«Η Ελλάδα δεν εξαπάτησε» τιτλοφορείται άρθρο του Κώστα Σημίτη που φιλοξενεί η γαλλική εφημερίδα «Le Monde» και στο οποίο ο πρώην πρωθυπουργός με στόχο «μια καλύτερη κατανόηση του ελληνικού προβλήματος» επιχειρεί να απαντήσει σε όσους επικρίνουν την είσοδο της Ελλάδας στο ευρώ.
«Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε τα γεγονότα που συνδέονται με την είσοδο της Ελλάδας στην οικονομική και νομισματική Ένωση (ΟΝΕ), και αυτό σε μια κρίσιμη στιγμή που οι σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ Ελλάδας και ΕΕ έχουν διαταραχθεί», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Σημίτης.
Κάνει επίσης ειδική αναφορά στη συνέντευξη του Γάλλου προέδρου, Νικολά Σαρκοζί, στο κανάλι TF1 στην διάρκεια της οποίας «χαρακτήρισε λανθασμένα τα στατιστικά στοιχεία», που παρείχε η Ελλάδα κατά την ένταξή της στην ΟΝΕ.
Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Σαρκοζί είχε εκφράσει την άποψη ότι η αποδοχή της χώρας μας στη ζώνη του ευρώ ήταν ένα «λάθος», το οποίο διέπραξαν οι κυβερνήσεις της εποχής, της οποίας ο ίδιος δεν ήταν μέλος.
«Ας θυμίσουμε τα γεγονότα», σημειώνει ο κ. Σημίτης, τονίζοντας ότι «τα κριτήρια ένταξης καθορίζονται στη συνθήκη του Μάαστριχτ και αφορούν στο δημοσιονομικό έλλειμμα (κάτω από το 3% του ΑΕΠ), στον πληθωρισμό, στα επιτόκια και στη σταθεροποίηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας».
Όπως επισημαίνει ο πρώην πρωθυπουργός, η επίτευξη των κριτηρίων αυτών πιστοποιείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), ενώ η απόφαση ένταξης λαμβάνεται από τους υπουργούς Οικονομικών στους κόλπους του Συμβουλίου Οικονομικών και Δημοσιονομικών Υποθέσεων (ECOFIN).
«Η Ελλάδα προσχώρησε στη ζώνη του ευρώ με βάση τις επιδόσεις της οι οποίες αξιολογήθηκαν το 1999. Το 2004, ύστερα από εκλογές, η νέα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προχώρησε σε μία αναδρομική αλλαγή των κανόνων που εφαρμόζονταν για την καταγραφή των αμυντικών δαπανών: οι δαπάνες αυτές, αντί να καταγραφούν στην ημερομηνία παράδοσης του υλικού -όπως ήταν ο κανόνας στις ευρωπαϊκές χώρες- μεταφέρθηκαν στην ημερομηνία της παραγγελίας», υποστηρίζει ο κ. Σημίτης.
Έτσι λοιπόν, συνεχίζει, «σημαντικά ποσά τα οποία θα έπρεπε να αποτελούν τμήμα των προϋπολογισμών, μετά το 2004 καταγράφηκαν ως δαπάνες της προηγούμενης περιόδου, γεγονός που διόγκωσε τα ελλείμματα της περιόδου εκείνης».
Ο κ. Σημίτης υποστηρίζει ότι η «απάτη» αυτή, «η οποία πυροδοτήθηκε από υπολογισμούς χαμηλής πολιτικής» έχει καταγγελθεί αρκετές φορές. Χαρακτηρίζει επίσης «ατυχές» το ότι ο κ. Σαρκοζί επαναλαμβάνει αυτήν την ιδέα για λογαριασμό του, εκτός, όπως λέει, εάν αμφισβητεί την ακεραιότητα των υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ΕΚΤ.
«Εξάλλου, ο ίδιος δεν υπογράμμισε μία λεπτομέρεια αποκαλυπτική της κακοπιστίας που χαρακτηρίζει αυτή τη συζήτηση: το δημοσιονομικό έλλειμμα της Γαλλίας κατά την ένταξή της το 1997 (υπολογισμένο στο 3,3% του ΑΕΠ) ήταν υψηλότερο από εκείνο της Ελλάδας (3,1%)», προσθέτει.
«Μπορούμε να ελπίζουμε ότι η εμμονή στα στατιστικά στοιχεία θα δώσει τη θέση της σε μία πιο ώριμη σκέψη, επικεντρωμένη στις απαραίτητες συνθήκες για τη διασφάλιση της συνύπαρξης των χωρών στα άνισα επίπεδα ανάπτυξης στους κόλπους της νομισματικής ένωσης. Φαίνεται ότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να εγγυηθεί τη συνέχιση του ευρωπαϊκού σχεδίου», καταλήγει ο κ. Σημίτης.
