Να σταματήσει η πολιτική εκμετάλλευση της δικαστικής εξουσίας ζητεί με «πύρινη» αναφορά του προς την Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος, ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ρούσσος Παπαδάκης, καλώντας ταυτόχρονα τους δικαστές και τους εισαγγελείς να κάνουν διαρκή αυτοκριτική.
Στην αναφορά του ο κ. Παπαδάκης στηλιτεύει επίσης τα «ραδιοτηλεοπτικά λαϊκά παραδικαστήρια» που «δεν προάγουν τον νομικό πολιτισμό και το δίκαιο», «όταν γίνεται υπέρβαση των ορίων της κριτικής» και «επιδιώκεται πολιτικό όφελος ή το κέρδος της τηλεθέασης, παραπλανώντας την κοινή γνώμη και προσπαθώντας να ασκήσουν πίεση στην Δικαιοσύνη».
Στο στόχαστρο του αντεισαγγελέα μπαίνει και ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος, με αφορμή τις δηλώσεις του περί «μακελειού», που όπως αναφέρει, -υπό την κάλυψη της βουλευτικής ασυλίας- άπτεται της πρόκλησης σε τέλεση πλημμελήματος». Ο κ. Παπαδάκης χαρακτηρίζει ατυχείς τις δηλώσεις Λοβέρδου και τον καλεί να ασχοληθεί με τα προβλήματα των νοσοκομείων.
« Όσοι διαχρονικά ασκώντας εξουσία, μας έφθασαν σ' αυτή την κατάσταση, που οδήγησαν εκατοντάδες νέων στην ανεργία στερώντας τους το όνειρο και την ελπίδα στη ζωή, δεν πρέπει να προκαλούν και δεν έχουν καμία θέση ανάμεσά μας», τονίζει χαρακτηριστικά. «Αποδόμησαν από την παιδεία τις ανθρώπινες αξίες, το ήθος, την ειλικρίνεια, την καλοσύνη, την αγάπη, καλλιεργώντας τ'αντίθετα, προβάλλοντας και υπερασπίζοντας το εγώ τους αντί το εμείς (την ενότητα), αυξάνοντας την απληστία και όχι το μέτρο (κατά την Αριστότελεια διατύπωση)».
Όσον αφορά δικαστές και εισαγγελείς, ο κ. Παπαδάκης σημειώνει πως «καλό είναι όπου είναι απαιτητικοί με τους άλλους να είναι πρώτα απαιτητικότεροι και αυστηρότεροι με τους εαυτούς τους, το λάθος του άλλου να το συγχωρούν όχι όμως το δικό τους (ώστε να μην το επαναλάβουν), να κάνουν διαρκή αυτοκριτική γιατί όποιος την αφήνει, εγκαταλείπει μια από τις βασικές λειτουργίες της νόησης και στερεί από μια ιδιότυπη με τον εαυτό του διαλεκτική γόνιμη σύνθεσή της». «Να γίνονται παρατηρητές αλλά και παρατηρούμενα αντικείμενα συγχρόνως, να εξορθολογίζουν την έρευνα, την ποινική δίωξη, την προσωρινή κράτηση αφού οι υπερβολές αναιρούν το δίκαιο», επισημαίνει ο αντεισαγγελέας και τού καλεί «το δίλημμα των πολιτών "τον νόμο να φοβούμαι ή τον δικαστή" να μην καταλήγουν στο δεύτερο, γιατί αυτό σημαίνει ότι αφήσαμε το δίκαιο να διολισθήσει σε μέσο εκδικήσεως ή αδράνειας και θα μεταβληθούμε έτσι σε Νέρωνες και Ηρόστρατους της Δικαιοσύνης».
Καταλήγοντας ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου σημειώνει πως οι νομικοί (αλλά και οι συντεταγμένες εξουσίες) πρέπει να βλέπουμε και να αντιμετωπίζουμε τη Δικαιοσύνη, «σαν ένα όνειρο που διαρκώς προσπαθούμε να πραγματώσουμε».
