ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΜΑΪΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΜΑΪΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Β' ΜΕΡΟΣ
11:00 – 12:45
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Κούρτοβικ έχει τον λόγο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα ρωτήσω πολύ λίγα την μάρτυρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα ίδια ξαναλέει. Θα δούμε μετά τί θα αξιολογήσουμε. Θα τα επισημάνετε μήπως κι εγώ δεν τα κατάλαβα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κυρία Βεργή, ήθελα να έρθουμε σε ένα άλλο σημείο της επίθεσης που δέχθηκε το Τμήμα σας. Σας κατεβάζουν στο δωμάτιο, στο κρατητήριο μαζί με τους συναδέλφους σας όπου και σας κλείδωσαν. Και μείνατε εκεί μέχρι να σας απελευθερώσουν πόση ώρα είπατε; Δεν θυμάμαι.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Γύρω στη μισή ώρα περίπου.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σε μισή ώρα έφτασαν.
Ν. ΒΕΡΓΗ: 16:30 αποχώρησαν οι κύριοι της επίθεσης και γύρω στις 16:55 ήρθε το περιπολικό.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έφτασε περιπολικό και σας άνοιξαν και βγήκατε. Με τους συναδέλφους σας.....
Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν είπαμε πολλά εκείνη την στιγμή.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πότε ήρθαν να σας πάρουν καταθέσεις;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Καταθέσεις απ’ ότι θυμάμαι μου πήραν μετά από δύο μέρες.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσάς μετά από δύο μέρες. Στους συναδέλφους σας αν θυμάμαι καλά στις 20:00 η ώρα το βράδυ που δίνουν τις καταθέσεις τους. Εκεί που βρισκόσασταν με τους συναδέλφους σας, αυτό το μισάωρο, την ώρα μετά....
Ν. ΒΕΡΓΗ: Όταν λέτε «εκεί›, πού εκεί;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μέσα στο κρατητήριο. Δεν αξιολογήσατε τα γεγονότα που είχαν γίνει;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν θέλω για λόγους ηθικούς να περιγράψω την κατάσταση στην οποία βρισκόντουσαν οι συνάδελφοι εκείνη την στιγμή.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Συζητήσατε όμως μαζί τους; Δεν θέλω να μου περιγράψετε. Εγώ σας κάνω μία συγκεκριμένη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν συζητήσατε το θέμα μαζί τους.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Συζητήσατε αυτά που έγιναν;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Αυτό θέλω να πω, ότι δεν υπήρχε η ευχέρεια να συζητηθεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν υπήρχε λοιπόν, δεν συζήτησαν. Σας παρακάλεσα να είστε συνοπτική στις απαντήσεις σας χωρίς περισσολογίες. Συζητήσατε ή δεν συζητήσατε;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ ρωτάω, μισή ώρα που ήσασταν μέσα δεν συζητήσατε στοιχειωδώς, να πείτε στους άλλους «με χτύπησαν›.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Μα το ήξεραν. Πώς δεν το ήξεραν.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το ήξεραν. Σας είδαν ότι ήσασταν χτυπημένη;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Με είδαν εκ των υστέρων πώς ήμουν, σε τί κατάσταση βρισκόμουν.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εκεί μέσα στο Τμήμα, στο κρατητήριο που ήσασταν πρόσωπο με πρόσωπο δεν σας είδαν;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Με είδαν όταν έβγαλα την κουκούλα του ενός συναδέλφου και μετά αλληλολυθήκαμε και είδαν σε τί κατάσταση ήμασταν από κοινού.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Οι δύο συνάδελφοί σας που καταθέτουν αμέσως μετά το επεισόδιο στις 20:00 το βράδυ εκείνο, κανείς από τους δύο δεν αναφέρετε στον ξυλοδαρμό σας. Γιατί;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Κυρία συνήγορε, άκουγαν ότι με χτυπούσαν. Δεν έβλεπαν γιατί όπως σας είπα από την αρχή τους είχαν πάρει αμέσως....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς εξηγείτε ότι δεν κατέθεσαν; Σας κάνει ευθεία ερώτηση.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Είχαν κουκούλες και δεν έβλεπαν ποιος με χτυπούσε και πότε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέτε ότι όμως αντελήφθησαν ότι σας χτυπούσαν. Πώς εξηγείτε ότι μετά από 2 ώρες που πήραν κατάθεση 20:00 η ώρα δεν είπαν τίποτα. Ευθεία ερώτηση.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν είπαν ότι χτύπησαν αυτοί οι άγριοι που μπήκαν εδώ μέσα, έδειραν και την γυναίκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς το εξηγείτε εσείς; Αυτό σας ρωτάει.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν ξέρω εάν ρωτήθηκαν από τους Αξιωματικούς αν με χτύπησαν ή όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ερωτώμενος όμως εδώ ο κ. Ζερβογιαννάκης χθες από τον κ. Εισαγγελέα, από τον κ. Μαρκή εάν χτυπήθηκε λέει ότι «δεν με χτύπησε κανένας›. Ρωτάει λοιπόν ο κ. Μαρκής «χτύπησε κανέναν άλλον;› και λέει ο κ. Ζερβογιαννάκης «Δεν είδα. Μου έλεγε η συνάδελφος μετά που τελείωσε το συμβάν ότι χτύπησαν το μάγουλο έναν άνθρωπο. Βέβαια αυτό δεν το έχω καταθέσει›.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Όχι έναν άνθρωπο χτύπησαν αόριστα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό λέει στην κατάθεσή του. Έχω τα πρακτικά τα απομαγνητοφωνημένα, διότι δεν ήμουν εδώ.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Παρεμβαίνω γιατί αναφέρατε το όνομά μου.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αναφέρεται στα πρακτικά.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Επειδή είχε πει ότι «εμένα δεν με χτύπησαν› τον ρώτησα .....
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αν χτύπησαν κανέναν άλλο. Και λέει «χτύπησαν έναν άνθρωπο στο μάγουλο›.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είπε η συνάδελφός σας μετά .....
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ότι χτύπησαν έναν άνθρωπο στο μάγουλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορούμε να δούμε τα πρακτικά κ. Γραμματεύ; Εμείς τί έχουμε γράψει; Καλά είναι και τα απομαγνητοφωνημένα. ...
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και επανέρχεται κ. Πρόεδρε.... γιατί υπάρχει και ένα δεύτερο εδάφιο, κομμάτι μάλλον όπου απαντά στον κ. Αγιοστρατίτη ο κ. Ζερβογιαννάκης και θα έρθουμε πάλι. Δεν είναι εδάφιο φυσικά, είναι πρακτικά.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δεν είναι πρακτικά, είναι κείμενα.
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: «Δεν είδα αν χτύπησαν κάποιον. Με έδεσαν, με απείλησαν, με έριξαν στο πάτωμα....›.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι, παρακάτω κ. Γραμματέα. Έχει ξεκινήσει και ρωτάει ο κ. Γεωργαντόπουλος και αμέσως μετά ο κ. Μαρκής.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο κ. Πρόεδρος.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ο κ. Πρόεδρος ναι. Συγγνώμη κ. Πρόεδρε, κάνω την διευκρίνιση γιατί δεν είναι ο κ. Μαργαρίτης είναι ο κ. Γεωργαντόπουλος που ρωτάει σε αυτό το σημείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Πρόεδρος, μάλιστα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι ο κ. Πρόεδρος όμως και ο κ. Πρόεδρος. Δεν θα ξεχωρίσει ο κ. Γραμματέας, ο κ. Αναπληρωτής Πρόεδρος. Δεν θα ξεχωρίσει για ποιον ακριβώς μιλάω και γι αυτό δεν λέω ο κ. Αναπληρωτής Εισαγγελέας, λέω ο κ. Μαρκής για να είναι σαφές μήπως τυχόν και βοηθηθεί. Διότι έτσι φέρονται κι εδώ στα πρακτικά που έχω.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Θυμάμαι πολύ καλά τί απάντησε σε μένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επειδή τώρα εξετάζουμε την μάρτυρα δεν μας ενδιαφέρει τί λέει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ας δούμε τί είναι γραμμένο στα πρακτικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ετούτη εδώ λοιπόν λέει ότι «εμένα με χτύπησαν›. Τί να κάνουμε τώρα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κι εγώ ρωτάω, στον κ. Ζερβογιαννάκη το είπε ότι την χτύπησαν, την κλώτσησαν, την απείλησαν με βιασμό, την έβαλαν.....
Ν. ΒΕΡΓΗ: Κύριε Πρόεδρε, τα πάντα γνωρίζει ο κ. Ζερβογιαννάκης.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τα πάντα γνωρίζει.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Τα πάντα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και γιατί δεν τα καταθέτει κα μάρτυς εδώ;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Εγώ δεν μπορώ να απαντήσω στην ερώτηση που μου κάνετε. Δεν μπορώ να ξέρω τί λόγους έχει και δεν θέλει να, ή αν δεν θέλει να καταθέσει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχει λόγους.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν μπορώ να ξέρω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να διαβάσω το δεύτερο κομμάτι από τα πρακτικά στο οποίο αναφέρθηκε ο κ. Αγιοστρατίτης.....
Ν. ΒΕΡΓΗ: Αλλά μην ξεχνάτε κάτι. Ότι ο κ. Ζερβογιαννάκης από την αρχή ήταν καλυμμένος με κουκούλα και δεμένα τα χέρια του πίσω όταν οδηγήθηκε αμέσως στο γραφείο του κ. Διοικητή.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όταν βρεθήκατε τα κρατητήρια δεν έβγαλε την κουκούλα;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Βεβαίως.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σας είδε;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Βεβαίως με είδε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σας είδε. Του είπατε; Είναι βασικό.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Σας είπα, στο τέλος όταν μας άνοιξαν την πόρτα.....
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σας είχε συμβεί κάτι σημαντικό. Του είπατε ότι «με έδειραν›. Αυτό είναι σημαντικό.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Φυσικά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Του το είπατε.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Ναι. Ήταν από τις ελάχιστες λέξεις που ανταλλάξαμε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Γραμματεύς, βρήκατε το κομμάτι; Έχετε γράψει μόνο αυτό. Υπάρχει ένα κομμάτι ερωτήσεων του κ. Αγιοστρατίτη και λέει ο κ. Αγιοστρατίτης «έφαγε κανένα χαστούκι η κα Βεργή;›. Είναι το δεύτερο κομμάτι που απαντάει. Να το διαβάσω. «Έτσι μου είπε ότι την χτύπησαν›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλίμονο να δυσπιστώ και αυτά που διαβάζετε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: «Μου είπε ότι την χτύπησαν στο πρόσωπο›.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Κυρία συνήγορος, ποιος έφαγε το ξύλο ο κ. Ζερβογιαννάκης ή εγώ;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αναρωτιέμαι κα μάρτυς γιατί ούτε ο κ. Ζερβογιαννάκης ούτε ο κ. Σβολίμης καταθέτοντας αμέσως μετά δεν αναφέρονται στο δικό σας ξυλοδαρμό;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Ποιος έφαγε το ξύλο κ. Πρόεδρε; Εγώ δεν το έφαγα;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι αστυνομικοί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε εσείς γιατί αυτοί δεν το αναφέρουν; Αυτό σας ρωτάει.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν μπορώ να γνωρίζω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Δεν μπορώ να γνωρίζω›. ¶λλη ερώτηση.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Αν δεν θέλουν ή αν φοβούνται ή αν οτιδήποτε; Εγώ σας είπα, δεν φοβάμαι κανέναν, ούτε τους φοβήθηκα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Φοβούνται τώρα;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν γνωρίζω κα συνήγορος.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ρωτάω κάτι. Εννοείτε ότι φοβόντουσαν τότε ή ότι φοβούνται τώρα;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν μπορώ να ξέρω την ψυχολογία του καθενός.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν μπορείτε να ξέρετε. Φαντάζομαι ότι αξιολογείτε και συνεκτιμάτε όμως κ. Πρόεδρε και αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλα συνεκτιμώνται.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μία δεύτερη ερώτηση και τελείωσα. Αναφερθήκατε σε ένα σκίτσο το οποίο κάνατε και αν κατάλαβα καλά είπατε ότι απέδιδε ακριβώς τον κ. Τζωρτζάτο εκείνο το σκίτσο.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Το σκίτσο σας είπα, αν το αναζητήσετε πιθανόν να βρεθεί κάπου.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κι εσείς είπατε εδώ ότι απέδιδε τον κ. Τζωρτζάτο; Δεν με αφορά άμεσα, έχω όμως μία απορία σε σχέση με αυτό.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Αυτό όταν γίνει η σύγκριση του σκίτσου με το πρόσωπο του κ. κατηγορουμένου τότε θα μπορεί να διατυπωθεί και οποιαδήποτε εντύπωση, εάν εγώ είμαι σαφής, αν ήμουν σαφής.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επομένως δεν το επικαλεστήκατε για λόγους αξιοπιστίας στην σημερινή σας κατάθεσης; Αυτό θέλω να ξεκαθαρίσω. Γιατί θα σας ρώταγα βέβαια πώς το ξέρετε;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Την στιγμή που είμαι σίγουρη δεν επικαλούμαι τίποτε άλλο, κανένα άλλο αποδεικτικό στοιχείο για λόγους αξιοπιστίας όπως λέτε. Εγώ σας είπα, έδωσα σκίτσο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα το κάνουμε και στην αξιολόγησή μας. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γίνεται πιο απόλυτη.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε να πω κάτι και να το πω και για την κα μάρτυρα. Οι μάρτυρες αστυνομικοί προσπαθούν.........
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορούμε να πούμε, δεν έχουμε δικαίωμα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Παράκληση. Προσπαθούν νομίζω.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, όχι. Δεν σας δίνεται ο λόγος. Μετά όμως στην αξιολόγηση....
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τότε θα την ρωτήσω. Προφανώς κα μάρτυς σας έχουν πει από την Υπηρεσία σας ότι πρέπει να είστε αξιόπιστη όταν καταθέτετε στα Δικαστήρια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ να μην απαντάτε σε αυτό, δεν σας ενδιαφέρει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σας έχουν πει μαζί ότι πρέπει να είστε και ειλικρινής;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην απαντάτε.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Να μην απαντήσω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι. Ειλικρινής είναι από το νόμο. Την όρκισα να πει την αλήθεια. Εάν δεν το καταλαβαίνει πρέπει να της πει η Υπηρεσία να πει την αλήθεια; Αλλά και ο πολιτικώς ενάγων, η ανωμοτί εξέταση δεν λέει ο Π.Κ. και της είπα από την αρχή ότι παρότι δεν ορκίζεστε θα πρέπει να πείτε την αλήθεια σε όλα. Αν θέλει ή δεν θέλει να την πει.....
Ν. ΒΕΡΓΗ: Αν πιστεύετε ότι ψεύδομαι.....
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα έπρεπε να κάνουμε σωρεία μηνύσεων κ. Πρόεδρε. Δεν θα πρέπει να ασχολούμαστε με τίποτε άλλο στο υπόλοιπο της καριέρας μας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κυρία μάρτυς, φαίνεται δεν τελειώσατε. Φαίνεται, παρά την ελπίδα σας. Δεν τελειώνει εύκολα μια τέτοια κατάθεση.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Όχι, εγώ παραμένω. Μου είπατε να αποχωρήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Περισσότερο δική μου ελπίδα ότι κάποτε θα τελειώσει μία κατάθεση αλλά φαίνεται ότι πρέπει να πηγαίνουμε μια μέρα την κάθε κατάθεση.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Παραμένω όσο χρειαστεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι κρίσιμη αυτή η κατάθεση και γι αυτό είμαι πάρα πολύ ... Δεν είναι μόνο κακούργημα. Είναι και σημαδιακή ετούτη η περίπτωση. Θέλω να την ακούσουμε όσο μπορούμε καλύτερα και γι αυτό είδατε δεν παρενέβην.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αν νομίζω ότι πρέπει να ξεκουραστεί η μάρτυρας επειδή.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι βέβαια. Δεν θα κάνουμε με το πάσο μας τις δίκες.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Να εξεταστεί ένας άλλος μάρτυρας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, να τελειώνετε γιατί θέλουν να κάνουν και σχόλια οι άλλοι. Δεν θα διακόπτουμε τους ανθρώπους, τον ειρμό τους. Έχουν έναν ειρμό όλοι.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Κύριε Πρόεδρε, μέχρι αύριο μπορώ να καθίσω εδώ. Δεν έχω κανένα πρόβλημα ούτε να ξεκουραστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχω εγώ πρόβλημα όμως.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κυρία μάρτυς, χθες καταθέσατε κάποια στιγμή για τις συνθήκες που επικράτησαν μέσα στο Αστυνομικό Τμήμα και λέτε επί λέξει – το διαβάζω από τα πρακτικά, θα μου επιτρέψετε κ. Πρόεδρε – ότι: «αμέσως μετά όπως ήμουν εκεί, μέσα σε πολύ σύντομο χρόνο άκουσα να κόβονται καλώδια, να ανοίγουν ντουλάπες. Δηλαδή πως ρημάζεις ένα σπίτι...›. Είναι λόγια δικά σας «και μπαίνεις μέσα και δεν αφήνεις τίποτα, έτσι ακριβώς. Φοβήθηκα αρκετά εκείνη την ώρα. Υπέθεσα ότι θα σκοτώσουν τους συναδέλφους και μάλιστα τους είπα ?μην σκοτώνετε τους συναδέλφους γιατί έχουν παιδιά?. Εγώ ήμουν ελεύθερη, εγώ είχα μόνο το τομάρι μου›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα είπε κ. συνήγορε αυτά. Τα είπε κι εδώ.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Διαβάζω αυτά που είπε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφού τα είπε κι εδώ γιατί να τα διαβάσετε. Με συγχωρείτε πάρα πολύ.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Ακριβώς αυτά διαβάζω κ. Πρόεδρε για να της υπενθυμίσω και να συνεχίσω την ερώτησή μου, για να κάνω την ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προοίμιο λοιπόν.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Σας ρωτάει ο κ. Πρόεδρος «έτσι τους είπατε;› και επιβεβαιώνετε «έτσι ακριβώς›. Στην προανακριτική σας κατάθεση λέτε «δεν ξέρω, δεν έχω ιδέα για τα όπλα. Μόνο μη με σκοτώσετε σας παρακαλώ›.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Μην μας σκοτώσετε.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: «Μόνο μη με σκοτώσετε›. Την έχω, θέλετε να την δείτε;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Κύριε συνήγορε, όπως και να έχει έτσι ή αλλιώς ειπώθηκε αυτό το πράγμα ως προς τι; Μην σκοτώσετε τους λέω τους συναδέλφους, μην μας σκοτώσετε, μην σκοτώσετε τους συναδέλφους μου γιατί έχουν παιδιά.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Αφήστε να διατυπώσω την ερώτησή μου και απαντήστε μου. «Μόνο μην με σκοτώσετε›. Εγώ διαβάζω ότι βλέπω. «Παρακαλώ γιατί εγώ έχω έναν αδελφό και οι άλλοι συνάδελφοι έχουν γυναίκες και παιδιά›. Αυτό είναι από την κατάθεσή σας. Πείτε μου ποιο είναι αληθές; Αυτό που είπατε χθες εμφανιζόμενη –θα μου επιτρέψετε και το Δικαστήριο με σεβασμό– ως ηρωίδα ή αυτό που γράφετε στην κατάθεσή σας το οποίο εγώ τουλάχιστον το θεωρώ πολύ πιο φυσιολογικό;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Κύριε Συνήγορε, σας επαναλαμβάνω. Ζήτησα από τους κυρίους να μην μας σκοτώσουν. Εδώ ούτως ή άλλως......όλα αυτά ειπώθηκαν, τα πάντα ειπώθηκαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ειπώθηκαν και για τον αδελφός σας χθες.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Μπορεί και να ειπώθηκε. Θυμάμαι εγώ τώρα εκείνη την στιγμή τί είπα; Μπορεί και να ειπώθηκε.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Εισαγγελέα, θα επισημάνω το εξής: η ερώτησή μου κατατείνει στο να φανεί ότι χθες ....
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Να αντιληφθούμε σε τί κατατείνει η ερώτησή σας.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Ακριβώς. Εχθές τελείως φυσιολογικά καταθέτει και λέει ότι «εμένα δεν με ενδιαφέρει το τομάρι μου, με ενδιαφέρουν οι συνάδελφοι›.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν είπα δεν με ενδιαφέρει. Εγώ λέω «έχω μόνο τον εαυτό μου, μόνο το τομάρι μου›.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Ακριβώς. Μιλήσατε λοιπόν με μία απαξία για τον εαυτό σας...
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με συγχωρείτε. Έχει ζητήσει υπέρ αυτού τις ευεργετικές διατάξεις του νόμου.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Ποιος;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο κ. Τσελέντης δεν είναι ο πελάτης σας;
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Νομίζω ότι κάνετε λάθος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ζητώ συγγνώμη και ανακαλώ.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν έχει ζητήσει καμία ευεργετική διάταξη. Κύριε Εισαγγελέα, όχι. Για μας τίθεται το θέμα .....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά πρέπει να ξέρει ότι όποιος θέλει τις ευεργετικές διατάξεις πρέπει φυσικά να έχει και τις προϋποθέσεις και να τις διαβάζει καλά.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν τις έχουμε ζητήσει κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολύ καλά κάνετε. Ούτε με ενδιαφέρει.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Και σε αυτό που κατατείνουν οι ερωτήσεις μου είναι .....
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Σε τί κατατείνει πράγματι; Αυτό με ενδιαφέρει.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Είναι να εδραιώσω την αξιοπιστία της κατάθεσης του εντολέα μου. Αυτή την στιγμή έχει έρθει η κα μάρτυς και λέει αυτά τα πράγματα. Στην μία περίπτωση λοιπόν λέει ότι «εγώ φοβήθηκα και λέω μην με σκοτώσετε και μην σκοτώσετε και τους συναδέλφους› και πολύ σωστά έκανε και πολύ καλά έκανε κατά την ταπεινή μου γνώμη.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Βεβαίως και το είπα κ. συνήγορε.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Χθες λέτε ότι εσείς «έχετε μόνο το τομάρι σας›. Δηλαδή μιλάτε με μία απαξία για τον εαυτό σας ως δήθεν ενδιαφερόμενη μόνο για τους συναδέλφους σας. Είναι ή όχι έτσι;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Όχι δεν είναι έτσι. Ακούστε να δείτε. Δεν νομίζω να θέλει κανένας να χάσει την ζωή του έτσι.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Βεβαίως δεν θέλει κανένας να χάσει τη ζωή του.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Και σε αυτή τη δύσκολη θέση βρέθηκα άμεσα εγώ και οι συνάδελφοί μου. Είναι δυνατόν εγώ να θέλω να με σκοτώσουν; Δηλαδή εσείς αυτό το συμπέρασμα βγάζετε; Ότι θέλω να με σκοτώσουν;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την ακούμε και αυτή.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Μην μου απαντάτε με ερώτηση. Εγώ ξέρω ότι χθες δείξατε ότι ενδιαφερθήκατε μόνο για τους συναδέλφους σας και όχι για το τομάρι σας όπως χαρακτηριστικά είπατε, ενώ στην προανακριτική κατάθεση δείξατε ότι ενδιαφέρεστε και για τον εαυτό σας. Σας ρωτάω – αφήστε με να κάνω την ερώτηση και απαντήστε μου – πότε είστε αληθής; Όταν δίνατε προανακριτικά την κατάθεσή σας ή τώρα;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Επειδή βλέπω ότι έχετε έλλειψη του στοιχείου της ευαισθησίας, σας είπα ότι οι άνθρωποι είχαν παιδιά όλοι. Είμαι ιδιαίτερα ευαίσθητη με τα παιδιά. Αυτός ήταν και ο λόγος που τους ζήτησα κάτι τέτοιο. Λέω «οι άνθρωποι έχουν παιδιά, μην τους σκοτώνετε›. Εγώ μόνο τον εαυτό μου έχω στο κάτω-κάτω, είχα.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Η διαπίστωσή σας αν έχω έλλειψη ευαισθησίας θα σας πω ότι είναι πολύ άστοχη ενόψει ότι εγώ βασανιζόμουν εάν θα χρησιμοποιήσω τη λέξη που εσείς χρησιμοποιήσατε για τον εαυτό σας, έχω μόνο το τομάρι μου.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Εγώ μόνο τον εαυτό μου είχα, τίποτε άλλο τότε. Οι άλλοι όμως είχαν μωρά παιδιά.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Αυτό θα το κρίνει το Δικαστήριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τα κρίνουμε αλλά είναι τόσο σημαντικά άραγε αυτά;
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν είναι σημαντικά κ. Πρόεδρε για την αξιοπιστία της μάρτυρος;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, ρωτάτε. Εφόσον εγώ είπα ετούτη ειδικά η κατάθεση ότι θέλετε θα την ρωτήσετε διότι πραγματικά είναι πολύ κρίσιμη, εντάξει ρωτάτε μήπως βρείτε και το .....
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Το κατά πόσο αυτά που λέει είναι αλήθεια ή όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον εντολέα σας όπως είδατε δεν τον επιβάρυνε.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν τον επιβάρυνε. Θα δείτε πώς τον επιβαρύνει όμως. Ο εντολέας μου ισχυρίζεται κ. Πρόεδρε ότι αυτός πηγαίνοντας στο Αστυνομικό Τμήμα είναι ο άνθρωπος ο οποίος απέτρεψε την κλοπή των 160 όπλων. Είπε «πήραμε 3-4 όπλα, φύγαμε, τελείωσε›. Και η κυρία έχει πει 3-4 φορές «έσωσα τα όπλα›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι λέει;
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Βεβαίως, αυτός είναι ο ισχυρισμός του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οπότε βέβαια σας ενδιαφέρει.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Αφήστε με λοιπόν να ρωτήσω και σας διαβεβαιώνω ότι δεν κάνω ερωτήσεις για τις ερωτήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλω κι εγώ να το πιστέψω.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν το κατάλαβα αυτό που είπε. Μπορεί να μου το διευκρινίσει.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Θα σας ρωτήσω τώρα αμέσως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έκανε μία διευκρίνιση.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Είπατε ότι «σώσατε τα όπλα›. Το είπατε 3 ή 4 φορές χθες, το είπατε και 1 φορά σήμερα. Πέστε μου ακριβώς με ποια ενέργειά σας σώσατε τα όπλα;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Είπα και επαναλαμβάνω ότι δεν έδωσα στους κυρίους το οπλοστάσιο που επεδίωκαν να πάρουν, τα 160 όπλα. Δεν έδωσα τα κλειδιά της αποθήκης των όπλων κ. συνήγορε.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Οι πόρτες των κρατητηρίων τα οποία είναι όπως μπαίνουμε μέσα αριστερά στο βάθος, ναι; Είναι εκεί;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Οφείλω να απαντήσω κ. Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για το κρατητήριο δεν θα απαντήσετε; Βεβαίως θα απαντήσετε.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Το κρατητήριο εκεί είναι τέλος πάντων.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Με ενδιαφέρει για την επόμενη ερώτηση κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για τα όπλα.....
Ν. ΒΕΡΓΗ: Για τα όπλα όχι δεν πρόκειται να του πω πού ήταν. Το κρατητήριο εκεί είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα δεν σας ρώτησε ο άνθρωπος για τα όπλα. Σας ρωτάει για το κρατητήριο.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Εγώ δεν σας ρωτάω για τα όπλα.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Το κρατητήριο είναι στο βάθος.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Έχει μεταλλική πόρτα ή ξύλινη;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Μεταλλική. Είχε μεταλλική. Σήμερα δεν γνωρίζω τί πόρτα έχει.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Σωστό. Υπήρχαν άλλες μεταλλικές πόρτες στο Αστυνομικό Κτίριο;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Βεβαίως υπήρχαν.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Ποιες πόρτες ήταν ακριβώς μεταλλικές;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν υποχρεούμαι να απαντήσω.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Γιατί δεν υποχρεούστε; Ας κρίνει το Δικαστήριο αν υποχρεούστε. Μην μου λέτε εμένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελείωσε, άλλο.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κρίνετέ το κ. Πρόεδρε, ας κρίνει το Δικαστήριο. Δεν υποχρεούται να απαντήσει αν είναι μεταλλικές οι πόρτες;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κρεβάτι Προκρούστη να τους τραβάμε όταν περισσεύουν λίγο, να κόβουμε κανένα ποδαράκι, όταν είναι πιο κοντοί να τους τραβάμε.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι η μάρτυρας .....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το θεωρεί υπηρεσιακό της.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Ακριβώς.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Αν μου απαγορεύετε την ερώτηση κι αν εσείς κρίνετε να μην απαντήσει ας κρίνει το Δικαστήριο αν πρέπει να απαντήσει ή όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί να την κάνω τώρα;
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Να την ρωτήσω ευθέως.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Τα υπηρεσιακά καθεστώτα εγώ δεν τα εξωτερικεύω.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κυρία μου, τα υπηρεσιακά αν θα σας πει το Δικαστήριο ότι πρέπει να απαντήσετε, θα απαντήσετε και για τα υπηρεσιακά. Πώς να το κάνουμε; Έτσι λέει η Δικονομία. Δεν είναι απόρρητα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι απόρρητα κυρία αυτά;
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Είναι απόρρητη η πόρτα;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Το να πω κ. Πρόεδρε σε ποια θέση βρίσκεται το οπλοστάσιο....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι το οπλοστάσιο. Αν υπήρχαν και άλλες σιδερένιες πόρτες σας ρώτησε. Είναι απόρρητο αυτό;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Υπήρχαν και άλλες σιδερένιες πόρτες. Είπα ότι υπήρχαν. Το πόσες δεν υποχρεούμαι να το απαντήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Να πω ότι υπήρχαν 8-6-9; Τί μας λέει αυτό;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, τί βοηθάει στην απόφαση;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ, τί να κάνουμε; Ο άνθρωπος λέει «ήμουν κι εγώ εκεί και ξέρεις ότι εγώ έσωσα τα όπλα›. Να μην του επιτρέψουμε να κάνει ερωτήσεις;
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Έχω στα χέρια μου όπως και όλοι οι συνήγοροι και της υπεράσπισης και της πολιτικής αγωγής και το Δικαστήριο σχεδιαγράμματα του Αστυνομικού κτιρίου με τις τοποθεσίες όλες. Εσείς η ίδια έχετε καταθέσει προανακριτικά ότι κάτω υπήρχαν γραφεία και επάνω υπήρχαν κοιτώνες και αποθήκες. Τί προσπαθείτε τώρα αυτή την στιγμή να διαφυλάξετε;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Λεπτομερώς δεν πρόκειται να σας πω είπα. Λεπτομερή ανάλυση δεν υποχρεούμαι να κάνω πού είναι το κάθε πράγμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κυρία, απαντήστε σε όλα να τελειώνουμε τώρα. Έχει κουράσει η ιστορία ετούτη εδώ.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Χθες είπατε ότι στον επάνω όροφο ήταν το οπλοστάσιο. Το είπατε κυρία μου.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Μάλιστα.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Το οπλοστάσιο είχε μεταλλική ή ξύλινη πόρτα;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν θυμάμαι.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Εάν υποτεθεί ότι η πόρτα του οπλοστασίου ήταν ξύλινη με μία κλωτσιά θα μπορούσε να υποχωρήσει;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν το γνωρίζω.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν το γνωρίζετε; Είναι θέμα κοινής λογικής.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν έχω λογική, δεν το γνωρίζω.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν έχετε λογική.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κυρία μάρτυς, δεν είναι επιθετικοί οι μάρτυρες.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν το γνωρίζω κ. Πρόεδρε. Μπορεί η πόρτα να μην έσπαγε και με γροθιές και με μπουνιές και με βόμβα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλο δεν το γνωρίζω και άλλο να λέτε «δεν έχω λογική›;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Μα μου λέει η κοινή λογική. Εγώ μπορεί να μην έχω λογική και να μην μπορώ να το απαντήσω. Μπορεί η λογική μου να μην φτάνει δηλαδή να σκεφτώ.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Εδώ εξετάζεστε ως μάρτυς με την προϋπόθεση, πιστεύοντας όλοι ότι έχετε λογική.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φρονώ ότι η ένταση είναι άνευ λόγου κ. συνήγορε. Όταν λέτε ότι ο δικός σας ήταν εκεί, μόνο αυτά να δεχθώ και δεν χρειάζεται τίποτε άλλο ο δικό σας.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν γνωρίζω αν θα υποχωρούσε η πόρτα με μία κλωτσιά ή με γροθιά ή με μία βία τέλος πάντων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν χρειάζεται τόσο σκληρή υπεράσπιση. Εσείς ο ίδιος το λέτε τώρα όταν ήταν εκεί κλπ. Χρειάζεται τόσο σκληρή υπεράσπιση από σας; Κάντε όπως θέλετε το καθήκον σας αλλά δεν ξέρω τί ωφελεί αυτό. Δεν μπορώ να καταλάβω.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Σας είπα προηγουμένως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καθόλου δεν μπορώ να καταλάβω. Αν μπορέσετε και τα εξηγήσετε ορισμένα πράγματα κι εσείς. Οι άλλοι λένε «εμείς κάνουμε χαρακώματα, δεν παραδεχόμαστε τίποτα›, δικαίωμά τους είναι. «Αρνούμεθα τις απολογίες μας, τα αρνούμεθα όλα›. Εσείς όταν λέτε ότι εγώ ναι, ναι, ναι τί να κάνω.
κ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Κύριε Παπαγιάννη, μου επιτρέπετε;
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Μάλιστα.
κ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Κύριε Παπαγιάννη, στον ισχυρισμό που λέτε, αποκλείετε κι εκείνη να μην βοήθησε μην δίδοντας τα κλειδιά στην αποτροπή της αφαιρέσεως και ο πελάτης σας να συνείρησε προς την αυτή κατεύθυνση λέγοντας σε κάποιο σημείο «κύριοι πάμε, αρκετά πήραμε›. Γιατί αναιρεί το ένα το άλλο και επιμένετε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν χρειάζεται τόσο σκληρή στάση έναντι της μάρτυρος. Οι άλλοι έχουν πραγματικά δίκιο να ρωτάνε όταν λέει με αναγνώρισες και εμείς δεν ήμασταν λέμε εκεί, βέβαια καλά έκαναν τις ερωτήσεις αυτές και πολύ καλά τις ακούσαμε κι εμείς. Και τούτες είναι καλές αλλά τέλος πάντων, όταν παίρνουμε μια τέτοια θέση ...... Για να καταλάβουμε κι εμείς δηλαδή γιατί ξέρετε εμείς στο τέλος θα κληθούμε να βγάλουμε την απόφαση και έχουμε μεγάλο βάρος. Όλα εκτιμώνται όμως και οι συμπεριφορές και τα πάντα.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Βεβαίως. Αν το λέτε για την συμπεριφορά την δική μου τί να πω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, εννοώ γενικά και των κατηγορουμένων και όλου του κόσμου και η στάσεις και όλα. Πώς δεν εκτιμώνται; Τα πάντα εκτιμώνται.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Αυτή την στιγμή αυτό που με ενδιαφέρει είναι το εξής: να φανεί, να καταφανεί από την διαδικασία ότι αυτό που λέει ο εντολέας μου είναι ειλικρινές. Με ενδιαφέρει απόλυτα γιατί σας είπα δεν μεν ζητήσει τις ευεργετικές διατάξεις του νόμου όπως ......
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι ανάγκη να τις ζητήσει. Κι εμείς μόνοι μας....
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Βεβαίως θα ζητήσει να υπάρξει κάποιο ελαφρυντικό για την περίπτωσή του. Νομίζω ότι έναν άνθρωπο ο οποίος σας λέει διάφορα πράγματα τα οποία είναι ψευδή από την αρχή ως το τέλος έστω κι αν σας λέει ότι «ομολόγησα› θα έχετε δυσχέρεια να του καταλογίσετε κάποιο ελαφρυντικό. Έτσι δεν είναι; Και ιδίως της ειλικρινούς μεταμελείας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμείς άλλο που δεν θέλουμε, να βρούμε πατήματα να δώσουμε σε όλους. Μην το πάτε στο αντίθετο. Δεν είναι έτσι. Η ελληνική δικαιοσύνη ?
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Δηλαδή κ. Πρόεδρε άμα σας λέει σε όλα ψέματα εκτός από το «συμμετέχω› και είναι καταφανώς ότι θέλει να πει ψέματα για να παραπλανήσει το Δικαστήριο, θα του δώσετε ελαφρυντικό; Αυτό θέλω να πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν έρθει η στιγμή εκείνη. Αλλά δεν πεις «ένοχος› ή «αθώος› δεν μπορείς να κάτσεις να βρεις ελαφρυντικά. Αυτή τη στιγμή έχουμε στο νου μας τι αν έκανε κάποιος, ποιος αν το έκανε, ποιες είναι οι αποδείξεις, πως θα εκτιμηθούν οι αποδείξεις. Εδώ διενεργείται το στάδιο της έρευνας τώρα. Μην λέμε τώρα για τέτοια πράγματα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με συγχωρείτε, έχω την απολογία στον κ. Ανακριτή του κ. Πατρόκλου Τσελέντη και παρακαλώ κ. Πρόεδρε ας ληφθεί υπόψη, όπου εκεί λέει «Σας βεβαιώνω ότι μέχρι σήμερα έχω πει τα πάντα με κάθε ειλικρίνεια, το ίδιο και στο μέλλον και επιθυμώ να βοηθήσω το έργο της ανακρίσεως›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν γίνεται μια δίκη και υπάρχουν κι άλλοι οι οποίοι δεν συνομολογούν δεν υπάρχει πρόβλημα. Να καθόμαστε να φέρνουμε τον έναν με τον άλλον, δεν κάνει.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Μα κ. Πρόεδρε συμφωνώ απόλυτα με τον κ. Εισαγγελέα. Δεν υπάρχει όμως αίτημα προανακριτικά ή ανακριτικά...
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε συνήγορε εγώ τα ερευνώ όλα.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Βεβαίως.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και τα υπέρ και τα κατά.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Βεβαίως.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν βλέπω τη μία πλευρά. Καταλάβατε; Αυτό θέλω -και σας παρακαλώ να το κατανοήσετε...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ το μόνο που βλέπω είναι ότι είμαστε 2,5 ώρες με την ίδια μάρτυρα και παρακαλώ να την αφήσουμε. Έκκληση κάνω κ. Παπαγιάννη. Κάντε την ερώτησή σας και να την αφήσουμε. Δηλαδή δεν ακούγεται τίποτα εδώ μέσα; Πρέπει κάπου να περιοριστούμε. Όλοι! Είναι μια Δίκη τεράστια, με 600 τόσους μάρτυρες, με απολογίες, με αγορεύσεις μ’ ένα σωρό πράγματα και βλέπω ότι κάπου αυτή την εβδομάδα χαράκωσε, κόλλησε.
Και όλοι φταίνε εκτός από ποιους; Από εκείνους που θέλουν τη διαδικασία να τελειώνει και ξέρετε ποιοι είναι αυτοί. Δεν είμαι μόνο εγώ, ρωτήστε και τους κατηγορουμένους να δείτε. Γι’ αυτό σας παρακαλώ, δηλαδή έκκληση κάνω όσο μπορούμε να μαζευόμαστε.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Υπάρχουν πράγματα αδιευκρίνιστα τα οποία είναι βάρος του πελάτη μας, νομίζω ότι δεν είναι σωστό.
Κυρία μάρτυς όταν τραυματιστήκατε και πήγατε στο νοσοκομείο ποιος από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου σας, σας επισκέφθηκε; Έχει σημασία και γι’ αυτό το ρωτώ κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω αντίρρηση.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Ο τότε Αρχηγός ο κ. Καλογεράς.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν είναι πολιτική ηγεσία.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν θυμάμαι κ. συνήγορε καθόλου. Ειλικρινά δεν θυμάμαι.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν είχε έρθει κάποιος Υπουργός, Υφυπουργός, Γενικός Γραμματέας;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Πρέπει να είχε έρθει, αλλά δεν θυμάμαι. Ακούστε, εγώ όταν πήγα στο νοσοκομείο...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θυμάστε ή δεν θυμάστε κυρία; Αφήστε το «εγώ› και το «εγώ›!
Ν. ΒΕΡΓΗ: Όχι δεν θυμάμαι.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Μετά το Αστυνομικό Τμήμα του Βύρωνα που τοποθετηθήκατε; Πήρατε μετάθεση; Με ενδιαφέρουν οι δύο επόμενες μεταθέσεις σας και που τοποθετηθήκατε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που πήγατε μετά από το Βύρωνα.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Πρέπει να απαντήσω κ. Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως θα απαντήσετε. Μυστικό είναι;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Στην Υπηρεσία Πληροφοριών.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Η οποία στεγάζεται που;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Στο κεντρικό κτίριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στην Αλεξάνδρας δηλαδή.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Η 2η μετάθεσή σας;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Νομίζω μετά την Υπηρεσία Πληροφοριών πρέπει να ήμουν στην ΕΥΠ. Νομίζω.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Πήρατε κάποια άδεια διαρκείας μετά το συνταρακτικό συμβάν που έγινε στο Βύρωνα;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Μια πολύ μικρή άδεια.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Πόσο;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν θυμάμαι ακριβώς το χρονικό όριο.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Αν κι εγώ δεν θεωρώ φυσιολογικό να σας επισκέπτεται ένας Υπουργός ή ένας Υφυπουργός ή ένας Γενικός Γραμματέας και να μην τον θυμάστε, τουλάχιστον εγώ θα το θυμόμουν μέχρι να πεθάνω, αλλά εν πάση περιπτώσει θα σας ρωτήσω...
Ν. ΒΕΡΓΗ: Σας είπα ότι ήρθαν στελέχη της πολιτικής ηγεσίας, αλλά εγώ τότε ήμουν σ’ ένα κρεβάτι και είχα σπασμούς -αν δεν το ξέρετε- για όλο το βράδυ.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Εγώ μιλώ για την άλλη μέρα, τη μεθεπόμενη.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Έφυγα μετά από 2 μέρες. Τη δεύτερη μέρα υπέγραψα μόνη μου και έφυγα.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Ενώ το πρώτο βράδυ είχατε σπασμούς.
Ν. ΒΕΡΓΗ: Ναι είχα. Ρωτήστε να δείτε αν δεν με πιστεύετε ότι είχα.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Μέχρι τώρα έχετε ερωτηθεί από την Υπεράσπιση αν είχατε πειθαρχική δίωξη ή αν σας καταλόγισαν κάποιες ευθύνες από το Αστυνομικό Τμήμα, από την ηγεσία της Αστυνομίας. Εγώ θα σας ρωτήσω το εξής: είχατε ευνοϊκότερη μεταχείριση ως όφειλε η Αστυνομία να έχετε μετά το επεισόδιο αυτό;
Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν έχω επισημάνει κάτι τέτοιο. Δεν νομίζω ότι είχα ευνοϊκότερη μεταχείριση. Δηλαδή ως προς τι να έχω ευνοϊκότερη μεταχείριση;
