Αρχικά στη συνέντευξή που παραχώρησε στον Σπορ FM 94,6 ο παλαίμαχος πλέον αμυντικός ισχυρίστηκε πως δεν ήταν προετοιμασμένος για να «κρεμάσει» τα παπούτσιά του, όμως αναγκάσθηκε από τη στιγμή που δεν ήθελε να παίξει σε άλλη ομάδα εκτός της Λάρισας.
«Δεν είμαι συμβιβασμένος ακόμη με την ταμπέλα αυτή του παλαιμάχου. Όταν έκλεισε η ιστορία με τη Λάρισα, κάπου εκεί σταμάτησε το θέμα “συνεχίζω” την καριέρα μου. Καλώς ή κακώς είχα την σκέψη να συνεχίσω στην ομάδα και όταν αυτό δεν έγινε, μετά δεν είχα την ψυχολογία για να συνεχίσω. Δεν υπάρχει εξήγηση γιατί συνέβη. Οι ενδείξεις και τα σημάδια ήταν ότι θα έμενα στην ομάδα. Το είχα στο μυαλό μου ότι θα συνέχιζα και στην Β’ Εθνική», είπε, αν και αργότερα ξεκαθάρισε πως είχε προτάσεις από συλλόγους για να συνεχίσει σε αυτούς την καριέρα του.
«Υπήρξαν 2-3 περιπτώσεις. Έγινε προσέγγιση να πάω σε ομάδα στην Κύπρο. Έχω έναν τρόπο που λειτουργώ από μικρός και ήξερα ότι δεν θα ήμουν εντάξει με τον εαυτό μου».
Σχετικά με τη σημερινή εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν δίστασε να εκφραστεί με σκληρά λόγια, τονίζοντας ότι η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο.
«Έχουμε μια κατάσταση που είναι παγκόσμια πρωτοτυπία. Είναι όλα στον αέρα. Έχει φύγει από τα όρια του γελοίου. Πρέπει να γίνει κάτι. Να υπάρξει έστω και μια σταθεροποίηση γιατί συνεχώς πάμε προς τα κάτω».
Σε ερώτηση για το τι θα κάνει μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας, εμφανίστηκε αναποφάσιστος, αλλά δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να επιστρέψει κάποια στιγμή στο άθλημα ως προπονητής.
«Κατάφερα από το ποδόσφαιρο να λύσω τα προβλήματά μου. Είχα πάθος, είχα αναγνώριση. Προσπαθώ να δω τι μπορώ να κάνω στο ποδόσφαιρο, γιατί μπορεί να έχω διάθεση αλλά μην μπορώ να ασχοληθώ λόγω συνθηκών. Τώρα αν ασχοληθώ ως προπονητής ή τεχνικός διευθυντής είναι άλλο. Δεν μπορείς να προγραμματίσεις».
Τέλος, για το ποιος προπονητής τον σημάδεψε, είπε πως αυτός ήταν ο Σερ Μπόμπι Ρόμπσον, ενώ από τους συμπαίκτες που είχε κατά τη διάρκεια της καριέρας του ξεχώρισε τον Κούλη Καραταΐδη.
«Ο προπονητής που με εντυπωσίασε είναι ο Σερ Μπόμπι Ρόμπσον, όχι τόσο για τις γνώσεις του αλλά για τις σχέσεις που είχε με τους παίκτες στα αποδυτήρια. Σαν συμπαίκτης είχαν αρκετούς και καλούς παρτενέρ στο κέντρο της άμυνας. Ήμουν τυχερός. Αυτόν που ξεχωρίζω είναι ο Καραταϊδης, που και έξω από το γήπεδο και μέσα ήταν σαν δάσκαλος μου».
