«Αισθάνομαι Έλληνας απόψε και παρΆ ότι η Ελλάδα περνάει δύσκολες στιγμές, σήμερα θα περάσουμε υπέροχα». Με αυτά τα λόγια ανέβηκε στη σκηνή του ΤάεΚβοΝτο ανάμεσα από δυνατά χειροκροτήματα, την Τρίτη 1η Ιουνίου, ο Γάλλος μουσικός Ζαν Μισέλ Ζαρ. Και όντως έτσι έγινε. Η βραδιά που ακολούθησε ήταν υπέροχη.

Ηλεκτρονική μουσική, άριστα συνδυασμένη με τρυφερές μελωδίες, μελαγχολικά θέματα, επαναλαμβανόμενα μπιτ και παράξενοι ήχοι γέμιζαν με ένταση το χώρο.

Φαντασμαγορικά οπτικά εφέ με χρήση πολύχρωμων λέιζερ, καπνού και σύγχρονων τεχνολογικών μέσων έστηναν πρωτότυπες εικόνες αρμονικά συνδυασμένες με το μουσικό μπακγκράουντ που δημιουργούσε ο Ζαρ.

Για άλλη μια φορά, ο Γάλλος συνθέτης έδωσε τον καλύτερό του εαυτό επί σκηνής. Γεμάτος ενέργεια, αεικίνητος, χοροπήδαγε στο ρυθμό των κομματιών, έστηνε οπτικά τρικ και παρέσυρε το κοινό του να τον συνοδεύσει με χειροκροτήματα.

Όλη του η παρουσία επί σκηνής ήταν αριστοτεχνικά σκηνοθετημένη. Δεν είχε τίποτα που να θυμίζει κιτς υπερβολή.

Αλλά και το κοινό δεν έμεινε απαθές. Μετά το μέσο της βραδιάς, όταν τα κομμάτια ήταν πιο έντονα και ο Ζαν Μισέλ Ζαρ έδειχνε ενθουσιασμένος από την ανταπόκριση του κόσμου, οι περισσότεροι από τους παρευρισκόμενους που γέμισαν το γήπεδο, σηκώθηκαν από τις θέσεις τους και ξεκίνησαν το χορό.

Εξαιρετική πινελιά, ο ήχος του ακορντεόν που έπαιξε στο τελευταίο του τραγούδι, πριν το κοινό τον ξαναφέρει στη σκηνή για το αποχαιρετιστήριο ανκόρ. Συγκινητική και ταυτόχρονα ανατριχιαστική η μελωδία του, ιδανική για να κλείσει δυνατά αλλά και τρυφερά αυτή τη μοναδική οπτική και ακουστική εμπειρία που έστησε για το αθηναϊκό κοινό στο Τάε Κβο Ντο.

ΒΑΛΙΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ