ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ούτε οι συνήγοροι ούτε κανένας δεν μιλάει. Ο Πρόεδρος κάνει κάποια προειδοποίηση και μετά είναι η αστυνομική εξουσία του Δικαστηρίου. Δεν μιλάει κανένας, ούτε σας ακούμε καθόλου. Δεν μπορεί να γίνεται ό,τι θέλουμε εδώ πέρα και να σας δίνουμε τον λόγο. Δεν δίνουμε σε κανέναν τον λόγο. Έπειτα, τι δουλειά έχετε εσείς να μιλάτε; Τι δουλειά έχετε εσείς; Εσείς εδώ εκπροσωπείτε τους αδελφούς Ξηρούς από ότι γνωρίζουμε οι οποίοι αυτή τη στιγμή δεν είναι εδώ και η παρουσία σας καλύπτει τη διαδικασία. Έτσι δεν είναι; Παρακάλεσα και τον κ. Κουφοντίνα, πάντως επισημαίνω ότι τα περισσότερα που λέει δεν είναι εναντίον σας. Ο μόνος που σας είπε ότι είστε επαναστάτες μέχρι τώρα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από εκεί και πέρα έχει πολλαπλές αναγνώσεις. Και το Κοράνι άμα το διαβάσετε έχει πολλαπλές αναγνώσεις από τη μια μεριά είναι η Τζιχάντ από την άλλη είναι η θρησκεία του «Μην ενοχλούμε τη γάτα να κόψουμε το μανδύα›.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Η βία για την αριστερή κομμουνιστική ιδεολογία είναι ιερή. Γιατί; Για τα μάτια αυτών που ενστερνίζονται βέβαια αυτή την κοσμοαντίληψη και έχει δίκιο ο κ. κατηγορούμενος. Είναι ιερή σε αυτό τον κόσμο της σκέψης γιατί είναι πάντοτε αντι-βία. Στα πλαίσια της σκέψης αυτής είναι πάντοτε αντι-βία. Βιάζεται. Το έχω γραμμένο από άλλο Γάλλο πάλι που το όνομά του ακούστηκε εδώ και κάποιο απόμακρο ρόλο, κάποια απόμακρη σύνδεση έχει με αυτή την υπόθεση, κάποιον που σίγουρα συνάντησε ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος και μιλώ για τον Ζαν Πολ Σαρτρ ο οποίος λέει στην «Κριτική του διαλεκτικού λόγου› Η βία εμφανίζεται πάντοτε ως αντιβία, δηλαδή ως άμεση απάντηση στη βία του άλλου, ο άλλος είναι η Κόλαση›. Δεν βλέπω γιατί το Ευαγγέλιο της αριστερής σκέψης προκαλεί τέτοια αντίδραση από τους πιστούς του, πραγματικά δεν το καταλαβαίνω.
Εδώ στο σημείο αυτό της βίας χωρίζουν οι δρόμοι, διαμορφώνονται δυο δρόμοι, σχηματίζονται δυο δρόμοι γι’ αυτόν που εμπνέεται από αυτή την κοσμοθεωρία. Ο δρόμος ο επαναστατικός και ο δρόμος ο μη επαναστατικός. Όχι πως διαφωνούν στη βία, διαφωνούν στους τρόπους άσκησης της βίας. Ο μη επαναστατικός αριστερός τρόπος, αυτός που σας περιέγραψα, τον οποίο περπάτησε ο Δημήτρης Γιωτόπουλος λέει ότι η βία είναι καλή ασφαλώς. Αλλά η βία πρέπει να ασκείται από τις μάζες όχι από τους μεμονωμένους και η στάση του Κομμουνιστικού Κόμματος απέναντι στη 17Ν είναι απολύτως συνεπής, είναι η ίδια στάση την οποία είχε ο Στάλιν απέναντι στον Τρότσκι που τον κατηγόρησε ότι ήταν πίσω από τρομοκρατικές ενέργειες, ότι δηλαδή είναι πράκτορας των ξένων δυνάμεων. Η κοσμοθεωρία είναι μια θεολογία, είναι μια θρησκεία, έχει απάντηση για όλα τα ερωτήματα.
Η βία για τον μη επαναστάτη πρέπει να ασκείται από τις μάζες όχι από μεμονωμένα άτομα. Δεύτερον πρέπει να ασκείται όταν έχουν ωριμάσει οι κοινωνικό-οικονομικές συνθήκες. Αυτή είναι η περίφημη φράση του Μαρξ ότι «Η βία είναι η μαμή της ιστορίας› με την έννοια ότι οι κοινωνικό-οικονομικές καταστάσεις δημιουργούν την ανάγκη της βίας.
Η τρίτη σκέψη βέβαια είναι ότι οι μάζες αυτές που θα ασκήσουν τη βία πρέπει να είναι συνειδητοποιημένες, πρέπει να είναι εκπαιδευμένες. Τώρα θα αντιληφθείτε γιατί είπα ότι οι επαναστάτες Αριστεροί σαν αυτούς της 17Ν είναι πιο συνεπείς από αυτούς εδώ. Αυτοί λένε ότι αυτά είναι αστεία τα οποία λέτε, αυτά που λέτε εσείς οι Αριστεροί μη επαναστάτες είναι αστεία, είναι για μικρά παιδιά. Πως θα κάνουν την επανάσταση οι μάζες, όταν οι μάζες είναι αλλοτριωμένες για να χρησιμοποιήσω και μια έκφραση ενός φιλόσοφου που ήταν της μόδας τα χρόνια της εφηβείας μας και μιλάω για τον Μαρκούζε.
Οι ηγέτες τους, οι αρχηγοί των Κομμουνιστικών Κομμάτων, του μαζικού Κινήματος, οι συνδικαλιστές αυτοί είναι εξωνημένοι όλοι. Ή έχουν αλλοτριωθεί και δεν το ξέρουν, ή έχουν προσχωρήσει στην άρχουσα τάξη και κοροϊδεύουν. Σέβομαι το χρόνο σας δεν διαβάζω αποσπάσματα, ακριβώς αυτά λένε. Αυτά τα κουραφέξαλα μας λέτε; Διότι έχουν δίκιο. Έχουν δίκιο με τη λογική τους. Αν δεχτείς ότι ο εκμεταλλευτής όχι μόνο εκμεταλλεύεται αλλά αλλοτριώνει και κάνει πλύση εγκεφάλου πως θα ξυπνήσει ο λαός, το μαζικό Κίνημα;
Κάποιοι πρέπει να τον ξυπνήσουν: Δημήτρης Κουφοντίνας, Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, Βασίλης Τζωρτζάτος και θα το ξυπνήσουν -και εδώ θα πάω παρακάτω διότι τα είπε πολύ ωραία ο κ. Λίβος- με τη βία η οποία είναι βία εκδικητική, είναι τιμωρός βία, σκοτώνουμε τον Πέτσο –λέει- για κάτι πολεοδομικές παραβάσεις, τον τιμωρούμε και πώς να μην τον τιμωρήσουμε αφού η Δικαιοσύνη είναι στην υπηρεσία της άρχουσας τάξης, οι δικαστές είναι εξωνημένοι (χρησιμοποιώ τις φράσεις των προκηρύξεων);
Πρώτον τιμωρούμε και δεύτερον δεν τιμωρούμε για να τιμωρήσουμε, διότι αν διαβάσετε τις προκηρύξεις θα δείτε και οι ίδιοι δεν ξέρουν ακριβώς τι κάνουν, λένε ότι δεν εκδικούμαστε αλλά η δολοφονία, η εκτέλεση έχει ευγενή σκοπό: να δείξει κατάματα το πρόσωπο της αδικίας στο λαό, για να τον ξυπνήσει. Γι’ αυτό λένε σε κάποιες προκηρύξεις τους ότι εμείς δεν εκδικούμαστε. Εμείς κάνουμε πολιτικές πράξεις και η ιδεολογία των στόχων μας είναι πολιτική.
Η πολιτική είναι αυτή: σκοτώνοντας τον Ανδρουλιδάκη σαν κακό, τον Μπακογιάννη σαν κακό, τον Παλαιοκρασσά σαν κακό, τι κάνουμε; Φωτογραφίζουμε το πρόσωπο του κακού και το δείχνουμε στο λαό για να δει ο λαός ο οποίος είναι αλλοτριωμένος, κοιμάται, βρίσκεται σε λήθαργο το πρόσωπο του κακού και να ξυπνήσει. Η βία είναι λυτρωτική διότι είναι η βία που θα συνεγείρει τις μάζες και οι μάζες θα πάνε να κάνουν την επανάσταση. Αυτή είναι η σκέψη σας κύριοι, αυτή είναι η σκέψη του ολοκληρωτισμού.
Είδατε ότι πρόκειται περί ενός ολοκληρωτισμού επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά, αυτή είναι η αριστερή κοσμοαντίληψη, ο επαναστάτης Αριστερός είναι ο πιο συνεπής λογικά και ηθικά. Διότι αν πρόκειται να απελευθερώσουν από τα βάσανά της την ανθρωπότητα, ή -για να το περιορίσω- την Ελλάδα, αν πρόκειται στην Ελλάδα να καταργήσουμε την εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο επί γενεές ολόκληρες που καταπιέζονται και τους πίνουν το αίμα, γιατί να μην βάλουμε και μια βόμβα στο νοσοκομείο ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΠΑΙΔΩΝ να σκοτώσουμε χίλια παιδάκια; Η λογική και η ηθική ακόμη το επιβάλλουν να το κάνετε αν δεχτείτε την ύπαρξη κοινωνίας των αγγέλων. Αν δεχτείτε ότι η κοινωνία των αγγέλων είναι εφικτή –και χρησιμοποιώ μια έκφραση του αξιότιμου τακτικού κ. Εισαγγελέα- χαθήκατε. Έχετε προσχωρήσει σε αυτή την ολοκληρωτική σκέψη, έχετε μπει στη μέγγενη της αρχής: ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Δεν υπάρχει έξοδος από εκεί. Είναι βαρύ αυτό το φορτίο, θα μιλήσω γι’ αυτό αργότερα.
Πάω πολύ γρήγορα για να σας πω τώρα πόσο αντίθετη είναι αυτή η Αριστερή κοσμοαντίληψη στο σύστημα των αξιών στο οποίο ζουν και μέσα στο οποίο –όπως είπα- κολυμπά το Ποινικό μας Δίκαιο. Για τη φιλελεύθερη κοσμοαντίληψη ο άνθρωπος είναι και καλός και κακός. Το κακό είναι μια εγγενής κατάσταση στον άνθρωπο, αυτή είναι η ελληνική αντίληψη, είναι η αριστοτελική αντίληψη για να πω κι εγώ κάτι για τον Αριστοτέλη εσείς είπατε πολλά. Ο Αριστοτέλης στο 1ο κεφάλαιο των Πολιτικών λέει ότι «Ο άνθρωπος δεν είναι ή θηρίον ή Θεός›. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι μέσα στον άνθρωπο υπάρχει και το καλό και το κακό. Θυμάστε που σας είπα για το ένα και ίδιο πρόσωπο, το ένα και ομοούσιο πρόσωπο που επιθεωρεί τα τραύματα και που μαθαίνει ποδήλατο. Είναι και το καλό και το κακό μέσα του.
Αφού το καλό και το κακό είναι μέσα μας επίγειος Παράδεισος δεν υπάρχει. Δεν μπορεί να υπάρξει επίγειος Παράδεισος. Υπάρχουν όμως οι προσπάθειες των συνετών ανθρώπων. Των ανθρώπων οι οποίοι χαλιναγωγούν τα πάθη τους, οι οποίοι χαλιναγωγούν το κακό για να το περιορίσουν, για να το μειώσουν. Αλλά Παράδεισος δεν υπάρχει. Η φιλελεύθερη κοσμοαντίληψη δεν έχει αυτό τον ουτοπικό χαρακτήρα που έχει η αριστερή κοσμοαντίληψη. Η αριστερή κοσμοαντίληψη έχει στο τέλος την ουτοπία και πάρτε κ. Πρόεδρε όποια ουτοπία θέλετε από τον Πλάτωνα μέχρι τον Μάρξ. Η ουτοπική κοινωνία είναι η κοινωνία από την οποία απουσιάζει η ελευθερία.
Στη δημοκρατία και στη φιλελεύθερη δημοκρατία μας δεν υπάρχουν απόλυτες αξίες. Ο Κέλτσεν τον οποίο ασφαλώς γνωρίζουν πολλοί εδώ μέσα λέει ότι δεν υπάρχουν ηθικές χρήσεις οι οποίες είναι απόρρητες, οι οποίες είναι εσφαλμένες τελείως ή σωστές τελείως. Αυτός είναι ο σχετικισμός πάνω στον οποίο στηρίζεται η ελευθερία. Αν δεχτείτε ότι υπάρχει απόλυτη αλήθεια, αν δεχτείτε ότι υπάρχει απόλυτο καλό, αν δεχτείτε ότι υπάρχει Παράδεισος τότε είστε υποχρεωμένος να δεχτείτε ότι κάποιος μπορεί να γνωρίζει ποιο είναι αυτό το καλό, ποιος είναι αυτός ο Παράδεισος, ποια είναι αυτή η αλήθεια, ποια είναι αυτή η πραγματικότητα. Αν το δεχτείτε αυτό με λογική συνέπεια θα δεχθείτε ότι αυτός έχει και το ηθικό δικαίωμα να επιβάλλει αυτή την απόλυτη αλήθεια, αυτό το απόλυτο καλό. Αντιλαμβάνεστε ότι μιλώ για τους κυρίους κατηγορούμενους, οι οποίοι με την επαναστατική τους δράση ήθελαν να επιβάλλουν την ουτοπική κοινωνία της απόλυτης σωστής δημοκρατίας και ελευθερίας.
Η φιλελεύθερη σκέψη είναι ακριβώς αντίθετη από την ολοκληρωτική σκέψη του Κομμουνισμού σε αυτή τη σύγκρουση του καλού και του κακού τη μανιχαϊστική. Η ολοκληρωτική σκέψη είναι καθαρά μανιχαϊστική. Καλό και κακό σε αντίθεση. Τέτοιο πράγμα δεν δέχεται η φιλελεύθερη ανθρωπολογία που έχει τη μεγάλη γενναιότητα, την τραγική γενναιότητα να δεχτεί ότι το κακό είναι μέσα μας. Όλοι φέρουμε μέσα μας ένα Δημήτρη Κουφοντίνα, που επιθεωρεί. Αντιλαμβάνεστε ότι για εμένα είναι απεχθέστερη η εικόνα αυτού του ανθρώπου που επιθεωρεί εάν τα τραύματα ήταν σωστά από τον άλλο ο οποίος πάει και πυροβολεί, γι’ αυτό επανέρχομαι συνέχεια σε αυτό.
Αυτή η μανιχαϊστική αντίληψη από εδώ το καλό από εδώ το κακό, δεν υπάρχει στη φιλελεύθερη σκέψη, όπως δεν υπάρχει και η θεωρία της συνωμοτικής μηχανοραφίας, ή της σατανικής συνωμοσίας που είναι το κέντρο της σκέψης αυτής της κοσμοθεωρίας διότι κατά την κοσμοθεωρία αυτή, το κακό πάντοτε οργανώνεται και είχατε το ακραιφένστερο και λαμπρότερο παράδειγμα αυτής της θεωρίας της σατανικής μηχανοραφίας με τον κ. Γιωτόπουλο που λέει ότι 40 χρόνια μηχανοραφούν οι μυστικές υπηρεσίες εναντίον του ανέμελου μεταφραστή. Είναι απόλυτα συνεπείς οι άνθρωποι και στη στάση του εδώ και στην υπεράσπισή τους με την ιδεολογία τους. Αυτό δεν πρέπει να μας διαφεύγει.
Η δημοκρατία, η φιλελεύθερη δημοκρατία με την σχετικότητα των αξιών της, αμφιβάλει κ. Πρόεδρε για κάθε άποψη. Η πεμπτουσία της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Η πεμπτουσία της ελευθερίας είναι αυτή η αμφιβολία. Ότι μπορεί ο άλλος να έχει δίκιο και να μην έχω εγώ. Και γι’ αυτό, αυτή η αμφιβολία γεννάει την καχυποψία προς την εξουσία.
Γι’ αυτό στην φιλελεύθερη δημοκρατία, δεν υπάρχουν απόλυτες εξουσίες. Οι εξουσίες είναι περιορισμένες. Και είναι περιορισμένη και η εξουσία του λαού. Εγώ δεν έχω φάει σας το έχω πει και άλλη φορά ποτέ με τον λαό, ο λαός είναι ένα κατασκεύασμα, ένα πλάσμα, δεν υπάρχει λαός. Ένα επικίνδυνο πλάσμα. Το οποίο το χρησιμοποιεί η επαναστατική σκέψις για να νομιμοποιήσει τα εγκλήματά της. Υπάρχουν άτομα υπεύθυνα, δεν υπάρχουν μάζες. Πάντοτε άτομα υπάρχουν τα οποία μιλούν για λογαριασμό των μαζών. Γι’ αυτό η δημοκρατία όπως λέει πάλι ο Αριστοτέλης, δεν στηρίζεται στην αξία, στηρίζεται στον αριθμό. Και γι’ αυτό δέχεται την εξουσία να την εναποθέσει με καχυποψία στα χέρια της πλειοψηφίας την οποία περιορίζει με τα ατομικά δικαιώματα, με τις εκλογές. Το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό το οποίο δέχεται ο ουτοπικός κομμουνισμός ολοκληρωτικής σκέψεως της αριστεράς. Ακριβώς το αντίθετο.
Μα θα μου πείτε, εδώ ο κ. Κουφοντίνας, προσπάθησε και η οργάνωσίς του, προσπάθησε να μας πει ότι είχαμε την αποδοχή του κόσμου. Βεβαίως την είχανε την αποδοχή του κόσμου. Είχαν την αποδοχή μεγάλου μέρους του κόσμου. Με την 17Ν αξιότιμε κ. Πρόεδρε και κ. δικαστές, έγινε περίπου ότι έγινε και με την δικτατορία. Ελάχιστοι ήταν αυτοί οι οποίοι αντιστάθηκαν, οι άλλοι κοίταξαν να εφαρμόσουν το λάθε βιώσας, πολλοί επίσης συνεργάστηκαν.
Την επομένη που κατέρρευσε η δικτατορία, επειδή τους απασχολεί ακόμα την αριστερή σκέψη, πώς έγινε η χούντα λέει ακόμα τους απασχολεί και δεν πήραμε είδηση, την άλλη μέρα γίνανε όλοι αντιστασιακοί. Ήταν πολλοί παραπάνω αυτοί που ηδονίζονταν με τις ενέργειες της 17Ν ή τις επιδοκιμάζανε από το 5% ή από το 26% που έδειξε κάποια δημοσκόπηση την οποία επικαλούνται και θα πείτε, μα πώς είναι δυνατόν να αντιφάσκουν με τον εαυτό τους και να επικαλούνται αυτές τις δημοσκοπήσεις; Και εσείς αντιδράσατε αξιότιμε κ. Πρόεδρε, γιατί αντέδρασε η λογική πριν από σας και είπατε μα με συγχωρείτε και το 26% ακόμα να έχετε μαζί σας είναι επαρκές; Χρειάζεται 50,1 δεν το είπατε, αλλά το εννοούσατε.
Και ψέλλισε κάτι ψέλλισε ο κ. Κουφοντίνας, δεν ξέρω εάν γράφτηκε στα πρακτικά, αλλά εγώ το άκουσα γι’ αυτό καθόμουνα εδώ μπροστά, είπε, ο λαός πρέπει να είναι ενημερωμένος. Είπε λοιπόν, ότι αξία έχει γιατί αυτό είναι στη σκέψη της αριστερής κοσμοαντίληψης, αξία δεν έχει ο οποιοσδήποτε λαός, αξία έχει ο ενημερωμένος λαός. Διότι δεν θα διαφωνήσει μαζί μου ο κ. κατηγορούμενος, αν τα δει τα πράγματα από τη δική του πλευρά, ότι οι ενημερωμένοι, ο σωστός λαός, ο εχέφρων λαός, ήταν βέβαια αυτός που αποδεχόταν την δράση της 17Ν. Του το συνομολογώ αυτό.
Και θυμάστε ότι είχα θέσει από τις πρώτες μέρες αυτής της δίκης το ερώτημα, όταν αμφισβητούσε ο ίδιος ο κ. κατηγορούμενος, την νομιμοποίησή σας κ. Πρόεδρε, είχα πεταχθεί ως μη όφειλα και είπα, εσάς κύριε ποιος σας διόρισε να φονεύετε; Και δεν πήρα απάντηση και δεν περίμενα να πάρω και απάντηση. Γιατί το λέει; Γιατί εδώ τίθεται ένα άλλο ζήτημα. Γιατί το ψέλλισε, γιατί δεν το βροντοφώναξε; Τίθεται ένα άλλο ζήτημα. Ποιος θα αποφασίσει ποιος λαός, ή ποιο μέρος του λαού είναι ενημερωμένο; Εάν ρωτούσα τον κ. Κουφοντίνα, εάν τον είχατε ρωτήσει τότε, κ. Κουφοντίνα ποιος θα μας πει ποιος είναι ενημερωμένος ο λαός, ή πότε είναι ενημερωμένος ο λαός; Πότε ψηφίζει σωστά και πότε δεν ψηφίζει σωστά. Αν ήταν ειλικρινής, θα σας απαντούσε, και όταν θα είναι ειλικρινής, αν δεν ήθελε να κρύψει το πρόσωπό του, αν η 17Ν δεν ήθελε να κρύψει το απεχθές πρόσωπο του ολοκληρωτισμού που είναι το δικό της, θα σας είχε απαντήσει, αυτός που κρίνει ποιος είναι ενημερωμένος ο λαός, είμαι εγώ. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, ή ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος ή ο Βασίλειος Τζωρτζάτος. Γιατί δεν σας απήντησαν έτσι;
Εγώ διάβαζα, γιατί δεν μπόρεσα να είμαι εδώ, την αγόρευση του καθηγητού Αναγνωστόπουλου και μου έκανε εντύπωση διότι του έκανε εντύπωση ότι δεν υπερασπίστηκαν πολλοί τις ιδέες τους εδώ μέσα. Δεν τις υπερασπίστηκαν τις ιδέες τους, γιατί εάν τις υπερασπιζόντουσαν θα αποκαλύπτανε το πρόσωπό τους.
Εάν εκαλείτο ο Γιωτόπουλος, ή ο Κουφοντίνας να σας πει για τις ιδέες του, θα σας έλεγε τα εξής. Σεις που είστε η άρχουσα τάξη και οι υπηρέτες της, είστε εγκληματίες, διότι εκμεταλλεύεστε το λαό, του πίνετε το αίμα. Εσείς οι άλλοι, ο λαός, που αφήνετε να σας πιουν το αίμα και δεν επαναστατείτε, είστε ηλίθιοι. Οι μόνοι φωτισμένοι, οι εκλεκτοί της ιστορίας, θυμηθείτε ότι μόνο στην ιστορία επαφυέμεθα για την κρίση της, οι απεσταλμένοι της Θείας Πρόνοιας είμαστε εμείς. Εμείς κρατάμε τα κλειδιά της ευτυχίας σας. Εμείς ξέρουμε ποια είναι η πραγματική δημοκρατία. Εμείς ξέρουμε ποιος είναι ο πραγματικός σοσιαλισμός. Προσκυνήστε μας. Γιατί εμείς κρατάμε το κλειδί της ευτυχίας σας. Εμείς θα σας σώσουμε. Και θα σας σώσουμε για το καλό σας έστω και αν δεν θέλετε. Στεπάν, με την βία. Αφανίζοντας τους κακούς από σας και επίσης αφανίζοντας και όσους από σας, είναι οι πιο ηλίθιοι. Αν ήσαν ειλικρινείς αυτά θα σας έλεγαν. Αυτά θα έλεγαν εις τον ελληνικό λαό.
Και αυτά δεν είναι φαντασιώσεις δικές μου, του ομιλούντος. Τι ζήσαμε εις την Καμπότζη; Δεν ζήσαμε εις την Καμπότζη την εξολόθρευση των 2/3 του πληθυσμού για να φτιαχτεί ο νέος γενναίος κόσμος; Ο κομμουνιστικός παράδεισος, τα επ’ αύριο τα οποία θα τραγουδούν; Ο κ. Δημήτρης Κουφοντίνας δεν είναι ο Κολοκοτρώνης. Ο κ. Αλέξανδρος Γιωτόπουλος δεν είναι ο Νικηταράς. Ο κ. Βασίλειος Τζωρτζάτος – συγχωρήστε μου και αυτή την ιεροσυλία - δεν είναι ο Αθανάσιος Διάκος. Εάν το πρόσωπό τους δεν τους αρέσει, εάν θέλουν ένα άλλο προσωπείο, υπάρχει μια άλλη πινακοθήκη στην οποία μπορούν να πάνε και να διαλέξουν. Στην πινακοθήκη που κρέμεται το πορτραίτο του Αδόλφου Χίτλερ, το πορτραίτο του καλού πατερούλη Στάλιν, το πορτραίτο του μεγάλου τιμονιέρη Μάο Τσε Τουνγκ, το πορτραίτο του Πωλ Ποτ, το πορτραίτο Τσαουσέσκου, γι’ αυτό σας είπα ότι τα εγκλήματά τους δεν είναι πολιτικά, η πολιτική τους είναι εγκληματική, διότι αυτοί οι άνθρωποι έβαψαν το χέρι στο αίμα των λαών με τις ελπίδες των λαών, υποσχόμενοι τους παραδείσους. Αυτά θέλανε οι κ. κατηγορούμενοι.
Και δεν τα θέλανε μόνοι τους. Και εδώ έρχομαι γιατί αυτή η θεωρία μου κ. Πρόεδρε, αυτή η πολιτική προσέγγιση του πράγματος, δεν εξηγεί γιατί έδρασαν, εξηγεί και γιατί έδρασαν τόσο πολύ. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έδρασαν en vacuum, εν κενώ, αυτοί έδρασαν μέσα σε μια συγκεκριμένη κοινωνία, της οποίας μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού και πρέπει να εξάρω και τον συνάδελφό μου Λίβο, αλλά και τον αναπληρωτή κ. Εισαγγελέα, εκείνον περισσότερο λόγω της θέσεώς του, που είχε την γενναιότητα, μέσα σ’ αυτή την αίθουσα να μιλήσει γι’ αυτή την πολιτική εκμετάλλευση της 17Ν από το πολιτικό προσωπικό της πατρίδας μας.
Ο Λίβος δεν ήθελε να πει ονόματα, εγώ θα σας πω ονόματα. Η πολιτεία αυτή έκανε κάποιες προσπάθειες να πολεμήσει το έγκλημα, να πολεμήσει την ουτοπία με τους τρεις αντιτρομοκρατικούς νόμους. 1978 Βουλή των Ελλήνων, ο Γουέλς είναι στο χώμα, ο Μάλλιος είναι στο χώμα, ο Πέτρου η φωνή του οποίου δεν ακούστηκε εδώ γιατί η δημοκρατία αυτή, εάν πίστευε στις αξίες της θα είχε φροντίσει όπως και άλλες δημοκρατικές χώρες από την πρώτη κιόλας μέρα να επιβάλει το απαράγραπτο του φόνου και μάλιστα του πολιτικού φόνου. Δεν το έκανε. Η φωνή του Πέτρου ελάχιστα ασχολήθηκε εδώ. Ίσα – ίσα αυτή είναι η σκληρή λέξη της ποινικής δικονομίας, για να αποβληθεί η φωνή του από την αίθουσα αυτή. Ο Πέτρου ετοιμαζόταν να ακολουθήσει.
Βουλή των Ελλήνων 10 Απριλίου του ’78. Η Νέα Δημοκρατία φέρνει το νόμο, γίνεται συζήτηση για το νόμο. Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Πλασκοβίτης, ή Πλασκασοβίτης, πρώην ανώτατος δικαστής αν δεν κάνω λάθος. «Γιατί μας χρειάζεται; - Μιλάει για το νόμο Όπως φαίνεται για να δημιουργήσουμε στο λαό την ψύχωση των κινδύνων .- Μας χρειάζεται να εισαγάγουμε την τρομοκρατία και αν δεν την έχουμε.› Οι ενέργειες οι δυο, δυο θανάτους έχουμε ακόμα, δεν είναι τρομοκρατία για τον ομιλούντα αυτόν, αντιθέτως τρομοκρατία είναι η εισαγωγή του νόμου, δηλαδή όταν η δημοκρατία αμύνεται γι’ αυτό σας είπα για μια δημοκρατία που δεν πιστεύει στον εαυτό της, όταν η δημοκρατία αμύνεται, είναι για να καταστείλει τις ατομικές ελευθερίες. Αυτά δεν έλεγαν αυτοί οι κύριοι; Γι’ αυτά δεν αγωνιζόντουσαν; Γι’ αυτά ακριβώς δεν αγωνιζόντουσαν;
Γιατί δεν δέχεστε ειλικρινά αυτά τα οποία λένε, όταν τα λένε αυτοί και τα δέχεστε όταν τα λέει ένας βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου; Ότι δηλαδή ο νόμος θα χρησιμεύσει για να κατασταλούν οι ελευθερίες του ελληνικού λαού; ¶λλος βουλευτής, σήμερα Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Απόστολος Κακλαμάνης. «Τρομοκρατία δεν υπάρχει. Τρομοκρατία και αστυνομικό κράτος κατασκευάζεται κατά πάσαν πιθανότητα.›
Ανδρέας Παπανδρέου, λίγο αργότερα πρωθυπουργός της Ελλάδος. «Αυτό το νομοσχέδιο περί καταστολής της τρομοκρατίας, θα μεταβληθεί σε νομοσχέδιο περί καταστολής της δημοκρατίας. Είναι ένα σχέδιο που μια μικρή μειοψηφία – εδώ είναι η μανιχαϊστική σκέψη και η διαβολική συνωμοσία βέβαια – είναι ένα νομοσχέδιο που με μια μικρή μειοψηφία, καθοδηγεί, γιατί νομίζει ότι θα δέσει για άλλη μια φορά τον ελληνικό λαό.› Τι διαφορετικό είπε ο κ. Αλέξανδρος Γιωτόπουλος εδώ; Δεν σας είπε εδώ ότι, από το 1972 επικεφαλής της συνωμοσίας σε βάρος του τριάντα χρόνια είναι ο Χατζηζήσης; Δεν είναι αυτά μια αποδοχή; Δεν είναι αυτά ο κήπος μέσα στον οποίον άνθισε αυτό το κακό λουλούδι; Και ποια είναι αυτή η μειοψηφία η οποία απεργάζεται το κακό; Αδελφούς, αδελφός, ήρωα της δημοκρατίας. Ο κ. Τάκης Παναγούλης. Βουλή των Ελλήνων. Το 1978, ο Παπαδόπουλος ο δικτάτορας είναι εδώ σ’ αυτό το χώρο. «Θα αποδείξομε ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι Παπαδοπουλικής έμπνευσης. Έχει κατασκευαστεί από την χούντα των Συνταγματαρχών›. Το 1978. Αλλά αυτή η εξήγηση δεν ικανοποιεί άλλον αγορητή της Βουλής των Ελλήνων. Γεώργιος Κατσιμπάρδης «Το νομοσχέδιο ήρθε γραμμένο έτοιμο από την Βόννη. Η γερμανική αστική τάξη η συντήρηση της Γερμανίας, οι βιομήχανοι της Ευρώπης, μας έστειλαν αυτό το έκτρωμα.› Οι βιομήχανοι της Ευρώπης και της Γερμανίας, δεν είχαν τίποτα άλλο να κάνουν, να ασχοληθούν με την Ελλάδα. Τώρα εάν μετά από λίγα χρόνια έπεσε και μια ρουκέτα στο σπίτι του Γερμανού Πρέσβη, ε, αυτό είναι τελείως τυχαίο γεγονός.
Μετέπειτα Υπουργός, Πρόεδρος σήμερα μικρού κόμματος αγαπητός συνάδελφος Δημήτριος Τσοβόλας για το νομοσχέδιο. «Είναι μια προσπάθεια της κυβέρνησης, της άρχουσας τάξης, να τρομοκρατήσει τους Έλληνες, τον καταπιεζόμενο εργαζόμενο ελληνικό λαό, είναι ένας νόμος όπως τον αποκάλεσε ο ελληνικός λαός, όχι περί καταστολής της τρομοκρατίας, αλλά περί δημιουργίας τρομοκρατίας.› Αυτά δεν λέγανε οι κύριοι; Λένε κάτι διαφορετικό; Δεν λένε ότι υπερασπίζονται την δημοκρατία;
16 Μαίου 1983. Υπουργός Δικαιοσύνης ,συζητείται η κατάργηση τώρα έχω πάει 5 χρόνια μετά, έχει σκοτωθεί ο Πέτρου, έχει σκοτωθεί ο Σταμούλης, έχουν σκοτωθεί και άλλοι. Συζητείται η κατάργηση, πρώτο μέλημα της νέας κυβερνήσεως κατάργηση του αντιτρομοκρατικού νόμου 774/88. Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης: «Στη χώρα μας δεν υπάρχει το φαινόμενο της τρομοκρατίας. Αυτό που αντιμετωπίζουμε στην Ελλάδα δεν είναι τρομοκρατία, αλλά μεμονωμένα – προσέξτε παρακαλώ την λεπτή έκφραση – δυσάρεστα περιστατικά.›
Όταν δολοφονείται ένας άνθρωπος στη μέση του δρόμου, μπροστά στα μάτια της γυναίκας του, είναι ένα δυσάρεστο περιστατικό. 18,19, 23 Μαίου 1983, ο ίδιος, Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης: «Ο νόμος αυτός πέραν του ότι είναι αντισυνταγματικός είναι και επικίνδυνος›. Ο ευγενής αυτός καθηγητής του ποινικού δικαίου, δεν ήξερε ότι όταν μιλούσε, η υπομονή του κ. Γιωτόπουλου και του κ. Κουφοντίνα με το ΠΑΣΟΚ είχε εξαντληθεί. Ξέρετε ότι υπήρξε μια ανακωχή από το 1980 μέχρι το ’83, και θα άρχιζε αμέσως μετά, το όργιο των φόνων.
12, 13 Δεκεμβρίου 1990. Από το ’83 μέχρι το ’90 έχουμε 29 τρομοκρατικές ενέργειες. 11 νεκρούς και 35 τραυματίες. Με το βάρος των 11 νεκρών ή των 35 τραυματιών γίνεται συζήτηση στη Βουλή των Ελλήνων για το νομοσχέδιο που θα γίνει ο νόμος 1916/1990. Πρώην Υπουργός Δημοσίας Τάξεως Ιωάννης Σκουλαρίκης: «Στην Ελλάδα η τρομοκρατία είναι σε χαμηλότατο επίπεδο.› Δηλαδή σήμερα δεν αντιμετωπίζουμε εμείς θέματα τρομοκρατίας. Προφανώς θεωρεί ότι αντιμετώπιζε θέματα λαϊκής επαναστατικής βίας.
12, 13 Δεκεμβρίου 1990. Το αίμα του Παύλου Μπακογιάννη γωνία Ομήρου και Σόλωνος δεν έχει στεγνώσει ακόμα. Γιατί ο νόμος αυτός δεν είναι καλός; Ακούστε έναν μάρτυρα τι έλεγε, έναν μάρτυρα που τον είδατε και εδώ. Φοίβος Ιωαννίδης: «Γιατί να έχουμε εμπιστοσύνη στην αστυνομία; Όλες οι αστυνομίες του κόσμου έχουν ιστορία. Αλλά και η δική μας ιδιαίτερη. Μας λέτε, γιατί δεν εμπιστευόμαστε τον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου αορίστως σαν Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου; Σας λέω ότι δεν εμπιστευόμαστε τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Γιατί θα πρέπει απριόρι να εμπιστευόμαστε όποιον μεμονωμένο Εισαγγελέα ή Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου; Μήπως διότι όπως λένε οι προκηρύξεις της 17Ν, μήπως έχει δίκιο; Διότι όπως λέγανε οι προκηρύξεις της 17Ν, όλοι οι δικαστές και οι εισαγγελείς είναι αργυρώνητοι και εξωνημένοι;
Στο δικαστήριο της ιστορίας οι κ. κατηγορούμενοι δεν θα ήσαν μόνοι τους. Θα ήσαν και άλλοι μαζί τους. Και δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία κ. Πρόεδρε, διότι πράγματι, η 17Ν είναι το φίδι που βγήκε μέσα από το αυγό του ολοκληρωτισμού. Αλλά το αυγό αυτό το κέλυφος του αυγού αυτού, το ζέσταιναν, το θέρμαιναν πολλοί και εξακολουθούν να το ζεσταίνουν και να το θερμαίνουν και το θέρμαναν και εδώ μέσα και το θερμαίνουν και απέξω τους ακούτε και τους διαβάζετε.
Και δεν έχει καμία σημασία, αν αυτή η θέρμανση του κελύφους του αυγού γίνεται συνειδητά ή ασυνείδητα. Αν γίνεται από πολιτική αφέλεια, σαν και αυτή η οποία έριξε τον Σωτήρη Κονδύλη στα χέρια της 17Ν. Δεν έχει απολύτως καμία σημασία για τον Παύλο Μπακογιάννη, για τον Πέτρου, παρ’ ολίγον για τον Παλαιοκρασσά, για τον Θάνο Αξαρλιάν, δεν έχει καμία σημασία.
Κύριε Πρόεδρε, φθάνω εις το τέλος. Έχω αφαιρέσει πολλά. Αλλά η θεωρία αυτή που σας ανέπτυξα εξηγεί και κάτι άλλο και είμαι υποχρεωμένος και προς την συνείδησή μου να το κάνω. Εξηγεί γιατί ορισμένοι από τους κ. κατηγορουμένους ανεκάλεσαν τις απολογίες τους και γιατί λίγοι από τους άλλους μετάνιωσαν και γιατί εγώ προσωπικώς πιστεύω εις την μετάνοιά τους και εάν θα μπορούσα δικονομικά να το κάνω, θα το κάνω χωρίς δικονομική ακυρότητα, θα σας έλεγα να δεχθείτε τα ελαφρυντικά τα οποία σας επροτάθησαν από τους αξιοτίμους κ. Εισαγγελείς για τον Κωνσταντίνο Τέλιο, για τον Σωτήρη Κονδύλη και βέβαια για τον Πάτροκλο Τσελέντη.
Γιατί ανακαλούν; Ανακαλούν γιατί δεν θέλουν να φέρουν το στίγμα του χαφιέ. Γιατί είναι χαφιές για τις αξίες μεγάλου μέρους αυτής της κοινωνίας μέχρι σήμερα. Όχι μόνο για το πολιτικό προσωπικό. Ο κ. Λίβος μίλησε και για διανοουμένους και καθηγητάς πανεπιστημίου. Δεν ανέφερα κανέναν απ’ αυτούς διότι γι’ αυτούς δεν έχω καμία επιείκεια. Για τους πολιτικούς έχω επιείκεια, αντιλαμβάνεστε ότι πρέπει να μείνουν στην εξουσία, μπορούν να χρησιμοποιούν και αυτοί πολιτικάντικα μέσα, τα οποία καταδικάζω, αλλά τα κατανοώ. Τους διανοούμενους όμως και μάλιστα ορισμένους διανοούμενους που είναι κομφερανσιέ της ψευτοδιανόησης, δεν έχω καμία επιείκεια και γι’ αυτό δεν αναφέρθηκα σ’ αυτούς.
Γιατί μετανόησαν; Γιατί μετανόησαν εις την μετάνοιά τους; Γιατί είναι αξία αυτής της κοινωνίας, να μην συνεργάζεσαι με την αστυνομία, να μην συνεργάζεσαι με την δικαιοσύνη. Εάν συνεργαστείς με την αστυνομία, για να αποτρέψεις την δολοφονία του Περατικού, αν συνεργαστείς με την δικαιοσύνη, για να αποδοθεί ουσιαστική δικαιοσύνη για να μην αδικηθεί κανένας και τιμωρηθεί ο ένοχος και αθωωθεί ο αθώος είναι χαφιεδισμός. Μήπως το λέγανε αυτοί μόνο;
Η κυβέρνηση φέρνει ένα νομοσχέδιο που συμφιλιώνει τις διωκτικές αρχές με τους χαφιέδες. Στην αδύνατη δημοκρατία μας το να στέκεσαι σαν πολίτης συμπαραστάτης της ελευθερίας, των ατομικών ελευθεριών, της ζωής του ανθρώπου, είναι χαφιεδισμός. Γι αυτό πιστεύω και μόνον ο Θεός ξέρει αν η πίστη μου αυτή είναι βάσιμη, ότι η μετάνοια αυτή των ανθρώπων, των τριών αυτών ανθρώπων είναι ειλικρινής.
Ξέρετε γιατί το πιστεύω; Διότι δεν ήρθα να μας πουν «ανακάλυψα το Θεό›, ο Τσελέντης μάλιστα νομίζω, σας είπε ότι δεν πιστεύει σε αυτά τα πράγματα. Αυτό εξηγεί και τις μεταπτώσεις και τις μεταστροφές των αδερφών Ξηρών, δεν μετάνιωσαν ποτέ. Αυτοί οι τρεις μετάνιωσαν και σας το είπαν γιατί μετάνιωσαν. Διότι σκότωσαν μέσα τους το τέρας της ολοκληρωτικής σκέψεως, σκότωσαν μέσα τους τον ολοκληρωτισμό. Γι αυτό πιστεύω στη μετάνοιά τους.
Κύριε Πρόεδρε, προσπάθησα να σας δείξω ότι η 17Ν ήταν οι σπασμοί της ουράς, επώδυνοι σπασμοί της ουράς αυτού του πολιτικού κτήνους, αυτού του κτήνους της πολιτικής αποκάλυψης η οποία βασάνισε τον φριχτό 20ο αιώνα. Θυμηθείτε τον αριθμό των θυμάτων του Κομμουνισμού, τη Μαύρη Βίβλο που κυκλοφόρησε πρόσφατα. 100 εκατομμύρια νεκροί. Προσθέστε σ ‘αυτούς βέβαια και τους νεκρούς και τα θύματα του άλλου προσώπου του ολοκληρωτισμού, του ναζισμού, διότι για μένα ναζισμός ίσον κομμουνισμός και μάλιστα ο κομμουνισμός είναι χειρότερος από το ναζισμό.
Αυτό το κτήνος πρέπει να το αλυσοδέσετε όσο πιο σφιχτά μπορείτε, γιατί είναι ένα κτήνος που δεν πεθαίνει. Σε κάποια προκήρυξή τους λένε ότι και μόνο η ύπαρξη της 17Ν είναι επιτυχία. Γι αυτό εγώ δεν προσχωρώ στις απόψεις τις καθησυχαστικές, τις καταπραϋντικές που επί 17Ν είχε περιέλθει δήθεν σε αδιέξοδο και σε παρακμή και δεν ξέρω τί θα έκανε. Αυτά είναι αφελή και επικίνδυνα.
Κύριοι Δικαστές, μας καταβάλλει κάθε μέρα αυτή η μάχη την οποία δίνουμε με το κακό. Με το κακό που, επαναλαμβάνω, είναι μέσα μας και με το κακό που είναι γύρω μας. Μας καταβάλλει αυτή η μάχη. Υποφέρουμε από τη μοναξιά της ατομικότητάς μας, νοσταλγούμε τη θαλπωρή της κοινότητας, μας γλυκαίνει να νοσταλγούμε τον επίγειο παράδεισο, τη χαμένη αθωότητά μας. Κάματος ηθικός, μοναξιά υπαρξιακή, νοσταλγία ενός καλύτερου κόσμου, είναι τέρατα, είναι οι σειρήνες του ολοκληρωτισμού στις οποίες πρέπει να αντισταθούμε. Η αντίσταση αυτή είναι το τίμημα για την ελευθερία μας και το έγκλημα της 17Ν ήταν πολιτικό, γιατί ήθελε να φονεύσει την ελευθερία μας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να σας ευχαριστήσουμε κ. Μαύρε. Αύριο το πρωί έχουμε τον κ. Κατσαντώνη και τον κ. Λυκουρέζο.
