Απαντήσεις σε όσους τον επέκριναν για τη στάση του στο θέμα της υποθέσεως Βατοπεδίου δίνει με ανακοίνωσή του ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γιώργος Σανιδάς. Η ανακοίνωση έχει ως εξής:
«Κατάχρηση εξουσίας συνιστά όχι μόνον η παράλειψη διώξεως ενόχου αλλά και η δίωξη κάποιου αθώου. Εξ' άλλου υποχρέωση διαβιβάσεως μιας δικογραφίας στη Βουλή γεννάται όταν προκύψουν στοιχεία σε βάρος υπουργών και για αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.
«Υποχρέωση διαβιβάσεως μιας δικογραφίας στη Βουλή γεννάται όταν προκύψουν στοιχεία σε βάρος υπουργών και για αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους», δήλωσε ο κ. Σανιδάς
Για να σταλούν όμως τα στοιχεία στη Βουλή θα πρέπει να προκύπτει από αυτά μια άξια λόγου πιθανολόγηση ποινικής ευθύνης υπουργών ή υφυπουργών. Θα πρέπει εδώ να γίνει υπενθύμιση ότι για τη δίωξη κατά ιδιωτών, σύμφωνα με το άρθρο 43 του Κ. Ποιν. Δ. απαιτούνται πλέον μετά το 2003 επαρκείς ενδείξεις.
Στην υπόθεση Βατοπεδίου, την οποία ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ανέσυρε από το αρχείο, ο ίδιος είχε κρίνει τον Οκτώβριο του 2008 ότι δεν προκύπτουν στοιχεία σε βάρος υπουργών σχετικά με την υπόθεση αυτή. Η θέση αυτή του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου επιβεβαιώθηκε από το αποτέλεσμα της ενδελεχούς έρευνας που έκανε η Βουλή με τη συσταθείσα εξεταστική επιτροπή.
Ειδικότερα, η Βουλή, στην οποία εν τω μεταξύ είχαν διαβιβασθεί με άλλη βάση και τα εκ της προκαταρκτικής εξετάσεως μέχρι τότε συλλεγέντα στοιχεία, έκρινε ότι δεν προέκυψαν στοιχεία που να δικαιολογούν τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής. Επιβεβαιώθηκε, επίσης, η πιο πάνω θέση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου από την αρχειοθέτηση της μηνύσεως που κατέθεσαν εναντίον του τα κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ.
Εξ' άλλου, μετά την ολοκλήρωση της προκαταρκτικής εξετάσεως από τους δύο εισαγγελικούς λειτουργούς, ουδέν νεώτερο στοιχείο προέκυψε σε βάρος υπουργών που να δικαιολογεί την αποστολή του στη Βουλή.
Τούτο προκύπτει και από το γεγονός ότι οι ενεργήσαντες την προκαταρκτική δύο εισαγγελικοί λειτουργοί στην προς τον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας Εφετών αναφορά τους ουδέν περί ευθύνης υπουργών διαλαμβάνουν. ¶λλως τε τα ίδια πρόσωπα που εξετάσθηκαν κατά την προκαταρκτική εξέταση, είτε ως μάρτυρες είτε ως ύποπτοι, είχαν εξετασθεί και ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής. Μάλιστα, ενώπιον της τελευταίας, όπως είναι πασίδηλο, εξετάσθηκαν και άλλα πολύ περισσότερα πρόσωπα.
Υπό τα δεδομένα αυτά, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου θα παραβίαζε τη συνείδησή του και το νόμο (θα διέπραττε το έγκλημα της καταχρήσεως εξουσίας ή κατά πάσα περίπτωση της παραβάσεως καθήκοντος) εάν έστελνε τα στοιχεία στη Βουλή, από τα οποία, μολονότι ουδέν προέκυπτε, θα άφηνε να εννοηθεί ότι υπήρχε θέμα ποινικής ευθύνης υπουργών, έχοντας έτσι υποκύψει στις πάσης φύσεως πιέσεις είτε πολιτικών κομμάτων είτε μερίδας Μ.Μ.Ε.
Αυτό, όμως, θα ήταν το ολιγότερο ελάχιστα κολακευτικό για τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Αυτά δε ανεξαρτήτως του ότι ενεργώντας έτσι θα παρενέβαινε ανεπιτρέπτως στη λειτουργία των άλλων δύο εξουσιών και εντέλει στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Ο ρόλος όμως της Δικαιοσύνης δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι αυτός».
