ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Κουφοντίνα, ψάξατε το Υποθηκοφυλακείο; Είναι δικό του λέει, δεν είναι του Βαρδινογιάννη.
Μ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ήθελα το λόγο. Πρώτο ερώτημα: Ενώ είχαν σκοπό να ρίξουν ρουκέτες γιατί παραπλάνησαν και είπαν ότι υπάρχουν δύο εκρηκτικοί μέσα στο ξενοδοχείο και πήγε η αστυνομία; Αυτοί που πάνε και ψάχνουν από την αστυνομία –εγώ ουδέποτε ήμουν υπερασπιστής της αστυνομίας- αλλά αυτοί που πάνε και ψάχνουν τις βόμβες, είναι παιδιά των 200 και των 300 χιλιάδων δραχμών, δεν είναι οι γαλονάδες, είναι παιδιά από φτωχές επαρχιακές οικογένειες.
Αυτοί πήγαν και έψαχναν τους δύο εκρηκτικούς μηχανισμούς και την ώρα που έψαχναν τους εκρηκτικούς μηχανισμούς, τους ήρθαν δυο ρουκέτες απ’ τον αέρα. Γιατί παραπλάνησαν μ’ αυτόν τον τρόπο οι άνθρωποι που έριξαν αυτές τις ρουκέτες και έψαχναν τους εκρηκτικούς μηχανισμούς μέσα στο ξενοδοχείο και θα τους έρχονταν οι ρουκέτες και θα σκοτώνονταν 15 παιδιά των 200.000 μισθό; Αυτό είναι το πρώτο ερώτημα. Μπορείτε να δώσετε μια εξήγηση; Αν μπορούν να δώσουν μια εξήγηση οι άνθρωποι που έχουν αναλάβει την ευθύνη της συμμετοχής. Γιατί; Ποιος πάει αστυφύλακας για 200.000 δραχμές; Πάει κανένας ο οποίος προέρχεται από εύπορη οικογένεια;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το 1991 τόσα έπαιρνα κι εγώ.
Μ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Τότε θα έπαιρναν αυτοί 50.000 δραχμές. Ποιος πάει αστυφύλακας για 50.000 αν δεν έχει πρόβλημα επιβίωσης; Είναι κανένας που του αρέσει να πάει να κυνηγά ληστές και κλέφτες; Σας δόθηκε καμία απάντηση πώς τελικά, ενώ ήρθαν οι ρουκέτες, παραπλάνησαν τόσον κόσμο;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κινδύνευσαν άνθρωποι να σκοτωθούν. Πόσοι άνθρωποι περίπου;
Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Δεν είμαι βέβαιος για τον αριθμό, αλλά πρέπει να ήταν πάνω από 15 άτομα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τα ονόματά τους τα έχουμε;
Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Όχι, εγώ δε μπορώ να ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Υπάρχει κ. Πρόεδρε για απόπειρα ανθρωποκτονίας;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι αλλά λέει «για πελάτες και για εργαζόμενους›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με το 270 μόνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ότι κινδύνευσαν, όχι απόπειρα, δεν είναι απόπειρα κ. Εισαγγελεύ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είναι κακούργημα με ισόβια κάθειρξη αν δεν απατώμαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάτι λιγότερο. Εντάξει, δεν πειράζει.
Μ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ο κόσμος έψαχνε κ. μάρτυς και οι ρουκέτες ήταν 2,70. Με κίνδυνο. Δεν κινδύνεψε η ανθρώπινη ζωή;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπαμε ότι είναι όλες μαζί κ. Μυλωνά; Τα έχουμε πει, δεν τα έχουμε πει; Όλα τα βουλεύματα τις βάζουν έτσι. Όλες μαζί.
Μ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Το 2,70 βάζουν. Δεν μπορούν να βάλουν 2,70 από τον Ποινικό Κώδικα επί 19.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε δικάσει και 40 και 50. Όλες μαζί τις βάζουν. Σας λέω ποια είναι η πρακτική για να μην εκτίθεστε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Αυτό δεν σημαίνει ότι η πρακτική αυτή είναι νόμιμη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς έχετε το μάτι του θεωρητικού του δεοντολογικού.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, έχω μια εμμονή να εφαρμόζονται πάντοτε όλες οι διατάξεις του ισχύοντος δικαίου. Αν αυτό καμιά φορά θεωρείται ότι είναι παράξενο ?
Μ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, είναι ωραία εμμονή, ευγενής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς να τα λέτε κι εμείς τα ακούμε με προσοχή όπως ξέρετε.
Μ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυς, υπήρξε λοιπόν κίνδυνος για 15 τουλάχιστον αστυφύλακες των 50.000 δρχ. που προσπαθούσαν να βρουν τους δύο εκρηκτικούς μηχανισμούς μέσα στο ξενοδοχείο σας.
Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Ναι.
Μ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Και από μεγάλη τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα.
Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Ήταν πολύ τυχεροί διότι το πεύκο τους έσωσε.
Μ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Να σας ρωτήσω και κάτι άλλο κ. μάρτυς γιατί εμένα η θέση μου είναι ότι μια δίκαιη δίκη δεν είναι μόνο η δίκη που εφαρμόζονται οι κανόνες Ποινικής Δικονομίας και οι ουσιαστικοί κανόνες, αλλά αν πειστούν και οι κατηγορούμενοι, όσοι τουλάχιστον αναλαμβάνουν την ευθύνη τους, ότι έκαναν λάθος στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Έχετε καμία επαγγελματική σχέση με τον κ. Βαρδή Βαρδινογιάννη; Και πέρα από το Βαρδής που είναι το επίθετο σας και Βαρδής Βαρδινογιάννης που είναι το μικρό του, υπάρχει καμιά άλλη σχέση μεταξύ σας; Γιατί εγώ πιστεύω ότι εκεί έγινε η παρανόηση, στο Βαρδής το δικό σας με το Βαρδής το μικρό του Βαρδινογιάννη. Πέραν αυτού υπάρχει καμία σχέση ποτέ επαγγελματική;
Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Όχι, καμία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πειράζει. Και να είχε ο άνθρωπος τι;
Μ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Πέστε κ. μάρτυς. Ξεκινήσατε από ποιο χωριό της Κορινθίας και σε ποια ηλικία;
Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Έφυγα από την Ελλάδα 16 χρόνων.
Μ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Και γυρίσατε μετά από πόσα χρόνια;
Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Έφυγα, πήγα στην Αυστραλία, έμεινα εκεί 25 χρόνια.
Μ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Και ό,τι οικονομίες κάνατε τις φέρατε και τις επενδύσατε εδώ σ’ αυτό το συγκεκριμένο ξενοδοχείο και στην συγκεκριμένη επιχείρηση;
Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Ναι.
Μ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ κ. Πρόεδρε ξέρετε τι θα ήθελα να ρωτήσω; ¶μα μου δίνετε την δυνατότητα. Τουλάχιστον προς τον κ. Κουφοντίνα, ο οποίος έχει αναλάβει ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν επιτρέπονται ερωτήσεις στους κυρίους κατηγορουμένους.
Μ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: ¶μα μπορεί τουλάχιστον να παραδεχτεί ότι εδώ έγινε ένα λάθος. Ότι εκεί που η προκήρυξη λέει ότι ήταν συμφερόντων του Βαρδή Βαρδινογιάννη το συγκεκριμένο ξενοδοχείο, να μας πουν που είχαν την πληροφόρηση.
Και αν πιστεύουν ότι έκαναν λάθος, εγώ προσωπικά θα το θεωρήσω τιμή από την πλευρά του κ. Κουφοντίνα να πει «ναι, εδώ πέρα, κάναμε σφάλμα, δεν είχαμε σωστή ενημέρωση. Μπερδέψαμε το Βαρδής με το Βαρδή Βαρδινογιάννη›. Εγώ κάνω μια ερώτηση. Αν θέλει μου απαντάει, αν θέλει δεν μου απαντάει. Αλλά ήταν ένα λάθος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά, όταν τελειώσει ο κ. μάρτυρας αν θέλει μόνος του ζητάει το λόγο.
Μ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι γενναιότητα να πεις ότι έκανα ένα λάθος. Γιατί ο κ. Χάρης Βάρδης δεν έχει καμία σχέση με τον Όμιλο Βαρδή Βαρδινογιάννη, ούτε προσωπική, ούτε επαγγελματική, πέραν του επιθέτου του κ. Βάρδη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βαρδής ή Βάρδης;
Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Βάρδης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακόμη και ο τόνος. Εμένα μου τον έχει με τόνο. Μπορείτε να πάτε στην ευχή του Θεού.
Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Κουφοντίνα, κάποια αιώρημα εκεί πέρα αν θέλετε να απαντήσετε δικαίωμα σας, δεν θέλετε άστε το, το περνάμε.
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ: Δεν σας έχω ενοχλήσει εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποτέ δεν μας ενοχλείτε, εσείς είστε τόσο καλοί. Κι εκείνοι που νομίζετε ότι μας ενοχλούν, βοηθάνε την διαδικασία, δεν ενοχλεί κανένας.
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ: Επειδή δεν θέλουμε να αιφνιδιάσουμε το Δικαστήριο ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, τι να αιφνιδιάσετε;
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ: Έχουμε μια έκθεση πραγματογνωμοσύνης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τη διαβάσουμε. Ό,τι έχετε.
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ: Έχουμε μια έκθεση πραγματογνωμοσύνης που λέει ότι αυτό συνετάγη μόνο προς ιδίαν χρήσιν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα το διαβάσουμε και θα το συνεκτιμήσουμε. Μη στενοχωριέστε από τώρα. Τότε εκείνη την ώρα θα μας τα πείτε. Για ποια μέρα θέλετε; Πότε επιθυμείτε;
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ: Επειδή θα εξεταστεί ο Διευθυντής του κ. Πρόεδρε θέλουμε να μην αιφνιδιάσουμε κανέναν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν αιφνιδιάζετε κανέναν. Δώστε το στον κ. Εισαγγελέα ο οποίος έχει την κατηγορία. Το Δικαστήριο ό,τι φέρνετε καθώς ακούω κρίνω υμάς. Όποτε τα φέρετε θα τα πούμε. Αλίμονο. Ο κατηγορούμενος και δεν θα φέρει χαρτιά ό,τι θέλει; Μέχρι τελευταία στιγμή θα φέρνει ο κατηγορούμενος κι εμείς θα τα διαβάζουμε.
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ: Καταθέσαμε και για τα αναγνωστέα στον Γραμματέα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολύ ωραία. Πέμπτη, αλλά ποιος θα ειδοποιήσει τους μάρτυρες τώρα.
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ: Έχουν ειδοποιηθεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα έρθουν οι μάρτυρες έτσι; Εντάξει. Πέμπτη λοιπόν.
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ: Μετά τη διακοπή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μετά τη διακοπή; Καλώς. Εντάξει, μετά τη διακοπή. Κύριε Κουφοντίνα, για να σηκωθείτε και να πλησιάσετε το μικρόφωνο σημαίνει ότι κάτι θέλετε να πείτε.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Δυο πράγματα μόνο. Πρώτον ότι γι’ αυτή την εκτόξευση της μιας ρουκέτας υπήρξε έγκαιρη ειδοποίηση πολύ περισσότερο από τα 20 λεπτά που είπε ο κύριος εδώ.
Και όσον αφορά την ιδιοκτησία δεν θέλω να μπω στην ουσία της υπόθεσης, απλώς να θυμίσω ένα άσχετο περιστατικό, ότι όταν πέθανε αιφνιδιαστικά ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης κάποιες εταιρείες που ήταν στο Υποθηκοφυλακείο όπως είπατε βρέθηκαν στον αέρα και μερικές έφτασαν μέχρι τη δικαιοσύνη, αναφέρομαι σε μια γνωστή εταιρεία πληροφορικής των οποίων οι μετοχές αμφισβητούνταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή ψάχνατε και τα Υποθηκοφυλακεία; Δεν υπάρχει τίποτα που να μη το έψαχναν;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Οι άνθρωποι οι οποίοι θα σκοτώνονταν αυτοί δεν πιάνονται; Δεν τους λογαριάσατε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε ότι υπήρχε έγκαιρη ειδοποίηση.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τους είπατε ότι είχε βόμβα ενώ ήταν ρουκέτες και έπαιρναν για βόμβα; Τι λέτε; Τους γελάσατε. ¶λλο έκρηξη κι άλλο βόμβα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έκρηξη είναι εκρηκτικές βόμβες κλπ. και εκτοξευόμενες και από όλα. Αυτές είναι οι εξηγήσεις που δίνει ο άνθρωπος. Δεν ήταν υποχρεωμένος, σηκώθηκε μόνος του και τα είπε.
Μπορούμε να προχωρήσουμε στην Σάγρη Ευαγγελία. Η κα Σάγρη Ευαγγελία. Είστε όλοι εδώ. FLYING DOLPHIN. Αυτό δεν είναι; Δεν είναι αυτό;
???.: Έκρηξη στον Πειραιά. Η τελευταία υπόθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο τραυματισμός. Αυτό που πήγαινε για το FLYING DOLPHIN. Αυτό δεν ήταν; Είστε η κα Σάγρη Ευαγγελία.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το χέρι σας στο Ευαγγέλιο.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ορκίζεστε να πείτε την αλήθεια, όλη την αλήθεια χωρίς να προσθέσετε ούτε να αποκρύψετε.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλω να μας τα πείτε όλα. Για πέστε λοιπόν. Τι έγινε;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Εγώ στις 27 Ιουνίου είχα πάρει εισιτήριο ...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βραδάκι;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Όχι, απόγευμα. Είχα πάρει το εισιτήριο από Θεσσαλονίκη για να ταξιδέψω για την Αθήνα. Στην Αθήνα έφτασα 23:30 η ώρα με το τρένο. Από κει πήρα ταξί και πήγα στον Πειραιά γιατί στις 06:30 το πρωί θα έφευγα για τη Σαντορίνη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για πέστε το πάλι.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Έφυγα γύρω στις 05:00 από τη Θεσσαλονίκη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με τι μέσο;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Με το Intercity. Και έφτασα στην Αθήνα στις 23:30 το βράδυ. Από κει πήρα ταξί και πήγα στον Πειραιά. Στον Πειραιά έφτασα γύρω στις 00:30.
Απέναντι από την τρίτη πύλη είχε μια καφετέρια, η οποία ήταν φωτισμένη. Νομίζοντας ότι διανυκτερεύει η καφετέρια λόγω του ότι ήταν απέναντι από το λιμάνι, πήγα και κάθισα έξω που είχε τα τραπέζια για να παραγγείλω έναν καφέ. Εκεί στη γωνία της καφετέριας, από τη μια πλευρά προς το δρόμο καθόταν ο κ. Σάββας Ξηρός και η κα Σωτηροπούλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στη γωνία καθόταν ο κ. Ξηρός και η κα Σωτηροπούλου.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Μάλιστα, σε ένα τραπεζάκι. Δεν είχαν μπροστά τους τίποτα ποτήρια και τέτοια και από κει κατάλαβα ότι η καφετέρια δεν λειτουργεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα γκαρσόνια εκεί δεν είναι επιθετικά στην περιοχή; ¶μα πας και κάτσεις δεν έρχονται αμέσως να παραγγείλεις;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Όχι δεν ήταν, γιατί μέσα η καφετέρια δεν είχε φως, είχε μόνο απέξω. Ο κ. Ξηρός κρατούσε στα γόνατα του μια τσάντα την οποί είχε αγκαλιασμένη με τα δυο του τα χέρια. Την είχε έτσι, όπως κρατάμε ένα μωρό. Έτσι ακριβώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μιλάμε για 27/6 τώρα;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Προς τις 28. Πέρασε η 27.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 00:30.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ναι, μετά. Κάθισα στην καφετέρια γύρω στην μισή ώρα. Δεν κάθισαν όμως και οι ίδιοι τόσο πολύ γιατί με κοίταζαν επίμονα, ίσως επειδή τους κοίταζα κι εγώ. Και σηκώθηκαν, έφυγαν κατά τις μία παρά και μπήκαν μέσα σε ένα άσπρο αυτοκίνητο και έφυγαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς τι λόγο είχατε; Δεν καθόταν κανένας άλλος άνθρωπος εκεί;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μόνο αυτοί οι δύο;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Μόνο αυτοί οι δύο ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τι λόγο είχατε να τους προσέξετε;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Μου έκανε εντύπωση η τσάντα με τον τρόπο τον οποίον την κρατούσε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς κρατούσατε τσάντα;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Εγώ κρατούσα, αλλά τις είχα αφήσει κάτω, δεν τις είχα αγκαλιά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και άμα κανένας την αγαπάει λίγο τη τσάντα του και την κρατάει στα γόνατα του ή έχει τίποτα πολύτιμο και φοβόνται; Ξέρεις περνάνε καμιά φορά και μερικοί, τις αρπάζουν.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Μα εκεί δεν υπήρχε λόγος να την κρατάει έτσι να περάσει κάποιος με το μηχανάκι να την πάρει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ήταν κοντά δηλαδή στα μηχανάκια.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ήταν μέσα στην καφετέρια, στο προαύλιο της καφετέριας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προσέξατε λοιπόν πρώτα την τσάντα που ήταν στα πόδια του.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ναι. Μου έκανε εντύπωση ο τρόπος που την κρατούσε. Λόγω του ότι ήταν κοντά στο λιμάνι υπέθεσα ότι θα ήταν κανένας λαθρέμπορος και έχει κάτι με τη τσάντα του για πούλημα. Επειδή ήταν κοντά στο λιμάνι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι λέτε να είχε μέσα στην τσάντα;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Δεν ξέρω. Ούτε καν το σκέφτηκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν πάμε τώρα υποθετικά, επειδή έχουμε δεδομένο πλέον ότι μετά από 2 μέρες αυτή η τσάντα ή κάποια άλλη τσάντα μετέφερε κάποιο εκρηκτικό κι αυτό το εκρηκτικό έσκασε στα χέρια του. Τι το έκανε τώρα; Το πήγαινε βόλτα; Από τις 27, το πήγαινε και το έφερνε;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Εγώ δεν ξέρω αν είχε μέσα τη βόμβα ή όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διότι αν δεν είχε εκρηκτικά ποιο λόγο είχε να το κρατάει αγκαλιά κιόλας αυτό;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Τι να σας πω. Εγώ υπέθεσα ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λογικά να πηγαίνουμε. Ότι όταν έχουμε ένα δέμα και τόσο πολύ το προσέχουμε, θα πει ότι το προσέχουμε γιατί κάτι έχει μέσα που δεν πρέπει να μας φύγει από τα χέρια καθόλου, έτσι;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Σωστά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν ήταν εκρηκτικό όμως θα το πηγαίναμε βόλτα και την μία και την άλλη ώρα;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Εγώ δεν υπέθεσα τέτοιο πράγμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διότι αν κάποιος θέλει να κάνει κάποια έκρηξη, μπορεί να πάει πράγματι 2-3 μέρες νωρίτερα, να κάνει κατόπτευση, να δει πως περνάνε. Υπάρχει λόγος όμως να μεταφέρει και τσάντα με πράγματα τα οποία δεν θέλει να πέσουν;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Απλώς είπα ότι κρατούσε τη τσάντα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ κάνω την υπόθεση για να δω αν κράταγε τσάντα ή όχι. Διότι εδώ η τσάντα είναι που της τράβηξε την προσοχή.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Τράβηξε την προσοχή μου ο τρόπος, όχι η τσάντα. Ο τρόπος με τον οποίο κρατούσε τη τσάντα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα. Εσείς τι δουλειά κάνετε;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Εγώ είμαι συνταξιούχος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε τι;.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ήμουν προϊσταμένη ορόφων στο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΑΛΛΑΣ› στη Θεσσαλονίκη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ξενοδοχείο.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οπότε έχετε δυνατότητα παρατήρησης. Μπορείτε να παρατηρείτε καλά.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ναι, σίγουρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την κα Σωτηροπούλου τώρα, την είδατε, καθόταν σε καρέκλα κι αυτή δίπλα του;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ναι, καθόταν έτσι ο κ. Ξηρός και από κει καθόταν η κα Σωτηροπούλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απέναντι του. Vis a vis.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Εγώ είχα κατά πρόσωπο την κα Σωτηροπούλου. Τον κ. Ξηρό τον έβλεπα από το πλάι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συζητούσαν οι δυο τους; Μιλάγανε;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Μιλούσαν, ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι απόσταση ήσαστε εσείς από δω;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Γύρω στα 4-5 μέτρα απόσταση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσασταν πολύ κοντά.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως καταλαβαίνατε ότι συζήταγαν.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν καταλαβαίνατε τι έλεγαν, αλλά βλέπατε ότι συζήταγαν.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Σίγουρα, ναι. Έβλεπα τις κινήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έδειχναν κάτι;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Όχι, τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να λένε ξέρω εγώ εκεί, εκεί κλπ.;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Όχι. Απλά μιλούσαν και τα χέρια ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν πήγατε εκεί ήσαν εκεί;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ήταν εκεί. Εγώ εκεί τους βρήκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ρα δεν μπορείτε να ξέρετε πόση ώρα ήσαν εκεί.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε όμως ότι μόλις πήγατε εσείς μετά από πόση ώρα έφυγαν;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Μετά από ένα τέταρτο έφυγαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα τέταρτο έμειναν.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τους ενοχλήσατε εσείς
Ε. ΣΑΓΡΗ: Όχι βέβαια, δεν είχα λόγους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε βεβαία ότι είναι η κα Σωτηροπούλου;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Εξαρχής, μόλις είδα την κα Σωτηροπούλου στην τηλεόραση και την ίδια, ήμουν βεβαία από την αρχή. Είχα κάποιες επιφυλάξεις για τον κ. Ξηρό γιατί οι φωτογραφίες που έδειχναν στην τηλεόραση ήταν παλιές και δεν με βοηθούσαν. Με βοήθησε όταν εξήλθε από το νοσοκομείο και πήγαινε για τις φυλακές, τότε βεβαιώθηκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το θέμα είναι τί έκαναν εκεί πέρα. Μπορείτε να μου πείτε; Εσείς δηλαδή που είδατε μετά τα γεγονότα, ότι πήγε μετά από δυο μέρες ο Σάββας, αυτά είναι δεδομένα, πήγε εκεί και κάποια βόμβα έσκασε, ή ο πυροκροτητής μόνο, πάντως κάτι έσκασε εκεί στα χέρια του, τραυματίστηκε σοβαρά κι από κει άρχισε ένα κουβάρι να ξετυλίγεται. Πείτε μου λοιπόν, εκείνη την ώρα τί σας ήρθε στο μυαλό όταν είδατε τον Σάββα και μετά είδατε τη Σωτηροπούλου; Τί είπατε, σ’ εκείνο το χώρο τί είχε γίνει;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Εγώ εκείνη την ώρα έπαθα σοκ. Δε μπορούσα να μιλήσω, γιατί δεν πίστευα ότι θα ερχόμουν πρόσωπο με πρόσωπο με ανθρώπους με τέτοια δράση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα εισιτήρια τα έχετε που πήγατε και κάνατε αυτά τα ταξίδια κτλ.; Γιατί ενδεχομένως να σας αμφισβητήσουν.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Τα εισιτήρια υπάρχουν φωτοτυπίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μόνη σας ήσαστε;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Μόνη μου ήμουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού πηγαίνατε;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Στη Σαντορίνη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να κάνετε τί μόνη σας;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Διακοπές. Μόνη μου πάω κάθε χρόνο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πηγαίνετε λοιπόν προς την καφετέρια για να καθίσετε εκεί πέρα διότι δεν θα μένατε σε ξενοδοχείο, θα διανυκτερεύατε στην καφετέρια.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Όχι, θα καθόμουν για λίγο εκεί, νομίζοντας ότι είναι ανοιχτή, να πιω έναν καφέ, αλλά όταν είδα ότι δεν είναι ανοιχτή, κάθισα λίγο να ξεκουραστώ κι έφυγα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η πρόθεσή σας ήταν να μείνετε στην καφετέρια να πιείτε έναν καφέ, γι αυτό πήγατε εκεί.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Μάλιστα, γι αυτό πήγα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Για να περάσει η ώρα. Το πρωί θα πηγαίνατε πού;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Στη Σαντορίνη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: 7 η ώρα το πρωί;
Ε. ΣΑΓΡΗ: 6:30-7:00.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τον άντρα και τη γυναίκα τους είδατε που μιλούσαν. Πόσο μακριά ήσαστε από το ζευγάρι;
Ε. ΣΑΓΡΗ: 4-5 μέτρα, παραπάνω δεν ήταν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο χώρος φωτίζεται; Υπάρχει φωτισμός;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ναι, επαρκώς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από τί φωτίζεται;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Από φωτιστικά τα οποία υπήρχαν γύρω-γύρω σαν σποτ διασκορπισμένα στα φυτά μέσα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί είστε βέβαιη ότι ήταν η κα Σωτηροπούλου;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Γιατί μου έκανε εντύπωση έτσι που την είδα κατά πρόσωπο, το πρόσωπό της και δεύτερον, όταν σηκώθηκε, είχε τα μαλλιά της πλεξίδα. Εγώ στην αρχή δεν κατάλαβα ότι ήταν γυναίκα. Μετά, όταν σηκώθηκε και είδα την πλεξίδα, τότε κατάλαβα ότι ήταν γυναίκα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ψηλή; Κοντή; Για περιγράψτε την.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Στο ανάστημα το δικό μου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί ύψος έχετε εσείς;
Ε. ΣΑΓΡΗ: 1,57, εκεί μέσα, στο κοντό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Λεπτή, παχουλή;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Αδύνατη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το πρόσωπό της περιγράψτε το.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Το πρόσωπό της ήταν αγέλαστο, αχαρακτήριστο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ροδαλό, λευκό, μαύρο;
Ε. ΣΑΓΡΗ: ¶χρωμο εκείνη την ώρα το έβλεπα εγώ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τα μάτια της;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Τα μάτια της τα είδα γιατί μου έκανε εντύπωση ότι με κοιτούσε επίμονα, ήταν η μόνη που την είχα απέναντι, ενώ τον κ. Ξηρό τον είχα στο πλάι όπως σας είπα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας κοιτούσε επίμονα γιατί;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Δεν ξέρω, ίσως επειδή κοιτούσα κι εγώ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εσείς γιατί την κοιτούσατε;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Εγώ κοιτούσα την τσάντα που κρατούσε ο κ. Ξηρός.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Γιατί μου έκανε εντύπωση που την κρατούσε έτσι, ενώ εγώ είχα δύο τσάντες και τις είχα κάτω και τις δύο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ενώ εκείνος την κρατούσε αγκαλιά. Μπορεί να είχε κάτι πολύτιμο.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ακριβώς αυτό υπέθεσα κι εγώ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εσείς τί σκεφτήκατε;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Εγώ να σας πω την αλήθεια σκέφτηκα ότι είναι κάποιος λαθρέμπορος και έχει χρυσαφικά μέσα. Τί άλλο να υπέθετα; Ότι είχε βόμβα; Με τίποτα. Λιμάνι ήταν εκεί, συνήθως αυτοί εκεί κυκλοφορούν, απ’ ότι ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο Σάββας τί έκανε;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ο κ. Ξηρός δεν γύρισε να με κοιτάξει πολύ, μια δυο φορές γύρισε, μιλούσε με την κα Σωτηροπούλου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μετά τί έγινε;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Μετά σηκώθηκαν και έφυγαν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο Σάββας κοντός, ψηλός, λεπτός;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ψηλός.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πόσο; Σαν την κα Σωτηροπούλου;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Όχι. 1,75, δεν ξέρω να υπολογίσω και με μεζούρα, περίπου 175-1,80 εκεί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Παχύς; Λεπτός;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Όχι πολύ παχύς. Ήταν αξύριστος εκείνη τη βραδιά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν τώρα τη δείτε την κα Σωτηροπούλου εδώ μέσα τη γνωρίζετε; Βέβαια μια γυναίκα είναι εδώ μέσα κατηγορούμενη, ρίξτε μια ματιά, είναι αυτή πράγματι;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Η κυρία με το άσπρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 100%; Όρθια την είδατε να περπατά; Σηκωθείτε και όρθια κα Σωτηροπούλου να σας δει και όρθια.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, θέατρο θα κάνω; Είναι φαντασιόπληκτη. Επιεικώς, για να μην πω τίποτε άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Απαγορεύεται να υπερασπιστώ τον εαυτό μου;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Να τον υπερασπιστείτε κυρία μου με ωραίο τρόπο, όχι με αυθάδεια.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δε ντρέπεστε κυρία μου;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Όχι δε ντρέπομαι, εσείς δε ντρεπόσαστε που σκοτώνατε; Θα ντραπώ εγώ; Σοβαρά μιλάτε; Εγώ που λέω την αλήθεια θα ντραπώ; Σοβαρά μιλάτε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κα μάρτυς μην απαντάτε, όταν είναι κάποιος κατηγορούμενος τον αφήνουμε και λέει κάτι παραπάνω κι εμείς βγάζουμε τα συμπεράσματά μας.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Δεν είπα προσωπικά στην κατηγορουμένη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καταρχήν η κα Σωτηροπούλου δεν κατηγορείται ότι έβγαλε πιστόλι και σκότωσε κανέναν. Κα Σωτηροπούλου σας παρακαλώ κι εσάς, είπε η μάρτυς κάτι, την είπατε φαντασιόπληκτη, θύμωσε κι αυτή λέει «ας μη σκότωνες›.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αφού εγώ ξέρω ότι λέει ψέματα τί θα πω; Ότι είναι αλήθεια;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και της είπατε και «δε ντρέπεσαι›, τί θα έλεγε κι ετούτη;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ κι εκείνη κοιταζόμαστε και ξέρω ότι λέει ψέματα, τί θα της πω, «λες αλήθεια›;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να πείτε «κ. Πρόεδρε, αυτά που λέει τα αρνούμαι, είναι τελείως ψευδή› κτλ. Δε χρειάζεται ούτε χαρακτηρισμούς....
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Επιεικώς είπα ότι είναι φαντασιόπληκτη, γιατί υπάρχουν και άλλοι λόγοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλετε να ρωτήσετε κάτι την μάρτυρα;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, τί να τη ρωτήσω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όποτε θέλετε θα ζητήσετε τον λόγο και θα τα πείτε.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Η καφετέρια που καθόσαστε είναι κοντά στον ¶γιο Σπυρίδωνα;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Δεν ξέρω τις εκκλησίες, εγώ ξέρω ότι είναι απέναντι από την 3η πύλη του λιμανιού.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Μετά μάθατε ή περάσατε, σε ποιο σημείο εξερράγη η βόμβα, πού βρισκόταν αυτό το κιόσκι της FLYING DOLPHIN;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Όχι, δεν ξαναπέρασα από κει. Εγώ σ’ εκείνο το κιόσκι της DOLPHIN ήμουν όλη τη νύχτα. Όλη τη νύχτα μετά όταν έφυγα από την καφετέρια, πήγα και κάθισα εκεί απέξω.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Εγώ ήθελα αν ξέρατε σε ποια απόσταση βρισκόσαστε εσείς και αν υπήρχε οπτική επαφή από το σημείο που καθόταν το ζεύγος όπως λέτε με το κιόσκι, εκεί που κόβουν τα εισιτήρια, το εκδοτήριο.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Από εκεί που κάθονταν οι ίδιοι μπορεί να υπήρχε οπτική γωνία, αλλά από εκεί που καθόμουν εγώ όχι, γιατί ήταν πιο μπροστά άλλα γραφεία.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Δεν ήσαστε πάντως προς την πλευρά που είναι εκεί το κτίριο του ΟΤΕ.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Όχι.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Προς την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ που είναι κάτω;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Δεν ξέρω την περιοχή καλά.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Στον πύργο;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ακριβώς που είναι η 3η πύλη, ακριβώς απέναντι.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Ξέρω πολύ καλά τον Πειραιά.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Εγώ δεν τον ξέρω όμως καλά. Γι αυτό σας λέω.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Σας λέω σημεία σταθερά. Ο πύργος έχει από κάτω το «ΡΑΔΙΟ ΚΟΡΑΣΙΔΗΣ›.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Δεν το πρόσεξα.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Η εκκλησία είναι ο Αγ. Σπυρίδωνας. Μετά είναι η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ. Μετά, όταν μπαίνουμε μέσα στην παλιά 5η πύλη, είναι της Δωδεκανήσου η γραμμή.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Εσείς λέτε από τον κεντρικό δρόμο.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Από τον κεντρικό δρόμο που πάμε για ¶γιο Νικόλαο, προς το κεντρικό λιμεναρχείο.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Εγώ πήγα από την πίσω πλευρά της 3ης πύλης.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Προς την πλευρά πλατείας Καραϊσκάκη που είναι το άγαλμα; Το παλιό κτίριο Τυπάλδου;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Δεν την ξέρω την περιοχή καλά.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Γιατί έχει σημασία εάν η κυρία και ο κύριος και οποιοσδήποτε άλλος είχε οπτική επαφή με το εκδοτήριο που είναι ακριβώς απέναντι από την εκκλησία, γι αυτό ρωτώ.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Δεν ξέρω, δε μπορώ να σας πω γι αυτό γιατί δεν ξέρω την περιοχή.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είπατε ότι είχατε έρθει εκείνη τη μέρα για να ταξιδέψετε προς Σαντορίνη. Τα εισιτήρια όμως που μας έχετε φέρει, έχετε καταθέσει στον ανακριτή τα αντίγραφα των εισιτηρίων σας, φαίνεται ότι ξεκινήσατε από τη Θεσσαλονίκη για την Αθήνα στις 17:30.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ναι και έφτασα στις 23:30.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Φαίνεται όμως ότι την επόμενη μέρα επιστρέψατε στη Θεσσαλονίκη. Γιατί δεν πραγματοποιήσατε το ταξίδι;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Γιατί ο πράκτορας που ανέλαβε να μου φέρει τα εισιτήρια δεν μου τα έφερε και δεν πραγματοποιήθηκε και θα το πραγματοποιήσω φέτος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πήγατε τελικά Σαντορίνη. Διανυκτερεύσατε λέτε όλο το βράδυ...
Ε. ΣΑΓΡΗ: Και επέστρεψα το μεσημέρι στη Θεσσαλονίκη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καθίσατε και διανυκτερεύσατε εκεί κάτω;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Αφού περίμενα τον πράκτορα να μου φέρει τα εισιτήρια να φύγω, δε θα καθόμουν;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Το λέει αυτό κ. Πρόεδρε στην κατάθεσή της: «Το ταξίδι για τη Σαντορίνη είχε προγραμματιστεί για τις 7:00 το πρωί και αφού ματαιώθηκε, αυθημερόν εγώ έβγαλα εισιτήριο για Θεσσαλονίκη όπου και επέστρεψα›. Και φαίνεται να αναχωρεί πράγματι για Θεσσαλονίκη στις 13:05 έχοντας βγάλει εισιτήριο στις 8:34.
Έχετε κάποιο στοιχείο ότι πράγματι επρόκειτο να ταξιδέψετε εκείνη τη μέρα;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ναι, έχω τις αποδείξεις που κατέθεσα τα χρήματα στην ALPHA BANK για το πρακτορείο.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Τα έχετε μαζί σας σήμερα;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Όχι, δεν τα έχω. Μπορώ να σας τα στείλω φωτοτυπία.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αυτό θα το θέλαμε. Θα σας δώσουμε έναν αριθμό φαξ να μας το στείλετε.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Μάλιστα και θα σας στείλω και τα στοιχεία του πρακτορείου.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Οτιδήποτε που δείχνει ότι επρόκειτο την ημέρα εκείνη να ταξιδέψετε και ότι δεν έγινε το ταξίδι.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Βεβαίως.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Είπατε ότι φύγατε από τη Θεσσαλονίκη τί ώρα;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Στις 17:30.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Τί ώρα βρεθήκατε στο λιμάνι του Πειραιά;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Γύρω στις 00:30.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Σε έξι ώρες από τη Θεσσαλονίκη;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ναι, με το INTERCITY.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Σ’ αυτή την καφετέρια βρεθήκατε εσείς και οι δύο που κατονομάζετε. Ο χρόνος που καθίσατε εσείς στην καφετέρια μέχρι που έφυγαν οι δύο, μεσολάβησε ένα τέταρτο. Σ’ αυτό το διάστημα εσείς λέτε είχατε απέναντι την κα Σωτηροπούλου και την παρατηρούσατε. Παράλληλα παρατηρούσατε και την τσάντα...
Ε. ΣΑΓΡΗ: Την τσάντα περισσότερο.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Σας έβλεπε εσάς η κα Σωτηροπούλου;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Μ’ έβλεπε.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Αυτοί οι άνθρωποι οι δύο, αφού και εσείς η ίδια κάνατε σκέψεις πονηρές, γιατί να περιμένουν ένα τέταρτο εκεί και να τους περιεργάζεστε εσείς;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Αυτό δεν το ξέρω εγώ. Πού να ξέρω γιατί κάθονταν;
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Όταν η κα Σωτηροπούλου είδε να την παρατηρείτε, δεν θα έπρεπε να σκουντήσει τον κ. Ξηρό να του πει «πάμε γιατί βλέπω την απέναντι εδώ που μας αποτυπώνει, μας φωτογραφίζει›. Αφού είχαν σκοπό την επόμενη, τη μεθεπόμενη να τοποθετηθεί εκεί βόμβα, δε θα είχαν έναν μάρτυρα εις βάρος τους;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ίσως δε φαντάστηκαν ότι εγώ παρατηρούσα....
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Δε φαντάστηκαν;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ίσως λέω, δεν είμαι σίγουρη.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Εσείς πώς τη θεωρείτε την κα Σωτηροπούλου;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Απ’ ότι φαίνεται είναι.....
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Δεν έχει υψηλού βαθμού νοημοσύνης;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Προς Θεού, δεν είπα τέτοιο πράγμα, ούτε υπονοώ κάτι τέτοιο.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Ένα τέταρτο κάθονταν και μιλούσαν με κάποιον απέναντι να τους παρατηρεί.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ίσως δεν σηκώθηκαν να φύγουν για να μη δώσουν στόχο.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Τί στόχο; Να προστατευθούν.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ναι, αλλά τη στιγμή που μπήκα εγώ, αν εσείς κάθεστε κάπου και μόλις μπω εγώ φύγετε, ενώ εγώ σας παρατηρώ έντονα, κινείτε την περιέργειά μου περισσότερο.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Σας ρωτώ διότι από την αντίδραση της κας Σωτηροπούλου, δείχνει ότι αμφισβητεί την παρουσία σας εκεί.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Όλες τις παρουσίες τις έχει αμφισβητήσει μέχρι τώρα.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Εσείς μετά την έκρηξη πότε πήγατε και δώσατε κατάθεση;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Εγώ άργησα να πάω.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Γιατί αργήσατε;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Γιατί το σκεφτόμουν αν θα έπρεπε να πάω ή όχι και στην αρχή δεν το θεωρούσα και σημαντικό. 3 Οκτωβρίου πήγα στον κ. Ζερβομπεάκο, αλλά στη Θεσσαλονίκη είχα πάει πιο νωρίς, ένα μήνα πιο νωρίς.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Τελικά τί ήταν εκείνο που σας ώθησε;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ήταν το ότι έβλεπα την κα Σωτηροπούλου να λέει ότι δεν έχει καμία σχέση και την αστυνομία να παρακαλάει να καταθέσουμε και το παραμικρό στοιχείο.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Θα φεύγατε με High Speed ταχύπλοο;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ναι.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Το ρωτώ αυτό γιατί αυτά έχουν πάντοτε συγκεκριμένο χώρο στην Ακτή Τσελέπη στην πλατεία Καραϊσκάκη ενώ το σημείο που έγινε η έκρηξη ξέρω είναι περίπου 500-600 μέτρα.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Σας ρώτησε προηγουμένως ο κ. συνάδελφος για την απόσταση μεταξύ της καφετέριας και του σημείου που ήταν το εκδοτήριο της FLYING DOLPHIN. Ξέρετε πόση είναι η απόσταση;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Πρέπει να είναι αρκετή. 500 μέτρα, δεν ξέρω και ακριβώς. Δεν ξέρω τις αποστάσεις. Εγώ εκείνη τη βραδιά δεν κοίταζα τις αποστάσεις.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Υπολογισμό σας λέμε να κάνετε. Είπατε 500 μέτρα, μπορεί να ήταν και λιγότερο, μπορεί να ήταν και παραπάνω...
Ε. ΣΑΓΡΗ: Είπα το μέρος στο οποίο βρισκόμουν εγώ όλη τη νύχτα, από την καφετέρια.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Δεν είναι κοντά στα εκδοτήρια;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Στα εκδοτήρια δίπλα είναι.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Από την καφετέρια μέχρι τα εκδοτήρια τί απόσταση ήταν; 500 μέτρα;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Τόσο υπολόγισα εγώ, μπορεί να έπεσα κι έξω, δεν ξέρω, τόσο υπολόγισα εγώ.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Τελικά, εγώ απ’ όσα είπατε εδώ πέρα, έχετε μπερδέψει πύλες, καράβια, σημεία αναχώρησης, να δούμε αν μπορούμε να τα ξεμπερδέψουμε κι αν λέτε και αλήθεια για όλα αυτά. Εγώ αμφιβάλλω.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Πάντα θα αμφιβάλλετε.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Όχι, δεν αμφιβάλλω πάντα. Πρώτα απ’ όλα πείτε μας γιατί σήμερα δεν φέρατε αυτά τα πιστοποιητικά, τα χαρτιά που πιστοποιούν ότι θα πηγαίνατε αυτό το ταξίδι; Το ίδιο που μας είπατε σήμερα, το είπατε και στον ανακριτή. «Θα τα φέρω› είπατε και στον ανακριτή.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ο κ. Ζερβομπεάκος μου είπε «αν σου ζητηθούν›, δεν μου είπε να τα έχω μαζί μου πάντα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Δεν ξέρω τί σας είπε, πάντως δίνετε κι εκεί την ίδια υπόσχεση, «τα έχω στο σπίτι μου› κτλ. Σήμερα γιατί δεν τα φέρατε;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Είπα να τα φέρω και μου λέει «δε χρειάζεται, αν σου ζητηθούν εκεί›.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Είστε μια γυναίκα υπεύθυνη, μεγάλη, εργαζόμενη και η μαρτυρία σας ενοχοποιεί μια άλλη γυναίκα. Δε σκεφτήκατε να πείτε «ας πάρω και αυτά τα χαρτιά›;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Δεν το σκέφτηκα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Γιατί;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Γιατί δεν πάω κάθε μέρα στα Δικαστήρια να ξέρω τί χρειάζεται.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Μήπως όμως ίσως κι επειδή είστε λίγο επιπόλαιη;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Δεν τον δέχομαι τον χαρακτηρισμό αυτό.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Συγνώμη, αλλά είναι η δεύτερη φορά που το κάνετε αυτό. Τελικά, τί θα πηγαίνατε, ατομική εκδρομή ή οργανωμένη εκδρομή;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ατομική εκδρομή θα πήγαινα, μόνη μου θα πήγαινα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Ή με γκρουπ;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Μόνη μου θα πήγαινα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Μόνη σας δε μπορούσατε, δεν είχατε τρόπο από Θεσσαλονίκη να κόψετε ένα εισιτήριο και να πάτε; Γιατί έπρεπε να έρθει πράκτορας στον Πειραιά;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Γιατί αυτή την εκδρομή μου τη χάρισε το Ινστιτούτο Πρίνου, γι αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν κατάλαβα.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ήταν μόνο το εισιτήριο δικό μου, το ξενοδοχείο και το φαγητό ήταν πληρωμένα από τα «ΠΡΙΝΟΥ›.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Αυτό μπορούμε να το αποδείξουμε κατά οποιοδήποτε τρόπο; Πρώτη φορά το λέτε.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Το είπα και στον κ. Ζερβομπεάκο.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Δεν το είπατε, στην κατάθεσή σας τουλάχιστον δεν είναι καταγεγραμμένο, ότι ήταν δώρο αυτή η εκδρομή. Το λέτε πρώτη φορά. Εμείς γιατί να το πιστέψουμε αυτό όταν το λέτε πρώτη φορά;
Ε. ΣΑΓΡΗ: Ωραία, να σας στείλω με φαξ στο Δικαστήριο....
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Να το κάνετε αλλά όχι όπως τότε, να το κάνετε.
Ε. ΣΑΓΡΗ: Τότε δε μου ζήτησε κανείς φαξ να στείλω.
