«Ολη η ελληνική τέχνη είναι ανθρωποκεντρική, με κύριο ιδεώδες της το κάλλος. Στην περίοδο της δικτατορίας το να αντιτάσσεις ένα όμορφο σώμα ή πρόσωπο στη γενική κατήφεια και καταπίεση ήταν μια μορφή αντίστασης. Οι συνθήκες σήμερα είναι διαφορετικές, αλλά η ζωγραφική πάνω σε πέτρες μου έχει γίνει συνήθεια, μια ανάπαυλα από τη συγγραφική δουλειά».

Τον «εικαστικό» Γιάννη Ρίτσο με τα πρόσωπα και τα γυμνά σώματα στις πέτρες, τις φυσιογνωμίες που σκάλιζε στις ρίζες που ξέβραζε η θάλασσα, τις ακουαρέλες του, θα έχει την ευκαιρία το κοινό να θυμηθεί στο Βυζαντικό και Χριστιανικό Μουσείο από σήμερα.

Τα έργα προέρχονται από την προσωπική συλλογή της κόρης του Ερης.

Η έκθεση χωρίζεται σε δυο μεγάλες ενότητες. Η πρώτη με φωτογραφίες του Πλάτωνα Μάξιμου που αποτυπώνουν την εικαστική πλευρά του ποιητή λίγο πριν το 1989, και η δεύτερη με 200 αυθεντικά έργα του Ρίτσου.