Μια συνολική ευρωπαϊκή παρέμβαση προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κρίση στην Ευρώπη ζητεί η υπουργός Παιδείας, Αννα Διαμαντοπούλου, σε επιστολή της προς τον πρώην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας Ρομάνο Πρόντι.
«Η Ελλάδα, η Ιταλία και η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, κατόπιν το Βέλγιο, η Γαλλία..η πυρκαγιά απλώνεται καίγοντας ζωές και ευρωπαϊκά κεκτημένα δεκαετιών. Όποιος πιστεύει ότι θα σταματήσει στη γραμμή των συνόρων του είναι απλά ανιστόρητος», αναφέρει μεταξύ άλλων στην επιστολή της.
Σε αυτό το πλαίσιο προτείνει τη δημιουργία μιας κίνησης με την ονομασία «Ευρώπη SOS» για την «αναστροφή της πορείας, για να σβήσουμε την πυρκαγιά και να δώσουμε προοπτική πριν είναι πολύ αργά».
«Εσύ ως Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με τους άλλους Προέδρους προηγουμένων περιόδων αλλά και με πολιτικούς από όλες τις χώρες, μπορούμε και πρέπει να ενεργοποιήσουμε τις δυνάμεις της πολιτικής και της κοινωνίας», σημειώνει απευθυνόμενη στον κ. Πρόντι.
Όπως υπογραμμίζει, «οι χώρες που έχουν προβλήματα πληρώνουν με το παραπάνω λαθεμένες πολιτικές, τα λάθη συνολικών κοινωνικών συμπεριφορών, αλλά και την κυριαρχία αδιαφανών οικονομικών συμφερόντων σε διεθνές επίπεδο».
Σύμφωνα με την υπουργό Παιδείας, «η Ευρώπη διέρχεται μια κρίση θεσμών στα όρια του ευτελισμού. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν υπάρχει. Το δικαίωμα πρωτοβουλίας της δεν ασκείται. Η ισορροπία χωρών στο επίπεδο της διοίκησης έχει δημιουργήσει μια παραλυτική γραφειοκρατία. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχεδόν δεν ακούγεται. Το Συμβούλιο Κορυφής έχει συρρικνωθεί στην αρχή της πλέον οικονομικά ισχυρής χώρας, της Γερμανίας».
Τονίζει λοιπόν πως η Ευρώπη οφείλει να ανασυνταχθεί. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι:
- Το Συμβούλιο Κορυφής πρέπει να λειτουργήσει όπως είναι ο στόχος του, δηλαδή να υπηρετήσει το ευρωπαϊκό συμφέρον λαμβάνοντας υπόψη τα επιμέρους εθνικά συμφέροντα.
- Στους μηχανισμούς στήριξης EFSF και EFM πρέπει να χορηγηθούν αυξημένα κεφάλαια τώρα, ώστε να ενεργήσουν προληπτικά αντί του να θεραπεύουν μετά τα γεγονότα
- Η έκδοση ευρωομολόγων και ο φόρος επί των συναλλαγών θα έδινε την εικόνα μιας Ευρώπης σε παγκόσμιο επίπεδο, που θέλει και μπορεί να υπερασπιστεί το συνολικό της συμφέρον.
- Τέλος, υπενθυμίζει το ευρωπαϊκό αναπτυξιακό πρόγραμμα με τα διευρωπαϊκά δίκτυα όπως μεταφορών, τηλεπικοινωνιών που θα πυροδοτούσαν δορυφορικές επενδύσεις σε όλες τις χώρες.
Αναλυτικά η επιστολή:
Αθήνα 25 Ιανουαρίου 2012
Αγαπητέ Romano,
Τόσο η Ελλάδα όσο και η Ιταλία βιώνουν μια βαθιά κρίση με ανυπολόγιστες επιπτώσεις στην εθνική κυριαρχία, στη λειτουργία της δημοκρατίας, αλλά κυρίως στη ζωή των ανθρώπων και την προοπτική των μελλοντικών γενεών
Είναι πλέον εμφανές ότι η κρίση αυτή αφορά το σύνολο της Ευρώπης και απλώνει τα πλοκάμια της σε χώρες μικρές και μεγάλες. Η λύση και η κάθαρση του δράματος που όλοι βιώνουμε, για το οποίο φυσικά η κάθε χώρα έχει τη δική της ευθύνη, δεν μπορεί να έρθει, παρά μόνο μέσα από συνολική ευρωπαϊκή παρέμβαση και μέσα από λύσεις που θα οδηγούν σε ένα πειστικό για την αποτελεσματικότητά του ευρωπαϊκό οικονομικό μοντέλο διακυβέρνησης.
Σήμερα η Ευρώπη διέρχεται μια κρίση θεσμών στα όρια του ευτελισμού. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν υπάρχει. Το δικαίωμα πρωτοβουλίας της δεν ασκείται. Η ισορροπία χωρών στο επίπεδο της διοίκησης έχει δημιουργήσει μια παραλυτική γραφειοκρατία. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχεδόν δεν ακούγεται. Το Συμβούλιο Κορυφής έχει συρρικνωθεί στην αρχή της πλέον οικονομικά ισχυρής χώρας, της Γερμανίας.
Όλοι εμείς που συμμετείχαμε στην εθνική και ευρωπαϊκή πολιτική οφείλουμε να διαβάσουμε προσεκτικά την ιστορία και να δούμε και ταυτόχρονα να προβλέψουμε το μέλλον. Μια Ευρώπη με ταπεινωμένους και στα όρια της φτώχιας δεκάδες εκατομμύρια πολίτες δεν μπορεί να πιστεύει ούτε στη ευημερία ούτε στην ειρήνη.
Όσοι έχουμε πιστέψει με πάθος στο πείραμα μιας Ευρώπης, που βασίζεται στις αξίες της δημοκρατίας, της ανάπτυξης με κοινωνική συνοχή, στο σεβασμό των κοινών κανόνων αλλά και στην αλληλεγγύη, ας εκπέμψουμε με κάθε τρόπο το SOS.
Εμπνευσμένοι Ευρωπαίοι του 1957 απάντησαν στο «ειρήνη ή πόλεμος» με τη δημιουργία της Ευρώπης. Σήμερα αληθινοί Πατριώτες και συνειδητοποιημένοι Ευρωπαίοι πρέπει να απαντήσουν στο ίδιο δίλημμα. Γιατί πόλεμος είναι να χάνει μια χώρα το 20% του ΑΕΠ σε 18 μήνες.
Πόλεμος είναι να αρχίζουν συσσίτια στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Πόλεμος είναι να φεύγουν εκατομμύρια νέοι, κατά κανόνα τα πιο λαμπρά μυαλά, από τις χώρες τους.
Εσύ ως Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με τους άλλους Προέδρους προηγουμένων περιόδων αλλά και με πολιτικούς από όλες τις χώρες, μπορούμε και πρέπει να ενεργοποιήσουμε τις δυνάμεις της πολιτικής και της κοινωνίας. Οι χώρες που έχουν προβλήματα πληρώνουν με το παραπάνω λαθεμένες πολιτικές, τα λάθη συνολικών κοινωνικών συμπεριφορών, αλλά και την κυριαρχία αδιαφανών οικονομικών συμφερόντων σε διεθνές επίπεδο. Μεταρρυθμίσεις, πρωτόγνωρα σε σκληρότητα μέτρα, κατάρρευση των πολιτικών συστημάτων, ανατροπή του μοντέλου ζωής, είναι το ισχυρό και «παραδειγματικό» τίμημα. Την ίδια στιγμή όμως η Ευρώπη οφείλει να ανασυνταχθεί.
• Το Συμβουλίου Κορυφής πρέπει να λειτουργήσει όπως είναι ο στόχος του, δηλαδή να υπηρετήσει το ευρωπαϊκό συμφέρον λαμβάνοντας υπόψη τα επιμέρους εθνικά συμφέροντα.
• Στους μηχανισμούς στήριξης EFSF και EFM πρέπει να χορηγηθούν αυξημένα κεφάλαια τώρα, ώστε να ενεργήσουν προληπτικά αντί του να θεραπεύουν μετά τα γεγονότα
• Η έκδοση ευρωομολόγων και ο φόρος επί των συναλλαγών θα έδινε την εικόνα μιας Ευρώπης σε παγκόσμιο επίπεδο, που θέλει και μπορεί να υπερασπιστεί το συνολικό της συμφέρον.
• Τέλος, υπενθυμίζω το ευρωπαϊκό αναπτυξιακό πρόγραμμα με τα διευρωπαϊκά δίκτυα όπως μεταφορών, τηλεπικοινωνιών που θα πυροδοτούσαν δορυφορικές επενδύσεις σε όλες τις χώρες.
Η Ελλάδα, η Ιταλία και η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, κατόπιν το Βέλγιο, η Γαλλία…η πυρκαγιά απλώνεται καίγοντας ζωές και ευρωπαϊκά κεκτημένα δεκαετιών. Όποιος πιστεύει ότι θα σταματήσει στη γραμμή των συνόρων του είναι απλά ανιστόρητος.
Ας κινηθούμε άμεσα τώρα ενισχύοντας φωνές σημαντικών Ευρωπαίων ηγετών και δημιουργώντας μια κίνηση «Ευρώπη SOS» για την αναστροφή της πορείας, για να σβήσουμε την πυρκαγιά και να δώσουμε προοπτική πριν είναι πολύ αργά.
Ας πάρουμε πρωτοβουλία ΤΩΡΑ.
