«Η ΑΕΚ είναι σε τραγική κατάσταση. Αν δεν βρεθούν άνθρωποι, δεν σώζεται. Από πέρυσι είναι απλήρωτοι πολλοί και "τρέχουν" προσφυγές. Κανένα από τα παιδιά που πάνε για προπόνηση ή για αγώνα δεν με έχει ενοχλήσει για τα λεφτά του. Ένα μισθό παίρνουν, αλλά δεν ξέρω πόσο θα αντέξουν. Υπάρχουν προβλήματα και είναι μεγάλα» δήλωσε ο τεχνικός Ένωσης και συμπλήρωσε: «Αισθάνομαι ντροπή να πω ότι η ΑΕΚ θα παλέψει για να σώσει την κατηγορία. Το έλεγα στους Αγγλους και ντρεπόμουν. Αισθάνεσαι λύπη που ομάδες σαν την ΑΕΚ και τον Αρη έχουν φτάσει σε σημείο να μην μπορούμε να ξοδέψουμε λεφτά να φέρουμε παίκτες αντάξιους της ιστορίας τους. Ο κόσμος δεν θα αντέξει...».
Ο κ. Βλάχος αποκάλυψε πώς βιώνει ο ίδιος την πρωτόγνωρη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ΑΕΚ: «Λόγω και του νόμου που απαγόρευε τις μεταγραφές, ξεκινήσαμε να βλέπουμε παιδιά για να στελεχώσουν την ομάδα ανάγκης. Με τα λίγα λεφτά που βρέθηκαν έγινε το ρόστερ. Κανένας ΑΕΚτζής δεν φανταζόταν ότι αυτή θα είναι η ομάδα με τους Κ-20. Εχει παιδιά που έπαιζαν σε πλαστικό χόρτο και, βρέθηκαν να παίζουν σε χορτάρι... Αυτά τα παιδιά είναι αξιέπαινα, να τους λέμε μόνο "μπράβο". Κατάφεραν σε δυο μήνες να φτιάξουν ομάδα και να στεκόμαστε με αξιοπρέπεια. Χρειάζονται χρόνο. Σε 2-3 χρόνια θα είναι παίκτες. Θέλουν δουλειά, στήριξη και παλεύουν με θηρία. Κάθε μέρα κάνουν ένα βήμα παραπάνω. Η ατυχία τους είναι ότι δεν έχουν κάποιους δίπλα τους για να τους βοηθήσουν να βγάλουν το ταλέντο τους. Ας είχαν μείνει κι από την περσινή ομάδα. Είχε έμπειρους, διεθνείς, καλούς παίκτες. Ας είχε τον "Λύμπε", τον Καφέ, τον Γεωργέα. Αποφάσισαν ότι πρέπει να πάνε κάπου αλλού».
Και ο Βαγγέλης Βλάχος κατέληξε: «Δεν σκέφτηκα ποτέ να πηδήξω από το πλοίο. Όποιο κι αν είναι το τίμημα εγώ έχω να χάσω, εγώ είμαι ο επαγγελματίας, εγώ βγάζω λεφτά και ζω απ΄ αυτό. Η στεναχώρια μου είναι μεγάλη. Κοιμάμαι 3-4 ώρες τη μέρα από τότε που ανέλαβα. Από τις τρεις παρά τέταρτο ξυπνάω και διαβάζω, γράφω, σκέφτομαι τι θα μπορούσα να δώσω παραπάνω σ΄ αυτά τα παιδιά. Δουλεύω σαν τρελός. Θέλω να τους περάσω ότι μπορούμε να είμαστε ακόμα καλύτεροι, να βάλουμε τη μπάλα στα δίχτυα, να κάνουμε περήφανους εαυτούς και οικογένειες. Ίσως είναι η πιο δύσκολη περίοδος. Με αυτό που βλέπω καθημερινά, την προσπάθεια, το πάθος την αγάπη, όχι μόνο δεν μετανιώνω, αλλά το κάνω με μεγάλη χαρά».
