Το υψηλό ποσοστό υποσιτισμένων, άρρωστων και άστεγων παιδιών στην Ινδία, που αγγίζει το 42,5%, αν και αποτελεί «εθνική ντροπή» σύμφωνα με τον πρωθυπουργό της χώρας Μανμοχάν Σινγκ, δεν φαίνεται να υποχωρεί παρά τους εντυπωσιακούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης, φέρνοντας στο νου εικόνες από την πολυβραβευμένη ταινία Slumdog Millionaire.
Την ώρα που στην Κίνα τα τελευταία χρόνια το ποσοστό παιδικού υποσιτισμού έχει μειωθεί κατακόρυφα στο 7%, για τα λιποβαρή παιδιά κάτω των πέντε ετών, το αντίστοιχο ποσοστό στην Ινδία παραμένει σταθερό σε επίπεδα υψηλότερα από πολλές υποσαχάριες χώρες.
Δεν είναι εύκολο να δοθούν εξηγήσεις για το παράδοξο αυτό φαινόμενο στην πολυπληθέστερη δημοκρατία του κόσμου. Σύμφωνα με τους οικονομολόγους και τους ειδικούς της δημόσιας υγείας, τα σταθερά υψηλά ποσοστά υποσιτισμού στη χώρα οφείλονται στην αποτυχία της κεντρικής διοίκησης. Ο νομπελίστας οικονομολόγος Αμάρτια Σεν διαπιστώνει μετά λύπης ότι η πείνα δεν αποτελεί προτεραιότητα της πολιτικής ηγεσίας. Οι κρατικές δαπάνες για την υγεία παραμένουν ιδιαίτερα χαμηλές και σε πολλές περιοχές τα προγράμματα παιδικής σίτισης δεν αξιοποιούνται.
¶λλοι υποστηρίζουν πως η βραδυκίνητη και συχνά διεφθαρμένη γραφειοκρατία δεν επιτρέπει την αποτελεσματική υλοποίηση σχετικά απλών λύσεων, όπως η ιωδίωση του αλατιού και ο εμβολιασμός όλων των παιδιών –ούτε συζήτηση για δυσκολότερους στόχους, όπως η αλλαγή της διατροφής που οι γονείς επιλέγουν για τα παιδιά τους.
Το πρόγραμμα Ολοκληρωμένων Υπηρεσιών Παιδικής Ανάπτυξης ύψους 1,3 δισ. δολαρίων για τη χρηματοδότηση συσσιτίων στις αστικές παραγκουπόλεις και τα χωριά σηματοδοτεί την πρώτη ουσιαστική προσπάθεια της ινδικής κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η σωστή διατροφή των εγκύων και των παιδιών κάτω των δύο ετών όμως δεν περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα, παρότι, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι καθοριστικής σημασίας για τη μετέπειτα σωματική και διανοητική ανάπτυξη των παιδιών.
Έκθεση του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος (World Food Program) που δημοσιεύτηκε τον περασμένο μήνα, διαπιστώνει πως η Ινδία «φιλοξενεί» το ένα τέταρτο της παγκόσμιας πείνας, δηλαδή συνολικά 230 εκατ. ανθρώπους. Τα ποσοστά παιδικής αναιμίας –βαρόμετρο του παιδικού υποσιτισμού και της έλλειψης θηλασμού– είναι τριπλάσια από τα αντίστοιχα στην Κίνα, σύμφωνα με έρευνα του 2007.
