Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (14/5/2003) Μέρος 3/9

Τετάρτη, 14 Μαΐου 2003 21:03
A- A A+

Δ. ΖΩΤΟΣ: Η αστυνομίας σας διαβεβαίωσε λέτε, ότι ο Δαναλάτος έχει αυτό το σημάδι που μας λέτε εσείς. Όταν πήγατε στον ανακριτή και είδατε τον Δαναλάτο και είπατε «αυτός είναι› και σας είπε αυτός «δείτε, έχω σημάδι;›, είδατε σημάδι τότε στον Δαναλάτο, το ’92;

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Ο Δαναλάτος τότε είχε σημάδι....

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Έχω την εντύπωση ότι είστε υπεράσπιση του κ. Ψαραδέλλη. Ο κύριος βεβαίωσε για τον πελάτη σας ότι δεν μπορεί να τον αναγνωρίσει καθόλου.

Δ. ΖΩΤΟΣ: Τον ανέφερε όμως στην αρχή.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Μήπως είναι εκ περισσού;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε όμως ερωτηθείς από εμένα μετά «όχι›.

Δ. ΖΩΤΟΣ: Πράγματι, έχει αναιρέσει ότι ο κ. Ψαραδέλλης έχει τα μάτια τα αποφασιστικά.

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Είπα ότι δεν συμφωνώ.

Δ. ΖΩΤΟΣ: Όταν τελειώνει το ’95 το Δικαστήριο, παρά την απόφασή του, εσείς μένετε με την πεποίθηση ότι παρόλα αυτά αυτοί είναι οι δράστες; Υπάρχουν και οι δικαστικές πλάνες. Είχατε τότε την πεποίθηση ότι το Δικαστήριο πλανήθηκε;

Τον κ. Ψαραδέλλη πότε τον είδατε για πρώτη φορά; Στην τηλεόραση το καλοκαίρι;

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Τον είδα στις εφημερίδες, απλώς είχα πει εγώ για τον Παναγιωτόπουλο, τα χαρακτηριστικά που έδινα, ότι ήταν ένας μελαμψός άντρας, ο οποίος είχα μαύρα χαρακτηριστικά μάτια....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα είπε, είπε «δεν είναι›.... Έπειτα ούτε στον ανακριτή τον ανέφερε τον κ. Ψαραδέλλη. Είπε μια κουβέντα εδώ, τον ρώτησα εγώ επιμόνως και είπε «δεν τον αναγνωρίζω›.

Δ. ΖΩΤΟΣ: Το ζήτημα με τον μάρτυρα είναι το εξής: Ο μάρτυρας είναι ένας εμβληματικός και παραδειγματικός θα έλεγα μάρτυρας, με την έννοια ότι κρίνει και το μέτρο της αξιοπιστίας και άλλων, οι οποίοι με τόση βεβαιότητα αναγνωρίζουν επανειλημμένα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εάν θεωρήσουμε ότι ο καθένας έχει δική του προσωπικότητα, αυτό ισχύει και για τους μάρτυρες φυσικά. Ο ένας μπορεί να έχει σύγχυση, ο άλλος σκόπιμα να λέει ψέματα, ο άλλος να λέει αλήθεια, ο άλλος να πλανάται, χίλια δυο μπορεί να είναι. Ο κάθε άνθρωπος είναι και κάτι το διαφορετικό, άλλωστε η διαφορετικότητα είναι αυτή που χαρακτηρίζει.

Δ. ΖΩΤΟΣ: Και η μοναδικότητα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι σαν το δακτυλικό αποτύπωμα ο άνθρωπος, μην τον ταυτοποιούμε αναλόγως.

Δ. ΖΩΤΟΣ: Η ερώτησή μου είναι: Αφού λέτε ότι ο κ. Παναγιωτόπουλος τον οποίο τοποθετήσατε στη θέση αυτή που λέτε ήταν χωρίς μαλλιά, ήταν χοντρός, 1,80 ύψος, μελαμψός και έχει αποφασιστικά μάτια, τί σας έκανε να αναφέρετε το όνομα Ψαραδέλλης; Ο μοναδικός από τον Ιούλιο μέχρι σήμερα με αποφασιστικά μάτια είναι ο Ψαραδέλλης; Και αν έχει αποφασιστικά... Τί σας έκανε να πείτε αυτό το όνομα, να το πετάξετε;

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Δεν το πέταξα, απλώς είχα δει τα μάτια του κ. Ψαραδέλλη, ότι είναι μαύρα και τα χαρακτηριστικά αυτά που είπα για τον Παναγιωτόπουλο ήταν αυτά τα έντονα μάτια. Αλλά δεν μοιάζει ο κ. Ψαραδέλλης. Δεν ισχύει.

Δ. ΖΩΤΟΣ: ¶λλον δεν βλέπετε στην αίθουσα με έντονα μάτια. Ο συνήγορος, ο κ. Ευαγγελάτος έχει πιο έντονα μάτια απ’ όλους μας εδώ μέσα...

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ήθελα να μου πείτε το εξής, αν τυχόν έχει απαντηθεί την ώρα που απουσίαζα επισημάνετέ το, μ’ ενδιαφέρει σε ό,τι αφορά τις πειθαρχικές ευθύνες. Θέλω να μου πείτε δηλαδή ποιες πειθαρχικές ευθύνες καταλογίστηκαν σε εσάς και ποιες σε άλλους τυχόν υπαλλήλους των ΕΛΤΑ για τη ληστεία αυτή και ποιες ποινές επεβλήθησαν.

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Για μένα θα πω, γιατί για τους άλλους δεν ξέρω. Εμένα με παρέπεμψαν στο Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο ότι δεν είχα πάει την επιστολή αυτή ιδιοχείρως στο Τμήμα, ότι άτομα ξένα προς την υπηρεσία μαζεύονταν ενώ εγώ έδινα ομαδικές επιστολές, ομαδικό γραμματόσημο, δεν ήμουν εγώ ο Διευθυντής σε μια θέση, έκανα και άλλο έργο, οπότε ένας πελάτης έμενε σε μένα και τον εξυπηρετούσα...

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε ευθύνες.

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Και οι ευθύνες.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τέλος πάντων, τελείωσε.

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Με επίπληξη.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Η επίπληξη είναι μία πειθαρχική ποινή, η οποία παρέμεινε αμετάκλητη ή κάνατε έφεση;

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Έκανα έφεση στο δευτεροβάθμιο.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Και τι έγινε;

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Παρέμεινε η ίδια.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Είχε κάποιες επιπτώσεις στην υπηρεσιακή σας εξέλιξη;

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Όχι.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν πήρατε κάποια προαγωγή;

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Τι προαγωγή να πάρω εγώ; Ό,τι ήταν να πάρω το πήρα. Είχα πάρει το ’90 το βαθμό του τομεάρχη.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πότε πήρατε σύνταξη;

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Το ’99. Με τοποθέτησαν μετά από 9 χρόνια σε γραφείο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα είπαμε αυτά. Δεν θα παίρνατε άλλο βαθμό εάν δεν μεσολαβούσε τούτο;

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Βεβαίως θα έπαιρνα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ρα είχε επίπτωση.

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Βεβαίως.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί δεν απαντάτε ευθέως;

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Βεβαίως δεν θα πάθαινα αυτά που έπαθα, που με υποβίβαζαν και γι’ αυτό έψαχνα να βρω τους δράστες.

(Διαλογικές συζητήσεις)

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αφήστε τον να εκφραστεί ελεύθερα κ. συνάδελφε. Πραγματικά ο άνθρωπος έχει τον πόνο του, εγώ το σέβομαι, έχει δηλαδή υποστεί κάποια ζημία.

Θέλω να μου πείτε το εξής: άλλοι συνάδελφοί σας διώχθηκαν πειθαρχικά; Τιμωρήθηκαν; Ποιοι; Και για ποιες αιτίες. Από το υποκατάστημα με ενδιαφέρει εμένα, δεν με ενδιαφέρουν από τα κεντρικά ή από αλλού.

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Δεν έχω υπόψη μου. Γιατί εγώ έφυγα μετά από το γραφείο.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πήγατε σε τόσα δικαστήρια τους συναντούσατε. Αν μη τι άλλο εκεί δεν μάθατε ποτέ εάν τιμωρήθηκε ο Γεροδήμος, ο Μπερεδήμας; Λέω στην τύχη τα ονόματα, όχι ότι υπαινίσσομαι κάτι.

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Δεν το ξέρω.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Υπήρξε επίπτωση στην κατάσταση μέσα στο υποκατάστημα στις σχέσεις των υπαλλήλων, στον τρόπο με τον οποίο συνυπήρχαν καθημερινά μετά από αυτή τη ληστεία; Έγινε βαρύ το κλίμα μεταξύ των συναδέλφων σας; Τι επίπτωση υπήρξε;

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Δεν πρόλαβα να καθίσω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έφυγε και δεν ξέρει. ¶λλη ερώτηση.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τι πληροφορηθήκατε αφού δεν ξέρετε.

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Δεν έχω ξαναπατήσει στο Αιγάλεω. Από τότε που έφυγα ενώ ήμουν 9 χρόνια δεν έχω περάσει.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Υπήρχε άλλος ο οποίος έφυγε ταυτόχρονα με εσάς εξαιτίας της ληστείας από το υποκατάστημα και πήρε δυσμενή μετάθεση;

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Κανένας.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εσείς τα πληρώσατε όλα.

Είπατε βέβαια χτες, προκύπτει και από ένα πρακτικό καταμέτρησης χρημάτων το ποσό των 289.300.000 δρχ. αν θυμάμαι ακριβώς το οποίο είναι και το ποσό που φέρεται ότι αφαιρέθηκε από τους δράστες της ληστείας και θέλω να ρωτήσω το εξής για το ποσό αυτό, εάν το ξέρετε βέβαια, εάν αυτό το ποσό το ζημιώθηκαν τα ΕΛΤΑ ή το κατέβαλλε κάποια ασφαλιστική εταιρεία στα ΕΛΤΑ. Εν ολίγοις δηλαδή ερωτώ εάν τα ΕΛΤΑ είχαν ασφαλίσει τον κίνδυνο ληστείας και αν έλαβαν αποζημίωση για τη συγκεκριμένη ληστεία και τι ξέρετε εν πάση περιπτώσει γι’ αυτό το θέμα.

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Από ό,τι γνωρίζω τα ΕΛΤΑ δεν είχε ασφαλισμένα τα χρήματα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από ό,τι γνωρίζετε.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: ¶ρα δεν είστε βέβαιος αν τα είχε ασφαλισμένα. Δεν είναι παράδοξο να μην τα έχει ασφαλισμένα, όταν έχει προηγηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα κάποιες ληστείες;

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Δεν ξέρω.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Ευαγγελάτο, ακούστε το αίτημα που θα διατυπώσω προς εσάς. Εγώ θα παρακαλέσω η Πολιτική Αγωγή το θεωρώ ουσιώδες και για το Δικαστήριο να προσκομίσει ισολογισμό των ΕΛΤΑ δημοσιευμένο και έκθεση ελέγχου εάν υπάρχει, όπου να προκύπτει ότι το σχετικό κονδύλι της ζημιάς αυτής, είναι αναγεγραμμένο στις ζημίες ή στις επισφαλείς απαιτήσεις.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην διατάξουμε και πραγματογνωμοσύνη.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Να το προσκομίσει και αν δεν γίνει κατανοητό να διατάξουμε πραγματογνωμοσύνη. Εγώ νομίζω ότι κατανοητό είναι ισολογισμούς μπορούμε να διαβάσουμε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν τους καταλαβαίνετε να τα διαβάσουμε.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Υπάρχει μια συγκεκριμένη λογιστική.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και είναι δημοσιευμένη νομίζω.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μα γι’ αυτό ζήτησα από το ΦΕΚ. Μα όλοι οι ισολογισμοί δημοσιεύονται και των ΕΠΕ και των Α.Ε. πόσο μάλλον εταιρειών τέτοιων. Ασφαλώς θα έχει τακτική λογιστική διαχείριση τα ΕΛΤΑ και θα υποβάλλω το αίτημα να μας το προσκομίσει.

Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Είμαι ελεύθερος δικηγόρος. Αλλά ο κύριος Καπετανάκης μπορεί να γνωρίζει εάν υπήρξε τέτοια. Έχω δυο υποδείγματα συμβάσεων του ΙΚΑ με το ΕΛΤΑ. Κάτι τέτοιο δεν προκύπτει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι κ. Καπετανάκη για πέστε μας εσείς.

κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Έχει προτείνει και σε αστικό Δικαστήριο το οποίο έκανε ο Οργανισμός σε βάρος των φερομένων τότε ως μελών της 17Ν και απαντήθηκαν πληρέστατα και υπάρχει απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας, που διατάσσει τη συντριπτική κατάσχεση περιουσιών και προσημειώσεων για τους παρόντες κατηγορούμενους και για κάποια άλλα πρόσωπα. Αυτά τα είχε προτείνει και τότε ο κ. Παπαδάκης και είχαν απαντηθεί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν και αυτά δεν έχουν και πολύ νόημα.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Έχουν νόημα κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ είναι το θέμα της ηθικής βλάβης. Όταν κάνω εγώ μια ληστεία επί παραδείγματι, εγώ ο Μαργαρίτης, κάνω μια ληστεία και το θύμα είναι ασφαλισμένο. Δεν μπορεί να παραστεί μετά ως Πολιτική Αγωγή;

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Έχω την άποψη ότι δεν μπορεί να παραστεί. Εδώ είναι πιο καθαρά τα πράγματα από άλλες περιπτώσεις που κρίναμε.

Θα ήθελα όμως να απαντήσω στον κ. συνάδελφο το εξής κύριε Καπετανάκη και παρακαλώ να το θυμηθείτε: πράγματι ζήτησα τα ασφαλιστικά μέτρα, αλλά ούτε στο σημείωμά σας υπάρχει αναφορά, ούτε έγγραφο προσκομίσατε, ούτε η απόφαση διαλαμβάνει τίποτα και μπορώ αν θέλετε να φέρω αύριο το πρωί τα έγγραφα αυτά εδώ, να τα δει και το Δικαστήριο. Εγώ εμμένω στο αίτημα και η στάση του συναδέλφου με βάζει και σε μια υπόνοια ότι τελικά τα ΕΛΤΑ δεν θέλουν να μάθουν τι γίνεται εδώ.

κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Δεν έχουμε κάποιο λόγο κ. Παπαδάκη.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εντάξει. Φέρτε λοιπόν ένα ισολογισμό.

Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Νομίζω ότι δεν ήταν ασφαλισμένα.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μην πάμε με το «νομίζω› όμως. Γιατί εγώ νομίζω ότι δεν μπορεί να μην ήταν ασφαλισμένα, όταν έχουν προηγηθεί τρεις ληστείες τόσο βαριές.

Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε συγγνώμη, εάν υπάρχει ένσταση για το παραδεκτό και το νομότυπο της Πολιτικής Αγωγής, τουλάχιστον να τεθεί τώρα γιατί είμαι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να απαντήσω.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Θα ήταν τυχοδιωκτικό εκ μέρους μου να κάνω ενστάσεις έτσι για τον τύπο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το θέτει ως ερώτημα.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Να δούμε που πήγαν τα λεφτά εν ολίγοις. Δεν έχω άλλη ερώτηση.

(Διαλογικές συζητήσεις)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Παρασκευόπουλος έχει τον λόγο.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Από ό,τι καταλαβαίνω ρωτήθηκαν πολλά χτες και αρκετά σήμερα που έλειπα το πρωί. Ρώτησα τον κ. μάρτυρα επειδή βλέπω ότι σε όλες αυτές τις καταθέσεις που διαβάστηκαν τις τότε προανακριτικές, ανακριτικές, στο δικαστήριο του ’95 διατυπώνεται μια απόλυτη βεβαιότητα με μια μικρή απόκλιση με αυτό που σας ανέγνωσα προηγουμένως, συγκεκριμένα για το «αν μία στο ένα εκατομμύριο δεν είναι αυτοί δεν θέλω να σας πάρω στο λαιμό μου κι έχω τύψεις›. Αυτή είναι η μόνη σας αμφιβολία.

Ερωτώ: μόλις τελείωσε η δίκη κ. μάρτυρα και αθωώθηκαν αυτοί οι άνθρωποι απογοητευτήκατε; Χαρήκατε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε ο τρίτος που το ρωτάει.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι; Συγγνώμη. Τότε να πω διαφορετικά. Δεν ξέω τι απαντήσατε αν απογοητευτήκατε ή όχι, αλλά εάν ακούσετε αύριο –που εγώ είμαι βέβαιος- γι’ αυτούς που εσείς κατονομάσατε -χωρίς να έχω καμία θέση, έχει άξιους συμπαραστάτες και ο κ. Ξηρός και ο ένας και ο άλλος- αθωωθούν, που εγώ το πιστεύω ότι θα αθωωθούν, ερωτώ θα απογοητευτείτε ξανά ή θα πείτε ότι «να που τους βρήκαμε›.

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Γιατί να απογοητευτώ; Ό,τι αποφασίσει το Δικαστήριο.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ξέρω τι απάντησε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε ότι εγώ δεν απογοητεύτηκα, ό,τι αποφασίσει το Δικαστήριο.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Το ίδιο θα πείτε και μεθαύριο δηλαδή;

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Βεβαίως.

(Διαλογικές συζητήσεις)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να πούμε για την ένσταση που την αφήσαμε μετέωρη. Δεν έχουμε την ένσταση για το δεδικασμένο; Θα τα πούμε μετά. Ας διώξουμε και κανένα μάρτυρα! Αυτή είναι η δική μου παράκληση. Θα διαβάσουμε κι εκείνη τη μικρή απόφαση που θέλετε. Δεν είπαμε ότι θα διαβάσουμε; Εμείς δεν αρνούμαστε. Δεν συνεννοηθήκαμε απόλυτα. Είπαμε ότι θα γίνει αυτό, μετά την εξέταση των μαρτύρων μην τους κρατάμε εδώ.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Πως γίνονται οι παρεξηγήσεις άνευ λόγου! Αν με είχατε αφήσει χτες, θα το είχα αναπτύξει εντός τριών λεπτών και θα τελείωνε το θέμα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι λέω κι εγώ τώρα.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Θέλω να είστε βέβαιος ότι πάντοτε θέτω πολύ συγκεκριμένα και συνοπτικά νομικά ζητήματα, που είναι αναγκαία για τη διευκόλυνση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπα όμως εγώ επειδή διευθύνω εδώ τη διαδικασία, αυτό να τεθεί σε κάποιο άλλο στάδιο αφού διώξουμε τους μάρτυρες. Γιατί ξέρετε, πάνε κι έρχονται και αυτοί και μήπως πρέπει να υπολογίζουμε και σε αυτούς είτε λένε αλήθεια, είτε λένε ψέματα, αυτά θα τα δούμε εμείς.

Ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός κάτι θέλει να ρωτήσει.

Χ. ΞΗΡΟΣ: Μια ερώτηση.

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: Ήρθε εδώ κι ένας άλλος ρουφιάνος κάποιος ταξιτζής, ένας επαγγελματίας αναγνωριστής κι αυτός! Έχετε καμιά συγγένεια;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι ρητορική η ερώτηση.

Σ. ΓΡΙΒΑΣ: (Εκτός μικροφώνου) Δεν λέω ότι πρέπει να τιμωρηθείς εσύ, εγώ λέω όμως ότι είσαι εσύ. Αυτή είναι η διαφορά.

Χ. ΞΗΡΟΣ: Είδαμε πολλούς σαν κι εσάς κ. Γρίβα!

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Χριστόδουλε Ξηρέ, παρακάλεσα ορισμένα πράγματα κι εγώ, αλλά φαίνεται όπου κάπου δεν με ακούτε εμένα, αλλά θα δείτε ότι έχω δίκιο.

Χ. ΞΗΡΟΣ: Είναι πρόκληση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τον αξιολογήσουμε.

(Διαλογικές συζητήσεις)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελέας έχει τον λόγο.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τον τελευταίο καιρό, από την αρχή της δίκης, έχω μια απορία: πως επιτύχατε να αποκτήσετε τόσο πολύ καλή σιλουέτα;

Χ. ΞΗΡΟΣ: Από την καλοπέραση.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μήπως κάνατε δίαιτα σκόπιμα; Για να αλλάξετε την εικόνα σας;

Χ. ΞΗΡΟΣ: Δεν είχα τέτοιο λόγο, ούτε είχα δυνατότητα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Διότι προηγουμένως ακούσατε το μάρτυρα τι είπε για το λαιμό. Είπε κοντό λαιμό.

Χ. ΞΗΡΟΣ: Δηλαδή μακραίνει και κονταίνει ο λαιμός με τη δίαιτα; Δεν κατάλαβα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν συνδέεται;

Χ. ΞΗΡΟΣ: Όχι βέβαια. Το μήκος του λαιμού νομίζω ότι παραμένει σταθερό.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι.

Χ. ΞΗΡΟΣ: Αλλά εδώ έχουμε ακούσει πολύ χειρότερα κ. Εισαγγελέα. Εδώ με έχουν κάνει μέχρι 1.67 θα δυσκολευτούν με το λαιμό τώρα;

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Επηρεάζεται η εικόνα που βγάζει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Μαρκής έχει τον λόγο.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Σηκωθείτε κ. Χριστόδουλε. Γνωρίζετε κάποιον Μιχαήλ Κουτούπη;

Χ. ΞΗΡΟΣ: Φυσικά και τον γνωρίζω.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Τη σχέση έχετε μαζί του;

Χ. ΞΗΡΟΣ: Είναι πρώτος μου ξάδελφος.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κάποιον Τούρκο με το ελληνικό όνομα Αποστόλης;

Χ. ΞΗΡΟΣ: Όχι.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δεν το ξέρετε;

Χ. ΞΗΡΟΣ: Αποστόλη Τούρκο δεν ξέρω.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ωστούρκ;

Χ. ΞΗΡΟΣ: Ωστούρκ γνώριζα κάποιον και ήμασταν και φίλοι κατά κάποιο τρόπο, ο οποίος έχει πεθάνει από έμφραγμα.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Μήπως τον έχετε βαφτίσει κιόλας;

Χ. ΞΗΡΟΣ: Εγώ προσωπικά όχι.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ποιος;

Χ. ΞΗΡΟΣ: Δεν γνωρίζω. Πάντως νομίζω ότι είχε βαφτιστεί και ονομάστηκε Στέφανος.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Από ποιον;

Χ. ΞΗΡΟΣ: Δεν γνωρίζω.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Από μέλος της οικογενείας σας;

Χ. ΞΗΡΟΣ: Όχι.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ξέρετε γιατί σας ρωτάω; Αυτά είναι κάποια χαρακτηριστικά που θα μπορούσε να τα ξέρει η Αστυνομία ή ο ανακριτής της οικογενείας σας δηλαδή, τις γνωριμίες σας, τις φιλίες σας.

Χ. ΞΗΡΟΣ: Που θέλέτε να ξέρω τι γνωρίζει και τι δεν γνωρίζει η Αστυνομία;

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Καλά θα τα ακούσετε την κρίσιμη ώρα.

Χ. ΞΗΡΟΣ: Για τις ικανότητες της Αστυνομίας εσείς έχετε περισσότερη αντίληψη και μεγαλύτερη από εμένα.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Σας ρωτάω γιατί αυτά τα πράγματα δεν τα έχει βγάλει καμία Αστυνομία, δεν τα έχει βγάλει κανένας μας, αλλά κάποιος συγκατηγορούμενός σας και συγγενείς σας. Το αναφέρει για πρώτη φορά στον τακτικό ανακριτή.

Χ. ΞΗΡΟΣ: Δεν καταλαβαίνω τι θέλετε να πείτε.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Θέλω να πω ότι συγκατηγορούμενός σας στον τακτικό ανακριτή, παρουσία του δικηγόρου ο οποίος συνυπογράφει, σας συνδέει με αυτή την πράξη που δικάζουμε, όπως κι αυτόν τον Αποστόλη τον Τούρκο. Και διερωτώμαι αυτά τα πράγματα που να τα ξέρει άραγε ο ανακριτής για να τα βάλει στο στόμα του συγκατηγορουμένου σας;

Χ. ΞΗΡΟΣ: Που θέλετε να ξέρω εγώ κ. Εισαγγελέα που τα ξέρει;

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Καθίστε. Κύριε Σάββα Ξηρέ σηκωθείτε αν έχετε την καλοσύνη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλει να σας ρωτήσει κάτι ο κ. Εισαγγελεύς.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εσείς γνωρίζετε αυτό τον Αποστόλη τον Τούρκο τον βαφτισμένο Στέφανο;

Σ. ΞΗΡΟΣ: Τον γνώριζα. Στέφανο, όχι Αποστόλη.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Σε κάποια απολογία σας...

Σ. ΞΗΡΟΣ: Για τις απολογίες δεν θα συζητήσουμε αυτή τη στιγμή. Αν θέλετε να θέσουμε το θέμα των απολογιών σήμερα, να συζητήσουμε. Αλλιώς δεν θέλω να αναφερθείτε καθόλου.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Θα σας ρωτήσω τότε πιο ευθέως και επιφυλάσσομαι για την ώρα των απολογιών όταν θα φτάσουμε. Ήσασταν εκεί όταν συνέβη αυτό το περιστατικό;

Σ. ΞΗΡΟΣ: Δεν θα απαντήσω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε δεν απαντάει σε τίποτα.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εγώ οφείλω να ρωτήσω όμως κ. Πρόεδρε και ας θέλουν να μην απαντάνε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς δικαίωμά σας να τα ρωτάτε και αυτοί δικαίωμά τους να μην απαντούν.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Στον κ. Κουφοντίνα θα απευθύνω τον λόγο, αν ήταν εκεί.

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Δεν έχω καμία απάντηση.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Τον κ. Ψαραδέλλη. Ήσασταν εκεί ή όχι;

Θ. ΨΑΡΑΔΕΛΛΗΣ: Δεν ήμουν.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Το αρνείστε. Εσείς κ. Τζωρτζάτε; Και εσείς δεν ήσασταν εκεί. Καλώς. Να καταχωρηθούν αυτά τα πράγματα. Αυτό ήθελα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορούμε να συνεχίσουμε με το μάρτυρά μας. Είναι ο κ. Γεροδήμος Απόστολος του Γεωργίου. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Ορκίζομαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπηρετούσατε εκεί την εποχή;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Υπηρετούσα στο Ταχυδρομείο Αιγάλεω. Ήμουν ο κεντρικός διαχειριστής. Τη Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου πήγα στο Ταχυδρομείο κανονικά όπως πήγαινα γύρω στις 7:15 με 7:20 ασχολήθηκα με διάφορα υπηρεσιακά πράγματα και στις 7:40 περίπου ήρθε η χρηματαποστολή με τα χρήματα.

Πήγαμε στην αποθήκη, παρέλαβα τα χρήματα, υπέγραψα το σχετικό έγγραφο και γύρισα στο γραφείο μου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα μετρήσατε;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Χοντρικά. Τα μετρήσαμε, υπέγραψα το σχετικό έγγραφο, κλειδώσαμε την αποθήκη και γύρισα στο γραφείο μου και ασχολήθηκα με διάφορα θέματα, συγκεκριμένα έγγραφα τις επιταγές εξωτερικού για να έρθει η ώρα να είναι έτοιμοι οι ταχυδρόμοι να ανέβω στο πατάρι να τους κάνω τη διανομή των χρημάτων.

Περίπου γύρω στις 8 ενώ υπήρχε αρκετός κόσμος στο γραφείο, είδα ένα όγκο πάνω από το κεφάλι μου και μου λέει «Ληστεία, σήκω πάνω ρε κωλόπαιδο›. Τα έχασα, γιατί δεν πίστευα ότι μέσα στο τόσο κόσμο και τόσο προσωπικό που είμαστε εμείς, μπορούσε αυτό να είναι αλήθεια και ασυνείδητα κινήθηκα στο αριστερό μου χέρι όπως καθόμουν, ήταν το χρηματοκιβώτιο που ήταν μισάνοιχτη η πόρτα και πήγα να κλείσω την πόρτα, γιατί λέω θα είναι κάτι όχι τόσο σοβαρό.

Όπως μου είχε το όπλο εδώ στον αριστερό ώμο, μου έδωσε μία και ο τοίχος ήταν κοντινός που ήταν πίσω μου ακριβώς, έπεσα στον τοίχο και μου είπε «Ψηλά τα χέρια – Ακίνητος›. Τα έχασα εντελώς, δηλαδή δεν μπορούσα να φανταστώ τέτοιο πράγμα. Παρέλυσαν τα πόδια μου, γυρίζοντας το κεφάλι μου δεξιά όπως καθόμουν που ήταν το γραφείο του διευθυντού είδα κάποιο άλλο άτομο να απειλεί τον διευθυντή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος ήταν ο διευθυντής;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Ο κ. Γρίβας. Πιο μπροστά, όταν είπε «Ληστεία› όταν με ακουμπούσε και πήγα πίσω προς τον τοίχο, πήγα να του δώσω τα χρήματα που ήταν στο χρηματοκιβώτιο και μου λέει «Όχι αυτά, τα άλλα›. ¶κουσα μια διαδικασία που γινόταν στο γραφείο του διευθυντή για το κλειδί χωρίς να πέσει κάτι άμεσα αντιληπτό, να καταλάβω τι γίνεται και άκουσα το διευθυντή να μου λέει «Αποστόλη δώσε το κλειδί›.

Εγώ χωρίς να θέλω να παραστήσω τον ήρωα, απλώς δεν μπορούσα να κινηθώ, είχαν παραλύσει τα πόδια μου και ακουμπούσα στο γραφείο μου μπροστά, δεν κινήθηκα να δώσω το κλειδί. Αυτός που απειλούσε το διευθυντή, τον έσπρωξε και τον έφερε εκεί, πήραν το κλειδί, πήγαν στην αποθήκη, άνοιξαν, εκεί άκουσα κάποια βρισιά γιατί τα χρήματα ήταν χύμα κάτω, δεν ήταν σε κάποιο σάκο μέσα όπως τα είχε φέρει η χρηματαποστολή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε δεσμίδες δηλαδή.

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Ναι σε δεσμίδες.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά δεν ήταν μέσα σάκο.

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Ήταν τοποθετημένα στο έδαφος χωριστά πεντοχίλιαρα, χιλιάρικα, πεντακοσάρικα σε στοίβες. Τότε έφεραν μπροστά μου το διευθυντή και τον έβαλαν μπροστά μας και μας απειλούσε ένας και ο άλλος έφυγε και πήγε έξω και πήρε δύο σακ βουαγιάζ και έβαλαν τα χρήματα και έφυγαν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτοί οι δύο;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Ναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλο τρίτο ή τέταρτο ή πέμπτο ή έκτο είδατε; Είδατε άλλους ανθρώπους που να συμπράττουν;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Όταν έφεραν το διευθυντή και τον έβαλαν μπροστά μου κι εγώ ήμουν πίσω και απέκτησα μέσα στο όλο σκηνικό, γιατί δεν είμαι ο άμεσα απειλούμενος ήταν ο διευθυντής μπροστά μου ο οποίος με κάλυπτε και δεν έβλεπα τίποτα και γύρισα το κεφάλι μου προς την αριστερή πλευρά γιατί δεν είχα μεγάλη ορατότητα, γιατί αριστερά μου ήταν το χρηματοκιβώτιο και μπροστά μου μια κολώνα, είδα κάποιον ντυμένο αστυνομικό στην πόρτα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλον;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Κανέναν άλλο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τρία άτομα είδατε εσείς.

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Μάλιστα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αρχίστε να μου τους περιγράφετε έναν – έναν. Πιστόλι ή περίστροφο; Με μύλο ή πλακέ;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Δεν θυμάμαι αν ήταν πιστόλι ή περίστροφο. Πάντως ήταν μακρύ αρκετά. Αν είναι μύλο ή όχι δεν το ξέρω. Αυτός που ήταν μπροστά μου κι εγώ που ήμουν πίσω από το γραφείο, όπως ήταν το όπλο μακρύ έφτανε και μου το ακούμπησε στον αριστερό ώμο ήταν κάπως.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μεταξύ σας ήταν ο γκισές;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Όχι. Είχαν περάσει μέσα από τον γκισέ. Μόνο το γραφείο που είναι εκεί. Ήταν σωματώδης.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς ήσασταν καθιστός ή όρθιος εκείνη την ώρα;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Καθιστός εκείνη την ώρα, έγραφα. Μου το ακούμπησε εδώ και μου είπε «σήκω επάνω›. Με έσπρωξε όταν πήγα να κινηθώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτόν περιγράψτε τον. Ψηλός, χοντρός, αδύνατος, φαλακρός, με πολλά μαλλιά, με λίγα μαλλιά, άσπρα, μαύρα;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Αυτό που μου έκανε εντύπωση που σας είπα όταν ξεκίνησα την κατάθεσή μου είναι ότι όταν προήρθε επάνω μου σκοτείνιασε το γραφείο. Ήταν εύσωμος. Τα μαλλιά του ήταν κοντά. Δεν είχε μακριά μαλλιά. Μου έκανε εντύπωση το ότι ήταν το πρόσωπό του στρογγυλό. Δηλαδή ήταν παχύς. Ήταν περίπου 30-35 χρονών και ύψος πάνω από 1,80, πολύ ψηλός. Φορούσε ένα ριχτό πράγμα σαν καμπαρτίνα ή παλτό καφέ προς το γκρι. Γυαλιά μυωπίας. Δεν ξέρω αν ήταν μυωπίας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καμπαρτίνα φορούσε;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Ή καμπαρτίνα ή παλτό. Δεν το θυμάμαι ακριβώς. Καφέ-γκρι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορεί και καφέ και γκρι; Γιατί όχι; Είχατε πει γκρι-μαύρο κάποτε. Δεν πειράζει. Αυτό το πρόσωπο το αναγνωρίσατε σε κάποια στάδιο της προδικασίας; Είδατε τηλεοράσεις, είδατε Ανακριτές. Πήγατε στον κ. Ανακριτή;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Πήγα στον κ. Ανακριτή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναγνωρίσατε αυτό το πρόσωπο;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Είπα ότι ως προς τον σκελετό του σώματος, ως προς την περιγραφή του σώματός του και τα χαρακτηριστικά, δηλαδή εύσωμος, στρογγυλό πρόσωπο ότι μοιάζει με τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μοιάζει ή είναι τελικά;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Μοιάζει. Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι είναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν τον δείτε σήμερα μπορείτε να μας πείτε; Αν είναι ή μοιάζει λίγο, πολύ, καθόλου; Ρίξτε μια ματιά. Υπάρχει εδώ;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Τώρα δεν έχει καμία σχέση με εκείνον. Είναι πάρα πολύ αδύνατος. Η πρώτη εικόνα που είδα στην τηλεόραση έμοιαζε αρκετά ως προς το πρόσωπό του αυτό που είδα, γιατί τον έβλεπα από την μέση και πάνω. Δεν τον έβλεπα ολόκληρο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός είναι ο ένας. Ο δεύτερος που ήταν στον Διευθυντή τώρα πια τον είδατε κι αυτόν;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Λίγο γιατί είχαν μετακινήσεις.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για περιγράψτε τον.

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Είχαν μετακινήσεις πέρα-δώθε για να βρουν το κλειδί, να μας απειλήσουν. Αυτός ήταν κανονικής σωματικής διάπλασης. Δεν ήταν εύσωμος. Ανάστημα περίπου πάνω από 1,70-1,75 περίπου. Δεν θυμάμαι άλλα χαρακτηριστικά προσώπου καθόλου γιατί μετακινούνταν συνέχεια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο πρώτος ήταν μεταμφιεσμένος κατά κάποιο τρόπο, έδειχνε ότι έχει μεταμφιεστεί ή όχι;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Όχι, δεν έδειχνε κάτι. Εκτός από τα γυαλιά τα οποία ήταν άσπρα, έδειχναν ότι ήταν μυωπίας δεν είχε κάτι άλλο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στα μαλλιά μου μήπως είναι περούκα;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Δεν πρόσεξα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε μας για τον δεύτερο, αυτόν που ήταν στον Διευθυντή πλέον.

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Αυτός ήταν κανονικής σωματικής διάπλασης. Δεν ήταν παχύς, ούτε αδύνατος, πάνω από 1,75 περίπου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το πρόσωπό του;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Δεν το είδα καθόλου γιατί μετακινούνταν συνέχεια και γυρνούσε και μίλαγε από δω κι από κει. Δεν μου έμεινε κάτι χαρακτηριστικό να το θυμάμαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να αναγνωρίσετε κάποιον; Σας έδειξαν φωτογραφίες;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Μου έδειξαν φωτογραφίες.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναγνωρίσατε άλλον;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον τρίτο που τον είδατε μακριά.

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Τον είδα μακριά, όταν τοποθετήθηκε μπροστά μου ο κ. Γρίβας που ένοιωσα κάποια ασφάλεια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να περιγράψτε τον τρίτο που ήταν προς τη πόρτα;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Ήταν στην πόρτα. Ήταν ακουμπισμένος στην πόρτα εισόδου ντυμένος αστυνομικός.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός με την στολή αστυνομικού τί διάπλαση σωματική είχε;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Αυτός είχε μέτρια σωματική διάπλαση. Ήταν περίπου 1,60-1,65.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κρατούσε τίποτα στα χέρια του;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Δεν θυμάμαι. Πρέπει να κρατούσε όπλο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί όπλο;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Όχι πιστόλι. Τα άλλα, σαν τα παλιά TOSMON που είχαμε στον στρατό, τα δικά μας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή μιλάμε για αυτόματο.

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Μάλλον, ναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τέτοιου τύπου δηλαδή. Εσείς σε τί απόσταση ήσασταν που το βλέπατε; Πόσα μέτρα;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Ήταν περίπου 8-10 μέτρα και διαγώνια, όχι ευθεία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν το χρηματοκιβώτιο, ήταν και η κολώνα.

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Ήταν το χρηματοκιβώτιο ακριβώς αριστερά μου και στη μέση είναι η κολώνα η μεγάλη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναγνωρίσατε κανέναν;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Όχι, δεν φαινόταν τα χαρακτηριστικά του γιατί είχε και το καπέλο κατεβασμένο. Η στολή μου έκανε εντύπωση του αστυνομικού. Τίποτε άλλο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλω να μου πείτε αν για την ίδια αυτή ληστεία είχαν στο παρελθόν κατηγορηθεί και άλλα άτομα ότι την είχαν διαπράξει.

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Κάποια στιγμή, δεν θυμάμαι πόσα χρόνια μετά την ληστεία μας κάλεσαν στον κ. Ανακριτή για να αναγνωρίσουμε κάποιους άλλους οι οποίοι υποτίθεται – δεν ξέρω πώς να το τοποθετήσω – ότι έκαναν την ληστεία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιοι ήταν αυτοί, θυμάστε ονόματα;

Α. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ: Πήγαμε εκεί, μου έδειξαν φωτογραφίες και είπα πάλι τότε ότι από την περιγραφή του σώματος και την φωτογραφία που μου έδειξαν από την μέση και πάνω ότι έμοιαζε ο Δαναλάτος και στο Δικαστήριο.

Προτεινόμενα για εσάς



Δημοφιλή