ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που είχε διακοπεί. Ελάτε για τα ηλεκτρολογικά να τελειώνουμε, εντάξει τα είπαμε τώρα τα μάθαμε όλοι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, να ρωτήσω κάτι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι κάτι που έχετε βεβαίως.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε μάρτυς παρακαλώ, δείτε αυτά εδώ και πείτε μου τι είναι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια είναι αυτά κ. Εισαγγελεύ εξηγήστε για να ξέρουμε εμείς, είναι το πειστήριο 57 εντάξει κατάλαβα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν είναι εκεί το θέμα, αλλού είναι. Κύριε Ράπτη παρακαλώ πείτε μου τι είναι αυτό;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα έχετε ξαναδεί κύριε μάρτυς αυτά; Κύριε Ράπτη πώς τα βλέπετε αυτά, τι είναι αυτά καταρχήν;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Βεβαίως ηλεκτρικά σχέδια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ηλεκτρονικά ή ηλεκτρικά;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Κοιτάξτε να δείτε, ηλεκτρικά με ηλεκτρονικά απλώς τονικά είναι η διαφορά τους, μπορεί να έχουμε στα ηλεκτρονικά να έχουμε και ηλεκτρολογικά και στα ηλεκτρολογικά να έχουμε ηλεκτρονικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει κομμάτι του κυκλώματος ηλεκτρονικό; Τότε το λέμε ηλεκτρονικό οπωσδήποτε και το ηλεκτρονικό θα έχει στοιχεία ηλεκτρικού.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Αν έχει πλακέτα είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό όμως δεν είναι, είναι; Δεν βρήκαμε και άλλον ηλεκτρολόγο τώρα, ο κ. Εισαγγελέας βρήκε εσάς.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Είναι ηλεκτρολογικά σχέδια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Χονδρικώς τι λένε κύριε μάρτυς;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Κοιτάξτε συνδεσμολογίες για κάποια που δεν μπορώ να καταλάβω γιατί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είναι για κάποιον εύκολα;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Για μένα φαίνονται πολύ εύκολα, λογικό είναι αυτό. Δεν θέλω να απαντήσω πλάγια μη το νομίζετε αυτό, εμένα μου φαίνονται πολύ απλά. Απλώς μου φαίνονται εμένα πάρα πολύ εύκολα τα σχέδια αυτά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τώρα να το πω τώρα; Αν σας πω τώρα ότι αυτά φαίνεται ότι τα έχει σχεδιάσει ο κ. Τζωρτζάτος?τα γράμματά του μοιάζουν;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Δεν φαίνεται, ο Βασίλης όταν έκανε σχέδια απ’ ότι θυμάμαι, τα έκανε καλλιγραφικά όχι μουτζουρογραφίες, πρώτον αυτό. Για το θέμα των γραμμάτων, τι να σας πω, πρέπει να το ψάξω. Δεν μπορώ να θυμηθώ πώς γράφει ο Βασιλάκης μετά τόσο καιρό, αυτό δεν μπορώ να σας το πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Πρόεδρος θέλει να ρωτήσει.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυς θέλω δυο πράγματα να μου πείτε. Είπατε ότι ο κατηγορούμενος κ. Τζωρτζάτος το 1982 πήρε άδεια ηλεκτρολόγου και άρχισε τις δικές του δουλίτσες.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Παράλληλα και με μένα.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Παράλληλα και με σας και μόνος. Ποιας ισχύος ήταν η άδεια ήταν εγκαταστάτου άδεια;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Μάλιστα.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μέχρι ποιας ισχύος μπορούσε να πάρει εργασίες;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Μέχρι 25 κιλοβάτ συν κάποια κιλοβάτ για θερμάνσεις για κουζίνες κλπ.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Οι εγκαταστάτες των 25 κιλοβάτ, μπορούν να διαβάσουν του ηλεκτρολόγου την μελέτη ώστε να την εφαρμόσουν στο κτίριο; Το σχέδιο υπάρχει η στατική, η δομική και η ηλεκτρολογική μελέτη.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Να σας πω, είναι δυστυχώς μόνο για τα χαρτιά. Ποτέ δεν τις διαβάζουμε αυτές, ξέρετε πότε τις διαβάζουμε αυτές τις μελέτες; Έχω κάνει πολλά έργα στο δημόσιο.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Λέω μπορούσε με βάση την άδειά του, να πάρει τη μελέτη και να την εφαρμόσει; Είτε διαβάζοντάς την, είτε γνωρίζοντάς την από την εμπειρία, τι θέλω εδώ, αυτό, τραβάω τις γραμμές, βάζω πάνω τα φωτάκια, τραβάω κάτω, βάζω την πρίζα, τα ξέρει, μπορούσε να διαβάσει το σχέδιο, αν ένα δωμάτιο θέλει δυο κάθετες γραμμές, γιατί είναι η κρεβατοκάμαρα με τα δυο κομοδίνα, ενώ το γραφείο θέλει μια, π.χ.;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Κατάλαβα τι λέτε απόλυτα. Θα σας απαντήσω γι’ αυτό που λέτε, αλλά τα σχέδια δεν τα εφαρμόζουμε ποτέ στα ιδιωτικά έργα, βγαίνουν για την πολεοδομία. Αλλά στα δημόσια έργα όμως, θέλουν διάβασμα και πολύ και είναι πιο πολύπλοκα. Ένας λοιπόν ηλεκτρολόγος μπορεί να το δει αυτό, είναι πολύ απλό το σχέδιο αυτό, φοβερά απλό.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Παίρνει τη δουλειά και την φτιάχνει. Για να γίνει η ηλεκτροδότηση από τη ΔΕΗ χρειάζεται το σχεδιάγραμμα του εγκαταστάτη και η υπογραφή του. Έφτιαχνε τέτοια;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Βεβαίως, βεβαίως. Όπως το λέτε βεβαίως.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επομένως μπορούσε να φτιάξει εκείνο το σχεδιάγραμμα που υποβάλλεται στη ΔΕΗ για να γίνει η ηλεκτροδότηση του οικήματος.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Έτσι βεβαίως.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κάτι άλλο θα σας ρωτήσω. Είπατε ότι είχε κάποια βιώματα από τον πατέρα του και λόγω των διώξεών του, ή των παρακολουθήσεων, ή των φυλακίσεων για αγορανομικά είπε η σύζυγός σας και κάτι τέτοια πράγματα. Πείτε μου, τους αστυνομικούς γενικά ανέκαθεν δεν μιλώ για τώρα που κρατήθηκε και όπως υποστηρίζεται υπέστη κάποιες πιέσεις, γενικά ποια ήταν η διάθεσή του απέναντι σε έναν αστυνομικό, είχε φίλους αστυνομικούς π.χ.;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Αυτό δεν το ξέρω εάν είχε φίλους αστυνομικούς. Δεν κάναμε πάντα συζητήσεις γι’ αυτό το θέμα, αλλά πάντα με συμπάθεια ποτέ δεν είχε πει κακό, όπως συνήθως λέγεται, δεν υπήρχε λόγος γιατί και αυτοί άνθρωποι είναι. Γιατί ξέρετε πολλοί βρίζουν τους ιερωμένους π.χ., δεν χρειάζεται όλοι έχουμε τα λάθη μας.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εδώ στη διαδικασία αναγνώστηκε και κατατέθηκε και επιδείχθηκε, ένα δακτυλικό αποτύπωμα του κ. Τζωρτζάτου σε ένα πηλίκιο που κατατέθηκε ότι, αυτό ανήκε σε έναν αστυφύλακα του τμήματος του Βύρωνα, μας το φέρανε εδώ το πηλίκιο και το είδαμε. Γι’ αυτό σας έκανα την προηγούμενη ερώτηση, είχε καμιά στολή αστυνομικού στο σπίτι, αγαπούσε; Γιατί είναι κάποιοι που μαζεύουν συλλογή, ξέρω και εγώ, είχε;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Όχι κύριε Πρόεδρε δεν είχε όχι.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορείτε εσείς σαν συγγενής του να μας δώσετε μια εξήγηση, αν μπορείτε, αν δε μπορείτε θα πείτε δεν μπορώ, πώς να βρέθηκε το δακτυλικό αποτύπωμα εκεί; Αν έχετε μορφώσει κρίση, θα μου πείτε. Αν δεν έχετε, προχωράω παραπέρα να σας ρωτήσω ακόμα κάτι και τελείωσα.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Κοιτάξτε δεν μπορώ να απαντήσω πάνω σ’ αυτό γιατί δεν ξέρω. Δεν μπορώ να έχω απάντηση σ’ αυτό.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η τελευταία ερώτησή μου πάνω σ’ αυτό το θέμα είναι η εξής, μήπως τυχόν σας έδωσε εκείνος κάποια εξήγηση, πώς μπορεί να μπήκε το αποτύπωμά του με κάποιο δάκτυλο πάνω στο πηλίκιο στο γείσο ;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Κοιτάξτε εάν μου έλεγε αυτό που λέτε, θα τον είχα αποτρέψει από χρόνια να μην είναι και σ’ αυτό το λίγο που είναι στην οργάνωση, που να έχω ιδέα;
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι εκ των υστέρων λέω μήπως το κουβεντιάσατε;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Όχι ποτέ, δεν πρόλαβα να κουβεντιάσω τίποτα, ούτε είχαμε μιλήσει ποτέ.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τι μας είπε ξέρετε; Εδώ ακόμα βρήκανε ένα πηλίκιο και βάλανε επάνω π.χ. το αποτύπωμά μου, είχε καμιά σχέση με το τμήμα εκείνο ή με τον συγκεκριμένο έναν κύριο Γ.Σ. Σερπάνος Γεώργιος λέει ότι ανήκε το πηλίκιο, έτσι προέκυψε.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Θα σας πω τι έχουμε πει τηλεφωνικά. Του λέω ρε Βασίλη δεν το πιστεύω ότι αυτά που λένε τα έχεις κάνει εσύ. Όχι μου λέει Χρήστο, αυτό έχει λεχθεί. Λεπτομέρειες όχι δεν μπορούσε να μου πει για το πηλίκιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε η κα Βασιλική Τζοβλά, του Αθανασίου και της Γεωργίας. Καθηγήτρια Μέσης Εκπαίδευσης, γεννήθηκε στην Αθήνα και κατοικεί στου Ζωγράφου. Θέλετε να ορκιστείτε;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια.›
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κύριε Μυλωνά. Τι μάθημα διδάσκετε;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Φιλόλογος είμαι της Μέσης Εκπαίδευσης.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Να ξεκινήσω λίγο από το τέλος τις συνθήκες σύλληψης, εκείνη η 18η Ιουλίου πέρσι το 2002, εσείς ήσασταν πού;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ήμουν στην Χιλιαδού της Εύβοιας μαζί με τον Βασίλη και το παιδί μας.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Διακοπές;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Μάλιστα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Και τι γίνεται χαράματα, το πρωί, περιγράψτε λίγο τις συνθήκες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι η σύζυγος του κ. Τζωρτζάτου;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Είμαι σύζυγος ουσιαστικά, αλλά τυπικά είμαι σύντροφος, συμβία, δεν έχουμε παντρευτεί με τον Βασίλη.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Έχει αναγνωρίσει κανονικά το παιδί ο κ. Τζωρτζάτος, όλα αυτά τα χρόνια είναι μαζί, απλώς τυπικά δεν έχουν παντρευτεί. Και βέβαια το παιδί το έχει αναγνωρίσει από την αρχή έτσι δεν είναι;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Αμέσως μόλις γεννήθηκε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Και βέβαια δεν είστε μαζί επειδή προέκυψε το παιδί; Προέκυψε το παιδί, επειδή είστε μαζί;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Μου φαίνονται αυτονόητα αυτά και γι’ αυτό δεν απαντώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσαν μαζί ζούσανε οι άνθρωποι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Απλώς έκανα το ερώτημα κ. Πρόεδρε για να φανεί ότι, πέραν του τυπικού στοιχείου του γάμου, είναι ένα ζευγάρι κανονικό όπως όλα τα άλλα, με παιδί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς, ζούνε μαζί οι άνθρωποι αυτό το είπε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Επανέρχομαι στις 18 Ιουλίου πέρσι στην Χιλιαδού Ευβοίας, πείτε παρακαλώ στο Δικαστήριο πώς ξεκίνησε εκείνη η μέρα;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Εκείνη την ημέρα εγώ είχα σκοπό να φύγω από την Χιλιαδού με το παιδί, γιατί είχα εφημερία στο σχολείο μου και πριν προλάβει να γίνει κάτι τέτοιο, γύρω στις έξι παρά τα ξημερώματα, από φωνές και κάποια έντονη σαν φασαρία μια κατάσταση όπως ξυπνάμε κάποιες φορές το πρωί, και σαν να γίνεται κάτι να διαδραματίζεται στη γειτονιά.
Αμέσως πετάχτηκα επάνω και διέκρινα κάποια βήματα από την χαραμάδα της πόρτας από κάτω και αμέσως άκουσα μια φωνή να λέει έτσι με έντονο τρόπο «ανοίξτε Αστυνομία και Εισαγγελέας›, λέω μισό λεπτό να βρω το κλειδί, ανοίγω την πόρτα και βλέπω μπροστά μου κάποιους αστυνομικούς, με προτεταμένα όπλα δεν ξέρω πώς λέγονται αυτά τα όπλα κάτι μεγάλα έτσι, τέλος πάντων.
Πολλά άτομα πάρα πολλοί αστυνομικοί, άλλοι με στολές, άλλοι χωρίς στολές, είχαν πιάσει στο μικρό σπιτάκι που μέναμε τα παράθυρα, την αυλή, είχαν διαχυθεί παντού σ’ όλο το χώρο, ταυτόχρονα ξύπνησε και το παιδί που ήταν εννιάμισι χρονών πέρσι, και έντρομο ήρθε κοντά μου λέγοντας, «τι είναι, τι θα πάθουμε, τι θα μας κάνουν›;
Σ’ αυτή τη περίπτωση βέβαια προηγήθηκε το παιδί, η ψυχολογία του εννοώ, προσπάθησα να το καθησυχάσω. Θα έλεγα ότι υπήρχε και από την πλευρά των αστυνομικών έτσι κάπως σαν να αιφνιδιάστηκαν που είδαν ένα μικρό παιδί να είναι τόσο τρομοκρατημένο μπροστά τους και θα έλεγα ότι υπήρξε έτσι ένα δείγμα κάποιας ανθρώπινης ας πούμε στάσης, από έναν δυο απ’ αυτούς. Μου λένε, ποιοι είστε μέσα; Λέω εγώ, το παιδί και ο άντρας μου ο Βασίλης Τζωρτζάτος. Λένε, πού είναι ο ίδιος; Τους είπα τέλος πάντων?
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Σας έδειξαν κάποιο ένταλμα σύλληψης;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Όχι δεν επιδείχθηκε κάποιο τέτοιο χαρτί.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εισαγγελέας υπήρχε τελικά;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Όταν πήραν τον Βασίλη και ήθελα εγώ να ρωτήσω κάτι, σκέφθηκα ότι ποιον θα ρωτήσω; Λογικά τον Εισαγγελέα ότι είναι πιο αρμόδιος να ρωτήσω. Και λέω σε κάποιον Αστυνομικό, ποιος είναι ο κ. Εισαγγελέας;
Οπότε γύρισαν απότομα όλοι πίσω με κοίταξαν και λέει ένας κύριος με πολιτικά, προφανώς ο Εισαγγελέας φαντάζομαι λέει εγώ γιατί; Λέω να ρωτήσω εάν μπορώ εγώ να φύγω ή να περιμένω. Και μου είπαν, περιμένετε ένα τέταρτο και θα σας πούμε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ήταν πράγματι εισαγγελέας ο κύριος;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Αυτό εγώ πώς να το ξέρω; ¶λλωστε έχω συνηθίσει όταν μου λένε κάτι ότι είναι αυτό να θεωρώ ότι είναι αυτό, επειδή και εγώ έτσι λειτουργώ τι να πω.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Στη συνέχεια λοιπόν;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Πριν γίνει αυτό με τον Εισαγγελέα όμως, είχαν ήδη πάρει τον Βασίλη. Είχαν πει να ντυθεί ο κύριος, μπήκανε μέσα στο σπίτι, ταυτόχρονα έγινε μια υποτυπώδης έρευνα στο σπίτι, όχι ουσιαστική έρευνα, απλώς κοίταξαν λίγο δεξιά – αριστερά, από την πίσω μεριά της αγροικίας αυτής, έτσι λίγο στο αυτοκίνητο. Στο μεταξύ ντύθηκε ο Βασίλης και τον πήραν συνοδεία και τον οδήγησαν προς την έξω μεριά της κατοικίας αυτής της εξοχικής που ήταν παραταγμένα πάρα πολλά αυτοκίνητα της αστυνομίας.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Μια διευκρίνιση αν θέλετε επειδή μιλάτε για κατοικία, δεν ήταν το σπίτι που έφτιαχνε ο Βασίλης Τζωρτζάτος;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Όχι καμιά σχέση, ήταν ένα σπίτι φιλικό που μας το είχε παραχωρήσει κάποιος φίλος που το είχε εκεί.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κοντά πάντως στο γιαπί που έχει;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Κοντά, όχι δίπλα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Αλλά σε εκείνη την ευρύτερη περιοχή;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ναι, ακριβώς.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Στη συνέχεια ;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Πήραν τον Βασίλη προς τα πέρα και εγώ ρώτησα εάν μπορώ να φύγω.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Πού τον πήγαν τον είδατε;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ναι, προς την πομπή των αυτοκινήτων. Ήταν πολλά αυτοκίνητα. Ήταν τουλάχιστον έξι αυτοκίνητα πρέπει να ήταν. Μάλιστα εκεί κοντά, επειδή αυτός ο φίλος έχει και άλλο ένα σπιτάκι στην ίδια αυλή για να φιλοξενεί και κάποιους άλλους, έμενε και ένα ζευγάρι Ιταλών με τα παιδιά τους και είχαμε πιάσει κάποιες φιλίες με την Ιταλίδα, η οποία ξύπνησε απ’ αυτή την φασαρία που έγινε και της έκανε εντύπωση, ήρθε προς τα εμένα, με ρώτησε τι έγινε, τι πώς, το παιδί της το μικρό ξύπνησε και αυτής, γενικά υπήρχε μια αναστάτωση ήταν έντρομη και αυτή που είδε ξαφνικά, ενώ ήρθε για διακοπές, κάποιους αστυνομικούς και όπλα κλπ.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Όταν ρώτησαν οι αστυνομικοί στην αρχή πού είναι ο Βασίλης Τζωρτζάτος, στη συνέχεια εξήγησαν γιατί ήρθαν τα χαράματα εκεί στο σπίτι; Είπαν κάτι, ότι συλλαμβάνεσαι, κατηγορείσαι;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Είπαν την φράση, «να ντυθεί ο κύριος και μετά να μας ακολουθήσει›.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Έχουμε λοιπόν τον Βασίλη Τζωρτζάτο να τον πηγαίνουν προς τα αυτοκίνητα, εσάς και το παιδί σας;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Εγώ ρώτησα αν μπορώ να φύγω γιατί είχα ήδη κανονίσει να αναχωρήσω από εκεί και μου είπαν ότι θα μου πουν σε ένα τέταρτο. Πράγματι ακριβώς σε ένα τέταρτο μου είπαν ότι πρέπει και εγώ να τους ακολουθήσω στην Αθήνα μαζί.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Με το παιδί βέβαια.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Δεν είπαν κάτι τέτοιο, οπότε φαντάστηκα εγώ προφανώς μόνη μου. Και κανόνισα εκείνη την ώρα, είπα στην Ιταλίδα την κοπέλα να αφήσω το παιδί εδώ σε σένα να το κρατήσεις, γιατί φαντάστηκα, θα πάω, ποιος ξέρει τι θέλουν, ίσως να ρωτήσουν τίποτα παραπέρα και να γυρίσω να το πάρω. Και λέει όχι και το παιδί μαζί. Σε διαφορετικά αυτοκίνητα.
Φύγαμε από το σημείο αυτό, παραπέρα λίγα μέτρα, μπαίνουμε σε ένα αυτοκίνητο εγώ με το παιδί μου, με το μικρό, ο οδηγός και ένας άλλος αστυνομικός. Πίσω μας είχαν βάλει τις ασφάλειες του αυτοκινήτου, μάλιστα ρώτησε ο ένας τον άλλον, τις έβαλες τις παιδικές; Και τις βάλανε ή τις είχανε ήδη βάλει. Και εκείνη τη στιγμή που έγινε αυτό, βλέπουμε και τον κ. Ψαραδέλλη που φέρνανε από πάνω, λέω πάνω γιατί η δική του κατοικία, αυτό το σπιτάκι το εξοχικό, είναι σε ένα ανήφορο. Μάλιστα η μικρή εξεπλάγην και είπε, «α! ο Θεολόγος›.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Οπότε ήμασταν και οι τρεις σε διαφορετικά αυτοκίνητα. Μπροστά από μας ήταν το αυτοκίνητο που είχε μέσα τον Βασίλη και αμέσως πιο μπροστά τον κ. Ψαραδέλλη.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ξεκινάει η πομπή με αργούς ρυθμούς;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Με γρήγορους ρυθμούς. Θα έλεγα ότι ήταν η πιο γρήγορη διαδρομή που έχω κάνει.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Και που καταλήξατε;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Αυτό το σημείο για μας, γενικά της σύλληψης, υπήρξε πάρα πολύ δυσάρεστο, κυρίως για το παιδί μου, το οποίο από τότε έχει πάρα πολύ τρομοκρατηθεί. Αν δει αστυνομικό αυτοκίνητο στη γειτονιά ή στην περιοχή που μένουμε φοβάται πάρα πολύ. Προσπαθώ εγώ με λόγια βέβαια και με διάφορους τρόπους να εξηγήσω ότι άλλο εκείνο το γεγονός και ότι οι αστυνομικοί αυτοί εδώ κάνουν μια άλλη δουλειά κλπ.
Και πραγματικά είχα ζητήσει και επιστημονική βοήθεια πάνω σ’ αυτό και μάλιστα δεν το έχω λύσει ακόμα αυτό το θέμα είναι η αλήθεια, είναι ανοιχτό για μένα, γιατί όταν ακούσει το παιδί κάτι για ψυχίατρο, κάτι για πρόβλημα με τον πατέρα της κλπ. αντιδρά πάρα πολύ απότομα και με μεγάλη εσωστρέφεια. Τέλος πάντων.
Και θέλω να πω μάλιστα συγκεκριμένα ότι μετά από κάποιες μέρες όταν τέλειωσαν αυτά και ο ίδιος οδηγήθηκε στη φυλακή και πήγαμε με την υπόλοιπη οικογένεια του κάποιες μέρες διακοπές, θυμάμαι ότι στο διπλανό δωμάτιο μόλις ακούγαμε φωνές αντρών κάπως να διαπληκτίζονται κι εγώ και κυρίως το παιδί μέναμε άναυδοι και φοβισμένοι και κεραυνοβολημένοι. Δεν με νοιάζει για μένα, με νοιάζει για τις επιπτώσεις στη μικρή.
Μάλιστα από το φόβο της και την τρομάρα είχε κάνει και εμετό μέσα στο αυτοκίνητο. Βέβαια μπορώ να πω ότι υπήρξε μια ευαισθησία πάνω σ’ αυτό. Σταμάτησαν αμέσως -φαντάζομαι ότι δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά- για να παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες πάνω στο παιδί.
Τα αυτοκίνητα πέρασαν τη διαδρομή, δεν υπάρχει κι άλλος δρόμος, έφτασαν Χαλκίδα και συνέχισαν κανονικά. Μας πήγαν στο κτίριο της Γενικής Ασφάλειας στον όροφο της Αντιτρομοκρατικής. Φτάσαμε κάτω από την πίσω μεριά εκεί που είναι το πλάι, ανέβηκε πρώτα με το ασανσέρ ο Βασίλης με κάποιον από τη συνοδεία των αστυνομικών.
Εμένα με το μικρό μας πήγαν σε ένα γραφείο επάνω. Μας άφησαν εκεί μέσα, μαζί με μια κοπέλα που μάλιστα έκανε στην εργασία της κάτι, γι’ αυτό ήταν εκεί πέρα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Σας φιλοξένησαν λοιπόν στην Ασφάλεια.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ναι. Μείναμε στο γραφείο μέσα, μας κλείδωσαν βέβαια την πόρτα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Σας κλείδωσαν κιόλας.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ναι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Για να είστε ασφαλείς προφανώς.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Για πόση ώρα; Από τις 9 περίπου μέχρι τη 1, περίπου κάπου τόσο πρέπει να ήταν.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Αυτό έχει σημασία. Γύρω στις 9 το πρωί είχατε φτάσει στην Ασφάλεια.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ναι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Πολύ ωραία. Μέχρι τη 1, 4 ώρες ήσασταν κλειδωμένοι σε ένα δωμάτιο με το μικρό παιδί. Υπάρχουν στοιχεία εις βάρος σας;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Όχι, όπως σας το λέω είναι. Αν ήταν θα το πρόσθετα αυτό.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Φτάνει 1 το μεσημέρι και κάποια στιγμή ξεκλειδώνουν την πόρτα.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Επειδή τυχαίνει το παιδί μας να είναι και πολύ ανυπόμονο ρώταγε τι θα γίνει όλη την ώρα και πότε θα φύγουμε και τι θα κάνουμε. Βρήκε εκεί ένα χάρτη, έκανε γεωγραφία στον πίνακα, έπαιζε παιχνίδια με τον αστυνομικό για να περνάει η ώρα. Τέλος πάντων. Αλλά διέκρινα εγώ βέβαια ότι ήταν η άμυνα της εξωστρέφειας.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: 4 ώρες κλειδωθήκατε σε ένα δωμάτιο φρουρούμενοι από αστυνομικό.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ναι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κάποια στιγμή ξεκλειδώνει η πόρτα.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Κάποια στιγμή ναι ξεκλειδώνει και είπα θα πάμε ?
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ήταν και κάποιος άλλος μέσα υποθέτω.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ήταν κάποιος κύριος που πηγαινοερχόταν γιατί στο μεταξύ μας είχαν ρωτήσει αν θέλουμε κάτι, τέτοια πράγματα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: 1 η ώρα σας είπε φύγετε; Είπε ότι «συγνώμη, κάναμε λάθος›; Τι σας είπαν; Ή απλώς ξεκλείδωσαν;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Όχι. Ότι τώρα θα φύγουμε και θα πάμε στο σπίτι για έρευνα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Οπότε σας παίρνουν εσάς και το παιδί.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Φύγαμε με ένα αυτοκίνητο πάλι, πήγαμε στο πατρικό σπίτι του Βασίλη. Αφήσαμε τη μικρή στη γιαγιά της. Εγώ ήμουν παρούσα στην έρευνα που έγινε με κάποια Εισαγγελέα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Που έγινε η έρευνα αυτή;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Στο σπίτι από κάτω που χτίζω τώρα, είναι σαν γκαρσονιέρα του ίδιου και εργαστήριο ταυτόχρονα. Έγινε έρευνα εκεί και μετά πήγαμε στο άλλο σπίτι που μέναμε, στην κοινή κατοικία στου Ζωγράφου κι εκεί έγινε έρευνα και σ’ εκείνο το σπίτι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Στη συνέχεια σας άφησαν επιτέλους ελεύθερη;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Μετά γύρω στις 5 η ώρα αφού μίλησε στο τηλέφωνο ο κύριος αυτός που προϊστατο της έρευνας μου είπαν τέλος πάντων ότι είναι ?
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Οπότε η δική σας περιπέτεια σταματάει εκεί.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ναι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Βέβαια του Βασίλη Τζωρτζάτου τότε έχει ξεκινήσει ουσιαστικά. Πάμε τώρα στον κατηγορούμενο τον Βασίλη Τζωρτζάτο. Έχει παραμείνει στην Ασφάλεια. Από τις 9 και μετά το πρωί που σας πήγαν και τους δύο με ξεχωριστά αυτοκίνητα στην Ασφάλεια, τον είδατε καθόλου εκείνη την ημέρα;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Εκείνη την ημέρα όχι. Η τελευταία φορά που τον είδα ήταν στο ασανσέρ που ανέβαινε από κάτω επάνω. Μάλιστα προσπάθησε και το παιδί του κάπως να το πλησιάσει εκείνη την ώρα και τον απέτρεψαν. Δεν τον άφησαν.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ούτε να αγκαλιάσει το παιδί του λοιπόν. Μάλιστα. 5 η ώρα εσείς ελευθερώνεστε. Τι ενέργειες κάνετε από τις 5 και μετά; Προσπαθείτε να επικοινωνήσετε με τα αδέλφια του Βασίλη, με τον ίδιον; Τι κάνετε;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Κατ’ αρχήν προσπαθώ να συνέλθω εγώ.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Βεβαίως. Απολύτως κατανοητό αυτό.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Τώρα δεν θυμάμαι αν μίλησα με την οικογένεια του. Προφανώς ναι, μιλήσαμε για να δούμε πότε θα πάω να δω το παιδί μου κλπ. Μίλησα με τη μικρή πιο πολύ. Της είπα ότι επειδή είχα εφημερία την άλλη μέρα στο σχολείο μου θα καθόμουν εκεί το βράδυ και θα πήγαινα την άλλη μέρα να την πάρω.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Είμαστε ακόμα στις 18 του μήνα. Βραδιάζει σιγά – σιγά. Εκτός από αυτά που είπατε προσπαθήσατε να επικοινωνήσετε με τον Βασίλη;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Εκείνη την ημέρα όχι γιατί το θεώρησα αδύνατο κάτι τέτοιο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Παρασκευή 19 του μήνα. Πήγατε στο σχολείο;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ναι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κάποια στιγμή λοιπόν αναζητήσατε τρόπους επικοινωνίας με τον Βασίλη;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ναι. Πήρα ένα τηλέφωνο για να δω. Το θέμα είναι ότι δεν θυμάμαι τι ώρα το πήρα το τηλέφωνο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εντάξει. Στις 19 του μήνα θα είναι, εκείνη την ημέρα.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ναι, πήρα ένα τηλέφωνο για να ?
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Στην Ασφάλεια υποθέτω.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ναι, τον αριθμό της Αντιτρομοκρατικής.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εκεί με ποιον μιλήσατε, τι σας είπε;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Είπα ότι αν μπορούν να του μεταφέρουν του ίδιου ότι η οικογένεια κάνει κάποιες ενέργειες για να βρει δικηγόρο. Αυτό το είπα για να αισθανθεί ο ίδιος καλύτερα και πιο ασφαλής και ότι τέλος πάντων τον σκεφτόμαστε και δεν τον έχουμε αφήσει μόνο του.
Έλαβα την απάντηση ότι «αν βέβαια θέλει δικηγόρο. Ξέρετε ότι θέλει δικηγόρο;› Λέω «φαντάζομαι ότι ο καθένας θα θέλει σ’ αυτή την κατάσταση›. Λέω «μπορείτε να του το μεταφέρετε;› Λέει «βέβαια ναι, εντάξει›. Τελείωσε εκεί η συνομιλία.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Έχουμε λοιπόν στις 19 του μήνα ένα τηλεφώνημα. Εσείς δοκιμάσατε να τον επισκεφτείτε στις 19 του μήνα;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Όχι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Πάμε μετά Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Το Σάββατο έγινε η πρώτη επίσκεψη.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Το Σάββατο λοιπόν 20 του μήνα πηγαίνετε εσείς στην Ασφάλεια. Τι γίνεται εκεί;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Πήγα να τον δω. Επισκεπτήριο ας πούμε. Είχα πάρει τηλέφωνο, λέω «γίνεται αυτό;› Λέει «ναι, επισκεπτήριο τάδε ώρα› κλπ.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Τον είδατε μόνη σας ή ήταν κι άλλοι παρόντες;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ήταν αρκετά άτομα. Ήταν ένα μικρό δωμάτιο το οποίο ήταν γεμάτο κόσμο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Προφανώς δεν είχατε δυνατότητα κατ’ ιδίαν επικοινωνίας.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Όχι βέβαια. Όχι μόνο αυτό, αλλά δεν μας επέτρεπαν να μιλάμε σιγά, έπρεπε να μιλάμε δυνατά για να ακούγονται και να ελέγχονται τα λόγια μας.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Σας είπαν συγκεκριμένα «μιλήστε δυνατά›.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Αυτό γινόταν κάθε φορά που έπεφτε ο τόνος της φωνής μας.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Μάλιστα. Έπεφτε λιγάκι ο τόνος, σας έλεγαν «όχι, μιλάτε δυνατά›.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ναι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Πως ήταν η πρώτη εντύπωση;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Η πρώτη συνάντηση είχε μεγάλη συγκινησιακή φόρτιση και για τους δυο μας. Ο Βασίλης –τώρα είναι και δύσκολες στιγμές να λέει κανείς προσωπικά πράγματα, αλλά τέλος πάντων πλέον δεν είναι προσωπικά- ο Βασίλης έκλαιγε. Σταματούσε και ξαναέκλαιγε. Με αυτό το βουβό κλάμα. Ο άνθρωπος υπέφερε δηλαδή εκείνη την ώρα. Κάτι είχε μέσα του πάθει.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Η εμφάνιση του, το πρόσωπο του, πως τον είδατε εσείς;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ένας άνθρωπος που σας λέω ότι κλαίει, η εμφάνιση του είναι ανάλογη. Είναι πεσμένα τα χαρακτηριστικά, ο ίδιος, αυτό το στήσιμο στην καρέκλα το κυρτό του ανθρώπου που έχει κάποιο πρόβλημα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κουβεντιάσατε μαζί του;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ήταν πιο πολύ η συγκίνηση στη μέση και τα λόγια ήταν λιγότερα. Όχι, δεν υπήρχε δυνατότητα για πολλές κουβέντες. Μου είπε μόνο κάτι, μια κουβέντα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Θέλετε να την πείτε;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ναι, θέλω να το πω. Όχι ότι θέλω, αλλά αναγκάζομαι να το πω. Ότι «με απείλησαν χρησιμοποιώντας το παιδί›.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Το οποίο να κάνω εδώ μια παρένθεση ?
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Το οποίο αυτό το σημείο το είχα αποκρύψει από τους πάντες από την πρώτη στιγμή, ακόμη και από τους συγγενείς του, γιατί ήξερα ότι οι συγγενείς του αντιδρούν πάρα πολύ συναισθηματικά και παρορμητικά και δεν ήθελα. Φοβόμουν ότι μπορεί μπροστά στο παιδί ας πούμε, το οποίο πιάνει τα πάντα, να κάνουν κάποια κουβέντα νομίζοντας ότι δεν καταλαβαίνει. Δεν ήθελα σε καμιά περίπτωση να φτάσει αυτό στα αυτιά του παιδιού μου.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κυρία μάρτυς, να κάνουμε εδώ μια μικρή παρένθεση. Ειπώθηκε και από τις αδελφές του -θέλω βέβαια και τη δική σας μαρτυρία, που είστε η σύντροφος του Βασίλη- ειπώθηκε ότι ο Βασίλης ειδικά την κόρη του την αγαπούσε, την υπεραγαπούσε, την λάτρευε. Ειπώθηκαν όλα αυτά με διαφορετικές εκφράσεις. Θα ήθελα να το επιβεβαιώσετε ή να το διαψεύσετε.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Βεβαίως είναι έτσι ακριβώς.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δηλαδή μπορούμε να πούμε ότι ουσιαστικά είχαν βρει την ευαίσθητη του χορδή. Ότι δεν ήταν απλώς ένας πατέρας που έχει ένα παιδί, ήταν ο Βασίλης Τζωρτζάτος που υπεραγαπά το μικρό κορίτσι του.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Εγώ έχω την αίσθηση ότι θα υπάρχει -έτσι λέω τουλάχιστον με το μυαλό το δικό μου- θα υπάρχει μάλλον μια γκάμα τέτοιων απειλών, που ανάλογα κατά περίπτωση μάλλον χρησιμοποιούνται κατά την περίπτωση του κάθε ύποπτου.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Να το θέσω λίγο διαφορετικά. Πολύ συχνά στις οικογένειες ακούγονται τα παράπονα κυρίως από τις συζύγους «καλός είναι ο άντρας μου, αλλά με το παιδί δεν πολυασχολείται, το αφήνει όλα σε μένα›.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Εδώ έχει το ανάποδο. Το αντίθετο ισχύει εδώ.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δηλαδή;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Είναι πολύ συνηθισμένο οι άντρες να απέχουν, να βρίσκουν δικαιολογίες και να κάνουν ότι δεν γνωρίζουν διάφορα πρακτικά πράγματα και να φροντίζουν να μην ασχολούνται με τα πρακτικά του παιδιού. Αυτό ίσχυε και σ’ αυτή την περίπτωση. Αλλά σε πράγματα ουσιαστικά, δηλαδή που πιο πολύ δεν μπορούσε να μπεις μέσα στο βάθος αυτής της σχέσης, νομίζω ότι είναι από τους πρώτους πάνω σ’ αυτό.
Έχουν έναν δικό τους κώδικα επικοινωνίας και πιστεύω ότι η κόρη νιώθει καλύτερα με τον πατέρα της, που οπωσδήποτε είχε και λιγότερη βέβαια επαφή, παρά με μένα που είμαι συνέχεια μαζί της.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Με δεδομένο ότι έχουν αυτόν τον ιδιαίτερο σύνδεσμο μπορώ ίσως να υποθέσω ότι της αφιέρωνε και αρκετό χρόνο.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Όχι, δεν είναι έτσι. Δεν νομίζω ότι η ποιότητα είναι συνάρτηση της ποσότητας.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ασχολιόταν αρκετά με το παιδί, έπαιζε μαζί του, το πήγαινε βόλτα;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Με το παιδί ασχολιόταν πολύ επί της ουσίας και σας λέω δηλαδή μια άρρηκτη σχέση.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Είχε καταφέρει να τον κερδίσει;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Βεβαίως ναι, παρ’ όλο που τις πιο πολλές φορές εγώ και το παιδί πηγαίναμε βόλτα. Και μάλιστα μου έλεγε «γιατί η Ελενίτσα είναι με τον μπαμπά της συνέχεια βόλτα;› Λέω «εσύ με την μαμά σου, αυτή με τον μπαμπά της, ανάλογα με τις δουλειές του καθενός› κλπ. Όχι πάνω σε τέτοια πρακτικά. Αλλά ήταν άνθρωπος που όταν χρειαζόταν ουσιαστικά, δεν νομίζω πως υπήρχε πιο ιδεατή.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Μπορεί να έχετε το παράπονο ότι η κόρη αγαπά πιο πολύ τον μπαμπά από σας;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Όχι δεν τον έχω, δεν με ενδιαφέρει. Με ενδιαφέρει να είναι το παιδί μου καλά με όποιον θέλει.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Να έρθουμε τώρα όμως πάλι στις συνθήκες κράτησης του Βασίλη. Η πρώτη συνάντηση στην Ασφάλεια ήταν αυτή που μας είπατε. Υπήρξε δεύτερη συνάντηση στην Ασφάλεια μεταξύ του Βασίλη κι εσάς; Στην Ασφάλεια πάντα.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Υπήρχε γιατί ακολουθήθηκε ένα τυπικό επισκεπτήριο. Σ’ αυτά δηλαδή δεν έγιναν εκπτώσεις. Υπήρχε η δυνατότητα να τον βλέπει κανείς πρωί και απόγευμα κάποιες συγκεκριμένες ώρες γύρω στο 20λεπτο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Πήγατε και την Κυριακή;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Πήγα και το Σάββατο το απόγευμα, πήγα και την Κυριακή και κάθε μέρα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Η κατάσταση του Βασίλη την δεύτερη φορά που τον είδατε, την τρίτη, την τέταρτη, στην Ασφάλεια πάντα, μήπως βελτιωνόταν; Ήταν η ίδια ή χειροτέρευε;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ήταν λίγο διαφορετική ως προς την ποιότητα της δυσφορίας. Ήταν διαφορετικού είδους η δυσφορία. Πάντως ήταν πάρα πολύ «κουμπωμένος› εκεί μέσα. Ανυπομονούσε αν είναι δυνατόν να έρθει στον Κορυδαλλό. Ανυπομονούσε να φύγει από κει.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Να υποθέσω ότι σε κάποια από αυτές τις σύντομες επισκέψεις στην Ασφάλεια θα ανταλλάξατε και πέντε κουβέντες. Τι σας είπε, τι του είπατε, τι εντύπωση σχηματίσατε από τα λόγια που ακούσατε;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Καλά, οι κουβέντες άλλοτε αφορούσαν την προσωπική μας σχέση ή άλλοτε αφορούσαν πρακτικά ζητήματα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Τον ρωτήσατε εσείς αν περνάει καλά, αν τον κακομεταχειρίζονται;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ναι. Τον ρώτησα πιο πολύ με νοήματα παρά με λόγια γιατί τα λόγια παρακολουθούνταν.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Να υποθέσω ότι και σε όλες τις συναντήσεις που είχατε στην Ασφάλεια ήταν παρόντες αστυνομικοί.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Εννοείται. Σαφώς ναι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εκεί τι απάντηση πήρατε είτε λεκτική είτε άλλου είδους;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Δεν πήρα απάντηση, υπήρχε μια τάση να κοπούν αυτές οι ερωτήσεις κι αυτά τα νοήματα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ποιος σας το είπε αυτό;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Φαντάζομαι ότι κάποιος εκεί μέσα είναι υπό το κράτος έντονων αρνητικών συναισθημάτων.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Όχι δηλαδή ότι όλα ήταν μέλι γάλα και δεν υπήρχε πρόβλημα και δεν ετίθετο θέμα γι’ αυτά τα ζητήματα.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Εγώ πιστεύω ότι σε πράγματα τα οποία ήταν εμφανή τηρούνταν κάποια προσχήματα. Αλλά έχω την αίσθηση ότι υπήρχε ψυχολογική τουλάχιστον πίεση έντονη.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ο ίδιος πάντως στην Ασφάλεια δεν τους είπε τίποτα.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Όχι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ας προχωρήσουμε λίγο το ρολόι του χρόνου και ας πάμε τον Αύγουστο που πια έχει μεταφερθεί στον Κορυδαλλό. Τον είδατε φαντάζομαι και στον Κορυδαλλό.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ναι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Πως τον είδατε; Σε τι κατάσταση ήταν;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Μετά άρχισε σιγά – σιγά να εγκλιματίζεται και να νιώθει ασφαλώς πολύ καλύτερα και συν τω χρόνω να εξοικειώνεται με τον χώρο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Στις κουβέντες που κάνατε στις Φυλακές Κορυδαλλού σας είπε κάτι για τις συνθήκες κράτησης;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Μετά από κάποιο καιρό άρχισε να λέει συνέχεια ότι είχε υποστεί σωματική και ψυχολογική βία και μάλιστα σε κάποιους από μας έδειξε και κάποια σημάδια που είχε στη μια πλευρά του σώματος. Και σε μένα. Σε μένα και σε κάποιον άλλον συγγενή, δεν θυμάμαι σε ποιον.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Σε μία αδερφή του. Μας τα είπε.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ναι, την μεγάλη αδερφή νομίζω.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Αυτά τα σημάδια;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ήταν ένα σημάδι περίπου διαμέτρου 10Χ10 εκατοστά, κάπου εκεί, που δεν μπορώ να καταλάβω βέβαια τι σημάδι ήταν. Έδινε την εντύπωση εκζέματος πιο πολύ.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Θα μπορούσε αυτό το σημάδι να είναι από ένα χτύπημα, έπεσα, γλίστρησα και χτύπησα;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Τώρα δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί κανείς να αναρριχηθεί μέσα στο κελί του, γενικά στον Κορυδαλλό, ώστε να πέσει από κει. Αλλά βέβαια δεν είμαι κατάλληλη να εκτιμήσω την ποιότητα, το είδος του σημαδιού.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Αυτό το σημάδι πάντως παρέμενε και για καιρό μετά, δεν έφευγε εύκολα.
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Εγώ το είδα αργά. Το είδα γύρω στον Νοέμβριο νομίζω.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ήδη λοιπόν από τον Κορυδαλλό σας έλεγε ότι είχε υποστεί σωματική και ψυχολογική βία. Και ένα θέμα, να το πω και σε σας. Είχε τσακωθεί ποτέ με τους δικηγόρους τους πρώτους;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Όχι, καθόλου και ειδικά ήταν πολύ ευγενικός και με τους συγκεκριμένους κυρίους και γενικά ο Βασίλης ένιωθε ευγνώμων προς οποιονδήποτε πήγαινε να τον βοηθήσει. Δεν είχε καμία τάση να τη διαβάλλει μια τέτοιου είδους σχέση. Αντίθετα, όταν έβλεπε και στην προσωπική του ζωή, οπουδήποτε, ότι κάποιος ήταν με το μέρος του ή πήγαινε να τον βοηθήσει κλπ. ήταν πάρα πολύ φιλικός.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Θα θέλατε να πείτε και δυο λόγια για τον χαρακτήρα του, για την προσωπικότητα του; Πως τον έχετε δει εσείς ως άνθρωπο;
Β. ΤΖΟΒΛΑ: Ναι. Θα έλεγα ότι είναι μια πολύ έντονη προσωπικότητα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση από την αρχή που τον γνώρισα ήταν η αίσθηση της δύναμης. Και σωματικής και ψυχικής.
Γενικά ήταν, είναι δηλαδή μια πληθωρική προσωπικότητα, πολύ πάνω από το μέσο όρο των ανθρώπων, ήταν τέτοιο το είδος της σχέσης μας που μπορώ να το δω αντικειμενικά και όχι υποκειμενικά τουλάχιστον αυτό το πράγμα. Θέλω να πω ότι, υπήρχαν περιθώρια να έχει ο καθένας την δική του προσωπικότητα, τον δικό του τρόπο συμπεριφοράς.
