Πρώτη μέρα στο Πορτ Ελίζαμπεθ. Τον πρώτο σταθμό της Εθνικής μας στο Μουντιάλ. Πρώτη μέρα και για εμένα στην πόλη. Καμιά σχέση με το Κέιπ Τάουν. ¶λλοι κόσμοι.
Μπορεί στο Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας να μην πήγα πολύ πίσω από την τουριστική του βιτρίνα, όμως σίγουρα δεν είχε την εμφανή φτώχεια του Πορτ Ελίζαμπεθ. Λιμάνι και αυτό της Νοτίου Αφρικής, αλλά εντελώς βιομηχανικό. Δεν αφήνει περιθώρια για πολλές παρερμηνείες η εικόνα του.
Θυμίζει κάτι από τις φτωχές κωμοπόλεις των ανθρακωρύχων στη βόρεια Ευρώπη.
Στη δημιουργία αυτής της εντύπωσης συμβάλλει ίσως και ο μουντός καιρός. Μπορεί η θερμοκρασία να μην πέφτει κάτω από τους 16 βαθμούς, όμως ο ουρανός δείχνει βαρύς και έτοιμος για δυνατή βροχή, αν και μέχρι στιγμής δεν έχει πέσει σταγόνα.
Επιφυλάσσομαι αύριο για περισσότερες εντυπώσεις από την πόλη. Λένε πως οι Έλληνες (ομογενείς και μη) θα γεμίσουν τους δρόμους και θα τους δώσουν γαλανόλευκο χρώμα. Οψόμεθα.
