Πριν από λίγους μήνες, η κυβέρνηση της Τουρκίας αποφάσισε να ορίζει η ίδια τον επικεφαλής και τα μέλη της Τουρκικής Ακαδημίας Επιστημών, που μέχρι σήμερα επιλέγονταν από τους συναδέλφους τους. Η μονομερής απόφαση προκάλεσε την οργή πολλών στην επιστημονική κοινότητα, όπως φάνηκε και από τις παραιτήσεις πανεπιστημιακών διαμαρτυρόμενων για υπονόμευση της δυνατότητάς τους να εργάζονται ανεξάρτητα.
Γράφοντας στην επιθεώρηση Science, ο Δρ. Τσαγκάν Σεκερτζίογλου κατηγορεί την κυβέρνηση ότι έλαβε την απόφαση «χωρίς να δώσει εξηγήσεις και χωρίς δημόσιο διάλογο». Καταγγέλλει ότι «ως οικολόγοι και βιολόγοι διατήρησης περιβάλλοντος που εργάζονται στην Τουρκία, παρατηρούμε αντίστοιχα επίπεδα αυθαιρεσίας σε ό,τι αφορά την περιβαλλοντική στρατηγική που καταδεικνύει ότι η οικονομική ανάπτυξη επισκιάζει τις όποιες ανησυχίες» για το περιβάλλον.
Ο Σεκερτζίογλου υποστηρίζει ότι τα τελευταία δύο χρόνια η Αγκυρα έχει υψώσει πολλά εμπόδια στις προσπάθειες προστασίας των ευαίσθητων οικοσυστημάτων της Τουρκίας, επιτρέποντας για παράδειγμα τις εξορύξεις ή την κατασκευή φραγμάτων σε προστατευόμενες περιοχές και καταργώντας τις ανεξάρτητες επιτροπές διατήρησης της Φύσης.
«Πολλές κυβερνητικές υπηρεσίες, ορισμένες φορές χωρίς να γνωρίζουν η μία τα σχέδια της άλλης και χωρίς να έχει προηγηθεί οποιαδήποτε αξιολόγηση των συνεπειών για το περιβάλλον, δίνουν το πράσινο φως για περιττά και ακριβά πρότζεκτ που βλάπτουν το περιβάλλον», γράφει ο γνωστός επιστήμονας αναφέροντας ως παράδειγμα την εκτροπή μολυσμένου ποταμού έτσι ώστε τα νερά του να καταλήγουν σε μια παρθένα λίμνη ή τη δημιουργία ακτογραμμής στην προστατευόμενη λίμνη Ραμσάρ.
Η Φύση εκπέμπει SOS
Την ίδια ώρα, όπως διαπιστώνουν ο ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα και οι συνεργάτες του σε έκθεσή τους, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Biological Conservation, η πολύτιμη για ολόκληρο τον κόσμο βιοποικιλότητα της Τουρκίας έχει περιέλθει σε κρίση – μια κρίση που κανείς δεν γνωρίζει πόσο σοβαρή είναι, αφού όπως αποκαλύπτουν, οι ορεινοί οικότοποι καθώς και οι υγρότοποι της χώρας έχουν μελετηθεί ελάχιστα, ενώ οι έρευνες πάνω στους πληθυσμούς τουρκικών πτηνών χαρακτηρίζονται «περιορισμένες και ασυνεπείς».
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι από τη δεκαετία του 1950, η Τουρκία έχει χάσει περίπου 10 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα υγροτόπων, περίπου οι μισές δασικές εκτάσεις της έχουν υποβαθμιστεί, ενώ πληθυσμοί ψαριών, πτηνών και μεγάλων θηλαστικών απειλούνται -κυρίως εξαιτίας της οικιστικής ανάπτυξης- παρότι πολλά από αυτά είναι μοναδικά στον κόσμο. Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνουν οι επιστήμονες, από τα 9.000 γνωστά είδη τραχεόφυτων, τα 3.000 απαντώνται μόνο στην Τουρκία, όπου κατά μέσο όρο εντοπίζεται ένα νέο είδος κάθε εβδομάδα.
