Ξεκίνησαν σήμερα οι εργασίες του Συμποσίου της Σύμης στη Σκιάθο με επίκεντρο την οικονομική κρίση σε διεθνές, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο.
Στην παγκόσμια διάσταση της κρίσης αναφέρθηκε ο νομπελίστας οικονομολόγος και επικεφαλής της ομώνυμης επιτροπής της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Τζο Στίγκλιτς, στην ευρωπαϊκή ο πρώην υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού της Σουηδίας Λέιφ Παγκρότσκι και στην ελληνική η πολιτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Λούκα Κατσέλη.
Από τη συζήτηση εξήχθησαν πέντε βασικά συμπεράσματα.
Πρώτον, η μεγάλη συγκέντρωση πλούτου και δύναμης στις τράπεζες πριν εκδηλωθεί η κρίση οδήγησε σε συστημική αστάθεια και προσδιόρισε την έκβασή της. Οι τράπεζες έγιναν πολύ μεγάλες για να λειτουργήσουν μέσα σε ρυθμιστικά πλαίσια, πολύ εύρωστες για να πτωχεύσουν και πολύ ισχυρές για να τους επιβληθούν ρυθμιστικοί κανόνες.
Η διαπίστωση είναι ότι οι τράπεζες πρέπει να υπαχθούν σε ένα ρυθμιστικό πλαίσιο και να μην υπάρχουν επενδυτικές δραστηριότητες εκτός των θεσμών εποπτείας και ρύθμισης.
Δεύτερον, υπήρξε κατάρρευση του ιδεολογήματος περί αυτορρύθμισης των αγορών και αναδείχθηκε η ανάγκη για ένα αποτελεσματικό σύστημα των αγορών.
Αποδείχθηκε, επίσης, πόσο σημαντικός είναι ο ελεγκτικός ρόλος του κράτους.
Παρ' όλο αυτά οι συμμετέχοντες στο συμπόσιο της Σύμης αντιμετωπίζουν με πολύ μεγάλη επιφύλαξη τις πολιτικές και τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται καθώς τις θεωρούν ανεπαρκείς για τη ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος διεθνώς αλλά και για τον έλεγχο των φορολογικών παραδείσων. Ουσιαστικά, όπως αναφέρεται, γίνονται πολύ λιγότερα από όσα θα έπρεπε να γίνουν.
Τρίτον, οι συστημικές ανισορροπίες πριν από την κρίση (όπως η παρουσία των Ηνωμένων Πολιτειών με τα μεγάλα ελλείμματα από τη μία πλευρά και χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας με μεγάλα πλεονάσματα από την άλλη) ουσιαστικά τροφοδότησαν την κρίση.
Επίσης, αναδείχθηκε η ανάγκη συντονισμού μεταξύ των χωρών στη διαχείριση της παγκόσμιας ζήτησης και της ρευστότητας. Αλλά και εδώ οι πρωτοβουλίες που παίρνονται, όπως επίσης αναφέρθηκε, είναι κατώτερες των περιστάσεων.
Τέταρτον, λόγω και της οικονομικής κρίσης απαιτείται να γίνει μια αναδιάρθρωση του συστήματος παγκόσμιας διακυβέρνησης με τη δημιουργία νέων θεσμών και οργανισμών, αλλά και αναδιάρθρωση των υπαρχόντων.
Είναι απαραίτητο, όπως εκτιμήθηκε και σε διεθνές επίπεδο, να υπάρξει συνάφεια και συνέργεια πολιτικών για την προστασία του περιβάλλοντος, την καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών σε συνδυασμό με την απαραίτητη κοινωνική πολιτική. Ως παράδειγμα αναφέρθηκε ότι πρέπει να διευρυνθεί ο κύκλος των χωρών G-20 και να συμμετέχουν και εκπρόσωποι των αναπτυσσόμενων χωρών.
Πέμπτον, η Ευρώπη, παρά την κρίση, δεν κατόρθωσε να αναδείξει κατάλληλες ηγεσίες παρότι είχε πολύ σημαντικές ευκαιρίες και πολλές δυνατότητες να αναλάβει ηγετικό ρόλο διεθνώς.
Η Ευρώπη ουσιαστικά περιχαρακώθηκε στις συντηρητικές της πολιτικές και αποδείχθηκε αδύναμη να αναθερμάνει την οικονομία, αλλά και ως προς τον έλεγχο και την εποπτεία των αγορών.
Από την πλευρά της, η Λούκα Κατσέλη παρουσίασε τους τρεις βασικούς άξονες του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ. Πρώτος άξονας η παραγωγική αναδιάρθρωση με αιχμή την πράσινη ανάπτυξη, δεύτερος άξονας η αναδιανομή εισοδήματος με μείωση του φορολογικού βάρους για τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα καθώς και με στοχευμένες εισοδηματικές ενισχύσεις και τρίτος η δημοσιονομική εξυγίανση και αναβάθμιση της πολιτικής και οικονομικής διακυβέρνησης.
Παράλληλα, διερευνήθηκαν οι λόγοι για τους οποίους οι επιδόσεις των σοσιαλιστών και των σοσιαλδημοκρατών στις ευρωεκλογές δεν ήταν τόσο καλές. Όπως επισημάνθηκε, αγνοήθηκαν δύο σημαντικές πλευρές της οικονομικής κρίσης, όπως είναι η περιβαλλοντική και η επισιτιστική. Αυτό, όπως τονίστηκε, οι σοσιαλιστές και οι σοσιαλδημοκράτες δεν το έκαναν καθαρό στην Ευρώπη και τον κόσμο, γι' αυτό και δεν είχαν καλό αποτέλεσμα, με εξαίρεση το ΠΑΣΟΚ.
Σημειώθηκε, επίσης, μεταξύ άλλων, ότι τα τελευταία χρόνια, η σοσιαλδημοκρατία παρέδωσε στους συντηρητικούς πολύ σημαντικά ζητήματα, όπως η μετανάστευση και η εσωτερική ασφάλεια, θέματα, τα οποία χειρίστηκαν καλλιεργώντας ανασφάλεια και φόβο στους πολίτες.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
