Την αντίθεσή της σε διατάξεις του πολυνομοσχεδίου του υπουργείου Δικαιοσύνης για τη «δίκαιη δίκη και την αντιμετώπιση φαινομένων αρνησιδικίας» εξέφρασε η Ένωση Διοικητικών Δικαστών.
Συγκεκριμένα, όπως επισημαίνει η Ένωση, η διατύπωση του τίτλου εμπεριέχει, σημειολογικά, «μία αρνητική στάση έναντι των δικαστών ενώ, για την καθυστέρηση εκδίκασης των διοικητικών διαφορών, το ποσοστό ευθύνης των δικαστών είναι το μικρότερο σε σχέση με άλλους παράγοντες».
Συνεπώς, συνεχίζει, «οι δικαστές δεν πρέπει να μετατραπούν σε αυτόματους γραφείς αποφάσεων με διεκπεραιωτικό χαρακτήρα και περιεχόμενο, χωρίς δικαιώματα, χωρίς δεδομένο και ασφαλές υπηρεσιακό καθεστώς, σύμφωνα με την αρχή της αξιοκρατίας, χωρίς οικογενειακή ζωή, χωρίς ευκαιρίες επιμόρφωσης και φυσικά, χωρίς δικαστική προστασία, την οποία απολαμβάνουν όλοι οι πολίτες, ημεδαποί και αλλοδαποί».
Οι διοικητικοί δικαστές χαρακτηρίζουν «επικίνδυνη» την διάταξη του άρθρου 43 του πολυνομοσχεδίου, η οποία αφορά το τεκμήριο ομολογίας του αιτούντος πολίτη σε περίπτωση μη αποστολής των αναγκαίων στοιχείων (φακέλου όπως λέγεται) από τη διοίκηση (υπουργεία, νομαρχίες, κ.λπ.). Όπως εξηγούν, είναι επικίνδυνη γιατί «υπάρχει πιθανότητα διαφθοράς με συμπαιγνία της διοίκησης και μη αποστολή του φακέλου». Εξάλλου, σημειώνει η Ένωση «για κάθε υπόθεση υπάρχουν κρίσιμα στοιχεία που πρέπει να βεβαιώνονται από τη Δημόσια αρχή για την αποφυγή σοβαρών λαθών».
Σύμφωνα με τους δικαστές, πρόσθετη καθυστέρηση, αντί της επιτάχυνσης θα επιφέρει το άρθρο 51 . Ειδικότερα, με το επίμαχο άρθρο προβλέπεται ότι ο ηττώμενος διάδικος μπορεί με αίτησή του και με μικρή οικονομική επιβάρυνση να ζητήσει την εισαγωγή της υπόθεσης σε συζήτηση στο ακροατήριο.
Κατά την Ένωση αν ισχύσει το άρθρο 51 «θα επέλθει κατασπατάληση δικαστικών πόρων με τη διπλή εκδίκαση υποθέσεων από το ίδιο Δικαστήριο στο πλαίσιο δύο διαφορετικών διαδικασιών. Το αποτέλεσμα θα είναι αντί της επιτάχυνσης, πρόσθετη καθυστέρηση, εκτός αν η διαδικασία δεν τύχει (ευρείας) εφαρμογής. Τέλος, η δυνατότητα εισαγωγής τους στο ακροατήριο αναιρεί τόσο τον επιδιωκόμενο σκοπό της ταχείας επίλυσής τους, όσο και της οριστικοποίησης του αποτελέσματός τους».
Το άρθρο 52, προσθέτουν οι Διοικητικοί Δικαστές, υποβαθμίζει τους δικαστές σε δακτυλογράφους χειριστές ηλεκτρονικών υπολογιστών. Αναλυτικότερα, το άρθρο 52 υποχρεώνει τον εισηγητή-δικαστή κάθε υπόθεσης να συντάσσει σε ηλεκτρονική μορφή το σχέδιο της δικαστικής απόφασης που πρόκειται να δημοσιευθεί (ακόμη και την πρώτη σελίδα της απόφασης).
Ενστάσεις διατυπώνουν οι διοικητικοί δικαστές και για το άρθρο 47 του πολυνομοσχεδίου με το οποίο μεταφέρεται ύλη φορολογικών διαφορών από το Τριμελές Διοικητικό Εφετείο στο Μονομελές Διοικητικό Εφετείο και από το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο στο Μονομελές Διοικητικό Πρωτοδικείο.
Τέλος, η Ένωση εκφράζει την αντίθεσή της στα άρθρα εκείνα του πολυνομοσχεδίου που αφορούν τις προαγωγές και μεταθέσεις των δικαστών, το κώλυμα εντοπιότητας των δικαστικών, την άδεια ανατροφής τέκνου, την περικοπή αποδοχών στους δικαστές που δικάζουν μικρό αριθμό υποθέσεων, την χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών, κ.λπ.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
