Δύο χρόνια μετά την πτώση του καθεστώτος των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, η χώρα αντιμετωπίζει σχεδόν τα ίδια προβλήματα.
«Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ορισμένα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά», λέει ο Ουίλιαμ Τέιλορ, πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών στη χώρα. «Οι Ταλιμπάν συνεχίζουν να πολεμούν στη μεθοριακή ζώνη με το Πακιστάν. Οι φυτείες οπίου επεκτείνονται, ενώ έχουν πληθύνει οι επιθέσεις εναντίον δυτικών στόχων».
«Ο Καρζάι περνά την ημέρα του δίνοντας υποσχέσεις, αλλά δεν υπάρχει μια πραγματική ανοικοδόμηση», λέει στην «Ελ Παϊς» ένα εξέχον μέλος του Ομίλου Τύπου της Καμπούλ, αναφερόμενος στον πρωθυπουργό του Αφγανιστάν.
Αν και έχουν ανακατασκευαστεί 7.000 χιλιόμετρα του οδικού δικτύου -όχι όλα ασφαλτοστρωμένα- για να διατρέξεις τον δρόμο, πολιτικό σύμβολο, που συνδέει την Καμπούλ με το Κανταχάρ, κάπου 450 χιλιόμετρα, χρειάζεσαι δύο μέρες.
Ενα από τα κυριότερα σκοτεινά σημεία είναι η γεωργία. Η καλλιέργεια της παπαρούνας επεκτείνεται σε όλη τη χώρα, απειλώντας να βομβαρδίσει με ναρκωτικά τις δυτικές αγορές τον επόμενο χρόνο. Πολλοί αγρότες είναι πνιγμένοι στα χρέη απέναντι στους τοπικούς πολέμαρχους, με αποτέλεσμα να καλλιεργούν αυτά που θέλουν εκείνοι. Από την άλλη πλευρά, η ξηρασία που μαστίζει εδώ και χρόνια τη χώρα εμποδίζει την καλλιέργεια άλλων καρπών. «Το πρόβλημα είναι της Δύσης. Αν μείωναν τη ζήτηση, δεν θα είχε νόημα η καλλιέργεια οπίου», επισημαίνει ένας δημοσιογράφος.
Ενα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν τα πράγματα είναι το αεροδρόμιο της Καμπούλ, έμβλημα της ανοικοδόμησης του Αφγανιστάν. Στον πύργο ελέγχου κυματίζει η σημαία της Γερμανίας, ενώ η σημαία του Αφγανιστάν δεν υπάρχει πουθενά. Εκατοντάδες ξένοι στρατιώτες διαχειρίζονται τις εγκαταστάσεις. Εκείνοι δίνουν τις άδειες πτήσης, φορτώνουν και ξεφορτώνουν τα αεροπλάνα, αποφασίζουν πότε το αεροδρόμιο είναι ανοιχτό και πότε πρέπει να κλείσει. Μοναδικό σημάδι αφγανικής εξουσίας είναι ένα τεράστιο πορτρέτο του Μασούντ, του «λιονταριού του Πανσίρ», και μερικοί στρατιώτες του νέου αφγανικού στρατού.
Πηγές: El Pais, ΑΠΕ