Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του ΥΠΕΞ Στ. Λαμπρινίδη προς το προσωπικό του υπουργείου.
Αγαπητοί φίλοι,
Είμαι πάρα-πάρα πολύ ευτυχής και υπερήφανος που βρίσκομαι εδώ μαζί σας - και τονίζω το μαζί σας. Γνωρίζω πολλούς από εσάς και γνωρίζω κυρίως τις ασύλληπτες δυνατότητες που έχετε, οι διπλωμάτες και όλα τα στελέχη του Υπουργείου Εξωτερικών. Γνωρίζω τις δυσκολίες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζετε καθημερινά, μεγαλύτερες ίσως από οποιεσδήποτε άλλες οποιουδήποτε άλλου κλάδου, όχι μόνο τώρα λόγω της κρίσης αλλά και λόγω των ιδιαιτεροτήτων, αν θέλετε, του λειτουργήματός σας.
Δεν είμαι καινούριος στο Υπουργείο. Φαντάζομαι ότι πολλοί από εσάς με ξέρετε, στις διάφορες φάσεις από τις οποίες είχα περάσει από εδώ, ενδεχομένως αναρωτώμενοι κάθε φορά, ποιος είναι αυτός ο Λαμπρινίδης πάλι; Πρέσβης εκ Προσωπικοτήτων, Γενικός Γραμματέας Αποδήμου Ελληνισμού; Τι είναι αυτό το πράγμα; Τι εισβολή είναι αυτή από τους απ’ έξω; Πρέπει να σας πω ότι δεν υπήρχαν για εμένα πιο δημιουργικά χρόνια από τα χρόνια τα οποία έκανα στο Υπουργείο Εξωτερικών σε όλες αυτές τις διαφορετικές, αν θέλετε, φάσεις.
Σαν Πρέσβης εκ Προσωπικοτήτων, είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ στενότατα με τη διπλωματική ηγεσία του Υπουργείου σε εξαιρετικά ευαίσθητα και άλλα θέματα και να αναπτύξω απεριόριστο θαυμασμό για τη δύναμη, το σθένος, την εθνική πυξίδα που χαρακτηρίζει αυτό το Υπουργείο.
Σαν Γενικός Γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού, είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω σε όλη τη γη, στα επτά εκατομμύρια αδέλφια μας που είναι σε 143 χώρες της γης. Αυτόν τον ασύλληπτο πλούτο που διαθέτουμε, που συχνότατα αναφερόμαστε σε αυτόν γιατί νομίζουμε ότι ακούγεται ωραία, αλλά στην πράξη θέλει πολύ σκληρή και ευφυή πολιτική δουλειά για να τους προσεγγίσει κανείς, για να στηρίξουμε -ιδιαίτερα σήμερα- τη χώρα μας σε δύσκολες περιόδους. Και όπως ξέρετε, πάρα πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους λατρεύουν την Ελλάδα, την έχουν κάπου στην καρδιά τους αλλά δεν είναι Έλληνες πολίτες προφανώς, είναι ξένοι πολίτες. Η προσέγγισή τους είναι εξαιρετικά ευαίσθητο και εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα για εμάς.
Αγαπητοί φίλοι, αναλαμβάνω καθήκοντα σε μία δύσκολη συγκυρία. Μαζί υπερβάλλουμε εαυτούς, πρέπει τουλάχιστον να το κάνουμε, για να συμβάλουμε στην έξοδο της χώρας από την κρίση. Πρόσφατα στο Λουξεμβούργο, στο Συμβούλιο των Εξωτερικών Υποθέσεων, είχα την ευκαιρία μίας πρώτης επαφής με όσους Υπουργούς Εξωτερικών δε γνώριζα ήδη από τη θέση μου ως Αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και πρέπει να σας πω ότι αυτό το οποίο με χαροποίησε ήταν ότι όλοι ήταν εξαιρετικά εγκάρδιοι και ανοικτοί και με διάθεση, πρέπει να σας πω, στήριξης της χώρας, μην έχετε καμία αμφιβολία για αυτό. Η Ευρώπη έχει στηρίξει και επιθυμεί να στηρίξει έντονα την πατρίδα μας, αλλά βέβαια οι περισσότεροι δε μου είπαν “congratulations”, οι περισσότεροι μου είπαν “good luck”. Οπότε αντιλαμβάνεστε -όχι πως δεν το ξέραμε- την εξαιρετική κρισιμότητα των καταστάσεων την οποία διαχειριζόμαστε.
Τώρα, σε αυτές τις καταστάσεις ο ρόλος του Υπουργείου Εξωτερικών είναι προφανώς καθοριστικός. Η προσφορά του έχει πολλαπλασιαστικά οφέλη στη συνολική προσπάθεια, μαζί πρέπει να δουλέψουμε για να πείσουμε για την αξιοπιστία της Ελλάδας, μαζί να προστατέψουμε την αξιοπρέπειά της, μαζί να προωθήσουμε τα συμφέροντα και να προασπίσουμε τα δικαιώματά της. Και με αυτήν την ευκαιρία, επιτρέψτε μου να πω επίσης ότι δεν έρχομαι σε ένα Υπουργείο, αν θέλετε, χωρίς πυξίδα ή χωρίς κατεύθυνση. Έρχομαι σε ένα Υπουργείο από το οποίο έφυγε ο Δημήτρης Δρούτσας, ένας πολύ καλός φίλος.
Και έρχομαι σε ένα Υπουργείο όπου είναι δύο εξαιρετικοί συνάδελφοι, η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, με την οποία είχα την τιμή και τη χαρά να συνεργαστούμε τόσο στενά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε περιόδους που έπρεπε να δημιουργήσουμε ένα κύρος για την Ελλάδα, σχεδόν εκ του μηδενός, τουλάχιστον για εμάς, για τη δική μας ομάδα, και νομίζω ότι το γεγονός ότι το πετύχαμε λέει πάρα-πάρα πολλά για την ηγεσία που έδειξε τότε η Μαριλίζα. Με το Δημήτρη Δόλλη πάμε δεκαετίες πίσω, ξέρετε όλοι πολύ καλά, που έχετε συνεργαστεί μαζί του, τις εξαιρετικές, δικές του ικανότητες, διαπραγματευτικές, ηγετικές και άλλες. Αισθάνομαι περιστοιχισμένος δηλαδή με μία εξαιρετική ομάδα, και φυσικά το Γιάννη Ζέπο, δε χρειάζεται να πω πολλά για το Γενικό, τον ξέρετε όλοι και τον ξέρω κι εγώ από παλιά.
Αγαπητοί φίλοι, ειδικά στο θέμα της διεθνούς εικόνας της χώρα που πολλοί, συστηματικά, επιχειρούν να αμαυρώσουν, πρέπει να δώσουμε απάντηση. Τίποτα να μη μένει αναπάντητο. Αυτό για εμάς, για το Υπουργείο μας, είναι αν θέλετε πρώτη προτεραιότητα. Θεωρώ ότι αν έχει γίνει κάτι στην Ευρώπη το τελευταίο διάστημα, δεν είναι τόσο πολύ μία κρίση πολιτικών όσο μία κρίση αξιών, πάνω στις οποίες προφανώς εδράζονται οι πολιτικές, αν είναι οι αξίες ξεκάθαρες. Θεωρώ ότι δύο τεράστιες αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η αξία της ευθύνης που οφείλουν κράτη-μέλη προς τους εταίρους τους, από τη μία, και η αξία της αλληλεγγύης που οφείλουν οι εταίροι, ο ένας προς τον άλλον, έχουν παραβιαστεί βάναυσα το τελευταίο διάστημα. Αλλά κυρίως, αυτό το οποίο έχει κάνει η κρίση είναι ότι δεν έχει απλώς στρέψει φοβικά τον κάθε λαό μέσα στο καβούκι του, αλλά έχει αρχίσει να στρέφει τον ένα λαό κατά του άλλου.
Όπως είχα την ευκαιρία να πω και χθες στη Βουλή, οι Έλληνες, οι Πορτογάλοι, οι Ιρλανδοί, οι Ισπανοί, δεν είναι απλώς Έλληνες, Πορτογάλοι, Ιρλανδοί, Ισπανοί, αλλά για κάποιους είναι και “PIGS”, και ταυτόχρονα οι Γερμανοί και οι Ολλανδοί γίνονται για κάποιους άλλους σιγά-σιγά οι “ανάλγητοι εκμεταλλευτές” των λαών. Αυτού του είδους η αντιπαράθεση είναι καταστροφική για την Ευρώπη. Για την Ευρώπη. Είναι κάτι το οποίο αντιλαμβάνονται σε μεγάλο βαθμό οι συνομιλητές μας σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Σου λένε ότι «φοβάμαι για το γεγονός ότι αναπτύσσεται μέσα στα σύνορά μου τόσο μεγάλος εθνικισμός, τόσο μεγάλος φόβος». Αλλά φυσικά η αντιμετώπιση αυτού είναι, αν θέλετε, και στα δικά μας τα χέρια. Πρέπει να κατορθώσουμε για το συμφέρον της πατρίδας, αλλά και το συμφέρον της Ευρώπης στην οποία ανήκουμε, να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος του κλεισίματος στο καβούκι μας, της εχθρότητας προς τον άλλον. Έχουμε τη δυνατότητα, το δικό μας διπλωματικό σώμα, h πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, να το πετύχουμε, αλλά εκεί θα πρέπει να βάλουμε πολύ μεγάλη έμφαση. Θέλω οι Πρεσβείες μας να βγουν στα διεθνή μέσα ενημέρωσης και να καταστήσουν την παγκόσμια κοινή γνώμη κοινωνό της τεράστιας προσπάθειας του ελληνικού λαού και της αποφασιστικότητας μας να πετύχουμε. Να μιλήσουν για τις μεγάλες αλλαγές που κάνουμε στον τόπο μας, να τους καλέσουν να επισκεφτούν την Ελλάδα και να διαφημίσουν τον τουρισμό μας. Να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις μας στην εξωστρεφή προσπάθειά τους.
Γι’ αυτό το λόγο, αγαπητοί φίλοι, σκοπεύω να συγκαλέσω μία ημερίδα, στα τέλη Ιουλίου κατά πάσα πιθανότητα, όταν και όλοι οι Πρέσβεις μας θα είναι κανονικά εδώ, που θα έχει ως στόχο να ενημερωθούμε, να συζητήσουμε ανοικτά, να δοθούν οδηγίες για την καλύτερη αντιμετώπιση του επικοινωνιακού αν θέλετε ζητήματος της χώρας, αλλά και των μεγάλων εθνικών μας θεμάτων στο εξωτερικό το αμέσως επόμενο διάστημα. Και αυτό θα το κάνουμε και θα ανακοινωθούν οι λεπτομέρειες πολύ σύντομα.
Ζητώ, αγαπητοί φίλοι, να βάλετε όλοι τα δυνατά σας. Σας βεβαιώ εξαιτίας της προϋπηρεσίας μου - και όσοι με ξέρετε, ξέρετε ότι αυτό που λέω, δεν το λέω απλώς για να το πω - ότι θα σας στηρίξω. Είμαι απόλυτα ανοικτός σε προτάσεις, δε θέλω διπλωματικό σώμα και ευρύτερα υπαλλήλους του Υπουργείου Εξωτερικών που απλώς θα αισθάνονται ότι εκτελούν εντολές ή διαταγές ή σε άλλες περιπτώσεις δεν έχουν καν εντολές ή διαταγές και απλώς βρίσκονται μετέωροι. Θέλω να συζητώ, θέλω να ακούω απόψεις, έστω κι αν θεωρείτε ότι δεν είναι απόψεις που είναι κοινώς αποδεκτές ή κοινώς διαδεδομένες. Θέλω να αισθάνεστε την άνεση, την εμπειρία που έχετε αποκομίσει όλα αυτά τα χρόνια, να την κοινοποιείτε. Δεν σημαίνει ότι θα συμφωνώ, αλλά σας βεβαιώ ότι δεν πρόκειται, εφόσον αυτή η διαδικασία γίνεται, όπως εγώ την προκαλώ και την προσκαλώ και την επιθυμώ, με απόλυτο σεβασμό του σώματος προς την πολιτική ηγεσία και τούμπαλιν, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να μεμφθώ κανέναν ο οποίος μπορεί να μου κάνει μία πρόταση με την οποία μπορεί να μη συμφωνώ, θα τη συζητήσω. Θέλω, όμως, αυτές οι συζητήσεις να γίνονται με τέτοιον τρόπο, με ένα τρόπο δηλαδή, αν θέλετε, συντεταγμένο και σε ένα πλαίσιο απόλυτης εμπιστοσύνης. Εάν γίνονται, θα έχετε απολύτως τη δική μου στήριξη.
Η δημοσιονομική κρίση έκανε την κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη, το ξέρω. Έχω ενημερωθεί, και το είχα παρακολουθήσει και πριν, ότι έπληξε τα εισοδήματά σας και δημιούργησε λειτουργικά προβλήματα, το ξέρω. Έχω ζητήσει να ενημερωθώ σε βάθος για αυτά τα προβλήματα, με απασχολούν. Δεν μπορώ να σας πω αν μπορώ να κάνω ή τί μπορώ να κάνω. Σας βεβαιώ όμως ότι με απασχολεί. Κι αν σε κάποια φάση έχω κάτι να σας πω, θα σας το πω. Υπάρχουν ταυτόχρονα πράγματα όμως που μπορούμε να διορθώσουμε χωρίς δαπάνες, αρκεί να είμαστε έξυπνοι και να είμαστε αποφασιστικοί. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την οικονομική κατάσταση της χώρας. Αυτό που πρέπει να διασφαλίσουμε είναι ότι οι θυσίες μας θα πιάσουν τόπο και αυτό εξαρτάται από εμάς τους ίδιους, είναι στο χέρι μας. Πρέπει να λειτουργήσουμε συλλογικά, πρέπει να λειτουργήσουμε σαν ομάδα ώστε να μεγιστοποιήσουμε τα αποτελέσματά μας. Πρέπει να στηρίξουμε ο ένας τον άλλο. Θα τα συζητήσουμε αυτά φυσικά, εξυπακούεται, και στον ανοικτό διάλογο όπου σκοπεύω να έχω με όλους τους συλλόγους των στελεχών του Υπουργείου Εξωτερικών.
Περιμένω από εσάς την ειλικρινή, πραγματική συνδρομή σας, γιατί είμαστε στην ίδια ομάδα, αγαπητοί φίλοι, κι ο ένας πρέπει να στηρίζει τον άλλον, γιατί μπορούμε να ανατρέψουμε την εικόνα που πάνε κάποιοι να δημιουργήσουν για τη χώρα, γιατί μπορούμε να υπερασπιστούμε με απόλυτη επιτυχία τα εθνικά μας συμφέροντα, διότι δεν είμαστε μία χώρα μικρή ή αδύναμη και διότι είμαι απολύτως πεπεισμένος, ότι παρά τις οικονομικές δυσκολίες θα διαπρέψουμε σε αυτό το έργο το οποίο έχουμε αναλάβει από κοινού.
Ευχαριστώ όλους σας πάρα πολύ. Καλή δύναμη και καλή δουλειά.
