλέπετε το δεύτερο αυτοκίνητο τη MERCEDES. Τι κόσμος υπάρχει στο δρόμο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ξανά κ. Πρόεδρε. Μια φορά, είπε δύο αντιφατικά πράγματα.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Δεν υπήρχε άλλος κόσμος την ώρα του συμβάντος.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το αυτοκίνητο με το ζευγάρι –που λέτε- ότι βρισκόταν από πίσω στην κατάθεσή σας;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Δεν ήταν μόνο αυτό το αυτοκίνητο, υπήρχαν αυτοκίνητα από πίσω. Δεν είπα ότι είναι μόνο αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σταματημένα δηλαδή;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Βεβαίως, από την Βασιλέως Αλεξάνδρου.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πίσω από την MERCEDES υπήρχαν άλλα αυτοκίνητα;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Πίσω από την MERCEDES υπήρχε αυτό το αυτοκίνητο και από πίσω υπήρχαν άλλα αυτοκίνητα τα οποία τα έδιωχναν προς τα πίσω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό για σας είναι «κανείς› στον δρόμο που είπατε πριν από λίγο;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Κανείς εννοούσα πεζός.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Την κυρία την προηγούμενη που ήρθε στο αμάξι πρώτη και μίλησε με τον κ. Παπαδημητρίου δεν την είδατε;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Η κυρία που ήρθε πρώτη, εγώ είχα φύγει από τον κ. Παπαδημητρίου και μπήκα μέσα να πάρω τηλέφωνο το 100 κι όταν βγήκα....
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Η κα Βλάχου είναι μπροστά στο γεγονός. Παρακολουθεί την σκηνή και σπεύδει αμέσως μετά. Είναι σε απόσταση 10-20 μέτρων, δεν θυμάμαι πόσο μας είπε εδώ ότι ήταν.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Εγώ την ώρα που βγαίνω και πάω στον κ. Παπαδημητρίου δεν υπάρχει κανένα άλλο άτομο δίπλα του. Κανένα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Την κα Βλάχου την είδατε;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Θα σας πω. Την είδα μετά. Μου λέει «πήγαινέ με στο νοσοκομείο›. Του λέω «δεν ξέρω να οδηγώ› και φεύγω, γυρνάω.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρετε να οδηγάτε;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Μάλιστα, δεν ξέρω να οδηγώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το καταθέτει και τότε κ. Πρόεδρε. Το καταθέτει, έτσι ακριβώς.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Γυρίζω πίσω, μπαίνω πάλι από τα κάγκελα στο σπίτι και παίρνω το 100. ξαναβγαίνοντας έξω εκεί συνάντησα την κα Βλάχου και μια άλλη κυρία που είχε κατέβει από το διπλανό σπίτι και ήταν δίπλα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Την ώρα που βγαίνετε από το σπίτι σας.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Την δεύτερη φορά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Την πρώτη φορά και τρέχετε, νομίζω πηδάτε από το παράθυρο λέτε.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Πήδηξα από το παράθυρο στο μπαλκόνι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πηδάτε από το παράθυρο και βγαίνετε από το μπαλκόνι και τρέχετε. Το φορτηγάκι έχει ξεκινήσει;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Βεβαίως.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχει φύγει;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Την ώρα που βγήκα εγώ έξω έφευγε το φορτηγάκι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Καλώς κ. Πρόεδρε, αλλά θέλω να κάνω σχολιασμό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει κάτι να ρωτήσει ο κ. Κουφοντίνας. Κάποτε είχατε μιλήσει λίγο περιφρονητικά για τους δικηγόρους. Είπατε «αφήστε αυτά τα δικηγορίστικα› κάτι τέτοιο, κάτι είχατε πει στην αρχή.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Όχι κάτι άλλο είχα πει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι δικηγόροι είναι χρήσιμοι σας είπα και χρειάζονται εδώ πέρα στο Δικαστήριο. Δεν γίνεται χωρίς αυτούς η δίκη. Θα μιλάμε πάντα με σεβασμό για τους δικηγόρους. Ελάτε, ρωτάτε λοιπόν, κάντε κι εσείς ερωτήσεις ως κατηγορούμενος όπως έχετε δικαίωμα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Είπα ότι δεν είμαι δικηγόρος ευτυχώς. Αυτό είπα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευτυχώς;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Αυτό ακριβώς είπα και επιμένω, ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το «ευτυχώς› τί νόημα έχει; Ας τα πούμε στο τέλος αυτά. Δεν πειράζει, δεν τους πολυθέλει.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ήθελα να ρωτήσω τον μάρτυρα ποια ήταν η συχνότητα των πυροβολισμών που άκουσε. ¶κουσε 5 πυροβολισμούς. Με τί συχνότητα του άκουσε; Πέντε συνεχόμενους μαζί, ταυτόχρονα, με διακοπή;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: ¶κουσα τους περισσότερους ταυτόχρονα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Πώς δηλαδή; Τους είδατε μάλλον και τους είδατε κιόλας.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Να σας το εξηγήσω πάλι κ. Κουφοντίνα. Εγώ αυτό δεν το καταλαβαίνω «τους είδα τους πυροβολισμούς›. Λυπάμαι, δεν το καταλαβαίνω «τους είδα›. Λέω «άκουσα›. Βλέπω κάποιον με το όπλο.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Είδατε κάποιον να πυροβολεί και ταυτόχρονα ακούτε. Αυτό σημαίνει «βλέπω›. Δεν βλέπετε την σφαίρα βέβαια, φεύγει υπερηχητικά η σφαίρα.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Σας δίνω την σωστή απάντηση. Σας λέω απλά ότι αυτό που μου λέτε «είδατε τους πυροβολισμούς›, δεν είδα την σφαίρα να φεύγει. Έτσι καταλαβαίνω όταν μου λέει κάποιος.....
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Είδατε όμως και ακούσατε κάτι ταυτόχρονα. Δηλαδή όταν ακούσατε τους πυροβολισμούς βλέπατε και ανθρώπους να πυροβολούν.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Ακριβώς έτσι, σωστά.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Τί συχνότητα είχαν αυτοί; Ήταν όλοι μαζί, ήταν διακεκομμένοι, πώς ήταν;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι, έπεσαν οι δύο πυροβολισμοί. Από αυτό το παράθυρο έπεσαν άλλοι δύο και μετά από κει σας λέω, πιο πολύ έβλεπα, άκουγα το από δω που έριχνε παρά το από κει.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Όλους τους πυροβολισμούς τους είδατε από το ίδιο παράθυρο;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Τους δύο τους είδα από το ένα παράθυρο, ναι από το δεύτερο παράθυρο. Από το πρώτο παράθυρο όταν βγήκα σας είπα είδα απλά το όπλο και βγαίνω στο δεύτερο παράθυρο. Η απόσταση είναι, δεν μπορώ να σας το δώσω να το καταλάβετε.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Πόση ώρα κάνατε από το ένα παράθυρο στο άλλο;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Υπάρχει μια ενδιάμεση πόρτα, από το ένα δωμάτιο βγαίνω στο άλλο και πέφτω στο παράθυρο.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ωραία. Πηγαίνοντας γρήγορα βγαίνουμε από το ένα δωμάτιο, μπαίνουμε στο άλλο, πάμε στο παράθυρο και μετά ακούστηκαν οι άλλοι πυροβολισμοί. Ενδιάμεσα δεν ακούστηκαν πυροβολισμοί;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Ενδιάμεσα τί;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Από το ένα παράθυρο στο άλλο. Δηλαδή είδατε τους δύο πυροβολισμούς, περιμέναμε εμείς, τρέξατε εσείς, ρίξαμε .....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επειδή λέτε «εμείς› δεν πειράζει, δεν το λαμβάνουμε υπόψη.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Όχι, δεν είναι αυτό. Η Οργάνωση, ναι. Έγινε αυτό δηλαδή. Έπεσαν οι πρώτοι πυροβολισμοί, περίμενε η Οργάνωση, τέλος πάντων αυτοί που θα πυροβολούσαν, κάνατε εσείς αυτόν τον κύκλο και μετά ακούστηκαν και οι άλλοι.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι. Θέλετε να σας το πω πάλι;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δώστε μία εξήγηση γιατί είναι εύλογη η ερώτηση.
