Μια γυναίκα εισβάλλει στην ανδροκρατούμενη βιομηχανία του Χόλιγουντ: η Κάθριν Μπίγκελοου, με το πολεμικό δράμα «Hurt locker», είναι η πρώτη γυναίκα που κατακτά το Όσκαρ Σκηνοθεσίας, εδώ και 82 χρόνια.

Η παραδοσιακή δυσπιστία της αμερικανικής κινηματογραφίας απέναντι στη γυναικεία ματιά, βασίζεται στις αμείλικτες στατιστικές: η πλειοψηφία των ταινιών μεγάλου προϋπολογισμού απευθύνεται στο νεανικό αντρικό κοινό.

Με αυτό το σκεπτικό, τα μεγάλα στούντιο, προωθούν σε θέσεις- κλειδιά κυρίως τους άντρες, παρά τις γυναίκες. Δεν είναι τυχαίο, ότι το φετινό Όσκαρ Σκηνοθεσίας, έχει άρωμα γυναίκας, αλλά το κερδίζει ένα πολεμικό δράμα για το Ιράκ.

¶λλωστε η Κάθριν Μπίγκελοου, με τις προηγούμενες ταινίες της, έχει διαμορφώσει το προφίλ μιας δημιουργού που επιμένει να διερευνά την ανδρική ταυτότητα: οι φοβίες, οι κώδικες τιμής στο πεδίο της μάχης, τα τελετουργικά αποδοχής, ο ηρωισμός, η ιεραρχία και το άγχος της πατρότητας είναι μερικά από τα αγαπημένα της θέματα.

Σήμα κατατεθέν της σκηνοθεσίας της είναι οι γρήγορες κινήσεις της κάμερας αλλά και οι σκηνές δράσεις, με εντυπωσιακές εκρήξεις και στυλιζαρισμένες καταδιώξεις.

Η είσοδος της Μπίγκελοου στον κινηματογράφο, ήλθε ως συνέχεια των δραστηριοτήτων της στα εικαστικά. Υπήρξε επιτυχημένη ζωγράφος και σε ηλικία είκοσι ετών κέρδισε την υποτροφία του Μουσείου Whitney, ενώ η δουλειά της επαινέθηκε από τους Ρίτσαρντ Σέρα και Σούζαν Σόνταγκ.

Από τις αβάν γκαρντ καλλιτεχνικές ομάδες, η Μπίγκελοου μεταπήδησε στην κινηματογραφική σχολή Κολούμπια κι άρχισε να ασχολείται συστηματικά με τη σκηνοθεσία.

Το 1982, κάνει το ντεμπούτο της στη μεγάλη οθόνη, με την ταινία της «Τhe loveless», με τον Γουίλεμ Νταφόε. Η ταινία προσέλκυσε το ενδιαφέρον του γνωστού αμερικανού σκηνοθέτη, παραγωγού και σεναριογράφου, Γουόλτερ Χιλ, ο οποίος τη βοήθησε στα πρώτα της βήματα, στο Λος ¶ντζελες.

Η επόμενη προσπάθειά της , η ταινία τρόμου «Νear Dark» (1987), μια μοντέρνα εκδοχή του μύθου των βαμπίρ, θεωρήθηκε από τις πιο πρωτοποριακές του είδους τη δεκαετία του Ά80.

Δύο χρόνια μετά την προβολή του φιλμ, η Μπίγκελοου έγινε η τρίτη σύζυγος του Τζέιμς Κάμερον.

Επέστρεψε στα στούντιο με το θρίλερ δράσης «Blue Steel» (1990) : το σενάριο έχει φεμινιστικές αναφορές και περιγράφει τον αγώνα μιας γυναίκας αστυνομικού να καθιερωθεί στο ανδροκρατούμενο περιβάλλον της δουλειάς της.

Στην περιπέτεια «Η κόψη του ξυραφιού» (1991), με πρωταγωνιστές τον Κιάνου Ριβς και Πάτρικ Σουέιζι, ένας μυστικός πράκτορας του FBI προσπαθεί να ξεσκεπάσει τη δράση μιας συμμορίας που ληστεύει τράπεζες.

Η Μπίγκελοου συνεργάστηκε με τον πρώην άντρα της, Τζέιμς Κάμερον, ο οποίος έκανε την παραγωγή του φουτουριστικού θρίλερ «Παράξενες μέρες» (1995)με τον Ρέιφ Φάινς. Παρά τις θετικές κριτικές στο Φεστιβάλ της Νέας Υόρκης, η ταινία απέτυχε εμπορικά και η Μπίγκελοου στράφηκε στη συγγραφή σεναρίων για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο.

Μετά από απουσία πέντε χρόνων, η Μπίγκελοου, επέστρεψε δυναμικά με το ψυχολογικό θρίλερ «Μνήμες του νερού» (2000) και πρωταγωνιστές τους Σον Πεν και Σάρα Πόλεϊ: μια γυναίκα φωτογράφος κάνοντας έρευνα για κάποια ιστορική δολοφονία, ανακαλύπτει την απιστία του συζύγου της.

Το 2002 η σκηνοθέτις γνωρίζει τη μεγαλύτερη εισπρακτική αποτυχία της με την περιπέτεια «Υποβρύχιο Κ-19», που κόστισε εκατό εκατομμύρια δολάρια. Το σενάριο ήταν βασισμένο σε πραγματικό περιστατικό, στο πρώτο πυρηνικό ατύχημα που έλαβε χώρα στον Β. Ατλαντικό, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Η αρνητική πορεία της ταινίας στο Box Office κρατά την Μπίγκελοου μακριά από τα στούντιο για επτά ολόκληρα χρόνια.

Η δικαίωσή της με το «Ηurt locker» (έξι βραβεία Όσκαρ), ήταν η επιβράβευση μιας πραγματικά δύσκολης πορείας.