Μόλις μία ημέρα μετά από την έναρξη των προπαρασκευαστικών γεωτρήσεών της στη Θάλασσα Τσούκτσι, ανοιχτά της Αλάσκα, η Royal Dutch Shell ανακοίνωσε ότι αναστέλλει την επιχείρηση. Αιτία δεν αποτέλεσε κάποια επιπλοκή με την άδεια που είχε χορηγηθεί στον όμιλο, αλλά ο πάγος που κατέστησε δύσκολη τη συνέχιση της γεώτρησης, δίνοντας παράλληλα στη Shell μια γεύση των δυσκολιών που θα αντιμετωπίσει εφόσον επιμείνει στην υλοποίηση των σχεδίων της στην αφιλόξενη περιοχή.
Την Κυριακή, το τρυπάνι Noble Discoverer άρχισε να βυθίζεται σε σημείο περίπου 110 χιλιόμετρα ανοιχτά των Ακτών της Αλάσκα, στο πλαίσιο επιχείρησης για τη δημιουργία θαλάμων, οι οποίοι θα αποτελέσουν τη βάση ενός μελλοντικού κοιτάσματος, προστατεύοντας τη βαλβίδα ασφαλείας του.
Το βράδυ της Δευτέρας, ο όμιλος ανακοίνωσε ότι αποσύρει προσωρινά την πλωτή της εξέδρα καθώς περικυκλώθηκε από πάγο, «ως προληπτικό μέτρο και με βάση το εγκεκριμένο σχέδιο διαχείρισής μας σε περίπτωση πάγου», όπως δήλωσε εκπρόσωπός του. Σύμφωνα πάντως με την ανακοίνωση της Shell, η επιχείρηση θα αρχίσει και πάλι μόλις ο πάγος υποχωρήσει.
Η καθυστέρηση ήταν μόνο το τελευταίο εμπόδιο για τον ολλανδο-βρετανικό κολοσσό, ο οποίος σχεδιάζει εδώ και έξι χρόνια την επιχείρηση στις θάλασσες Τσόκτσι και Μποφόρ, έχοντας επενδύσει ήδη περί τα 4,5 δισεκατομμύρια δολάρια για να εξασφαλίσει όλες τις απαραίτητες άδειες. Βάσει των όρων της προσωρινής άδειας που του έχει χορηγηθεί, οι γεωτρήσεις θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί έως τις 24 Σεπτεμβρίου, λίγες εβδομάδες προτού η περιοχή καλυφθεί και πάλι με πάγο. Καθώς οι εργασίες υπολογίζεται να διαρκέσουν περίπου τρεις εβδομάδες, η Shell ζητά παράταση, την οποία δεν έχει λάβει.
Βασικό εμπόδιο στα σχέδια της εταιρίας παραμένει η άρνηση της αμερικανικής ακτοφυλακής να της δώσει άδεια για τη χρήση φορτηγίδας αντιμετώπισης πετρελαιοκηλίδων, η οποία βρίσκεται σε λιμάνι της Ουάσιγκτον. Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν επισημάνει πολλές φορές ότι τα μέσα για τον καθαρισμό μιας τέτοιας πετρελαιοκηλίδας στον Αρκτικό Ωκεανό είναι πρακτικά ανύπαρκτα. Περιβαλλοντικές οργανώσεις φοβούνται ότι σε περίπτωση ατυχήματος, θα χρειάζονταν μέρες για να φτάσουν στην περιοχή τα πρώτα συνεργεία και, ακόμη και τότε, δεν θα μπορούσαν να κάνουν πολλά για να αποτρέψουν μια οικολογική καταστροφή.
«Τι άλλο θα πρέπει να γίνει ώστε η Shell να συνειδητοποιήσει ότι η Αρκτική δεν την θέλει εδώ;», διερωτάται σε γραπτή δήλωση ο Νταν Χάουελς, αναπληρωτής διευθυντής της εκστρατείας της Greenpeace κατά των γεωτρήσεων στην Αρκτική. «Είναι σαν μια κακή ταινία τρόμου, στον πυρήνα της οποίας ομως υπάρχει μια πολύ πραγματική τραγωδία».
