Την πρώτη διεθνή συνθήκη ρύθμισης του εμπορίου συμβατικών όπλων ενέκρινε η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Από τα 193 κράτη – μέλη της, 154 ψήφισαν υπέρ της συνθήκης, τρία κατά ενώ 23 απείχαν της ψηφοφορίας.
Η συνθήκη αφορά μια κλίμακα η οποία αρχίζει από τον ελαφρύ ατομικό οπλισμό και φθάνει έως στρατιωτικά οχήματα τύπου αρμάτων μάχης και πολεμικά πλοία.
Το Ιράν, η Συρία και η Βόρεια Κορέα απέτρεψαν, την προηγούμενη εβδομάδα, την έγκριση της συνθήκης από την διάσκεψη η οποία είχε συγκληθεί ειδικά για τη σύνταξή της.
Το βέτο των τριών χωρών ανάγκασε την πλειοψηφία η οποία υποστήριξε τη συνθήκη να καταφύγει στη Γενική Συνέλευση για την έγκρισή της.
Το νόμιμο εμπόριο συμβατικών όπλων ανέρχεται ετησίως σε περισσότερα από 54 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η Ρωσία και η Κίνα, δεύτερη και τρίτη χώρα παγκοσμίως σε εξαγωγές όπλων, βρίσκονταν ανάμεσα στις 23 χώρες οι οποίες επέλεξαν την αποχή.
Η συνθήκη απαγορεύει την εξαγωγή συμβατικών όπλων κατά παράβαση των διεθνών εμπάργκο, καθώς και όπλων τα οποία δύνανται να χρησιμοποιηθούν για πράξεις γενοκτονικού χαρακτήρα, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εγκλήματά πολέμου και τρομοκρατικές πράξεις.
Προβλέπει ακόμη την υποχρέωση των κρατών να εμποδίζουν φορτία όπλων να εισάγονται στη μαύρη αγορά.
«Αποτέλεσμα συμβιβασμού» ώστε να επιτευχθεί η ευρύτερη δυνατή συναίνεση χαρακτήρισε το τελικό κείμενο της συνθήκης ο αυστραλός πρέσβης στα Ηνωμένα Έθνη, Πίτερ Γούλκοτ, με το ρώσο πρέσβη Βιτάλι Τσούρκιν να επισημαίνει την έλλειψη αναφοράς στην παροχή όπλων σε μη κρατικές οντότητες.
Στο ίδιο πνεύμα με τον κ. Τσούρκιν κινήθηκε και ο εκπρόσωπος της Συρίας, Μπασάρ Τζααφάρι, δηλώνοντας ότι η Συρία δεν αντιτίθεται στο έλεγχο του εμπορίου όπλων, αλλά στην μη αναφορά στον εξοπλισμό «μη κρατικών τρομοκρατικών ομάδων».
Χώρες οι οποίες στηρίζουν τη συνθήκη, σημείωσε ο σύρος πρέσβης, «είναι πλήρως εμπλεκόμενοι στην παροχή φονικών όπλων σε τρομοκρατικές ομάδες εντός Συρίας».
Διπλωμάτες εργάστηκαν για περίπου 10 χρόνια μέχρι την εξεύρεση ενός μίνιμουμ αρχών ελέγχου της παγκόσμιας νόμιμης διακίνησης όπλων.
Προσπάθειες για συμφωνία το 2012 είχαν συναντήσει, εκτός από την αντίδραση της Ρωσίας και της Κίνας, και τις αντιρρήσεις των ΗΠΑ, πρώτου κρατικού εξαγωγέα όπλων στον πλανήτη.
