«Ο κοινωνικός αποκλεισμός, η φτώχεια και η ανεργία μπορούν να καταστήσουν τα άτομα πιο ευάλωτα σε εγκληματικές δραστηριότητες ή στο να πέσουν θύματα εγκληματικών πράξεων».
Αυτή την απάντηση έδωσε η επίτροπος Malmström, αρμόδια για θέματα εσωτερικών υποθέσεων, απαντώντας σε ερώτηση του Ευρωβουλευτή Κ. Πουπάκη σχετικά με την αύξηση της εγκληματικότητας στην Ελλάδα.
Στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου ο Ευρωβουλευτής, στηριζόμενος στα πρόσφατα στατιστικά στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας για την πρωτοφανή αύξηση της παραβατικής συμπεριφοράς που καταγράφεται στα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά και στην περιφέρεια της χώρας, θέτει το ζήτημα του συσχετισμού της οικονομικής κρίσης και της έξαρσης της εγκληματικής δράσης στα κράτη μέλη, καθώς επίσης και του αρνητικού αντίκτυπου που μπορεί να έχει στην οικονομική δραστηριότητα, η αυξημένη εγκληματικότητα σε ορισμένες περιοχές. Επιπλέον, ζητά από την Επιτροπή σχετικές κατευθύνσεις που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν τα κράτη μέλη προκειμένου να αντιμετωπίσουν δραστικά το εν λόγω πρόβλημα.
Στην απάντησή της η Επίτροπος κάνοντας σαφή συσχετισμό της οικονομικής κρίσης με τα ποσοστά της εγκληματικότητας, αναφέρει ότι τα διαρθρωτικά ταμεία της Ε.Ε, συμβάλλουν στην ανάληψη πολλών πρωτοβουλιών στα αστικά κέντρα για την καταστολή του εν λόγω φαινομένου, που αποσκοπούν στην κοινωνικοοικονομική συνοχή, στην εκπαίδευση και στην απασχόληση, συμπεριλαμβανομένης της λήψης μέτρων πρόληψης και της ένταξης ευάλωτων ομάδων. Επιπλέον, μεσω του Προγράμματος ISEC «Πρόληψη και καταπολέμηση του εγκλήματος» (συνολικού ύψους 600 εκατ. ευρώ για την περίοδο 2007 – 2013), το οποίο συμβάλλει στην αντιμετώπιση του εγκλήματος, προτρέπει τους ενδιαφερόμενους φορείς στην Ελλάδα και σε άλλα κράτη μέλη να ζητήσουν οικονομική στήριξη για σχετικές δράσεις.
Σε σχετική του δήλωση ο Έλληνας Ευρωβουλευτής υπογραμμίζει: «Σήμερα όλο και περισσότερο οι πολίτες νιώθουν απροστάτευτοι και ανασφαλείς καθώς η εγκληματικότητα στη χώρα μας καλπάζει. Οι κλοπές, οι διαρρήξεις και οι ληστείες έχουν πάψει πλέον να αποτελούν είδηση, ενώ δεν είναι λίγες οι περιοχές της Αθήνας και των μεγάλων αστικών κέντρων που εξαιτίας του φαινομένου αυτού γνωρίζουν τον οικονομικό μαρασμό και την απομόνωση, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να είναι σε απόγνωση. Η οικονομική κρίση, η συνεχιζόμενη ύφεση, η ακολουθούμενη πολιτική της λιτότητας, η φτώχεια και η αυξανόμενη ανεργία οδηγεί καθημερινά στην εξαθλίωση, στο περιθώριο και την απελπισία χιλιάδες συμπολίτες μας. Τα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας που μπορούν να συμβάλουν στη μείωση του κοινωνικού αποκλεισμού και της περιθωριοποίησης καταρρέουν, καθιστώντας τα άτομα πιο ευάλωτα σε παραβατικές συμπεριφορές. Η απουσία και η αναποτελεσματικότητα της Πολιτείας είναι πλέον εμφανείς».
