Ηθελαν να σπάσουν τα τείχη της σιωπής, της σιωπής που σκέπασε την αλήθεια για τα όσα έγιναν στο πεδίο των μαχών στη Λωρίδα της Γάζας. Και δημιούργησαν την ανεξάρτητη οργάνωση «Σπάζοντας τη σιωπή».
Σήμερα δημοσιεύονται 52 μαρτυρίες στρατιωτών που μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας για την Επιχείρηση «Συμπαγές μολύβι», που κόστισε τη ζωή σε 1.400 Παλαιστινίους, οι 900 άμαχοι.
Για τους περισσότερους Ισραηλινούς ο πόλεμος στη Γάζα είναι μια «μαύρη τρύπα», υποστηρίζει ο Γεχούντα Σαούλ, ένας εκ των ιδρυτών της οργάνωσης, που έπεισε ένα στρατιώτη της μονάδας τεθωρακισμένων να σπάσει τη σιωπή του.
«Την ημέρα η αποστολή μας ήταν να προσφέρουμε κάλυψη στους ένοπλους στρατιώτες», λέει. «Πηγαίναμε σε σπίτια, τα τινάζαμε στον αέρα, πηγαίναμε πιο κάτω σε άλλα σπίτια, τα τινάζαμε κι αυτά. Δεν είχα την παραμικρή ιδέα σε τι αποσκοπούσαν όλα αυτά. Πραγματικά δεν ξέρω, γιατί δεν κινδυνεύαμε από τον περίγυρό μας. Επρόκειτο για πράξεις στο πλαίσιο προετοιμασιών για άλλες».
Ένας άλλος στρατιώτης θυμάται: «Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας εκεί, για την οποία δεν ξέραμε πόσο θα κρατούσε, έπρεπε να επιθεωρήσουμε τα περίχωρα. Επιθεώρηση ήταν μια ωραία λέξη για συστηματική και στοχευμένη καταστροφή της περιοχής».
Κάποιος άλλος προσθέτει: «Σε αυτούς που ρωτούσαν για την ηθική του στρατού και τις απώλειες αθώων ανθρώπων, οι ανώτεροί μας έλεγαν ότι βρισκόμασταν σε πόλεμο και δεν θα έπρεπε να διστάζουμε να καταστρέφουμε τα πάντα, τζαμιά και ό,τι άλλο που μας φαινόταν απειλητικό. Η βασική θέση ήταν να ανοίγουμε πυρ, χωρίς να σκεφτόμαστε τις συνέπειες. Κάθε εμπόδιο, κάθε πρόβλημα το λύναμε με το όπλα μας, χωρίς απορίες ακόμη κι αν κατευθύναμε τα πυρά μας εναντίον κάποιου ή σε κάτι που δε γνωρίζαμε».
Αυτή ήταν μια επιχείρηση που δεν θα έπρεπε να είχε διεξαχθεί από μια χώρα που θέλει να λέγεται δημοκρατική, υποστηρίζει η ισραηλινή MKO «Σπάζοντας τη Σιωπή».
Kαι ο ισραηλινός στρατός; Απέρριψε τις κατηγορίες, αναφέροντας σε ανακοίνωση ότι, σύμφωνα με τις εσωτερικές έρευνες, «είναι σαφές ότι οι στρατιώτες των ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων λειτούργησαν σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τις διαταγές που έλαβαν, παρά τη δυσκολία και την πολυπλοκότητα των επιχειρήσεων. Οι περισσότερες μαρτυρίες είναι ανώνυμες και δεν περιέχουν λεπτομέρειες που θα επέτρεπαν την έρευνα, την επιβεβαίωση ή την απόρριψή τους».
DEUTSCHE WELLE, AΠΕ-ΜΠΕ
