Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
[email protected]
Στα 200 χρόνια που είναι ελεύθερο κράτος η Ελλάδα, έζησε στιγμές μεγαλείου και δόξης με νικηφόρους πολέμους που κάποιοι αύξησαν την έκτασή της, υπέστη ταπεινωτικές ήττες σε άλλους πολέμους, αλλά έζησε και θλιβερά γεγονότα με δολοφονίες ή και απόπειρες κατά των ηγετών της.
Η πρώτη δολοφονία έγινε τέτοιες μέρες πριν από 199 χρόνια, στις 9-10-1931 κατά του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Καθώς πήγαινε στον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο να εκκλησιασθεί, του έστησαν καρτέρι οι Μαυρομιχαλαίοι και τον εκτέλεσαν. Επρόκειτο για βεντέτα. Ο Καποδίστριας είχε θέσει σε περιορισμό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, που όταν αποπειράθηκε να διαφύγει με αγγλικό πλοίο στην Μάνη, συνελήφθη και φυλακίστηκε. Τότε ο γιος του Γεώργιος και ο αδελφός του Κωνσταντίνος, οπλισμένοι έξω από την εκκλησιά τον πυροβόλησαν και τον μαχαίρωσαν. Ο κρητικός μονόχειρ σωματοφύλακας του Γεώργιος Κοζώνης πυροβόλησε τον Κωνσταντίνο τον τραυμάτισε και ο όχλος τον αποτελείωσε. Ο Καποδίστριας μεταφέρθηκε σε διπλανό φαρμακείο όπου εξέπνευσε. Ο Γεώργιος κρύφτηκε στην Γαλλική πρεσβεία, καταδικάστηκε σε θάνατο και τουφεκίσθηκε. Πίσω από την δολοφονία λέγεται ότι ήταν οι Αγγλογάλλοι…
Η δεύτερη δολοφονία έγινε κατά του πρωθυπουργού Θεόδωρου Δηλιγιάννη στις 31-5-1905 από έναν χαρτοπαίκτη, επειδή απαγόρευσε την λειτουργία των χαρτοπαικτικών λεσχών γιατί κατέστρεψε πολλές οικογένειες. Καθώς ο πρωθυπουργός ανέβαινε τις σκάλες της Βουλής (πλατεία Κολοκοτρώνη) ο διαβόητος χαρτοπαίκτης, και μπράβος χαρτοπαικτικών λεσχών Αντώνης Γερακάρης, (ψευδώνυμο Κωσταγερακάρης) πετάχτηκε μπροστά του και του κάρφωσε την… «σκανδαλιάρα» (το δίκοπο μαχαίρι) στην καρδιά και τον τραυμάτισε θανάσιμα. Ο Γερακάρης προέβη στην εκδικητική πράξη γιατί εργαζόταν και ως πορτιέρης σε χαρτοπαικτική λέσχη η οποία έκλεισε εξαιτίας του νόμου που ψήφισε ο Δηλιγιάννης. Ο Κωστογερακάρης, 38 ετών και πατέρας πέντε παιδιών καταδικάστηκε εις θάνατον και εκτελέστηκε στο Παλαμήδι Ναυπλίου.
Η τρίτη δολοφονία έγινε εις βάρος του βασιλιά Γεωργίου Α΄ στη Θεσσαλονίκη από έναν παράφρονα. Ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄ στις 18-3-1913, έφτασε στην αποβάθρα του Λευκού Πύργου και με την συνοδεία του υπασπιστού του ταγματάρχη Φραγκούδη, προχώρησε για να συναντηθεί με τον Γερμανό ναύαρχο Γκόπφεν. Στην οδό Βασιλίσσης Όλγας, οπλισμένος ο παράφρων Αλέξιος Σχοινάς, τον πυροβόλησε από μικρή απόσταση και τον τραυμάτισε σοβαρά. Ο φονιάς συνελήφθη από τον υπασπιστή και δυο χωροφύλακες και τον οδήγησαν στο αστυνομικό τμήμα.. Έγκλειστος κι ενώ συνεχίζονταν οι ανακρίσεις, στις 6-5-1913, ξέφυγε από την προσοχή των χωροφυλάκων και αυτοκτόνησε πηδώντας από το μπαλκόνι του Τμήματος στο δρόμο. Ο βασιλιάς Γεώργιος μεταφέρθηκε στο Παπάφειο ΄Ιδρυμα όπου οι γιατροί διαπίστωσαν τον θάνατο του.
Ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ υπέστη και μία απόπειρα δολοφονίας στην λεωφόρο Συγγρού. Δύο δράστες, οι Γ. Καρδίτσης και Ι. Γεωργίου ή Κυριακός αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν τον Βασιλιά που επέστρεφε από περίπατο στο Φάληρο με την κόρη του Μαρία. Οι δράστες συνελήφθησαν, καταδικάστηκαν εις θάνατο κι εκτελέστηκαν στις 27-4-1898 στο Παλαμήδι Ναυπλίου. Στο σημείο της απόπειρας κτίστηκε ο ναός του Αγίου Σώστη.
Στις 6-9-1861, ο φοιτητής Αριστείδης Δόσιος, συνελήφθη γιατί επιχείρησε να δολοφονήσει την βασίλισσα Αμαλία, την στιγμή που επέστρεφε από περίπατο με το άλογο της. Η Αμαλία τον αντελήφθη και πριν προλάβει να πυροβολήσει οδήγησε το άλογο της κατ’ επάνω του με αποτέλεσμα να αστοχήσει. Συνελήφθη, καταδικάστηκε σε θάνατο, και όταν διαπιστώθηκε ότι ήταν προσωπική του απόφαση να δολοφονήσει την βασίλισσα και δεν είχε πίσω του κάποια οργάνωση, η βασίλισσα ζήτησε και η ποινή του μετετράπη σε ισόβια και αποφυλακίστηκε σ’ ένα χρόνο. Αργότερα έγινε γνωστό ότι η απόπειρα σχεδιάστηκε στα γραφεία της αντιπολιτευόμενης εφημερίδας «Το Μέλλον της Πατρίδος».
Δύο απόπειρες δολοφονίας έγιναν, εις βάρος του Ελευθερίου Βενιζέλου. Η μία στις 30-7-1920 στο Παρίσι μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών. Εκεί δέχτηκε επίθεση από τους απότακτους αξιωματικούς του Ναυτικού Τσελέπη και Κυριάκη, τον πυροβόλησαν δέκα φορές και τον τραυμάτισαν στο χέρι. Σε αντίποινα βενιζελικοί στην Αθήνα δολοφόνησαν τον Ιωνα Δραγούμη και κατέστρεψαν το θέατρο της Κοτοπούλη. Στις 6-6-1933 ο Βενιζέλος με την γυναίκα του ΄Ελενα, καθώς κατέβαινε από την Κηφισιά, δέχτηκε στο Μαρούσι δολοφονική επίθεση από ομάδα αξιωματικών της Αστυνομίας και τον λήσταρχο Καραθανάση. Σκοτώθηκε ο συνοδός του μοίραρχος Κουφογιαννάκης και τραυματίσθηκε ελαφρά η Έλενα. Ως δράστες συνελήφθησαν οι αξιωματικοί Πολυχρονόπουλος, Μαρκάκος, Τζαμαλούκας, ο λήσταρχος, συνολικά 18 άτομα. Η δίκη τους δεν τελείωσε ποτέ, ανεβλήθη επ’ αόριστον… γιατί προέκυψε το Βενιζελικό κίνημα του ’35.
