Την ενίσχυση του ΚΚΕ ζήτησε η Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ, κατά την κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του κόμματος στο Πεδίον του Αρεως. Κάλεσε ακόμη τα λαϊκά στρώματα να χρησιμοποιήσουν την ψήφο τους «σαν βόλι κατά της καταστροφικής δικομματικής εναλλαγής».
Μεταξύ άλλων ανέφερε πως ότι το στοίχημα των εκλογών είναι να πληρώσουν οικονομικά και πολιτικά την κρίση στην κάλπη αυτοί που την προκάλεσαν και «όχι ποιο από τα δύο κόμματα θα πάρει το χρυσό και ποιο το ασημένιο μετάλλιο».
Βάλλοντας κατά πάντων σημείωσε πως «τα δύο μεγάλα κόμματα, όπως και ο ΛΑ.Ο.Σ., ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Οικολόγοι έχουν ως ευαγγέλιό τους την ανταγωνιστικότητα, το σκληρό και αδυσώπητο ανταγωνισμό ανάμεσα στα μονοπώλια, ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, την Κίνα, τη Ρωσία, ακόμα και τις Ινδίες και τη Βραζιλία».
Συγκεκριμένα τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ υποστήριξε πως θέτουν εκβιαστικά και τρομοκρατικά διλήμματα στα λαϊκά στρώματα «γιατί θέλουν νέες θυσίες, θέλουν ένα λαό υποταγμένο, με σκυμμένο το κεφάλι». Επίσης χαρακτήρισε ψεύτικο το δίλημμα της αυτοδυναμίας γιατί «πάντα είχαμε ισχυρές κυβερνήσεις, αυτές όμως έκαναν πιο ανίσχυρο και αδικημένο το λαό».
Τονίζοντας πως στη Βουλή που θα προκύψει μετά τις εκλογές χρειάζεται μια αντιπολίτευση «σταθερή και μαχητική ... που θα έχει σαφή διαχωριστική γραμμή με τα μονοπώλια και πρόταση λαϊκής εξουσίας», χαρακτήρισε εγγύηση την ψήφο στο ΚΚΕ: «Είναι βέβαιο ότι το κόμμα αυτό δεν θα πάει στο ΠΑΣΟΚ, και έχει χειροπιαστό όραμα εξουσίας».
Αναφερόμενη στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, κατηγόρησε τα άλλα κόμματα ότι «έχουν ένα πατριωτισμό κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του κεφαλαίου και της ιμπεριαλιστικής στρατηγικής, της αλλαγής των συνόρων και της λεγόμενης αντιτρομοκρατικής πάλης» και πρόσθεσε ότι ιδιαίτερα «ο εθνικισμός του ΛΑΟΣ είναι ξένος και επικίνδυνος».
Επισήμανε ακόμα ότι χρειάζεται σεβασμός των κυριαρχικών δικαιωμάτων στο χερσαίο, εναέριο και θαλάσσιο χώρο, ανατροπή της συμφωνίας Σημίτη - Ντεμιρέλ, που αναγνωρίζει ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο, καθώς επίσης αντιτάχθηκε και στη Συμφωνία του Ελσίνκι, όπου, όπως είπε, «για πρώτη φορά έγινε αποδεκτό από την Ελλάδα να συζητηθούν τα σύνορά της στο ιμπεριαλιστικό δικαστήριο της Χάγης».
