Να τροποποιήσει τη διαδικασία ανάθεσης σύμβασης για την προμήθεια συστοιχιών συσσωρευτών υποβρυχίων καλεί την Ελλάδα η Κομισιόν, στο πλαίσιο των κοινοτικών κανόνων περί δημοσίων συμβάσεων.
Η Επιτροπή εκφράζει την ανησυχία της για το γεγονός ότι η Ελλάδα παρέβη τους κανόνες της ΕΕ περί δημοσίων συμβάσεων, συμπεριλαμβάνοντας στην προκήρυξη διαγωνισμού απαιτήσεις που δημιουργούν διακρίσεις, οι οποίες ευνοούν τα ελληνικά προϊόντα έναντι παρεμφερών προϊόντων παραγόμενων αλλού εντός της Ε.Ε..
Η Επιτροπή έκρινε αδικαιολόγητο τον ισχυρισμό των ελληνικών αρχών ότι οι απαιτήσεις που δημιουργούν διακρίσεις, ήταν αναγκαίες για λόγους εθνικής ασφάλειας.
Σκοπός των κανόνων περί δημοσίων συμβάσεων είναι η εξασφάλιση θεμιτού και διαφανούς ανταγωνισμού στις δημόσιες συμβάσεις στην Ευρώπη, δημιουργώντας έτσι ευκαιρίες για τις ευρωπαϊκές εταιρείες και εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την καλύτερη αξιοποίηση των δημοσίων πόρων. Το εν λόγω επίσημο αίτημα διατυπώνεται υπό μορφή αιτιολογημένης γνώμης. Εάν η Ελλάδα δεν δώσει ικανοποιητική απάντηση εντός δύο μηνών, η Επιτροπή μπορεί να παραπέμψει την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή οδηγία 2004/18/ΕΚ για τις δημόσιες συμβάσεις, οι δημόσιες συμβάσεις που υπερβαίνουν μια ορισμένη αξία πρέπει να ανατίθενται με βάση διαδικασία διαγωνισμού που καλύπτει ολόκληρη την ΕΕ. Ωστόσο, η οδηγία προβλέπει εξαίρεση από την υποχρέωση αυτή στις περιπτώσεις που η αναθέτουσα αρχή αγοράζει ειδικό στρατιωτικό υλικό, εφόσον ο διαγωνισμός θα έθετε σε κίνδυνο τα βασικά συμφέροντα ασφάλειας του οικείου κράτους μέλους.
Το 2009, το υπουργείο Εθνικής Άμυνας προκήρυξε ανοικτό διαγωνισμό για την προμήθεια έξι συστοιχιών συσσωρευτών υποβρυχίων, συνολικής αξίας 22 εκατ. ευρώ. Η προκήρυξη του διαγωνισμού περιλάμβανε απαίτηση να παράγεται στην Ελλάδα το 35% του χρησιμοποιούμενου υλικού στους συσσωρευτές. Οι ελληνικές αρχές δικαιολόγησαν την ειδική αυτή απαίτηση με βάση συμφέροντα εθνικής ασφάλειας, ισχυριζόμενες ότι δεν είναι εφαρμοστέοι οι κανόνες για τις δημόσιες συμβάσεις.
Όμως, σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ και τη νομολογία του Δικαστηρίου της ΕΕ, τα κράτη μέλη δεν μπορούν να παρεκκλίνουν αυτομάτως από τους συνήθεις κανόνες για τις δημόσιες συμβάσεις κατά την προμήθεια στρατιωτικού εξοπλισμού. Κατά την άποψη της Επιτροπής, οι ελληνικές αρχές έχουν παραβεί τους κανόνες της ΕΕ, διότι δεν προέβαλαν λεπτομερή και αιτιολογημένη επιχειρηματολογία η οποία να αποδεικνύει σαφώς ότι η εφαρμογή των συνήθων κανόνων της ΕΕ για τις δημόσιες συμβάσεις θα έθετε σε κίνδυνο τα ελληνικά συμφέροντα ασφάλειας.
Επιπλέον, η Επιτροπή θεωρεί ότι η ειδική απαίτηση δημιουργεί διακρίσεις, εφόσον ευνοεί εταιρείες που μπορούν να προσφέρουν υλικά παραγόμενα στην Ελλάδα.
