Το ιρλανδικό συγκρότημα των Therapy? εμφανίζεται απόψε στις 9.30 στη σκηνή του Gagarin (Λιοσίων 205, Αθήνα) για μια μοναδική συναυλία, στην οποία θα ακουστούν τα τραγούδια του  άλμπουμ «A Brief Crack Of Light».
Έπειτα από περισσότερα από είκοσι χρόνια πορείας και δεκατρία στούντιο άλμπουμ, οι Therapy? έχουν καταφέρει να αναδειχτούν ως μία από τις επιδραστικότερες μπάντες του alternative rock ήχου.

Μικρό όνομα που δύσκολα ξεχνιέται

SONY/DSC

Οι Therapy? επέλεξαν το όνομά τους επειδή «είναι μικρό και δύσκολα ξεχνιέται». Ξεχώρισαν στη δεκαετία του ’90, αλλά παραμένουν πάντα μάχιμοι και δημιουργικοί. Ήταν και εξακολουθούν να είναι  ένα  από τα συγκροτήματα που δεν βολεύονται με τις εύκολες, προβλέψιμες και ασφαλείς λύσεις. Πειραματίζονται διαρκώς και προκαλούν το κοινό, χωρίς να απαρνιούνται το πάθος τους για το σκληρό ήχο, χωρίς να λοξοδρομούν σε μουσικούς δρόμους που δεν τους αφορούν.
Με αρκετά άλμπουμ στο ενεργητικό τους, οι χαρισματικοί Ιρλανδοί αποδεικνύουν ότι δεν χρειάζονται παραπάνω από τρία άτομα για να ξεσηκώσουν μερικές χιλιάδες ανθρώπων που εκτιμούν τον ήχο ενός minimal σετ μουσικών οργάνων, σε maximum ένταση.

Μουσικές επιρροές

Δημιουργήθηκαν το 1989 στη Βόρεια Ιρλανδία από τον Andy Cairns (κιθάρα, φωνή) και τον Fyfe Ewing (τύμπανα).
Οι μουσικές τους επιρροές περιελάμβαναν σχήματα όπως: Big Black, Sonic Youth, Rapeman, Husker Du, Butthole Surfers, The Undertones, That Petrol Emotion, Captain Beefheart, Motorhead, Mudhoney, πρώιμους Metallica, Fugazi, The Stooges, Loop, Funkadelic, Can ενώ άκουγαν και βελγικό new beat, trance, techno, hip hop and jazz. Ο συμμαθητής του Ewing, Michael Mc Keegan, ανέλαβε το μπάσο και έφερε το heavy metal στοιχείο στη μπάντα, επηρεασμένος από συγκροτήματα όπως οι Voivod, Carcass, Napalm Death, Black Sabbath και ακούσματα από τις grindcore, black, speed & doom metal σκηνές.

Τα πρώτα βήματα

SONY/DSC

Το πρώτο τους single,  «Meat Abstract», ήταν η αφορμή για την πρώτη τους περιοδεία στην Αγγλία ως support band των  Beyond. Άνοιξαν επίσης τις συναυλίες των Fugazi, Loop, Ride, Inspiral Carpets, Teenage Fanclub, Ned's Atomic Dustbin και Tad.
Τα δύο πρώτα άλμπουμ, «Babyteeth» (1991) και «Pleasure Death» (1992) έφτασαν στην κορυφή των indie charts σε Βρετανία και Ιρλανδία. Ακολουθεί η πρώτη μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία, και το συμβόλαιο με την A&M Records.

To «Νurse» (1993) μπαίνει στο top 40 album chart της Αγγλίας, με το καταιγιστικό single Teethgrinder να ανεβαίνει στο αντίστοιχο Top 30, το συγκρότημα να κάνει περιοδεία στην Αμερική αλλά και τα πρώτα του εξώφυλλα για το NME, το Melody Maker και το Kerrang!.

Ήταν όμως το εκπληκτικό «Troublegum» (1994) αυτό που εκτόξευσε - και εξαργύρωσε - τη φήμη των Therapy?. Βλέποντας την απήχηση που είχε στο ευρύ κοινό το εκρηκτικό punk-metal υλικό τους, οι μουσικοκριτικοί άρχισαν να αναφέρονται στο συγκρότημα ως «οι νέοι… Metallica», γεγονός που οι Therapy? διασκέδασαν δεόντως.

Τα «πέτρινα χρόνια»

Ακολούθησε μια περίοδος που το ίδιο το συγκρότημα αναφέρει κατ' ευφημισμόν ως «τα πέτρινα χρόνια». Εξαντλημένοι, κλείνονται στο στούντιο και γράφουν το σκοτεινό και μελοδραματικό «Infernal Love» (1995), με τη συνδρομή του τσελίστα/κιθαρίστα Martin McCarrick (ex-Siouxsie And The Banshees), ο οποίος έμελλε να γίνει το τέταρτο μέλος του συγκροτήματος. Τα singles «Stories», «Loose» και «Diane» (διασκευή από Husker Du) ανεβαίνουν στο βρετανικό top 40. Στο Βέλγιο, τo «Diane» ψηφίζεται best single της χρονιάς από το Humo Magazine.

Το 1996, μετά το τέλος της περιοδείας, αποχωρεί από το σχήμα ο Fyfe Ewing, μη μπορώντας να αντέξει την πίεση. Με τον νεαρό δουβλινέζο Graham Hopkin στη θέση του, το κουαρτέτο, πλέον, ηχογραφεί το άλμπουμ «Semi-Detached», το τελευταίο για την A&M.

Η αποδέσμευση από την πολυεθνική δισκογραφική και τα διαπλεκόμενα ανανέωσαν το ενδιαφέρον του συγκροτήματος. Το 1999, κάτω από τη βούλα της Ark21, οι Therapy? κυκλοφορούν το  πειραματικό, καυστικό αλλά και αντιεμπορικό άλμπουμ, «Suicide Pact-You First». Οι πωλήσεις είναι χαμηλές και το ραδιοφωνικό airplay, ελάχιστο. Παρ’ όλα αυτά, οι συναυλίες τους πάνε θαυμάσια.

Χωρίς ντράμερ και δισκογραφική

SONY/DSC

Η συλλογή «So Much For The Ten Year Plan» (2000) περιλαμβάνει κορυφαίες στιγμές του συγκροτήματος ενώ σηματοδοτεί την επιστροφή τους στο «παλιομοδίτικο», ατόφιο rock, με τα καινούργια κομμάτια «Fat Camp» και «Bad Carma». Αυτός ο προσανατολισμός έγινε εμφανής στο «Shameless» (2001). Το single «Gimme Back My Brain» ανακηρύχθηκε single of the week από το Kerrang! και τη Guardian. Το «Shameless» ήταν το τελευταίο άλμπουμ για την Ark21 και τον Hopkins.

Οι Therapy? βρέθηκαν ξανά χωρίς ντράμερ και δισκογραφική. Ο Neil Cooper (ex- The Beyond/Cable) προσχώρησε στο σχήμα το καλοκαίρι του 2002. Ο ενθουσιασμός του αναζωπύρωσε την δημιουργικότητα του συγκροτήματος.
Το 2003 κυκλοφόρησαν το «High Anxiety» (Spitfire Records) κι ένα χρόνο μετά το «Never Apologise, Never Again», ένα rock διαμάντι, μια «επιστροφή στις ρίζες» που ενδυναμώθηκε από την αποχώρηση του Martin Mc Carrick. Oι Therapy? είναι τρίο ξανά. Το «Never Apologise, Never Again» παίρνει και αυτό πολύ καλές κριτικές από τον  Τύπο (Nieuw Review NL, Metal Hammer, Planet Loud, Kerrang!).

Παθιασμένοι και ασυμβίβαστοι

Το άλμπουμ «One Cure Fits All» ηχογραφήθηκε με τον Pedro Ferriera (γνωστό από τη δουλειά του με τους The Darkness) πίσω από την κονσόλα.

Στο τελευταίο τους πόνημα,  «A Brief Crack Of Light»,  κυριαρχούν τα βαριά κιθαριστικά ριφ και οι καλοδουλεμένες μελωδίες που αποδεικνύουν ότι οι Therapy? παραμένουν παθιασμένοι, ευφάνταστοι και ασυμβίβαστοι. Κομμάτια όπως το «Marlow»  εκλύουν τεράστιες ποσότητες rock ενέργειας κόντρα στα εφήμερα, καταναλώσιμα χιτάκια της εποχής.

Οι Therapy?  - που έχουν επισκεφθεί αρκετές φορές την Ελλάδα - υπόσχονται να χαρίσουν στο κοινό μια βραδιά όπου το ακατέργαστο, δυνατό, αυθεντικό rock θα έχει τον πρώτο λόγο. Αυτόν που του αξίζει!

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης