Πιο επείγουσα από ποτέ χαρακτηρίζει ο Αλ. Τσίπρας την ανάγκη εξεύρεσης μιας συνολικής και οριστικής λύσης του χρέους, επαναλαμβάνοντας ότι προϋπόθεση για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση είναι η ακύρωση του μνημονίου.
Σε άρθρο του στη Monde Diplomatique, ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ επαναδιατυπώνει την άποψή του για μια Ευρωπαϊκή Διάσκεψη Χρέους, κατά το προηγούμενο της Διάσκεψης του Λονδίνου για το χρέος της Γερμανίας το 1953, που όπως επισημαίνει είναι η «μόνη ρεαλιστική και συμφέρουσα λύση για όλους».
Ο κ. Τσίπρας υπενθυμίζει τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για «σημαντική διαγραφή της ονομαστικής αξίας του συσσωρευμένου δημόσιου χρέους» της Ελλάδας και για μορατόριουμ στην εξυπηρέτησή του, ώστε τα κονδύλια που θα εξοικονομηθούν να διοχετευτούν στην προσπάθεια για την ανάκαμψη της οικονομίας.
Τα μέτρα αυτά, όπως επισημαίνει, θα πρέπει να συνοδευτούν «με προοδευτικές, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που στόχο θα έχουν τη δικαιότερη κατανομή του πλούτου». «Το ξεπέρασμα της κρίσης προϋποθέτει τη ρήξη με το παρελθόν της χώρας, το οποίο την προκάλεσε», σημειώνει, προσθέτοντας ότι ένα τέτοιο σχέδιο «δεν μπορεί να εφαρμοστεί παρά μόνο από ένα κόμμα ανεξάρτητο από τη χρηματοπιστωτική ολιγαρχία που κρατάει όμηρο το κράτος, από τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες».
Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει την βεβαιότητα ότι το σχέδιο του κόμματός του «θα γίνει πραγματικότητα», καθώς όπως αναφέρει, η κρίση «ήδη διαβρώνει και τον λεγόμενο σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης. «Όσο αργεί αυτή η λύση, τόσο μεγαλύτερο το οικονομικό και κοινωνικό κόστος για όλους μας, όχι μόνον για την Ελλάδα, αλλά και για τη Γερμανία και για όλη την Ευρωζώνη», προειδοποιεί.
Ο κ. Τσίπρας δεν παραλείπει να ασκήσει κριτική και στους χειρισμούς των χωρών του ευρωπαϊκού βορρά και ιδίως στη Γερμανία. «Η κρίση ανέτρεψε την ισορροπία κόστους-οφέλους από αυτόν τον άτυπο ενδοευρωπαϊκό επιμερισμό πολιτικών. Το Βερολίνο αντέδρασε εξάγοντας τη συνταγή της λιτότητας, παγιώνοντας, έτσι, την κοινωνική πόλωση στο εσωτερικό των κρατών-μελών του Νότου και την οικονομική ένταση στο εσωτερικό της ίδιας της Ευρωζώνης», παρατηρεί.
«Δημιουργείται πλέον ο άξονας πιστωτικού Βορρά-χρεωστικού Νότου, ως συνέπεια ενός ιδιοτελούς για τον Βορρά νέου καταμερισμού εργασίας», σημειώνει, τονίζοντας ότι τα προγράμματα διάσωσης του ευρωπαϊκού νότου «απέτυχαν σκάβοντας πηγάδια χωρίς πάτο».
Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, επαναλαμβάνει ότι το μνημόνιο ως δημοσιονομική συνταγή «έχει αποτύχει παταγωδώς» και πλέον, όπως τονίζει «το παραδέχεται όλη η Ευρώπη και το ομολογεί και το ΔΝΤ». «Η διεύρυνση των ανισοτήτων δεν είναι δημοσιονομική παρενέργεια, είναι εργαλείο άσκησης πολιτικής», συμπληρώνει.
«Ζητάμε, λοιπόν, ένα μορατόριουμ στην εξυπηρέτηση του χρέους για να αλλάξουμε την Ελλάδα. Χωρίς αυτό, απόπειρα για βιώσιμη δημοσιονομική εξυγίανση θα θυμίζει τον Σίσυφο. Μόνον που, αυτή τη φορά, το δράμα του δεν αφορά μόνον την αρχαία Κόρινθο. Αφορά όλη την Ευρώπη», καταλήγει.
