Πρόταση για την εξεύρεση λύσης στο αδιέξοδο με τους μετανάστες απεργούς-πείνας του μεγάρου Υπατία επανέφερε ο υπουργός Εσωτερικών, την ώρα που η κατάσταση της υγείας πολλών εξ αυτών κρίνεται κρίσιμη.
Εν τω μεταξύ στα δικαστήρια της Ευελπίδων πραγματοποιείται συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τις δύο φοιτήτριες, εκπροσώπους της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης, που συνελήφθησαν στον Ερυθρό Σταυρό ύστερα από μήνυση που κατέθεσε εις βάρος τους ο γιατρός της πρώτης παθολογικής κλινικής για παρεμπόδιση λήψης τροφής από τους απεργούς πείνας που μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο.
Ειδικότερα, η πρόταση Ραγκούση προβλέπει τη δυνατότητα υποβολής αιτήματος για νομιμοποίηση μόνον για όσους εκ των μεταναστών μετρούν 12 χρόνια εργασίας στην Ελλάδα. Για τους υπόλοιπους, που δεν πληρούν τον συγκεκριμένο όρο, θα προσφέρεται περίοδος χάριτος έξι μηνών, με τη δυνατότητα ανανέωσής της για άλλους έξι μήνες. Το τρίτο σκέλος της πρότασης αφορά ανθρωπιστική προσφορά και προβλέπει την παροχή βοήθειας και την κάλυψη των εξόδων για τους μετανάστες οι οποίοι επιθυμούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.
«Περιμένουμε να μας καλέσει ο υπουργός Εσωτερικών, να δούμε ποιες είναι ακριβώς οι προτάσεις που έχει να κάνει και στη συνέχεια να συνεδριάσουμε, προκειμένου να εξετάσουμε την απάντηση που θα δώσουμε», δήλωσε από την πλευρά του ο Χασάν Κάβζουα, εκπρόσωπός των απεργών πείνας.
Η εν λόγω πρόταση είχε συζητηθεί και την Παρασκευή, 4 Μαρτίου, κατά τη συνάντηση των υπουργών Εσωτερικών και Υγείας με εκπροσώπους των μεταναστών απεργών πείνας και μελών της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης, στο κτίριο της ΓΣΕΕ.
Σε περίπτωση νέας αρνητικής απάντησης από την πλευρά των μεταναστών, κύκλοι του υπουργείου Εσωτερικών εκτιμούν ότι η υπόθεση θα οδηγηθεί σε αδιέξοδο με πιθανή έκβαση την άμεση απέλασή τους.
Την Τρίτη εξάλλου, η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, Ελένη Ράϊκου, απέστειλε έγγραφο για το θέμα των μεταναστών απεργών πείνας προς το διοικητή της Α' Υγειονομικής Περιφέρειας Αττικής, Αρη Μουσιώνη, με το οποίο γνωστοποιεί ότι δεν έχει νομική δυνατότητα «να χορηγήσει εντολή, ή άδεια για επιχείρηση, ή ενέργεια οποιασδήποτε ιατρικής πράξης», τονίζοντας παράλληλα τις ποινικές ευθύνες των γιατρών αν δεν πράξουν όσα οφείλουν για τη σωτηρία ασθενούς.
Όπως αναφέρει στο έγγραφό της η εισαγγελέας, «ο γιατρός έχει το δικαίωμα, αλλά επέχει και ιδιαίτερη νομική υποχρέωση, να προβεί κατά τους κοινώς παραδεκτούς κανόνες της ιατρικής επιστήμης στη θεραπεία που θεωρείται αναγκαία για τη σωτηρία ή τη διασφάλιση της ζωής ή της υγείας του ασθενούς. Σε αντίθετη περίπτωση, κινδυνεύει να θεωρηθεί ως δράστης εγκλήματος δια παραλείψεως».
Γι αυτό η κ. Ράικου ζητεί από τους γιατρούς να υπερασπιστούν το έννομο αγαθό της ζωής έναντι εκείνου του δικαιώματος αυτοδιάθεσης του ασθενούς και τους παρακινεί να επιχειρήσουν όλες τις απαιτούμενες ενέργειες για τους απεργούς «προς αποφυγή μη αναστρέψιμης βλάβης της υγείας τους, οι οποίες άλλωστε (σσ. ιατρικές ενέργειες) φέρουν τον χαρακτήρα "κοινωνικά πρόσφορης πράξης" μη συγκρουόμενης προς την κοινωνική ηθική τάξη, προς την οποία ευρίσκεται σε απολύτως παράλληλη θέση, καθώς η επιλογή μεταξύ του δικαιώματος αυτοδιαθέσεως της ζωής του ασθενούς και αυτού τούτου του έννομου αγαθού της ζωής, αναμφισβήτητα προσβλητέο παρίσταται το πρώτο των ως άνω δικαιωμάτων».
