Διεθνής αναταραχή έχει προκληθεί στον κόσμο της παλαιοντολογίας, καθώς οι εδώ και 50 χρόνια γνώριμες απεικονίσεις των γιγάντιων δεινοσαύρων, σε μουσεία, ταινίες και βιβλία, με τον μακρύ λαιμό τους να γέρνει προς τα εμπρός, είναι σχεδόν σίγουρα λανθασμένες, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα. Η νέα θεωρία είναι ότι οι τεράστιοι δεινόσαυροι περπατούσαν με το κεφάλι ψηλά σαν τις σημερινές καμηλοπαρδάλεις και τους κύκνους.

Το μεγαλύτερο είδος δεινοσαύρων (τα λεγόμενα "σαυρόποδα"), που αποτελούν τα πιο θεαματικά και χαρακτηριστικά ζώα-σύμβολα της προϊστορίας (μαζί με τον "Τυρανόσαυρο Ρεξ"), δεν βάδιζαν σκυφτά, με το λαιμό τους σχεδόν σε οριζόντια θέση, αλλά όρθια, κρατώντας ψηλά το κεφάλι τους σε ύψος μέχρι και 15 μέτρων.

Η νέα έρευνα έγινε από επιστήμονες του βρετανικού πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ, υπό τον παλαιοβιολόγο Μάικ Τέιλορ, και δημοσιεύτηκε στο παλαιοντολογικό περιοδικό "Acta Palaeontologica Polonica", σύμφωνα με το BBC και τις εφημερίδες Times και Guardian.

Οι επιστήμονες, μελετώντας με ακτίνες Χ μια σειρά από είδη σπονδυλωτών εν ζωή σήμερα, διαπίστωσαν ότι ενώ ο λαιμός γέρνει απαλά προς τα εμπρός σε ζώα όπως οι σαλαμάντρες, οι χελώνες, οι σαύρες και οι κροκόδειλοι, βρίσκεται σε κάθετη θέση στα θηλαστικά και τα πουλιά, τα μόνα σύγχρονα είδη ζώων που έχουν την ίδια όρθια στάση με τους δεινόσαυρους.

Κατά τους ερευνητές, οι γιγάντιοι δεινόσαυροι θα είχαν σχεδόν όλη την ώρα το κεφάλι τους ψηλά, εκτός από τις στιγμές που έσκυβαν για να πιούνε νερό ή να ψάξουν κάτι στο έδαφος.

Οι αντιδράσεις δεν άργησαν να έλθουν μετά τη δημοσιοποίηση της νέας θεωρίας. Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, που διαθέτει μια μεγάλη -και πολύ δημοφιλη σε μικρούς και μεγάλους- έκθεση δεινοσαύρων (με "αιχμή" τον θεόρατο, σχεδόν οριζόντιο, διπλόδοκο στην κεντρική αίθουσα), δήλωσε ότι είναι σχεδόν αδύνατο να είναι σίγουροι οι ειδικοί σήμερα πώς περπατούσαν και στέκονταν οι μεγάλοι δεινόσαυροι και χαρακτήρισε "ανοησίες" την κριτική εναντίον των μεγάλων μουσείων ότι οι δεινόσαυροί τους εκτίθενται σε λάθος στάσεις.

Το ζήτημα δεν συνιστά μια συνηθισμένη μεμονωμένη διαφωνία μεταξύ των παλαιοντολόγων, αλλά έχει ευρύτερες επιπτώσεις. Αν οι μεγάλοι δεινόσαυροι τελικά περπατούσαν σαν καμηλοπαρδάλεις, τότε αλλάζει αναγκαστικά η μέχρι τώρα κυρίαρχη αντίληψη των επιστημόνων για τη συμπεριφορά τους, καθώς βελτιώνεται αισθητά η ικανότητα που θα είχαν τα σαυρόποδα να αντιλαμβάνονται τόσο τους εχθρούς τους (αρπακτικά), όσο και τους πιθανούς συντρόφους τους.