Οι δυτικές πετρελαϊκές βιομηχανίες επιστρέφουν στη Βαγδάτη. Η κυβέρνηση του Ιράκ ελπίζει ότι με τη δυτική τεχνογνωσία θα εκσυγχρονίσει τις υποδομές και θα αυξήσει την παραγωγή πετρελαίου.
Πριν από 36 χρόνια οι δυτικές πετρελαϊκές βιομηχανίας είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν το Ιράκ, την τρίτη στον κόσμο σε μέγεθος πετρελαιοπαραγωγός χώρα μετά τη Σαουδική Αραβία και το Ιράν, όταν ξεκίνησε η κρατικοποίηση των πετρελαίων. Τώρα τουλάχιστον πέντε από τις παλιές επτά "μεγάλες αδερφές" επιστρέφουν. Shell, BP, ExxonMobil, Chevron και Total βρίσκονται πολύ κοντά στην υπογραφή συμβολαίων με την κυβέρνηση της Βαγδάτης. Με τη συνδρομή τους θέλει να αναπτύξει την αξιοποίηση των πετρελαϊκών αποθεμάτων του, που υπολογίζονται στα 115 δισεκατομμύρια βαρέλια. Θα επωφεληθεί έτσι από τις υψηλές τιμές πετρελαίου στη διεθνή αγορά.
Το ιρακινό υπουργείο Πετρελαίου ανακοίνωσε ότι θα ανοίξει έξι πετρελαιοπηγές, στις οποίες μπορεί αυξηθεί η παραγωγή σε μικρό χρονικό διάστημα και με μικρό σχετικά κόστος. Στόχος της κυβέρνησης είναι να αυξήσει την εξόρρυξη πετρελαίου κατά 40%. Κατ' αρχήν έχουν επιλεγεί 41 ξένες εταιρίες για να προχωρήσουν σε συγκεκριμένες προσφορές. Τα συμβόλαια υπολογίζεται ότι θα υπογραφούν τον Ιούνιο του 2009. Το υπουργείο ζητά από κάθε ξένη εταιρεία που συμμετέχει στο διαγωνισμό να έχει μία ιρακινή ως εταίρο. Η ξένη εταιρεία θα πληρώνεται για τις υπηρεσίες της, αλλά δεν θα αποκτά δικαιώματα ιδιοκτησίας στην παραγωγή.
Σήμερα το Ιράκ παράγει 2,5 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, μέσα σε πέντε χρόνια η παραγωγή εκτιμάται θα μπορούσε να φτάσει τα 4,5 εκατομμύρια βαρέλια.
Η «Νew York Times» κάνει λόγο για συμβόλαια που έχουν κλείσει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Κομβικό ρόλο σύμφωνα με την εφημερίδα έπαιξε μία μικρή ομάδα συμβούλων του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, με την επεξεργασία συγκεκριμένων προτάσεων. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στη Βαγδάτη διέψευσε τα περί αμερικανικής επιρροής, διαβεβαιώνοντας ότι δεν θα υπάρξουν συμβόλαια χωρίς ανοιχτό διαγωνισμό.
DEUTSCHE WELLE
* «Η λύση πολλών προβλημάτων βρίσκεται στο υπέδαφος του Ιράκ», γράφουν οι «Τimes». Αδικο είχαν όσοι υποστήριζαν ότι ο πόλεμος ήταν για το πετρέλαιο; Και τώρα εμφανίζουν την αύξηση της παραγωγής πετρελαίου στο Ιράκ ως σωτηρία της παγκόσμιας οικονομίας.
