Τη δημόσια εικόνα της προσπαθεί να υπερασπιστεί η Αντζελίνα Τζολί, αντιδρώντας έντονα στην κυκλοφορία μιας «αποκαλυπτικής» βιογραφίας που δεν έχει λάβει την έγκρισή της. Είναι ένα ακόμη επεισόδιο στον πόλεμο ανάμεσα στους σταρ του Χόλιγουντ και την «κίτρινη» βιομηχανία.
Το παιχνίδι της δημοσιότητας και των εντυπώσεων κρύβει πίσω του ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Οι αμφιλεγόμενες βιογραφίες βρίσκουν μια θέση στις λίστες των μπεστ σέλερ ενώ η τηλεθέαση ανεβαίνει σε σκανδαλοθηρικές εκπομπές. Από την άλλη πλευρά, το Χόλιγουντ φημίζεται για τον συντηρητισμό του και όποιοι διάσημοι ηθοποιοί τόλμησαν να ξεφύγουν από τα καθιερωμένα πλαίσια, βρήκαν τις πόρτες των μεγάλων στούντιο κλειστές. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί ο Μελ Γκίμπσον, όταν κυκλοφόρησαν οι μαγνητοφωνημένες συνομιλίες του με την πρώην σύζυγό του.
Η Αντζελίνα Τζολί, παρότι βίωσε και την σκοτεινή πλευρά του κόσμου του θεάματος, έχτισε στη συνέχεια προσεκτικά το είδωλο της αψεγάδιαστης μητέρας και συζύγου. Η φιλανθρωπική της δράση βρίσκεται επίσης συνεχώς στο προσκήνιο: είναι Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως των Ηνωμένων Εθνών, έχει τιμηθεί με το Παγκόσμιο Βραβείο για Ανθρωπιστική Δράση και σύμφωνα με το περιοδικό Forbes ήταν η γυναίκα με τη μεγαλύτερη επιρροή το 2009. Ο βιογράφος της, ο ¶ντριου Μόρτον, δημοσιογράφος των βρετανικών ταμπλόιντ, την αποκαλεί «μεταμοντέρνο σύμβολο του σεξ». Οι απόψεις της για τους πρόσφυγες ή τα θύματα ανθρωπιστικών κρίσεων φιλοξενούνται στο περιοδικό των Τάιμς ή στο Νewsweek και η σταρ επιδιώκει να την παίρνουν στα σοβαρά.
Αυτή τη σύγχρονη θεά, θέλησε να κατεβάσει λίγο από το βάθρο της με την αιχμηρή του πένα ο Μόρτον, ο οποίος κέρδισε τη φήμη του με μια εξίσου αμφιλεγόμενη βιογραφία για την Πριγκίπισσα Νταϊάνα. Το βιβλίο του «Angelina: Αn unauthorized biography» δεν θεωρήθηκε τεκμηριωμένο, όμως βρήκε θέση σε έντυπα όπως οι New York Times και η Guardian. Ο δαιμόνιος συγγραφέας δεν προβληματίστηκε ιδιαίτερα να κατονομάσει τις περισσότερες «ανώνυμες» και «εμπιστευτικές» πηγές του.
Ενδιαφέρθηκε όμως να σκιαγραφήσει με ζωηρά χρώματα την πορεία προς την επιτυχία μιας περιθωριακής, εξεγερμένης κοπέλας που μεγάλωσε σε δυσλειτουργική οικογένεια. Υπό αυτό το πρίσμα, οι αλλεπάλληλες υιοθεσίες της σταρ περιγράφονται απλώς σαν μια απεγνωσμένη προσπάθεια να καλύψει την ανασφάλεια των παιδικών της χρόνων.
Όταν ο πατέρας της, ο Γιον Βόιτ τους εγκατέλειψε, η Αντζελίνα βίωσε μια δεύτερη πιο οδυνηρή απόρριψη από τη μητέρα της που δεν μπορούσε να αντέξει την ομοιότητά της με τον άπιστο σύζυγο. Η δύσκολη εφηβεία της Αντζελίνας και του μεγαλύτερου αδελφού της Τζέιμς παρουσιάζεται μέσα από το πρίσμα του «οικογενειακού τραύματος», το οποίο υποστηρίζουν ψυχίατροι και ψυχολόγοι (οι πιο σχετικοί έχουν απλώς χαιρετίσει τη σταρ σε κάποια εκδήλωση).
Κάπως έτσι διαμορφώθηκε, σύμφωνα με τον Μόρτον, η προτίμηση της ηθοποιού σε άντρες δεσμευμένους ή παντρεμένους, τους οποίους εγκατέλειπε στη συνέχεια. Με αυτόν τον τρόπο αναβίωνε την επώδυνη σχέση των γονιών της, προσπαθώντας μάταια να βρει τη δική της λύτρωση. Το παρασκήνιο του χωρισμού της Τζένιφερ ¶νιστον και του Μπραντ Πιτ είναι διανθισμένο με ανάλογες παρατηρήσεις. Όσο για το πώς εξηγεί τη λαμπερή σημερινή εικόνα της, ο Μόρτον προφητεύει σαν την Κασσάνδρα: δεν θα τον εξέπληττε αν η Αντζελίνα αποφάσιζε να εκπλήξει τον κόσμο για άλλη μια φορά…
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο σε αυτό το έωλο συγγραφικό εγχείρημα είναι η σφοδρότητα με την οποία επιτίθεται ο συγγραφέας στην πολυδιαφημισμένη φιλανθρωπική δράση της ηθοποιού, καθώς την χαρακτηρίζει ως «μέρος της επίπλωσης στον κόσμο των διεθνών σχέσεων και της ανθρωπιστικής βοήθειας». Το πολιτικά ορθό προφίλ της Αντζελίνας δέχεται τα πρώτα ραπίσματα από μια βιογραφία που υποτίθεται ότι την βλέπει με... συμπάθεια.
